Το δικαίωμα των Παλαιστινίων στην αυτοάμυνα
Πρόσφατα, σε μια συζήτηση, από αυτές που κάνω μεγάλη προσπάθεια να αποφεύγω, η βία της Χαμάς αναφέρθηκε ως ελαφρυντικό της βίας του Ισραήλ.
“Μα, και αυτοί…”
Κάπως έτσι ξεκινάει πάντα.
Προσπάθησα να του εξηγήσω ότι όποιος κάνει κριτική σε έναν λαό υπό ξένη κατοχή εδώ και έξι δεκαετίες, υπό καθεστώς απαρτχάιντ και υπό καθεστώς διατροφικής ανασφάλειας και στρατιωτικού νόμου τα τελευταία 16 χρόνια, όπου το 50% είναι παιδιά, καλό θα ήταν να έχει και μια λύση, μια πρόταση, αναφορικά με το τι ακριβώς πρέπει να κάνουν όλοι αυτοί που γεννιούνται, μεγαλώνουν και πεθαίνουν μέσα στην μεγαλύτερη ανοιχτή φυλακή στον κόσμο, χωρίς πολιτικά ή ανθρώπινα δικαιώματα, χωρίς την ικανότητα να φύγουν, ζώντας μέσα στην παραλυτική φτώχεια από την μέρα που θα γεννηθούν, και με τον κατακτητή να τους συμπεριφέρεται σαν ανθρώπινα σκουπίδια, σαν ζώα προς εργατική εκμετάλλευση, και μετά προς σφαγή, είτε από βομβαρδισμό, είτε από την πείνα και τις αρρώστιες.
Για πες.
Σιωπή.
Να σου πω εγώ τις λύσεις.
Πολιτική ανυπακοή
Η πολιτική ανυπακοή ως μέσο πίεσης δεν λειτουργεί. Οι Παλαιστίνιοι έχουν δοκιμάσει τον δρόμο της ειρηνικής διαμαρτυρίας πολλές φορές στην Ιστορία τους, με αιματηρά γι’ αυτούς αποτελέσματα. Στην ειρηνική Μεγάλη Πορεία της Επιστροφής το 2018 τους εκτελούσαν με σνάϊπερ από τα 300 μέτρα, συμπεριλαμβανομένου και ενός αναπήρου σε αναπηρικό καροτσάκι, ο οποίος ήταν μάλιστα 200 μετά μακριά από τα συρματοπλέγματα. Οι σιωνιστές κατακτητές τους δεν δίνουν δεκάρα για την οδύνη τους, την μιζέρια και τον θάνατό τους. Άσ’τους να πεθάνουν. Όταν εξεγείρονται, θα σκοτώνουμε μερικούς και θα μαζεύονται πάλι μέσα στο ανθρώπινο μαντρί που λέγεται Γάζα.
Η λύση των δύο κρατών
Η πόρτα της λύσης των δύο κρατών, με την ίδρυση ενός πραγματικού, κυρίαρχου Παλαιστινιακού κράτους στα διεθνώς αναγνωρισμένα σύνορα πριν το 1967, βομβαρδίστηκε από το Ισραήλ, χρησιμοποιώντας το εκρηκτικό ισοδύναμο όλων των πολεμικών συγκρούσεων στον κόσμο τα τελευταία τέσσερα χρόνια, μέσα σε έξι μήνες, στην πιο πυκνοκατοικημένη περιοχή στον πλανήτη. Η συνέχιση της εθνοκάθαρσης των Παλαιστινίων στην, ελεγχόμενη από το Ισραήλ, Δυτική Όχθη, με την κατασκευή νέων παράνομων εποικισμών την ίδια στιγμή που βομβαρδίζει τους Παλαιστίνιους της Γάζας, υποδεικνύει ότι η λύση αυτή δεν ήταν ποτέ στο τραπέζι για το Ισραήλ. Κανένας εκλεγμένος πολιτικός στο Ισραήλ αυτή τη στιγμή, δεν θα ήταν διατεθειμένος να συζητήσει κάτι τέτοιο.
Η λύση του ενός κράτους
Η λύση ενός ενιαίου κράτους, με τους Παλαιστίνιους να έχουν ίσα πολιτικά δικαιώματα με τους Ισραηλινούς, είναι κάτι που ακούγεται μόνο ως αστείο στο Ισραήλ. Οι Παλαιστίνιοι είναι περισσότεροι πληθυσμιακά. Δεν θα χρειαζόταν πολύς καιρός για να εκλεγεί η πρώτη Παλαιστινιακή κυβέρνηση του Ισραήλ. Αδιανόητο για το Ισραήλ, εξού και το απαρτχάιντ και η γενοκτονία.
Άρα; Τι ακριβώς πρέπει να κάνουν;
Κάποιοι επιλέγουν να ηρωοποιήσουν την ένοπλη πάλη απέναντι στον κατακτητή, ή τον ηγεμόνα, μόνο για την Ιστορία των δικών τους λαών. Όσοι από αυτούς αρνούνται να αναγνωρίσουν στους Παλαιστίνιους το ίδιο δικαίωμα στην ένοπλη αντίσταση απέναντι στον δικό τους κατακτητή και καταπιεστή, φαίνεται να μην έχουν και πολλά να προτείνουν πέρα από την υποκρισία τους, που βρωμάει ρατσισμό.
Αυτοί που αρνούνται στους Παλαιστίνιους το δικαίωμα στην αυτοάμυνα –γιατί αμύνεται ο κατακτημένος, ηλίθιε, όχι ο κατακτητής, έλεος πια, ούτε μέχρι εκεί δεν μας κόβει;–, το οποίο είναι μάλιστα και διεθνώς αναγνωρισμένο από το διεθνές δίκαιο δικαίωμα τους, στην ουσία αυτό που θέλουν είναι να παραιτηθούν οι Παλαιστίνιοι ολοκληρωτικά στους Ισραηλινούς. Να ξεχάσουν την βία, την γενοκτονία, την κλοπή της γης τους, την καταπίεση και τον ρατσισμό δεκαετιών, την απώλεια των πολιτικών τους δικαιωμάτων, των δικαιωμάτων τους ως ανθρώπινα όντα ακόμα, όλους τους συγγενείς και φίλους τους που σφαγιάστηκαν άδικα, ή αυτούς που φυλακίστηκαν και βασανίστηκαν και δεν ήταν ποτέ ξανά οι ίδιοι, και απλά να εξαφανιστούν, σιγά-σιγά, ως αποτέλεσμα της Ισραηλινής κατοχής.
Αυτό θέλουν. Αλλά δεν μπορούν να το πουν.
Δεν λέγονται αυτά.
Θέλουν οι Παλαιστίνιοι να καταλήξουν ως μια μικρή πληθυσμιακά ανύμπορη μειονότητα, άκακοι, άποροι σκλάβοι, παρατημένοι στη φτώχεια, που δεν έχουν σημασία. Και όλα αυτά να γίνουν κάπου στο background, σιωπηλά, όπως συνέβαινε έως τώρα.
Εκεί που κάποτε υπήρχε ένας πολιτισμός, μια κουλτούρα, πολύ σύντρομα δεν θα υπάρχει πια τίποτα παραμόνο στάχτη και τραύμα, και λύτρωση μέσα από τον θάνατο. Και οι Παλαιστίνιοι, όπως και πολλοί άλλοι κατακτημένοι λαοί πριν από αυτούς, θα εξαφανιστούν ως μια υποσημείωση στην Ιστορία, από τον βάρβαρο κατακτητή τους.
Αυτοί είναι οι ψυχασθενείς που κουνάνε κάθε μέρα το δάχτυλο, και λένε “Μα, και αυτοί, μπλα μπλα, Χαμάς, μπλα μπλα, Χαμάς.” Δεν έχουν τίποτα άλλο να προτείνουν εκτός από την συνέχιση και την διαιώνιση της βίας του κατακτητή.
Μέχρι να μην χρειάζεται πια λύση, γιατί θα έχει εξαφανιστεί το πρόβλημα. Γενοκτονία.
Ουπς. Κοίτα να δεις τι έγινε. Τι κρίμα. Ας φτιάξουμε κανένα μνημείο, ας κάνουμε και καμιά μέρα μνήμης, και καθαρίσαμε. Όπως με τους Πόντιους, τους Αρμένιους, τους Ναμιμπιανούς, και πόσους άλλους. Ουδείς ένοχος. Κάτι σαν καιρικό φαινόμενο που ήρθε και έφυγε.
Οι Παλαιστίνιοι έχουν αναγκαστεί, από όλα τα κράτη του πλανήτη –είτε με την ενεργή τους συμμετοχή, είτε με την ανοχή τους–, παρά την θέλησή τους, να βιώνουν μια απερίγραπτα τρομακτική κατάσταση εδώ και πάνω από έξι δεκαετίες.
Κάποιες φορές, η κατάσταση φτάνει σε τόσο παράλογο επίπεδο, ώστε ο πόνος και το τραύμα καταλήγουν σε μια έκρηξη. Οι Παλαιστίνιοι αναγκάζονται να χρησιμοποιήσουν βία ως τελευταία διαφυγή, μετά από δεκαετίες αγώνα, κάτω από εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, όντας έγκλειστοι μέσα σε μια μικρή έκταση και περιτριγυρισμένοι από θάλασσα, αέρα και στεριά από τις υπερσύγχρονα πάνοπλες Ισραηλινές στρατιωτικές δυνάμεις. Όλες οι άλλες λύσεις, όλοι οι άλλοι δρόμοι, οι ειρηνικοί και οι διπλωματικοί, παραμένουν εδώ και πάνω από εξήντα χρόνια κλειστοί γι’ αυτούς, από τον κατακτητή. Για τον κατακτητή η λύση είναι μία, και εφαρμόζεται ήδη εδώ και δεκαετίες: η γενοκτονία.
Αργά και βασανιστικά. Αργά και σίγουρα. Ως τώρα. Τώρα πατάμε γκάζι να τελειώνουμε. Μετά θα έχει γίνει, κι ας δικάσουν όσους θέλουν. Οι νεκροί δεν ξαναγυρνάνε.
Ναι, η εξέγερση των Παλαιστίνιων σκλάβων της ένοπλης Χαμάς και των υπόλοιπων ένοπλων οργανώσεων Παλαιστινιακής αντίστασης που πήραν μέρος σε αυτή, την 7η Οκτωβρίου, ήταν βάναυση και αιματηρή, καταλήγοντας σε μια θηριωδία. Κάποιες από τις ενέργειες τους είναι ξεκάθαρα εγκλήματα πολέμου. Αυτοί που τα διέπραξαν, όπως και αυτοί που τα διέταξαν, πρέπει να βρεθούν, να δικαστούν και να τιμωρηθούν όπως ορίζει ο νόμος.
Αλλά εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω πώς, αυτό το γεγονός, έξι μήνες πριν, μπορεί να δικαιολογήσει τα εγκλήματα πολέμου και τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που διαπράττει το Ισραήλ καθημερινά εδώ και έξι μήνες, κάθε μέρα μετά την 7η Οκτωβρίου. Όπως και αδύνατο να καταλάβω πώς το γεγονός αυτό στέκεται από πολλούς ως ελαφρυντικό στην εξόφθαλμη γενοκτονία που διαπράττει το Ισραήλ απέναντι στους άμαχους Παλαιστίνιους, λιμοκτονώντας τους, και με τις γενοκτονικές προθέσεις των ισραηλινών αξιωματούχων και των μελών του στρατού να διαφημίζονται δημόσια, από τηλεόραση μέχρι και σε εφαρμογές και κοινωνικά δίκτυα.
Τι σχέση έχει αυτό που έγινε πριν έξι μήνες, ακόμα και αν δεχτούμε ότι ήταν εγκληματικό, με το να λιμοκτονείς έναν ολόκληρο πληθυσμό ανθρώπων που δεν έχουν κάνει απολύτως τίποτα πέρα από το έγκλημα του να γεννηθούν Παλαιστίνιοι, και να τους βομβαρδίζεις και να τους εκτελείς καθημερινά;
Σιωπή και πάλι.
Ξέρετε πως ονόμασαν οι ισραηλινοί το οπλικό σύστημα τεχνητής νοημοσύνης που μπορεί να στείλει μια ρουκέτα συστημένη σε ένα συγκεκριμένο διαμέρισμα οπουδήποτε στη Γάζα, όταν θέλουν να δολοφονήσουν χωρίς δίκη ένα μέλος της Χαμάς μέσα στο σπίτι του μαζί με τη γυναίκα του και τα παιδιά του, και ως παράπλευρες απώλειες τις οικογένεις όλων αυτών που ζουν στα γειτονικά διαμερίσματα;
“Πού είναι ο μπαμπάκας;”
Έτσι το ονόμασαν: “Where’s daddy?”
Χα χα.
Αστείο, ε;
Το άλλο δολοφονικό ΑΙ που έχουν για να δολοφονούν Παλαιστίνιους τους τελευταίους έξι μήνες, λέγεται “Habsora”, που μεταφράζεται ως “Ευαγγέλιο”.
Και ψυχασθενείς και θρησκόληπτοι. Καταπληκτικά.
Τι να πεις; Έχουμε γεμίσει ψυχάκια. Ψυχάκια και φασίστες. Φασίστες ψυχάκια. Ανθρώπινα περιττώματα που θεωρούν ότι η γενοκτονία μπορεί να υπάρχει ως λύση απέναντι σε κάποιους που δεν συμπαθείς, ακόμα κι αν φοβούνται να το πουν ανοιχτά, γιατί ξέρουν πόσο άρρωστο ακούγεται.
Σπάω το κεφάλι μου να δω πού κάνω λάθος. Δεν καταλαβαίνω.
Δεν καταλαβαίνω τίποτα πια. Όπως και δεν θα καταλάβω ποτέ, πώς αυτός ο μ@λάκας ο συνομιλητής μου μπορεί και κοιμάται το βράδυ;
Και κάθε φορά που αναρωτιέμαι κάτι τέτοιο, έρχεται μια μπάσα ουρανομήκης φωνή από το υπερπέραν για να μου απαντήσει: “σαν πουλάκι κοιμάται, σαν πουλάκι”
Από το μακρινό Αμστελόδαμο της Χαλκιδικής, με αγάπη,
Κώστας
(Φίλε Κώστα, αυτό που κάνουν οι Ισραηλινοί στους Παλαιστίνιους, συμβαίνει παντού γύρω μας. Οι ισχυροί κακοποιούν τους αδύναμους και οι αδύναμοι σωπαίνουν. Κοίτα γύρω σου. Κοίτα στις κοινωνίες που ζούμε. Οι Παλαιστίνιοι χαλάνε την πιάτσα για όλους -και για τους άλλους Άραβες- γιατί θέλουν να ζήσουν ελεύθεροι. Θέλετε να ζήσετε ελεύθεροι; Θα πεθάνετε. Για να πάρουν το μήνυμα και οι υπόλοιποι και να μη τους μπαίνουν τρελές ιδέες για ελευθερία. Να είσαι καλά. Την αγάπη μου.)
Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου
Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.