’’Μπήκα στο ξύλινο άλογο μ’ ένα σπαθί κι έναν καθρέφτη’’

’’Μπήκα στο ξύλινο άλογο μ’ ένα σπαθί κι έναν καθρέφτη.’’
[στίχος του Γ. Ρίτσου από τα ‘’Μονόχορδα’’]
Σπαθί χωρίς καθρέφτη, επίθεση τυφλή. Το πολύ πολύ ν’ αλώσεις καμιά Τροία, τα δάκρυα μιας Εκάβης, κάποιου γερο-Πριάμου τη χαμένη δόξα, ένα παιδί κουρέλι, μιας Ανδρομάχης θρήνους, μια πολυμήχανη σκιά, μιαν άγονη αυταπάτη.

Το κάστρο του ‘’εγώ’’ σου αλώβητο, στεγνό θηρίο. Δεκάδες προσωπεία οι επάλξεις του για να σε κρύβουν. Από σένα. Αυτό ζητάς, καημένε Οδυσσέα; Ξυράφι το μυαλό σου για λείες αλλότριες, για λάφυρα του δόλου. Καθρέφτη να ‘χεις, λέει ο ποιητής. Φοβάσαι το καθρέφτισμα του μέσα βίου έξω; Γι’ αυτό είναι το σπαθί. Για να συντρίψει το δικό σου κάστρο.

Πριν φτάσεις στην Ιθάκη…

Με αφορμή τα ζόρια των ημερών και τα έργα των ανθρώπων.

Τα συνοδεύει μια ρευστή απρόσωπη φιγούρα του Φράνσις Μπέικον.

Φιλιά πολλά

Μερόπη

(Αγαπητή Μερόπη, σκέφτομαι χρόνια τώρα πως οι περισσότεροι άνθρωποι κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους, για να μη συναντήσουν τον εαυτό τους. Να είσαι καλά. Την αγάπη μου.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.