Η Αυτοκρατορία ξαναχτυπά
Αγαπημένε μου, Πιτσιρίκο,
Ό,τι κάνουν οι Αμερικανοί, είναι βάσει σχεδίου. Εκτελούν σχέδιο, δεν αντιδρούν απλά στα γεγονότα. Εκμεταλλεύονται τις εξελίξεις όπως τους βολεύει, με σκοπό να επιτύχουν τους στόχους του σχεδίου τους.
Και το σχέδιο, όπως είχε αποκαλύψει ο αμερικανός στρατηγός Γουέσλι Κλάρκ σε μια συνέντευξη που είχε δώσει το μακρινό 2007, είναι να εισβάλλουν και να επιβάλλουν αλλαγή καθεστώτος σε επτά χώρες: το Ιράκ, τη Συρία, τη Λιβύη, τη Σομαλία, το Νότιο Σουδάν, το Λίβανο, και πιο σημαντικά, το Ιράν.
Και μετά συζητάμε για εθνική κυριαρχία, για Διεθνές Δίκαιο και κουραφέξαλα. Αλλά αυτό ακριβώς είναι το θέμα και το πρόβλημα. Όχι το Διεθνές Δίκαιο, αλλά η απουσία του, ή μάλλον, η διπλή του ηθική.
Το σχέδιο των Αμερικανών δεν έχει αλλάξει. Ο πόλεμος στο Ιράκ συνέβη ήδη, το ίδιο και ο πόλεμος στη Συρία και τη Λιβύη. Ο πόλεμος στη Σομαλία και το Νότιο Σουδάν είναι σε εξέλιξη. Τι έμεινε; Ο Λίβανος και το Ιράν.
Εύκολα, λοιπόν, διαπιστώνει κανείς ότι τα γεγονότα στη Γάζα αποτέλεσαν το τέλειο εφαλτήριο για την εκτέλεση του τελικού σταδίου του σχεδίου των ΗΠΑ: την αλλαγή καθεστώτος σε Λίβανο και Ιράν.
Ή, έστω, στην απόπειρα αλλαγής καθεστώτος.
Αυτό που δεν υπολόγιζαν στους σχεδιασμούς τους οι Αμερικανοί και ο θείος Τζο, ήταν το να βρεθούν αυτοί, ή οι σύμμαχοι τους, κατηγορούμενοι στο Παγκόσμιο Δικαστήριο με την κατηγορία της γενοκτονίας.
Η τελική απόφαση του Παγκόσμιου Δικαστηρίου για το αν η σφαγή στη Γάζα αποτελεί γενοκτονία ή όχι, θα διαρκέσει χρόνια. Αλλά, η Νότιος Αφρική δεν ζήτησε αυτό από το δικαστήριο στην εισήγησή της. Αυτό που ζήτησε η Ν. Αφρική από το δικαστήριο, προς το παρόν, είναι να αποφασίσει άμεσα –μέσα σε δύο με τρεις εβδομάδες– αν υπάρχει βάσιμη υποψία για γενοκτονικές πράξεις, πράγμα που θα έθετε σε θανάσιμο κίνδυνο μια εθνική μειονότητα.
Αν το δικαστήριο αποφασίσει το προφανές, τότε υποχρεούται να διατάξει περιοριστικούς όρους προς το Ισραήλ, απαιτώντας την άμεση κατάπαυση πυρός και διατάζοντας τις 153 χώρες μέλη της Σύμβασης να χρησιμοποιήσουν οποιοδήποτε μέσο για να σταματήσουν το Ισραήλ σε περίπτωση που αυτό δεν υπακούσει. Γιατί, σε περίπτωση που δεν το κάνουν, παραβιάζουν και εκείνες την Σύμβαση Γενοκτονίας και μπορούν να βρεθούν και εκείνες ενώπιον του Δικαστηρίου με την κατηγορία της γενοκτονίας.
Το Ισραήλ και οι ΗΠΑ υποκρίνονται ότι το Παγκόσμιο Δικαστήριο δεν μπορεί να κάνει τίποτα για να τους σταματήσει, αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια. Ένα έγγραφο που διέρευσε πρόσφατα από το ισραηλινό Υπουργείο Εξωτερικών, διατάζει όλες τις πρεσβείες του Ισραήλ να πιέσουν διπλωμάτες και πολιτικούς στις χώρες τους, ώστε να κάνουν δηλώσεις εναντίον της υπόθεσης της Ν. Αφρικής στο Παγκόσμιο Δικαστήριο.
Μάλιστα, το έγγραφο συμπεριλαμβάνει και τι ακριβώς θέλουν να πουν στις ανακοινώσεις τους.
Αν δεν φοβόντουσαν, δεν θα το έκαναν αυτό. Αν δεν φοβόντουσαν, δεν θα χρειαζόταν να κάνουν το οτιδήποτε. Ούτε καν να παρουσιαστούν στο δικαστήριο.
Η γενοκτονία των Παλαιστινίων στηρίζεται πάνω στη πολιτική συναίνεση.
Αυτό που δεν θέλουν να φανεί, είναι η τεράστια διπλωματική και πολιτική πίεση που ασκούν προς το Παγκόσμιο Δικαστήριο γιατί, ασχέτως με το πόσο εξαιρετικά διατυπωμένος και ολοκληρωμένος είναι ο φάκελος που κατέθεσε στο Δικαστήριο η Ν. Αφρική νομικά, η υπόθεση αυτή δεν είναι αμιγώς νομική. Είναι, σε μεγάλο βαθμό, πολιτική.
Και η απόφαση του Δικαστηρίου μπορεί να βάλει σε μεγάλους νομικούς μπελάδες πολλές από τις χώρες του ΝΑΤΟ. Είναι και το επικοινωνιακό κομμάτι που τους ενδιαφέρει τόσο. Γι’ αυτό τόση προπαγάνδα. Γι’ αυτό και ξοδεύονται δισεκατομμύρια κάθε χρόνο για την κατασκευή του κυρίαρχου αφηγήματος, προς ευρεία και καθημερινή κατανάλωση.
Πρέπει να στο “σφυροκοπήσουν”, βλέπεις, να σφηνωθεί καλά στο συνειδητό σου, γι’ αυτό παίζει το ίδιο, πρωί, μεσημέρι και βράδυ. Μέχρι να σου φανεί ότι ήταν δίκη σου ιδέα, δική σου σκέψη. Μέχρι οι σκέψεις σου, να είναι οι λεζάντες τους. Οι λέξεις που χρησιμοποιούν, το λεξιλόγιο σου.
Και presto!
Συναίνεση.
Μια ενδεχόμενη καταδικαστική απόφαση του Παγκόσμιου Δικαστηρίου προς το Ισραήλ, καταδικάζοντας το κράτος του Ισραήλ για γενοκτονικές πράξεις έναντι των Παλαιστινίων, είναι ένας λεκές που δύσκολα φεύγει, όπως γνωρίζουν καλά οι Γερμανοί.
Ακόμα και χωρίς την απόφαση του Δικαστηρίου, όμως, οι λαοί του κόσμου έχουν ήδη αποφασίσει. Η εικόνα του Ισραήλ δεν θα είναι ποτέ πια η ίδια μετά από αυτή τη σφαγή.
25.000 νεκροί άμαχοι, και ακόμα μετράμε, με χιλιάδες ακόμα θαμμένους στα ερείπια.
Ένας ολόκληρος πληθυσμός δεν μπορεί ποτέ να αποτελεί νόμιμο στόχο.
Ακόμα και αν και τα 2.2 εκατομμύρια των κατοίκων της Γάζας είχαν ψηφίσει τη Χαμάς, πριν 18 χρόνια που έγιναν οι πρώτες και τελευταίες εκλογές στη Γάζα, οι άμαχοι πολίτες εξακολουθούν να είναι ένας παράνομος στρατιωτικός στόχος και δικαιούνται προστασία βάσει του διεθνούς δικαίου του πολέμου.
Και όχι μόνο αυτό. Βάσει Διεθνούς Δικαίου, οι Παλαιστίνιοι διατηρούν το νόμιμο δικαίωμα να κάνουν ένοπλο αγώνα απέναντι στον κατακτητή τους.
Οι Αμερικανοί και οι Ισραηλινοί κάνουν ό,τι μπορούν αυτή τη στιγμή, για να εκφοβίσουν το Δικαστήριο από το να βγάλει ετυμηγορία ότι υπάρχουν ενδείξεις για γενοκτονικές πράξεις και να διατάξει το Ισραήλ σε άμεση κατάπαυση πυρός. Κάνουν ό,τι μπορούν, επειδή θα φαίνεται πάρα πολύ άσχημο για την εικόνα τους, και το 2024 είναι για πολλούς χρονιά εκλογών.
Εκλογές που σπάνε κάθε ιστορικό ρεκόρ, αφού 60 χώρες που συνολικά εκφράζουν τον μισό πληθυσμό του κόσμου, θα έχουν εκλογές μέσα στη χρονιά.
Ήδη, η δημόσια εικόνα των πολιτικών που εμπλέκονται στον άξονα των εγκληματιών πολέμου της Δύσης, έχει πληγεί ανεπανόρθωτα. Το “Genocide Joe” δεν είναι καθόλου καλό παρατσούκλι για να κλείσει κανείς την πολιτική του καριέρα, ούτε για να ζητήσει επανεκλογή.
Η απόφαση του Δικαστηρίου, όμως, δεν είναι σίγουρη, όχι μόνο επειδή είναι ένα πολιτικό, παρά νομικό, θέμα, αλλά και για έναν άλλο λόγο.
Γιατί, ακόμα και χώρες που είναι αντίθετες προς τις πολιτικές των ΗΠΑ και του Ισραήλ, και οι οποίες διατηρούν δικαστικές έδρες στο Παγκόσμιο Δικαστήριο, όπως η Κίνα και η Ρωσία, έχουν και οι ίδιες δικαστικές διαμάχες με την κατηγορία της γενοκτονίας, και επομένως μπορεί να αποφασίσουν ότι μια ενδεχόμενη καταδικαστική απόφαση για το Ισραήλ μπορεί να τις φέρει και εκείνες σε δύσκολη θέση στις δικές τους υποθέσεις.
Σε οποιοδήποτε άλλο θέμα, θα ψήφιζαν σίγουρα καταδικαστικά, αλλά, ίσως όχι στο θέμα της γενοκτονίας.
Η γενοκτονία, κατά την ταπεινή μου γνώμη, δεν είναι ούτε ένα αμιγώς νομικό θέμα, ούτε ένα αμιγώς πολιτικό θέμα. Είναι, πρωτίστως, ένα ηθικό θέμα.
Δεν είναι απλά θέμα άποψης ή ιδιοσυγκρασίας. Ούτε νόμων και κανόνων συμπεριφοράς. Το γιατί, είναι απλό. Επειδή δεν υπάρχει κανένα σενάριο όπου η δολοφονία χιλιάδων αθώων αμάχων μιας συγκεκριμένης μειονότητας, να είναι η σωστή αντίδραση σε κάτι.
Όποιος το βρει και μπορεί να το στηρίξει δημόσια και φωναχτά, ελεύθερα, το βήμα δικό τους.
Ο τελευταίος, από όσο ξέρω, ήταν ο Χίτλερ, και αυτός κατέληξε με μια σφαίρα στο κεφάλι. Μια σφαίρα αυτός και μια η Εύα Μπράουν. Δώρο γάμου. Μια δίκαιη κατάληξη για δύο φασίστες.
Γι’ αυτό και η γενοκτονία είναι το έγκλημα των εγκλημάτων στο ανθρώπινο δίκαιο. Είναι η πιο αντικειμενικά αποκρουστική μορφή του Κακού που μπορεί να σκεφτεί κανείς. Και έχουμε από πολλά να διαλέξουμε.
Η συναίνεση πρέπει να σπάσει. Είναι αναγκαίο να απαιτήσουμε Δικαιοσύνη. Όχι εφαρμογή του νόμου. Δικαιοσύνη. Γιατί χωρίς αυτή, είμαστε τελειωμένοι.
Από το μακρινό Αμστελόδαμο, με αγάπη,
Κώστας
Υ.Γ. Εδώ σου ανοίγουν το σπίτι, σου κλέβουν το πορτοφόλι, σου βουτάνε το κινητό, και κάνεις μέρες να συνέλθεις. Μερικές φορές, δεν συνέρχεσαι ποτέ. Κάποιοι κάνουν θεραπεία γι’ αυτό στην πλούσια Δύση και μιλούν για την αίσθηση της παραβίασης που αισθάνονται, ακόμα και αν αυτό που κλάπηκε μπορούσε εύκολα να αντικατασταθεί. Κάποιοι τρομοκρατούνται και βάζουν συναγερμούς και κάμερες ασφαλείας, ή πληρώνουν ιδιωτική εταιρεία security να κάνει περιπολίες. Οπότε, φαντάσου να σου έχουν κλέψει μια ολόκληρη χώρα. Και να θέλουν και να σε εξοντώσουν και από πάνω.
ΥΓ.2 Το σχέδιο:
(Φίλε Κώστα, οι ΗΠΑ έχουν μεγάλα εσωτερικά προβλήματα και είναι μια βαθύτατα διχασμένη χώρα. Επίσης, δεν είναι πια η μόνη υπερδύναμη. Έκαναν σχέδια οι ΗΠΑ το 2007 αλλά είναι 2024. Οι πολίτες των ΗΠΑ έχουν αντιληφθεί πια πως η χώρα τους είναι το πoυτανάκι του Ισραήλ. Ζούμε σε ενδιαφέροντες καιρούς, γιατί η Κίνα και η Ρωσία παίζουν το δικό τους παιχνίδι. Και οι ΗΠΑ εγκαταλείπουν την Ουκρανία. Για το Ισραήλ, εδώ και δεκαετίες, σκέφτομαι πως είναι τελειωμένο. Οι νίκες του είναι η καταστροφή του. Να είσαι καλά. Την αγάπη μου.)
Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου
Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.