Η πατρίδα μας η Ευρώπη είναι μάλλον σε πολύ δύσκολη θέση
Διαβάζω ποιες χώρες έστειλαν συγχαρητήρια στον Βλαντιμίρ Πούτιν για την επανεκλογή του και αναρωτιέμαι αν οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν αντιληφθεί πως μάλλον είναι σε πολύ δύσκολη θέση.
Ποιες είναι οι χώρες που έστειλαν συγχαρητήρια στον Πούτιν για την επανεκλογή του;
Κατ’ αρχάς, η Κίνα και η Ινδία. Να θυμίσω πως μόνο Κίνα και Ινδία μαζί είναι 3 δισεκατομμύρια άνθρωποι. Το αναφέρω επειδή κάποιοι νομίζουν πως σε αυτόν τον κόσμο υπάρχουν μόνο η Ευρώπη και οι ΗΠΑ, και έχουν πάντα …δίκιο.
Κίνα και Ινδία -δυο ακόμα χώρες με πυρηνικά όπλα- δεν έστειλαν μόνο συγχαρητήρια στον Πούτιν για την εκλογή του, αλλά τονίζουν την “στρατηγική” και “προνομιακή” σχέση τους αντίστοιχα.
Ακολουθούν το Ιράν, η Βόρεια Κορέα, η Βολιβία, η Βενεζουέλα, η Νικαράγουα, η Κούβα και άλλες χώρες. Υποθέτω πως ο Ταγίπ Ερντογάν, ο πρόεδρος της Τουρκίας, θα τηλεφώνησε στον Πούτιν, για να τον συγχαρεί προσωπικά.
ΗΠΑ, Γερμανία, Ιταλία, Βρετανία, άλλες ευρωπαϊκές χώρες και ο εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης δηλώνουν πως οι εκλογές στη Ρωσία δεν ήταν ελεύθερες και δημοκρατικές, όπως είναι στις χώρες της Δύσης, όπου σαρώνει η αποχική δημοκρατία και εκλέγονται πρωθυπουργοί οι εκλεκτοί των Ρότσιλντ και άλλων ευεργετών της ανθρωπότητας (σ.σ Εντάξει, θα ήταν κάπως περίεργο οι ΗΠΑ και οι άλλες χώρες του ΝΑΤΟ να στείλουν συγχαρητήρια στον Πούτιν για την επανεκλογή του, αφού βρίσκονται σε πόλεμο με τη Ρωσία στην Ουκρανία. Δεν συνηθίζεται να είναι κάποιες χώρες σε πόλεμο μεταξύ τους και να στέλνει συγχαρητήρια η μία στην άλλη).
Βέβαια, η στάση των ΗΠΑ απέναντι στη Ρωσία μπορεί να αλλάξει σύντομα, αφού θα γίνουν προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ τον Νοέμβριο και υπάρχει το ενδεχόμενο να εκλεγεί πρόεδρος ο Ντόναλντ Τραμπ, που, τουλάχιστον στην διάρκεια της πρώτης του θητείας, αφενός δεν φάνηκε ιδιαίτερα φιλοπόλεμος και αφετέρου έμοιαζε να κατανοεί κάπως τις ανησυχίες της Ρωσίας για το γεγονός πως το ΝΑΤΟ έχει φτάσει στα σύνορά της, ενώ ο Τραμπ -ο οποίος δεν ξέρει τι λέει- δήλωσε πρόσφατα ότι «θα ενθαρρύνει» τη Ρωσία να επιτεθεί στις χώρες του ΝΑΤΟ που δεν ξοδεύουν αρκετά χρήματα για τις στρατιωτικές τους δαπάνες (σ.σ. Σκέφτομαι πως οι ΗΠΑ -που ο βασικός τους αντίπαλος είναι η Κίνα- θα κάνουν μια προσπάθεια να συμμαχήσουν με τη Ρωσία και να μην την έχουν απέναντί τους. Μπορεί να κάνω λάθος, αλλά αυτό μου φαίνεται λογικό, ενώ υπάρχουν πολλές φωνές μέσα στις ΗΠΑ που είναι υπέρ της προσέγγισης των ΗΠΑ με τη Ρωσία. Όπως έγινε στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, για όσους ξεχνάνε πως τότε ενώθηκαν οι καπιταλιστές με τους κομμουνιστές για να πολεμήσουν τους ναζιστές. Αφού έχει συμβεί αυτό, όλες οι συμμαχίες μπορούν να γίνουν.)
Η Ευρωπαϊκή Ένωση -που δοκιμάζεται οικονομικά από τον πόλεμο στην Ουκρανία και δεν τολμάει καν να πει ανοιχτά ποιος ευθύνεται για την καταστροφή των αγωγών Nord Stream το 2022- τι θέση έχει απέναντι στη Ρωσία;
Άλλα λέει ο Μακρόν, άλλα λέει ο Σολτζ, άλλα λέει ο κάθε ηγέτης στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αφού η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει πρόεδρο, υπουργό Εξωτερικών, κοινό στρατό, κοινά ασφαλή σύνορα, κοινή ταυτότητα και βολοδέρνει, ενώ έχει ένα ευρωκοινοβούλιο που κολυμπάει στην διαφθορά και στην ανικανότητα, αφού συζητούσαν τρία χρόνια για την αλλαγή της ώρας και δεν μπόρεσαν να πάρουν μια κοινή απόφαση ούτε για αυτό.
Αυτοί θα αντιμετωπίσουν τον Πούτιν; Αυτοί που δεν μπόρεσαν να πάρουν μια κοινή απόφαση ούτε για την ώρα;
Και αν εκλεγεί ο Τραμπ και αποφασίσει πως οι ΗΠΑ έκαναν ήδη πολλά για την Ουκρανία και τώρα “Πρώτα οι ΗΠΑ”, τι θα κάνουν οι ευρωπαϊκές χώρες;
Θα πάνε μόνες τους σε πόλεμο με τη Ρωσία; Να το πουν στους Ευρωπαίους πολίτες πρώτα, να γελάσουμε.
Ή θα βασιστούν στη Βρετανία, μια χώρα εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης πια, που είναι το πουταvάκι των ΗΠΑ και ακολουθεί πάντα την πολιτική των ΗΠΑ;
Η εξωτερική πολιτική δεν είναι συναισθήματα, τσιτάτα περί δημοκρατίας και σημαιούλες και καρδούλες στο Facebook.
Η εξωτερική πολιτική έχει να κάνει με τον ρεαλισμό και τα συμφέροντα.
“Τα έθνη δεν έχουν σταθερούς φίλους ή εχθρούς. Έχουν μόνο σταθερά συμφέροντα.” είχε πει ο Βρετανός πρωθυπουργός Λόρδος Palmerston.
Η Ουκρανία καταστράφηκε και ο λαός της διαλύθηκε. Δυστυχώς. Αυτός ο πόλεμος δεν έπρεπε να είχε γίνει ποτέ. Και θα μπορούσε να μην είχε γίνει ποτέ. Οι ευθύνες στους …υπεύθυνους.
Αλλά τώρα κινδυνεύει η Ευρώπη, που ήδη δοκιμάζεται σκληρά από τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Εγώ λέω πως είναι κρίμα να καταστραφεί και η Ευρώπη. Μαζί με τις ζωές μας.
Οι πολιτικοί δεν είναι για να κάνουν διαπιστώσεις, δηλώσεις και πόζες.
Η δουλειά των πολιτικών είναι να παράγουν αποτελέσματα.
Ας το κάνουν οι Ευρωπαίοι πολιτικοί. You have one job. Do it.
(Για την θέση της Ελλάδας σε όλα αυτά, δεν γράφω, γιατί και το προτεκτοράτο Ελλάδα είναι πουταvάκι των ΗΠΑ. Αν εκλεγεί ο Τραμπ και αλλάξουν θέση οι ΗΠΑ για την Ουκρανία, θα αλλάξει θέση και η Ελλάδα. Μην κάνουμε τους εντελώς χαζούς. Επίσης, η ταπεινή μου γνώμη για τη χώρα μας -μπροστά σε όλα αυτά που βλέπω να έρχονται με φόρα- είναι πως “Η Ελλάδα πρέπει να γίνει ουδέτερη χώρα”. Οι ΗΠΑ -που μας έχουν ενημερώσει πως θα πολεμήσουν στην Ουκρανία μέχρι τον τελευταίο …Ουκρανό- δεν το έχουν σε τίποτα να βάλουν την Ελλάδα ακόμα και να επιτεθεί στην Τουρκία -στήνοντας ένα “επεισόδιο”-, αν θεωρήσουν πως αυτό είναι το συμφέρον τους στη συγκεκριμένη περίοδο. Βασικά, εμένα για τη χώρα μας με νοιάζει, ούτε για την Γαλλία, ούτε για την Γερμανία, ούτε για την Ουκρανία. Τους στέλνω τη συμπάθειά μου και την αγάπη μου.)
Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου
Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.