Όπως έχει πει και ο Λένιν
Γεια σου πιτσιρίκο, σε τι ωραίο πλανήτη ζούμε φίλε πιτσιρίκο, ζούμε σε έναν υπέροχο πλανήτη στον οποίο κουμάντο κάνουν οι άνθρωποι για τους οποίους το μόνο εχέγγυο για τη μη καταστροφή τους, είναι η ικανότητα ολοκληρωτικής καταστροφής που διαθέτουν μερικά έθνη κράτη στον αγώνα τους να διατηρήσουν το εθνικιστικό τους αφήγημα, στηριζόμενοι σε μία κάποια long gone ιστορία και σε αυθαίρετες παραδοχές που θα έκαναν και έναν μαθηματικό που πήρε πτυχίο μόνο με 5-άρια να τραβάει τα μαλλιά του, αλλά ας μην το πάω στα μαθηματικά, θα είχα να πω πολλά για τα μαθηματικά και για τους μαθηματικούς που πιστεύουν ότι είναι πολύ έξυπνοι, ενώ τους πραγματικά έξυπνους ανθρώπους δεν τους γνωρίζουμε ή μπορεί να τους γνωρίζουμε τυχαία μια που οι έξυπνοι άνθρωποι δεν συναλλάσσονται με κνώδαλα σαν αυτούς που τσακώνονται για το αν το ένα κόμμα είναι καλύτερο από το άλλο και από το αν ο ένας πρωθυπουργός θα είναι καλύτερος από τον άλλον, εγώ πάντως πιτσιρίκο είμαι πάρα πολύ απαισιόδοξος για το μέλλον, είμαι τόσο απαισιόδοξος που βρίσκω μία αισιοδοξία μέσα στην τόση απαισιοδοξία, για παράδειγμα δεν μπορώ παρά να μην είμαι χαρούμενος που δεν είχα gold apollo συσκευή, να μου πεις τι είναι το gold apollo, εδώ στην Ελλάδα έχουμε iPhone μόνο, αν δεν δώσεις χίλια πεντακόσια ευρώ για συσκευή δεν είσαι αυθεντικός Έλλην, gold apollo είναι αυτά που έκαναν μπαμ και ξεκλήρισαν στελέχη της Χεζμπολάχ, εντάξει, δεν πειράζει, πόλεμος είναι, τι κι αν ξεκοιλιάστηκαν μερικά παιδάκια, οι περισσότεροι ήταν ενήλικες, ποιος τους χέζει τους ενήλικες, ας πρόσεχαν, τι μας νοιάζει άλλωστε εμάς, φαντάσου τώρα πιτσιρίκο να γινόταν το ίδιο στην Ελλάδα, ας πούμε στις συσκευασίες Xanax, να άνοιγες μία συσκευασία και ΜΠΑΜ, πάρε το πυροτέχνημα, θα ‘μέναν μόνο οι μετανάστες στην Ελλάδα, θα γινόταν όλη η Ελλάδα ένα Μπέργκαμο (θυμάστε την πανδημία;), ας μην κάνω όμως unlock περίεργες σκέψεις στους εχθρούς της Ελλάδος διότι εγώ είμαι φίλος της Ελλάδας, πατριώτης, όπως πατριώτες θεωρούν τους εαυτούς οι δύο στρατηγοί στο Σουδάν, ο ένας son of a πλύστρα Άραβας, ο άλλος son of a πλύστρα non Άραβας που κοπανιούνται κάνα χρόνο τώρα και τα πράγματα ξεκίνησαν κάπως έτσι:
Άραβας στρατηγός: Δεν σας γουστάρουμε.
Non Άραβας στρατηγός: Ούτε εμείς.
Άραβας στρατηγός: Θα σας γαμήσουμε τα πρέκια.
Non Άραβας στρατηγός: Θα μας κλάσετε μία μάντρα αρχίδια (όπως είχε αναρτήσει ο Λένιν στο twitter στην προεπαναστατική εποχή πριν το twitter γίνει X).
και κάπως έτσι ξεκίνησε ένας εμφύλιος που έχει μετατρέψει το Χαρτούμ και άλλες πόλεις του Σουδάν σε ερείπια, δεκάδες χιλιάδες άμαχοι νεκροί, εκατοντάδες χιλιάδες στο φάσμα της οξείας πείνας και περίπου δέκα εκατομμύρια εκτοπισμένοι, αλλά εντάξει, κάποιοι βοηθούν τους μεν, κάποιοι τους δε, πωλούνται όπλα, όλα καλά, ποιος το γαμεί το Σουδάν, «ήθελές τα κι έπαθές τα» που λένε και στη Νίσυρο αν και στ’ αλήθεια και αυτό το είχε πει πρώτος ο Λένιν, εμείς εδώ είμαστε στη σωστή πλευρά της ιστορίας και στηρίζουμε Ισραήλ και να δεις πιτσιρίκο ότι θα ποντίσουμε αυτό το γαμημένο το καλώδιο μέχρι την Κύπρο η οποία θα συνδεθεί με το Ισραήλ κι έτσι θα μπορούμε να δίνουμε ρεύμα όχι μόνο στην Ουκρανία, αλλά και στο Ισραήλ μια που είμαστε υποτελείς στους Ισραηλινούς, στους Αμερικάνους, στους Τούρκους στους Γερμανούς τουρίστες, στους Άγγλους τουρίστες, στους Σκανδιναβούς τουρίστες, σε όλους τους τουρίστες, ακόμη και στους Βούλγαρους τουρίστες οι οποίοι κατάλαβαν ότι έχουν μεγαλύτερο εισόδημα από εμάς κι έτσι αγοράζουν περιουσίες στη Χαλκιδική, μαγαζιά, real estate, ξέρουν αυτοί από σωστές δουλειές, ξέρουμε κι εμείς από πωλήσεις, έχουμε κι εμείς τη δική μας mafia κι έχουμε το σωστό καθεστώς για να μην την αγγίζουμε έτσι ώστε να μην στεκόμαστε εμπόδιο στις επενδύσεις, τι δεν θέλουμε επενδύσεις πιτσιρίκο; Φυσικά τις θέλουμε για να σώσουμε τη χώρα, αλλά ποια χώρα, τι σημαίνει χώρα, ας επανέλθουμε στα μαθηματικά που μας μαθαίνουν ότι πρέπει να απαιτήσουμε ένα αυστηρό πλαίσιο μέσα στο οποίο να μπορεί να κινηθεί η κουβέντα αλλιώς δεν κάνουμε τίποτα, με άλλα λόγια πρέπει να ορίζουμε μερικά πράγματα για να προχωράμε, αν ορίσουμε λοιπόν την Ελλάδα με όρους real politik, θα πρέπει να την ορίσουμε ως χώρο όπως σωστά είπες κι εσύ πρόσφατα, όπως σωστά έχουν πει κι άλλοι, ως χώρο στον οποίο κάποιοι κάνουν κουμάντο και οι υπόλοιποι βαυκαλίζονται με ψευδαισθήσεις εθνικής περηφάνιας και ομοιογένειας, κάτι το οποίο δεν υπάρχει, αφού μόνο ανομοιογένεια και μετάθρωποι υπάρχουν, άνθρωποι δηλαδή που αδιαφορούν για οτιδήποτε άλλο πέρα από την τσέπη τους και αισθάνονται περήφανοι γι’ αυτό, νάρκισσοι που μιλούν ακατάπαυστα και δεν ακούν κανέναν, που έχουν όλες τις απαντήσεις έτοιμες από τον ψυχολόγο τους, που οτιδήποτε δεν τους φέρνει κέρδος το αφορίζουν ως τοξικό, που κομπάζουν για τις διακοπές τους, για τα πλούτη τους, για την υλική τους υπεροχή, για το αντικείμενο της δουλειάς τους, που αγωνιούν να υπερισχύσουν σε μία κουβέντα και δεν έχουν διαβάσει ένα γαμημένο δοκίμιο στη ζωή τους, όχι δηλαδή ότι αν έχεις διαβάσει δοκίμιο σημαίνει κάτι, διότι κάτι για να σημαίνει στη ζωή σου πρέπει να το έχεις αντιμετωπίσει, πρέπει να έχεις αναμετρηθεί μαζί του, το διάβασμα για να σου προσδώσει ένα όφελος, απαιτεί την αναμέτρησή σου με το κείμενο, τη σύγκριση, τη σύνθεση, την ενατένιση, τον ελεύθερο χρόνο να προβείς σε όλα τα παραπάνω, όπως και μία μετριοπάθεια που δεν τη συναντάς στον κόσμο, αφού όλα ορίζονται στη βάση της ποσοτικής τους αξίας και τι διάολο λέω τόση ώρα, εγώ βασικά ήθελα να μιλήσω για κάτι άλλο όμως το ξέχασα επομένως θα μιλήσω για ό,τι μου ‘ρθει, για να σκεφτώ…χμμ, πάμε λοιπόν, αριστερά στην Ελλάδα, θα βγάλω έξω το ΚΚΕ και θα αναφερθώ σε όλο αυτό το κατακερματισμένο τσίρκο που αποκαλείται αριστερό ή κεντροαριστερό, όλο αυτό μοιάζει με μία πολυκατοικία όπου όλοι τσακώνονται με όλους σε φάση «ο σκύλος σου έχεσε στην πόρτα μου – δεν είναι ο σκύλος μου, είναι η γάτα του μαλάκα στον τρίτο – ποιος πετάει τις γόπες του στην είσοδο; – πάλι έχει την τηλεόραση στη διαπασών η γριά στον τέταρτο; – ποιος καριόλης αφήνει ξεκλείδωτη την είσοδο – πρόσεχε φιλαράκο μην φας καμιά καταγγελία γιατί ο ημιυπαίθριός σου είναι παράνομος – κι εσύ εκείνο το παράθυρο που άνοιξες; – πάλι αυτός ο μαλάκας έπιασε δύο θέσεις στο πάρκινγκ;» κάτι τέτοιο είναι ο Σύριζα, μία πολυκατοικία με ενοίκους που τσακώνονται μεταξύ τους, δεν ενδιαφέρει κανέναν, είναι πια πέμπτο κόμμα και θα πέσουν μέχρι το συνέδριό τους κάτω από την Ανταρσύα, θα έρθει όμως ο ηγέτης ο Δούκας και θα ενοποιήσει όλες τις δυνάμεις τους αριστερού τόξου για να φτάσουν όλοι μαζί ξέρω ‘γω σε κάνα 15%, αν και μεταξύ μας πιτσιρίκο, χέστηκα για όλα αυτά, αφού πρωτίστως θα με ενδιέφερε ένα κόμμα να έχει κατ’ ελάχιστο κάποιες θέσεις για τον πόλεμο στην Ουκρανία, για τη σχέση της Ελλάδας με την Τουρκία και για την γενοκτονία στο Ισραήλ, για τη βρωμερή δικαιοσύνη στην Ελλάδα, να αποδοθούν ευθύνες για τα Τέμπη και για τον Καραϊβάζ, αν και ούτε αυτούς θα τους πίστευα γιατί δεν υπάρχει πολιτική σε τούτη τη σάπια, βρωμερή ολιγαρχία που την μεταμφιέζουν σε δημοκρατία και τη νομιμοποιούν με τις απονομιμοποιημένες τους εκλογές, αυτήν την ολιγαρχία στην οποία κάνουν κουμάντο οι μαφιόζοι και κατοικούν τουρίστες και ιδιωτεύοντες νάρκισσοι, κι όταν δεν υπάρχει πολιτική δεν έχεις ούτε τις δυνατότητες, ούτε τη βούληση να αποκτήσεις τα μέσα που απαιτούνται για την υλοποίηση μίας στρατηγικής, αλλά εδώ δεν καταφέραμε ούτε καθαρούς δρόμους να έχουμε, ούτε ίσια πεζοδρόμια, το αντίθετο μάλιστα, ακόμη και ο Μπάτμαν θα έσπαγε το πόδι του αν περπατούσε στην Αθήνα για δέκα λεπτά μόνο, όμως όχι, ούτε καν ίσια πεζοδρόμια δεν έχουμε και θα έπρεπε η φάση να είναι, «δεν έχεις ίσια πεζοδρόμια μετά από διακόσια χρόνια; Κόβεσαι. Failed State» μάγκες αποτύχαμε, όμως αντίθετα νομίζουμε ότι είμαστε κάποιοι και δεν έχουμε κατακτήσει ούτε τα στοιχειώδη ενός αστικού κράτους, δεν έχουμε κατακτήσει ούτε τα στοιχειώδη ενός χρεοκοπημένου κράτους, δεν έχουμε ούτε τις στοιχειώδεις ελευθερίες που ορίζει το σύνταγμά μας και εν πάση περιπτώσει είμαστε μία μικρή περιοχή σε έναν χάρτη που αποτελεί πλέον χώρο και ως τέτοιον μας αντιλαμβάνονται τα υπόλοιπα κράτη τα οποία να μην ξεχνάμε ότι αποτελούν δημιουργήματα της νεωτερικότητας και η ομοιογένεια και οι κοινές αναφορές που τα συγκροτούν βασίζονται σε λίγες αλήθειες και σε πολλά πολλά ψέματα, πάρα πολλά ψέματα και εθνικά παραληρήματα και γενικώς, πιτσιρίκο, δεν τον βλέπω το πράγμα να αλλάζει, όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και σε ολόκληρο τον πλανήτη, οι ισχυροί έχουν γίνει απίστευτα ισχυροί, οι από κάτω δεν πολυκουνιούνται και τσακώνονται στα social και νομίζω ότι, αν δεν υπάρξει μία μεγάλη καταστροφή όπου οι σημερινοί πόλεμοι και γενοκτονίες θα αποτελούν πλημμελήματα σε σχέση με αυτά που ενδεχομένως θα έρθουν, δεν θα αλλάξει κάτι. Αλλά, μέχρι τότε, όπως είπε και ο Λένιν, έχουμε τη θάλασσα.
Σε χαιρετώ.
Γεώργιος Ilyich Πλύστρος
(Φίλε Γιώργο, η ζωή είναι γαμάτη στην Ελλάδα, αφού είμαι σε ένα μπαρ σε ένα νησί του Αιγαίου και γίνεται χαμός, αλλά μάλλον είμαι ο μόνος Έλληνας στο μπαρ -εκτός από το προσωπικό-, στο οποίο ήρθα για να κάνουμε το πόντκαστ με τον Βασίλη, τον εθνικό μας ψυχίατρο, και το γράψαμε το πόντκαστ, αλλά εγώ ήρθα για ησυχία σε αυτό το μπαρ, αφού πέρσι, τέτοιες μέρες, ήμουν μόνος μου με την όμορφη σερβιτόρα, αλλά φέτος οι τουρίστες είναι μυριάδες και η όμορφη σερβιτόρα δεν είναι εδώ, και στην θέση της είναι ένας σερβιτόρος, που είναι πολύ ωραίος αλλά δεν είναι ο τύπος μου, και μάλλον είναι πλούσιοι όλοι αυτοί οι βάρβαροι γύρω μου γιατί πίνουν σαν να μην υπάρχει αύριο και μάλλον δεν υπάρχει αύριο, οπότε καλά κάνουν και πίνουν, και το έχω ρίξει κι εγώ έξω απόψε αφού παρήγγειλα και δεύτερη μπίρα γιατί η μάνα μου ήταν πλύστρα και θα το καταλάβαιναν εδώ στο μπαρ αν έπαιρνα μόνο μια μπίρα και θα με θεωρούσαν επικίνδυνο γιο πλύστρας, οπότε θα πιω τρεις μπίρες και θα αφήσω και μεγάλο φιλοδώρημα στον ωραίο σερβιτόρο για να νομίζουν πως είμαι μεγιστάνας, αλλά, βρε Γιώργο, δεν μπορώ να σκάσω και για τους Σουδανούς που σκοτώνονται μεταξύ τους, γιατί δεν τους προλαβαίνω όλους, οπότε θα κάνω πως δεν υπάρχει το Σουδάν στο χάρτη και θα αναγνωρίζω μόνο το Νότιο Σουδάν που έχει ομαδάρα στο μπάσκετ, οπότε νομίζω πως στο Σουδάν κάνουν πόλεμο γιατί δεν ξέρουν να παίζουν μπάσκετ, αφού όλοι οι παικταράδες είναι στο Νότιο Σουδάν, και αυτό έχει πικάρει τους Σουδανούς, αλλά σκέφτομαι πως τα πράγματα θα γίνουν ακόμα πιο πολεμικά και θα σκοτώνονται όλοι με όλους, και θα πέσουν και πυρηνικά, οπότε ποιος το γαμάει το Σουδάν, αφού είναι μαύροι και, άρα, κατώτεροι, όπως θα μας πει σύντομα κάποιος αριστερός, αλλά εμένα δε με νοιάζει, γιατί σκέφτομαι πως την έχω ζήσει την κανονική ζωή μου, και αυτό που ζω τώρα είναι ο δεύτερος πάτος με τα σοκολατάκια, που δεν ήξερα ότι υπήρχε, όταν άνοιγα το κουτί, οπότε είμαι ευτυχισμένος για αυτό το δώρο, αφού, Γιώργο, είμαστε πολύ τυχεροί άνθρωποι και ανήκουμε στους προνομιούχους, γιατί είχαμε ευκαιρίες στη ζωή μας και δεν ζήσαμε πόλεμο, και, εντάξει, βασικά είναι μάλλον αδιάφορες οι ζωές μας και δεν θα μας θυμάται κανείς, αλλά μπορεί να μην υπάρχει και κανείς να θυμάται τους άλλους μετά το πυρηνικό ολοκαύτωμα, οπότε δεν είναι και τόσο άσχημα τα πράγματα, και ας κάνουμε όσα περισσότερα μπάνια μπορούμε, και ας κάνουμε και σεξ χωρίς ταμπού και ενοχές -αφού δεν κάνουμε επανάσταση-, γιατί το σεξ είναι βρόμικο μόνο αν δεν πλένεσαι, όπως είχε πει και ο Λένιν. Σου στέλνω την αγάπη μου, ενώ ο DJ έχει βάλει τρία τραγούδια των ΑΒΒΑ στη σειρά και η μεγάλη παρέα των πλούσιων νεαρών Αμερικανών απέναντί μου χτυπιούνται και δεν ξέρουν πως στην Ελλάδα μπορούν να ανέβουν και στα τραπέζια.) ΄
Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου
Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.