-Είστε άγαμη; -Ναι. Πάρα πολύ.

Πιτσιρίκο,
εναλλακτικοί νοικοκυραίοι,
σέξι είλωτες της μπανανίας
και επιδοσιακά υποκείμενα της ύστερης νεωτερικότητας,
γεια σας!
-Της γιαγιάς σας!

Το καλύτερο το είχε πει ο Διονύσης Χαριτόπουλος, που φυσικά το έκλεψε από τον Λένιν, σε μια συνέντευξη που έδωσε πριν ένα χρόνο .

“Ο Μητσοτάκης είναι ο γαμπρός που ονειρεύεται κάθε μάνα, αλλά δεν τον θέλει με τίποτα η κόρη. Με το πες και πες, και τα πολλά ταξίματα και κυρίως επειδή οι άλλοι δύο υποψήφιοι γαμπροί ήταν μπατιρημένοι, απελπίστηκε η κόρη κι είπε ας τον πάρω, θα μιλάει κι αγγλικά στους ξένους.”

Και όπου μάνα, βάλτε Κομισιόν, Eurogroup, εγχώρια και ξένη ολιγαρχία- μαφία που ροκανίζει τη χώρα, όπου κόρη τον λαό/πολίτες, και όπου γαμπροί, μπορείτε να καταλάβετε.

“Πολλοί μας αγαπάνε, λίγοι μας παντρεύονται ” είχε πει κάποτε χαριτολογώντας ο Λεωνίδας Κύρκος, πρόεδρος του τότε Συνασπισμού.

Να που έγινε η ανατροπή.

Η ελληνική κοινωνία ήθελε και ήταν έτοιμη. Πίστεψε σε ένα πρόσωπο κάτι το οποίο -σε αντίθεση με τον έρωτα – καλό είναι να το αποφεύγεις στην πολιτική.

Περισσότερο, όμως, κατά τη γνώμη μου, πίστεψε στον εαυτό της. Ότι μπορούσε να τα καταφέρει, να κάνει την υπέρβαση. Και κάπως την έκανε, σε ποσοστό 61,3%.

Η τετραετής διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν παρά μια οργανωμένη και οργανική συνέχεια των μνημονιακών συμβάσεων που είχαν υπογράψει οι προηγούμενες δοσιλογικές κυβερνήσεις, τον Μάιο 2010 και τον Φεβρουάριο του 2012 με τους οικονομικούς δολοφόνους της ΕΕ και το ΔΝΤ. Σφραγίστηκε με την ανατροπή του δημοψηφίσματος και την υπογραφή του τρίτου μνημονίου το καλοκαίρι του 2015.

Γνωστά αυτά.

Η φοροαφαίμαξη, τα αυστηρά πρωτογενή πλεονάσματα, όπου η οποιαδήποτε παρέκκλισή τους οδηγούσε σε δημοσιονομικές περικοπές, η παγίωση του ΕΝΦΙΑ, οι πλειστηριασμοί, οι ανακεφαλαιοποιήση των τραπεζών είναι μόνο τα περιεχόμενα.

Α, και επειδή πολλές φορές αναρωτηθήκαμε πού πήγαν εκείνα τα τιμημένα Rooms to let με δωμάτια που κόστιζαν 20 έως 30 ευρώ τη βραδιά, ήταν ο συμπληρωματικός φόρος του ΕΝΦΙΑ που έφερε πολλούς ιδιοκτήτες τέτοιων -μικρών- επιχειρήσεων να μην μπορούν να τα κρατήσουν άλλο και να τα παραχωρούν όπως όπως σε μεγαλοξενοδόχους και τουριστικούς ομίλους. Ο ΕΝΦΙΑ που θα καταργείτο ολοκληρωτικά.

Το χειρότερο, βέβαια, από όλα ήταν ο κινηματικός αφοπλισμός, αφού έπαιξε τον ρόλο του κοινωνικού ρυθμιστή.

Μάζεψε τον κόσμο από το δρόμο και τον έστειλε σπίτι του. Αν όχι και στο εξωτερικό, μαζί με τους προηγούμενους που είχαν ήδη φύγει.

Το αντίθετο της οδοντόκρεμας που δεν ξαναμπαίνει στο σωληνάριο άπαξ και σου γλιστρήσει.

Προσωπικά, θεωρώ ανάξια λόγου τα περασμένα και τα τωρινά ξεφτιλίκια του ΣΥΡΙΖΑ.

Όχι, ως πικραμένη/εξαπατημένη/απογοητευμένη θυγατέρα. Δεν τον ψήφισα, το 2015 με μικρή διαφορά επέλεξα κόμμα εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, τότε στα κάγκελα, τώρα κάνει ανταρσία στο …Facebook.

Ωστόσο, δεν σημαίνει ότι δεν ήθελα να πετύχει η “Πρώτη φορά Αριστερά”. Ένιωσα μετά από πολύ καιρό μια ευφορία να πλανάται στον αέρα. Είδα τον κόσμο να ξαναζωντανεύει, να αποκτά μια ψευδαίσθηση εθνικής αξιοπρέπειας.

Αλλά γιατί μου είναι το ευκολάκι. Εννοώ ότι, αν θέλεις να κάνεις κριτική εξ αριστερών, κάθε μέρα εκείνης της τετραετίας ήταν και μια κωλοτούμπα. Κάθε μέρα και μια πολιτική απατεωνιά.

Ε, ήρθε πάλι η ΝΔ που έχει πάρει 40 χρόνια ονομασία προέλευσης στην απατεωνιά και ξέρει και καλύτερα τα κόλπα.

Βέβαια, δεν ήρθε με θερμή υποδοχή σε καμία από τις δύο εκλογές, αφού οι μισοί δεν ψηφίσαμε.

Αλλά και αυτοί που τους ψήφισαν δεν είναι ότι τους υποδέχτηκαν με αψίδες νερού, μεταξύ μας τώρα. Δεν εννοώ τους εφοπλιστές, εννοώ τους γιους της πλύστρας, τη μεσαία τάξη ντε.

Γιατί ακριβώς κανείς δεν ήθελε τον Μητσοτάκη, ούτε καν οι δικοί του.

Και για να ξαναγυρίσω στον αγαπημένο Χαριτόπουλο, παίρνω το θάρρος, πολύ ταπεινά, να συμπληρώσω την φράση με λόγια που ίσως τα σκέφτεται η κόρη.

” Εγώ με εσένα ήθελα να είμαι, αλλά τι να κάνω που έπαιξες στο καζίνο ότι είχα και δεν είχα, με έβγαλες στο κλαρί, και πήρες και 20 κιλά;”

Προς το παρόν, στη γωνίτσα μου καλά καβαντζωμένη θα περιμένω και πού και πού θα βγάζω το κεφαλάκι μου έξω.

Λαβ όνλυ,

Φ.

(Αγαπητή Φίλη, ο Διονύσης Χαριτόπουλος έχει πει και το αξεπέραστο “Το μεγάλο λάθος του Ανδρέα Παπανδρέου ήταν ότι έφερε μαζί του στην Ελλάδα τα παιδιά του”. Το παιχνίδι για την Ελλάδα και τους Έλληνες χάθηκε το 2010-2011, με την χρεοκοπία της χώρας και την αδυναμία μας να απαιτήσουμε Δικαιοσύνη για την χρεοκοπία και την ανατροπή του πολιτικού και ολιγαρχικού κατεστημένου. Η ταφόπλακα μπήκε το 2015, με τα όσα έκανε η κυβέρνηση Τσίπρα μετά το δημοψήφισμα. Αυτοί που μπορούσαν να αλλάξουν την πορεία της χώρας έφυγαν στο εξωτερικό και μείναμε εμείς παρέα με τους μαφιόζους και 35 εκατομμύρια τουρίστες. Δεν έχει κανένα νόημα η πολιτική στο προτεκτοράτο, και η αποχή 60% από τι ευρωεκλογές και 48% από τις εθνικές εκλογές, αποδεικνύει πως οι Έλληνες το έχουν αντιληφθεί πια. Οπότε, ας κάνουμε κι εμείς τουρισμό στην Ελλάδα, που έχει ήλιο και θάλασσα. Να είσαι καλά. Την αγάπη μου.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.