Ζήτω η δημοκρατορία
Φίλε μου Πιτσιρίκο,
Μου είναι δύσκολο να διαχωρίσω ποιο είναι πιο φρικτό, η ίδια η γενοκτονία στη Γάζα, ή η ηθική παρακμή της κοινωνίας μας που την καθιστά δυνατή.
Αν προσθέσεις τους πληθυσμούς των ΗΠΑ, της Ευρώπης, του Καναδά και της Αυστραλίας, έχεις περίπου ένα δισεκατομμύριο ανθρώπους. Ένα δισεκατομμύριο ανθρώπους που ζουν σε μια δυστοπία, όπου η συλλογική τους συνείδηση είναι τόσο διαστρεβλωμένη και διεφθαρμένη, ώστε επιτρέπουν στις κυβερνήσεις τους να στηρίζουν μια γενοκτονία σε ζωντανή σύνδεση, μπροστά στα μάτια των υπόλοιπων ανθρώπων σε ολόκληρο τον κόσμο. Ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι που είναι τόσο ηθικά χρεοκοπημένοι, ώστε βρίσκουν ανεκτό να επιβάλλεται ένας τέτοιος εφιάλτης σε συνανθρώπους τους, ακριβώς μπροστά στα μάτια τους, όσο εκείνοι στέκονται στο πλάι και κοιτάνε τη δουλειά τους.
Ευτυχώς, οι εκλογές στις ΗΠΑ τέλειωσαν, και ο νέος σφαγέας του κόσμου στέφθηκε νικητής. Πόσο βαρετό σόου. Και πόσο βαρετοί όσοι το παίρνουν στα σοβαρά, με αναλύσεις πάνω στη φθηνή γελοιότητα του αμερικανικού πολιτικού σκηνικού, όπου δεκάδες εκατομμύρια ψηφοφόροι αγνοούν νοητικά τη Γάζα, ώστε να υποστηρίξουν έναν από τους δύο ψυχοπαθείς υποψήφιούς τους, οι οποίοι έχουν δεσμευτεί να υποστηρίξουν το σιωνιστικό κράτος που διαπράττει τη γενοκτονία των Παλαιστινίων.
Στην καλύτερη περίπτωση, οι αμερικανοί βλέπουν τα εγκλήματα του Ισραήλ ως ένα ενοχλητικό θέμα που τους υπενθυμίζεται στα πάρτι του Δημοκρατικού κόμματος, και στη χειρότερη, υποστηρίζουν πλήρως τις ενέργειες του Ισραήλ.
Αυτό ήταν το μεγάλο εκλογικό δίλημμα στην ισχυρότερη δημοκρατία του “ελεύθερου κόσμου”;
Τι ανώφελος, άσκοπος και ψυχρός, που είναι ο δυτικός τρόπος ζωής. Τι προδοσία της αλήθειας και της ίδιας μας της ανθρωπιάς. Πώς μπορεί κάποιος να βρει ικανοποίηση σε μια τέτοια ύπαρξη, σαν ζόμπι; Να παρασύρεται ασυνείδητα από το ρυθμό της ζωής του status quo, καταβροχθίζοντας ανθρώπινη σάρκα σε μακρινές μεριές του κόσμου, γιατί είναι πιο άνετο από τη γνωστική δυσαρμονία που θα έφερνε η απόρριψη αυτού του σάπιου συστήματος, το οποίο έχουμε αποδεχθεί να υπηρετούμε.
Έχει περάσει πάνω από ένας χρόνος διαρκούς σφαγής, γενοκτονίας και εθνοκάθαρσης, αλλά είμαι σίγουρος ότι ακόμα μπορείς να βρεις πολλά χάπατα να σου πουν ότι όλα κρίνονται στην ψήφο.
Οι εκλογές στον καπιταλισμό δεν αλλάζουν τίποτα, πέρα από τους ψυχοπαθείς που καταστρέφουν τις ζωές μας.
Είμαστε βουτηγμένοι στα ψέματα και την ψυχοπάθεια, παρακολουθούμε ψέματα και ψυχοπάθεια στις οθόνες μας, τρώμε, πίνουμε, κοιμόμαστε και αναπνέουμε ψέματα και ψυχοπάθεια. Οι άνθρωποι στη Γάζα υποφέρουν τις συνέπειες της παρακμής των κοινωνιών μας, αλλά εμείς είμαστε που πρέπει να ζήσουμε με αυτό.
Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, η σφαγή στη Γάζα θα τελειώσει κάποια μέρα. Η ζημιά που θα έχει γίνει από το πώς το χειριστήκαμε, και πόσο μικροί απέναντι στις περιστάσεις φανήκαμε ως κοινωνίες, για ακόμα μια φορά, θα είναι κάτι που θα μας στοιχειώνει για δεκαετίες. Οι συνέπειες αυτής της σαπίλας θα διαρκέσουν πολύ περισσότερο από τον ήχο ακόμα και της τελευταίας σφαίρας στη Γάζα.
Θα πρέπει να συνεχίσουμε να ζούμε έτσι. Θα πρέπει να ζούμε γνωρίζοντας ότι αυτό είναι η Δύση στην οποία ανήκουμε.
Ο πορτοκαλί μ@λάκας νίκησε και πάλι. Νίκησε τα κλειδιά του σφαγείου. Συγχαρητήρια σε όλους τους εγκληματίες πολέμου και εγκληματίες κατά της ανθρωπότητας, λοιπόν, που συμμετείχαν σε ακόμα μια μεγάλη γιορτή της αστικής δημοκρατίας μας. Και ψόφο.
Από το μακρινό Αμστελόδαμο, με αγάπη,
Κώστας
(Φίλε Κώστα, αυτή είναι η Ιστορία της ανθρωπότητας. Αίμα και δάκρυα. Κι αυτό δεν έχει να κάνει με τις επιθυμίες μας ή τις ιδέες μας αλλά με τις δυνατότητές μας και το ότι δεν επιθυμούμε να είμαστε ελεύθεροι. Να είμαστε ελεύθεροι στην πράξη, στη ζωή μας, όχι να μιλάμε για ελευθερία και να ζούμε δούλοι, εθελόδουλοι. Κώστα, παρ’ όλα αυτά, εμείς ανήκουμε ακόμα στους προνομιούχους, σε αυτούς που είχαν και έχουν ευκαιρίες. Ήμασταν τυχεροί. Μέχρι τώρα. Να είσαι καλά. Την αγάπη μου.)
Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου
Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.