TikTok Άουσβιτς
Φίλε μου Πιτσιρίκο,
Όπως συχνά λες, για προσωπική εκτόνωση γράφουμε. Κανένα κείμενο, πόντκαστ, ομιλία, διαδήλωση, πορεία, συναυλία διαμαρτυρίας, δεν σταμάτησε ποτέ ούτε μια σφαίρα.
Καμία, εκτός από την συναυλία του Μπομπ Μάρλεϊ στο Κίνγκστον, που οδήγησε στο τέλος του εμφυλίου της Τζαμάικα.
Α, ρε Μπομπ, έφυγες νωρίς.
Πριν μερικές εβδομάδες, το Ιράν εκτόξευσε γύρω στους 200 υπερηχητικούς βαλλιστικούς πυραύλους σε στρατιωτικούς στόχους στο Ισραήλ, ως αντίποινα για την δολοφονία του ηγέτη της Χεζμπολάχ, Χασάν Νασράλα, και του διοικητή των Φρουρών της Επανάστασης του Ιράν, Αμπάς Νιλφορουσάν, στην ισραηλινή επίθεση δολοφονίας στη Βηρυτό.
Έχουν κυκλοφορήσει βίντεο που δείχνουν εκρήξεις στο έδαφος και κρατήρες από τα σημεία που έπεσαν οι πύραυλοι, κάτι που σημαίνει ότι δεν αναχαιτίστηκαν από το λεγόμενο σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας του Ισραήλ, “Σιδηρούς Θόλος”.
Απ΄ότι φαίνεται, είναι περισσότερο ομπρέλα, παρά θόλος. Κι αυτό, γιατί δεν υπάρχει καμία αεράμυνα πουθενά στον κόσμο που να μπορεί να σταματήσει τους υπερηχητικούς πυραύλους.
Αποδεικνύεται, δηλαδή, ότι ο Σιδηρούς Θόλος ήταν κυρίως ένα αφήγημα, όπως όλα τα άλλα παραμύθια σχετικά με το Ισραήλ. Η αύρα της αδιαπέραστης άμυνας που το Ισραήλ προσπαθούσε τόσο σκληρά επί χρόνια να περάσει στους εχθρούς του και στον λαό του έχει γεμίσει με κρατήρες, καθώς ο κόσμος βλέπει ξεκάθαρα ότι οι άμυνες του Ισραήλ είναι αποτελεσματικές μόνο κατά των αυτοσχέδιων ρουκετών που χρησιμοποιούν οι μαχητές της Παλαιστινιακής αντίστασης.
Το Ιράν έδειξε, χωρίς αμφιβολία, ότι έχει τη δυνατότητα να πλήξει το Ισραήλ αν το επιθυμεί. Αν το επιθυμεί, το Ιράν μπορεί να στέλνει 200 τέτοιους πυραύλους την ώρα, και κάθε ώρα, επί μέρες. Αλλά δεν το κάνει, ως τώρα. Όλα θα εξαρτηθούν από την αναμενόμενη απάντηση του Ισραήλ, το μέγεθος της οποίας μπορεί να κρίνει το μέλλον όλων μας.
Αντί αυτού, τι μάθαμε από τα δυτικά μέσα; Μάθαμε ότι οι επιθέσεις του Ιράν “κλιμακώνονται”, ότι οι απαντήσεις του Λιβάνου προς το Ισραήλ ως απάντηση για την εισβολή των τελευταίων και των ανελέητο βομβαρδισμό της χώρας τους είναι “τρομοκρατία”, ενώ οι επιθέσεις του Ισραήλ και η στρατιωτική εισβολή τους στην γείτονα χώρα είναι “αυτοάμυνα”. Μαθαίνουμε, όμως, παράλληλα, ότι η Ρωσία έκανε μια “επιθετική εισβολή” στην Ουκρανία, σε αντίθεση με το Ισραήλ, το οποίο κάνει επιθετική “αυτοάμυνα” με μια “περιορισμένη χερσαία επιχείρηση”. Όπως και είχαμε μάθει πριν αρκετούς μήνες, ότι η καταστροφή της Γάζας είναι “απάντηση στην 7η Οκτωβρίου” και ότι η επίθεση της Χαμάς ήταν “απρόκλητη”.
Όταν το κάνουν οι δικοί τους, είναι κακό. Όταν το κάνουν οι δικοί μας, είναι καλό. Μιλάμε για λογική, ούτε πέμπτη δημοτικού.
Αλλά οι χειριστικοί άνθρωποι καταλαβαίνουν ότι, αν πεις τις κατάλληλες λέξεις, μπορείς να αποκομίσεις πραγματικά υλικά οφέλη. Πες τα σωστά λόγια με τον σωστό τρόπο και μπορείς να κάνεις τους ανθρώπους να συμφωνήσουν να διαπράξεις μαζικές θηριωδίες. Μπορείς να τους κάνεις να σου δώσουν έλεγχο στις συνθήκες της ζωής τους. Μπορείς να τους κάνεις να συναινέσουν σε ακραία άδικα οικονομικά και πολιτικά συστήματα. Μπορείς να τους πείσεις να σε αφήσουν να καταστρέψεις τα οικοσυστήματα από τα οποία εξαρτάται η επιβίωσή τους. Μπορείς να τους κάνεις να σου δώσουν εξουσία, χρήματα, σeξ, ικανοποίηση, ό,τι κι αν επιδιώκεις, απλά λέγοντας τα σωστά λόγια με τον σωστό τρόπο.
Αυτή είναι η δυστοπία στην οποία γεννηθήκαμε, και μας οδηγεί σε έναν πολύ σκοτεινό μονοπάτι.
Αυτή η περιορισμένη –συγκριτικά με τις δυνατότητές του– επίθεση αντιποίνων από το Ιράν, ήταν μια επίδειξη ισχύος. Δεν ήταν σχεδιασμένη για να καταστρέψει ολοσχερώς, μόνο για να προειδοποιήσει. Μάλιστα, οι Ιρανοί ήταν σε συνομιλίες με τους Αμερικανούς, τους οποίους προειδοποίησαν λίγες ώρες πριν εκτοξεύσουν τους πυραύλους τους.
Αλλά τώρα το Ισραήλ θέλει να ανταποδώσει, το οποίο φυσικά είναι απόλυτα σύμφωνο με το σχιζοφρενές στρατιωτικό δόγμα του “σκοτώνω περισσότερους για να σκοτώσω λιγότερους”, ή, όπως προτιμούν να το αποκαλούν, “κλιμάκωση για αποκλιμάκωση”.
Αν δεν βγάζει νόημα όταν το διαβάζεις, καλώς ήρθες στον κόσμο ενός σιωνιστή, η παράνοια είναι το βούτυρο στο ρατσιστικό ψωμί τους.
Το μόνιμο δόγμα ασφαλείας του Ισραήλ μπορεί να περιγραφεί ως εξής: “Μπορούμε να έχουμε ειρήνη αύριο, αν σκοτώσουμε μερικές χιλιάδες ακόμα ανθρώπους σήμερα”.
Αλλά είναι πάντα σήμερα.
Το Ισραήλ ποτέ δεν καταφέρνει να φέρει την ειρήνη μέσω των δολοφονιών, των εκτελέσεων και των αδιάκριτων βομβαρδισμών, γιατί πολύ απλά δεν λειτουργούν έτσι τα πράγματα στον πραγματικό κόσμο. Δεν μπορείς να δολοφονείς, να καταπιέζεις και να βασανίζεις έναν ολόκληρο λαό για να τον κάνεις υπάκουο, και να περιμένεις ότι αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ειρήνη. Μπορείς να σκοτώσεις τους ανθρώπους που αντιτίθενται απέναντι στα γενοκτονικά σου σχέδια, αλλά έτσι δημιουργείς περισσότερους που θα αντιτίθενται. Το Ισραήλ μπορεί να ισοπεδώσει ολοσχερώς τη γη που πατούν οι εχθροί του, σκοτώνοντας κάθε μέλος της Χαμάς και της Χεζμπολάχ, αλλά κάνοντάς το, απλώς θα διασφαλίσουν την γέννηση περισσότερων Χαμάς και Χεζμπολάχ.
Και το ξέρουν. Γι’ αυτό και ο σκοπός του Ισραήλ δεν είναι η ειρήνη, αλλά ο διαρκής, κλιμακούμενος πόλεμος.
Ο μόνος τρόπος για να υποτάξεις έναν πληθυσμό δολοφονώντας, καταπιέζοντας και βασανίζοντας αμάχους, είναι να σκοτώσεις τους πάντες. Να μετατρέψεις όλη τη Μέση Ανατολή σε μια έρημο θανάτου και καταστροφής, έτσι ώστε να μην υπάρχει κανείς ζωντανός για να αντιταχθεί απέναντι σου.
Όταν το μόνο που πιστεύεις ότι χρειάζεσαι είναι ένα σφυρί, όλα τα προβλήματα που έχεις μοιάζουν με καρφιά. Όταν το μόνο που έχεις είναι μια φασιστική σιωνιστική κυβέρνηση που ελέγχει τον 4ο ισχυρότερο στρατό στον κόσμο και την άνευ όρων υποστήριξη της μεγαλύτερης αυτοκρατορίας στην ιστορία της ανθρωπότητας, όλα τα προβλήματα σου μπορούν να λυθούν με μαζικές δολοφονίες.
Αυτός είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο το “σκότωσε σήμερα για να έχεις ειρήνη αύριο” μπορεί να λειτουργήσει.
Και, για να είμαστε δίκαιοι, λειτούργησε για άλλα δυτικά αποικιοκρατικά προτζεκτάκια. Στην Αμερική και στην Αυστραλία, για να αναφέρω δύο πρόχειρα παραδείγματα, όπου οι λευκοί Ευρωπαίοι απλώς σκότωναν και σκότωναν και σκότωναν, μέχρις ότου η αντίσταση να εξολοθρευτεί και οι λίγοι που έμειναν να είναι υπερβολικά κατεστραμμένοι και ηττημενοι για να αντιδράσουν, έχοντας χάσει το 95% του πληθυσμού τους.
Αλλά ο αυτόχθων πληθυσμός της ιστορικής Παλαιστίνης είναι διαφορετικός, κι αυτό γιατί, δεν στέκεται μόνος. Περιβάλλεται από αρχαίους πολιτισμούς που έχουν μακροχρόνιες σχέσεις μαζί του, και μια συγγένεια θρησκείας και πολιτισμού. Οποιαδήποτε κίνηση για την εξόντωση του αυτόχθονα πληθυσμού –όπως έχουν κάνει άλλα δυτικά αποικιοκρατικά σχέδια στο παρελθόν– προκαλεί εχθροπραξίες από τα γύρω έθνη, όπως το Λίβανο, την Υεμένη, το Ιράκ, τη Συρία και το Ιράν.
Έτσι, για να μπορέσει το Ισραήλ να φέρει ειρήνη μέσω των δολοφονιών, της καταπίεσης και των βασανιστηρίων, χρειάζεται όχι μόνο να σκοτώσει τους Παλαιστίνιους, αλλά να σκοτώσει και όλους τους υπόλοιπους στην ευρύτερη περιοχή που θα αντιταχθούν στην πράξη αυτή. Και οι Ισραηλινοί το ξέρουν αυτό, γι’ αυτό και ακούς κάποιους ακροδεξιούς σιωνιστές να μιλούν για την ανάγκη ενός “Μεγάλου Ισραήλ”, το οποίο θα εκτείνεται πολύ πέρα από τα σημερινά σύνορα του Ισραήλ, συμπεριλαμβάνοντας όλο το Λίβανο, το μισό της Αιγύπτου, την Ιορδανία, ένα τεράστιο κομμάτι της Σαουδικής Αραβίας, σχεδόν ολόκληρη τη Συρία και το Ιράκ, και ένα μικρό κομμάτι της Τουρκίας, φτάνοντας μέχρι τα σύνορα με το Ιράν.
Έτσι, το Ισραήλ θα υπάρχει πάντα σε μια συνεχή κατάσταση πολέμου, μέχρι (Α) να πάψει να υφίσταται με την τυραννική ρατσιστική μορφή του αποικιοκρατικού κράτους απαρτχάιντ, ή, (Β) να σκοτώσει και να υποτάξει όλους τους εχθρούς του σε όλη τη Δυτική Ασία.
Η ανθρωπότητα δεν μπορεί να συνεχίσει να ζει έτσι.
Πότε θα τελειώσει όλο αυτό; Πότε θα σταματήσουμε τις κατακτήσεις εδαφών και τις εθνοκαθάρσεις αυτόχθονων πληθυσμών; Πότε θα σταματήσουμε να σφάζουμε ανθρώπους για εδάφη και πόρους; Πότε θα ξυπνήσουμε από τον λήθαργο που επιτρέπει την δολοφονική μανία και την ψυχωτική απληστία των ηγετών μας;
Μετά το Ολοκαύτωμα, υπήρχε μια ευκαιρία να το κάνουμε αυτό, όχι μόνο στη Γερμανία, αλλά σε όλο τον δυτικό κόσμο. Θα μπορούσαμε να είχαμε αφήσει εκείνη τη στιγμή να μας οδηγήσει να μεταμορφωθούμε σε μια δίκαιη, συμπονετική, ειρηνική κοινωνία, εναντίον του ρατσισμού, της ανισότητας και της καταπίεσης, ώστε οι σπόροι οποιωνδήποτε μελλοντικών “ολοκαυτωμάτων” να μην μπορέσουν να ριζώσουν ποτέ.
Βγάλαμε το Τρίτο Ράιχ από τη Γερμανία, αλλά δεν βγάλαμε το Τρίτο Ράιχ από τους Γερμανούς, τους Άγγλους, τους Γάλλους, τους Αμερικανούς, και τους σιωνιστές.
Αντ’ αυτού, οι ηγέτες μας αποφάσισαν να εγκαθιδρύσουν ένα αποικιοκρατικό-εποικιστικό σιωνιστικό κράτος απαρτχάιντ, και να το βοηθήσουν να σκοτώνει όσους Άραβες θέλει.
Για να τελειώσουν οι δολοφονίες, η σιωνιστική κυβέρνηση του Ισραήλ πρέπει να τελειώσει. Αυτό είναι κάτι που ακούγεται εξαιρετικά δύσκολο, αλλά εξίσου δύσκολο ήταν και η αποτίναξη του σκλαβεμπορίου. Η μόνη εναλλακτική είναι να βυθιστούμε όλο και περισσότερο σε αυτό το σκοτεινό μονοπάτι που οδηγεί σε περισσότερους πολέμους και περισσότερους φόνους, εμπλέκοντας όλο και πιο ισχυρές στρατιωτικές δυνάμεις και εκτινάσσοντας εκθετικά τον αριθμό των νεκρών σε νέα ύψη.
Θα ήταν πολύ λιγότερο καταστροφικό να διαλύσουμε το ρατσιστικό κράτος απαρτχάιντ του Ισραήλ και να κάνουμε οποιαδήποτε διευθετήσεις χρειάζεται ώστε η Δύση –η οποία ευθύνεται άμεσα γι’αυτό το χαλί– να απορροφήσει όποιον επιθυμεί να φύγει από ένα κράτος όπου όλοι, Ισραηλινοί και Παλαιστίνιοι, θα έχουν ίσα δικαιώματα. Όσοι επιθυμούν ίσα δικαιώματα, μπορούν να μείνουν.
Θα ήταν δύσκολο, θα ήταν άβολο, αλλά θα ήταν πολύ πιο εύκολο και ηθικό από το να βοηθούν οι κυβερνήσεις μας το Ισραήλ να συνεχίζει να εφαρμόζει το δόγμα του “σκότωσε περισσότερους σήμερα, για να σκοτώσεις λιγότερους αύριο”.
Αν θέλουμε να επιβιώσουμε σε αυτόν τον πλανήτη, θα πρέπει να μάθουμε πώς να συνυπάρχουμε ειρηνικά. Κι αυτό γιατί τα όπλα μας και οι καταστροφικές μας ικανότητες έχουν υπερβεί κάθε ιστορικό προηγούμενο για να συνεχίσουμε λες και δεν τρέχει τίποτα. Αυτές οι ψυχώσεις με τον ανταγωνισμό και την κυριαρχία, μας έχουν φέρει στο χείλος της καταστροφής, είτε μέσω ενός πυρηνικού πολέμου, είτε μέσω της περιβαλλοντικής κατάρρευσης.
Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε έτσι.
Tο να ζεις στη Δύση κατά τη διάρκεια μιας γενοκτονίας υποστηριζόμενης από τη Δύση μπορεί να σε κάνει να νιώθεις ότι χάνεις το μυαλό σου. Σαν να υπάρχει κάτι λάθος με εσένα που δεν μπορείς να το ξεπεράσεις, λες και οι κυβερνήσεις μας δεν βοηθούν το Ισραήλ να καίει ανθρώπους ζωντανούς, να πυροβολεί παιδιά στο κεφάλι, να καταστρέφει σκόπιμα το σύστημα υγείας της Γάζας και να στοχοποιεί τον άμαχο πληθυσμό με φονικό αποκλεισμό με σκοπό την προσάρτηση παλαιστινιακών εδαφών.
Σαν να είσαι ελαττωματικός, αν δεν μπορείς να είσαι τόσο ψύχραιμος για όλα αυτά, όσο φαίνεται να είναι οι υπόλοιποι. Αλλά δεν υπάρχει τίποτα λάθος με εσένα και δεν είσαι ελαττωματικός. Υπάρχει κάτι πολύ λάθος με έναν πολιτισμό που μπορεί να αποδέχεται όλα αυτά που συμβαίνουν.
Αυτοί που υποστηρίζουν απροκάλυπτα τις θηριωδίες του Ισραήλ, κάνουν λάθος. Αυτοί που προσπαθούν να μην σκέφτονται πολύ τι γίνεται στη Γάζα και τον Λίβανο, κάνουν λάθος. Αυτοί που λένε ότι είναι όλα τόσο τραγικά και λυπηρά, αλλά είναι τόσο πολύπλοκα και το Ισραήλ έχει το δικαίωμα να υπερασπιστεί τον εαυτό του, κάνουν λάθος.
Η ιστορία είναι γεμάτη από παραδείγματα φρικτών μαζικών θηριωδιών στις οποίες η πλειοψηφία του πληθυσμού δεν αντέδρασε με την κατάλληλη αποστροφή και αίσθηση του κατεπείγοντος την περίοδο που εξελισσόταν. Το σκλαβεμπόριο, το Ολοκαύτωμα, η συστηματική εξόντωση των αυτόχθονων πληθυσμών σε όλα τα αποικιοκρατικά σχέδια. Οι περισσότεροι από αυτούς που τώρα κοιτάζουν πίσω και κρίνουν σωστά ότι αυτά ήταν λάθος, με το πλεονέκτημα της εκ των υστέρων γνώσης, τώρα κλείνουν τα μάτια στην τωρινή επανάληψή τους στην Παλαιστίνη.
Αυτοί που αντιστάθηκαν στις μαζικές θηριωδίες της ιστορίας ήταν συνήθως η μειοψηφία, γιατί, αν η αντίθεσή τους ήταν κοινή λογική, οι θηριωδίες δεν θα είχαν συμβεί εξαρχής. Αυτό μας δείχνει ότι δεν υπάρχει καμία συσχέτιση μεταξύ της κοινής λογικής και της ηθικής διαύγειας. Δεν μπορούμε να βασιζόμαστε στους άλλους για να αξιολογήσουμε αν η θέση μας σε ένα ζήτημα είναι η σωστή, γιατί η ιστορία μας διδάσκει ότι η πλειοψηφία πολύ συχνά κάνει λάθος στα πιο σημαντικά ζητήματα στο παρόν, όταν αυτό έχει σημασία.
Αν η ανθρωπότητα θέλει να επιβιώσει, πρέπει να μεταμορφωθεί. Και για να μεταμορφωθεί η ανθρωπότητα, πρέπει να βρούμε το κουράγιο να μεταμορφώσουμε τον εαυτό μας, αντί να περιμένουμε τους άλλους.
Όχι αυτοβελτίωση, αλλά ριζική μεταμόρφωση.
Δεν αρκεί να σταματήσει η γενοκτονία στη Γάζα. Η κατάπαυση πυρός, αν έρθει ποτέ, είναι απλώς το πρώτο βήμα. Πρέπει να ξεριζώσουμε από μέσα μας όλα εκείνα τα στοιχεία που μπορούν να δώσουν ξανά καρπό σε γενοκτονίες, σε ρατσιστικά αποικιοκρατικά σχέδια, και σε οποιοδήποτε ενδεχόμενο ενός πυρηνικού πολέμου.
Το μέλλον της ανθρωπότητας παίζεται κορόνα-γράμματα καθημερινά στις οθόνες μας. Το μέλλον της ανθρωπότητας παίζεται στο παρόν μας. Κανένα από τα σενάρια δεν είναι γραμμένο στο μάρμαρο. Το σκοτεινό μονοπάτι στο οποίο μας έχουν βάλει οι ηγέτες μας δεν είναι της μοίρας μας γραφτό, ούτε κάποιο αναπόφευκτο πεπρωμένο.
Αν θέλουμε ειρήνη, πρέπει να σκοτώσουμε τον φασίστα μέσα μας.
Αλλά επειδή δεν φαίνεται να θέλουμε ειρήνη, αλλά το να μας αφήσουν ήσυχους, αυτό που θα συνεχίσουμε να έχουμε θα είναι αυτό που βλέπουμε καθημερινά στις οθόνες μας, σε όλο και μεγαλύτερη κλίμακα, μέχρι να καλύψει ολόκληρο τον πλανήτη.
Όπως λέει συχνά και ο αδερφός ΤΤΠ, ο φασισμός μπορεί να ηττήθηκε, αλλά οι φασίστες νίκησαν.
Από το μακρινό Αμστελόδαμο, περιμένοντας το πρώτο μανιτάρι του 21ου αιώνα, με αγάπη,
Κώστας
Υ.Γ. Κάτι μου λέει, ότι το πρώτο μανιτάρι θα κάνει πάταγο στα Instagram stories. Αν δεν δούμε σέλφι με μανιτάρι στο background, να μου τρυπήσεις τη μύτη.
(Φίλε Κώστα, Don’t look up. Δες ξανά την ταινία και ειδικά την τελευταία σκηνή. Κώστα, όταν οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν πειστεί πως έχουν έρθει στη ζωή μόνο και μόνο για να δουλεύουν, δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να περιμένουμε κάτι καλύτερο ή διαφορετικό; Τι να περιμένεις από τους εθελόδουλους που ο μόνος λόγος που τους στενοχωρεί ο θάνατος είναι επειδή θα αφήσουν τις δουλειές τους στη μέση; Να είσαι καλά. Την αγάπη μου.)
Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου
Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.