Κοινοί θνητοί

(Αγαπητέ Πιτσιρίκο)
Τιμή και δόξα στους «κοινούς θνητούς», σε εκείνους τους αφανείς ήρωες της
καθημερινότητάς τους, που ζουν και πεθαίνουν στα περιθώρια του περιθωρίου, της
ιστορικής λήθης. Σε αυτές τις ταπεινές και άυλες σκιές που διατρέχουν με τη θεσπέσια τραγικότητά τους όλες τις εποχές.

Στις υπάρξεις εκείνες που έζησαν, ζουν και θα ζήσουν, καταδικασμένες να απωλέσουν την υπόστασή τους με το πέρας του άτεγκτου χρόνου, κάτω από την ακόμα πιο αιμοβόρα, αδηφαγία των ελιτίστικων σιαγόνων.

Ο σύντομος υπαρξιακός χρόνος των κατασκευασμένων παριών, μετατρέπεται αυτομάτως και με επιτηδευμένη επιδεξιότητα, σε ένα «αφηρημένο» ιδεολογικό αφήγημα, που δύναται να συγκινήσει πρόσκαιρα, ορισμένες μονάχα ευαίσθητες και ρομαντικές ψυχές, όπως είναι αυτές των ποιητών, αφήνοντας έτσι μάλλον αδιάφορο το υπόλοιπο κοινωνικό σύνολο για τα βάσανα και τις κραυγές αγωνίας των εξαθλιωμένων, αν και θα έπρεπε να ενδιαφέρεται για αυτές, μιας και τούτοι οι αποκλεισμένοι δεν είναι παρά οι ανθρώπινοι παράγοντες που συνθέτουν από κοινού την ίδια τη δομή της κοινωνικής συνοχής του.

Συνηθίζεται να λέγεται ότι η ιστορία γράφεται από τους λίγους, τους ισχυρούς
επικυρίαρχους και τους «νικητές» της ταξικής διελκυστίνδας που λαμβάνει χώρα στις ανταγωνιστικές εσχατιές της επίγειας αρένας. Είναι λοιπόν αυτοί, οι επονείδιστοι τροπαιοφόροι που σφετερίζονται τον μόχθο των λαών, αυτοί που καθορίζουν τις εξελίξεις και διαμορφώνουν τις συνειδήσεις, προς όφελός τους.

Μα χωρίς τους «απλούς» ανθρώπους, αυτούς δηλαδή που εμπεριέχονται συλλήβδην στους μέσους όρους των στατιστικών υπηρεσιών και των θεσμών εκείνων που απλά συνηγορούν στο να διευρύνουν εις βάρος τους, τα αυθαίρετα εξουσιαστικά δικαιώματα των «αρίστων», η ανθρωπότητα θα είχε προ πολλού αδειάσει από το λαϊκό της αίμα, το αίμα αυτό που ως άλλο απαραίτητο συστατικό τη διατηρεί γενναία στη ζωή.

Θα είχε εκπέσει στο επίπεδο του απονεκρωμένου κουφαριού που με τη μπόχα του θα
«διακοσμούσε» το μαυσωλείο τη συλλογικής συνενοχής.

Φιλικούς αντικαπιταλιστικούς χαιρετισμούς,
Αβραάμ

(Αγαπητέ Αβραάμ, είμαστε όλοι κοινοί θνητοί. Με δυο μάτια εκατέρωθεν της μύτης, κοινή προέλευση και κοινή κατάληξη. Αυτό που χαρακτηρίζει κάθε άνθρωπο στη ζωή του είναι το αν θα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Για του λόγου το αληθές, να ένας “απλός άνθρωπος”, ένας εργάτης, που σήμερα αποδεικνύεται εξαιρετικά επίκαιρος:

Να είσαι καλά. Την αγάπη μου.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.

H αναδημοσίευση των κειμένων του pitsirikos.net επιτρέπεται μόνο κατόπιν άδειας. Επικοινωνήστε στο pitsiriko@gmail.com.