Απομνημονεύματα Επιφανών Ανθρώπων
Η Άνγκελα Μέρκελ, φίλε Πιτσιρίκο, κυκλοφόρησε τα απομνημονεύματά της. Γενικά, έχει πλάκα να διαβάζεις τους βίους επιφανών ανθρώπων, καθώς κάποια στιγμή, ως είθισται, θα σου δώσουν και κάτι πιπεράτο που, είτε πρόκειται για τους ίδιους είτε για άλλους εξίσου διάσημους, τους υποβιβάζει στο “ευτελές” ανθρώπινο, χάνοντας λιγάκι από την αίγλη του ιδεατού που είχαμε σχηματίσει για τον τάδε ηγέτη ή τον δείνα καλλιτέχνη.
Θυμάμαι, για παράδειγμα, όταν ο Λουίς Μπουνιουέλ περιέγραφε την ζωή του, έλεγε για μια συνάντηση που είχε με τον Τσάρλι Τσάπλιν, όπου ο τελευταίος ήταν λάτρης του σεξoυαλικού οργίου και μάλιστα στις γυναίκες επέρχονταν παροξυσμός κάθε φορά που επρόκειτο να χαριεντιστούν μαζί του. Το αν ο Τσάρλι είχε μεγάλο πούτσo ο Μπουνιουέλ δεν το αποσαφηνίζει στο βιβλίο του. Άλλωστε, ο αναρχικός σκηνοθέτης ήθελε να κρατάμε από τον έρωτα την ουσία του και όχι να ασχολούμαστε με τα ψιλά γράμματα. Ο Μπουνιουέλ δεν συμμετείχε στο όργιο.
Στη περίπτωση, βέβαια, της Μέρκελ, ελλείψει θελγήτρων, η πρώην καγκελάριος ξεγυμνώνεται πολιτικά μπροστά στο φουαγιέ της Κομισιόν και μας προσφέρει όλα τα μυστικά της κλειδαρότρυπας από τον οίκο Ανοχής των Βρυξελλών. Εδώ η Ανοχή δεν προοιωνίζει χυδαίο έρωτα, αντ’ αυτού κυριολεκτεί στην έννοια της ανεκτικότητας από την πλευρά όλων των Ευρωπαίων πολιτών και δη των νεοελλήνων.
Η Άνγκελα έσταζε μέλι για τον Αλέξη Τσίπρα, όπου ο Αλέξης με οδηγό το χαμόγελό του δεν ήταν αυτό πού φαινόταν, δηλαδή ένας γόης αριστερός, και ρίχτηκε με αβυσσαλέα υποτακτικότητα σε όλες τις γερμανικές προσταγές. Το εντυπωσιακό, από πλευράς Αλέξη, ως προς την Μέρκελ, ήταν το νεαρό της ηλικίας του σε σχέση με τις ώριμες στάσεις του. Δυστυχώς, οι στάσεις δεν αναφέρονται.
Κάτι μου λέει ότι ο Αλέξης, με ξεκούμπωτα τα τρία πάνω κουμπιά του πουκαμίσου του, θα της είπε ότι, όταν ήταν νεότερος, από τον γερμανικό ιδεαλισμό ξεκίνησε, με Χέγκελ, πιστεύοντας έτσι ότι η Ιστορία διέπεται από κάποιο σκοπό. Αργότερα πέρασε στον Μαρξ πού γοητεύτηκε μαζί του, όταν πρωτοδιάβασε την φράση “χρειαζόμαστε και την αντίθεση στην ζωή για να μπορεί να υπάρξει η σύνθεση”.
Γι’ αυτό ο Αλέξης έστησε κώλo: για να μπορεί να υπάρξει σύνθεση. Το υπομειδίαμα στα χείλη της Μέρκελ προδικάζει την τελευταία μου διαπίστωση.
Μέσα από την πένα τής Άνγκελα ή τα χείλη αν προτιμάς Πιτσιρίκο:
«Ήμουν περίεργη και ενθουσιασμένη, τι είδους προσωπικότητα είχε; Θα τον γνώριζα καλύτερα. Ήταν είκοσι χρόνια νεότερός μου. Μέχρι τότε είχαμε μιλήσει δύο φορές στο τηλέφωνο με διερμηνείς και είχαμε πάει στις Βρυξέλλες. Είχαμε βρεθεί μόνο για λίγο σε δύο συνόδους του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Εκεί τον συμπάθησα, περισσότερα δεν μπορούσα όμως να πω».
Και όπως κάνουν οι ερωτευμένοι για να εξάρουν το θελκτικό τους αντικείμενο αναφέρονται σε απολεσθέντες πολιτικούς, σαν τον Γιώργο Παπανδρέου, που λίγο έως πολύ τον θεωρούσε αλαζόνα, και τον Αντώνη Σαμαρά ο οποίος κάτω από τις μνημονιακές πιέσεις τής είπε χαρακτηριστικά ότι «δεν θα υποθήκευε την περιουσία της χώρας του». Αντιλαμβάνεστε ότι στις διαπραγματεύσεις όλα αυτά τα χρόνια το πιο επαναστατικό το είπε ο Σαμαράς!
Πίσω στο σήμερα, για να καταστεί σαφές πόσο έχει εκφυλιστεί η πολιτική σκέψη των κομμάτων, ο ΣΥΡΙΖΑ έβγαλε ανακοίνωση η οποία επαίρεται υπέρ του Αλέξη Τσίπρα, τονίζοντας ότι ήταν ο μόνος “σοβαρός” πολιτικός που είχε σχέδιο για να βγει η χώρα από τα μνημόνια.
Με διεισδυτικό βλέμμα, ώστε να φανεί εναργέστερα τούτος ο εκφυλισμός, θα πρέπει να κατανοήσουμε, σχηματικά, ότι ένα μνημόνιο είναι σαν τη γκιλοτίνα, με τον σοβαρό πολιτικό να είναι ο σοβαρός δήμιος που θα κόψει το σχοινί για να πέσει η λεπίδα. Η “σοβαρότητα” για τους Ευρωπαίους πολιτικούς έχει να κάνει με το αν ο δήμιος θα αθετήσει την αποστολή του. Ο Τσίπρας, ως φιλόδοξος νέος, διέθετε την “σοβαρότητα” εκείνη, ώστε ο λόγος του να αποτελεί συμβόλαιο. Από την στιγμή που ανέλαβε την αποστολή του δεν παρέκκλινε ούτε στο ελάχιστο της γραμμής του σωτήριου σχεδίου. Έτσι είναι οι “αριστεροί”, πεθαίνουν για την Ιδέα. Μόνο που, καλό είναι, πριν ακολουθήσεις μια ιδέα να αποσαφηνίσεις μέσα σου την Αρχή της κι ύστερα ξεκινάς.
Έχετε καταλάβει ότι η χώρα οδηγήθηκε στον Καιάδα λόγω της εντιμότητας του Τσίπρα; Τους είπε “τι θέλετε να κάνω για να σώσω την χώρα μου;”. Του είπαν “θα κάνεις αυτά και θα σωθείτε”. Τα έκανε μέχρι τελευταίας ρανίδας του αίματός του. Τόση εντιμότητα! Αυτό μας λέει η Μέρκελ.
Βλέπετε ότι η αντιστροφή των όρων είναι πολύ επικίνδυνο παιχνίδι. Από μία αντιστροφή κυριάρχησε ο Χριστιανισμός σε όλο τον κόσμο. Κακά τα ψέματα, όποιος διαβάζει σοβαρή λογοτεχνία μπορεί να κατανοήσει, ως ένα βαθμό, πότε επιχειρούνται οι εκάστοτε αντιστροφές. Από κει κι ύστερα, το ζήτημα, για να φτάσεις σε βαθύτερη ερμηνεία, απαιτεί ευφυία, ιδιοφυΐα, μεγαλοφυΐα, και πάει λέγοντας.
Η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ για τα καλά λόγια της Μέρκελ, απευθύνεται στις μάζες, στους ηλίθιους, στους μαζάνθρωπους που έλεγε ο Ελίας Κανέττι. Ούτε καν σε αυτούς τους ψηφοφόρους που διέπονται από χριστιανική ηθική και πιστεύουν στις καλές προθέσεις. Αυτοί χάθηκαν προ πολλού. Αυτοί χάθηκαν το 2015, μαζί με εμένα που δεν δηλώνω χριστιανός.
Τι μου απομένει, λοιπόν, αν όχι να αντιστρέψω κι εγώ τους όρους. Τι θεωρείται όργιο σήμερα, η παρτoύζα του Τσάπλιν ή η εντιμότητα του εν λόγω “αριστερού” πολιτικού;
Μπιλάκος
(Αγαπητέ Μπιλάκο, η Άνγκελα Μέρκελ ήταν μια καλή πολιτικός για τη δική της χώρα, αλλά εμείς δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο για τον Γιώργο Παπανδρέου, τον Αντώνη Σαμαρά και τον Αλέξη Τσίπρα. Αν και δεν ψήφισα κανέναν από τους τρεις τους, θεωρούσα πιο πιθανό να κρατήσει εθνική στάση ο Σαμαράς παρά ο Παπανδρέου ή ο Τσίπρας. Να είσαι καλά. Την αγάπη μου.)
Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου
Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.