Τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου

Καθώς οι αναλύσεις για τα Τέμπη και τις πάμπολλες μαζικές συγκεντρώσεις σε όλον τον κόσμο -για την επέτειο των δυο χρόνων- πέφτουν βροχή, και λέξεις όπως Δικαιοσύνη, Συγκάλυψη, Διαφάνεια, Δικαίωση, Δημοκρατία ακούγονται από πολλά στόματα, ας μου επιτραπεί να γράψω τι κατάλαβα εγώ από τα Τέμπη.

Τα Τέμπη είναι ένας ύμνος στους γονείς.

Οι 38 από τους 57 νεκρούς στα Τέμπη ήταν μέχρι 35 ετών. Οι περισσότεροι από αυτούς, φοιτητές μέχρι 25 ετών.

Αυτό σημαίνει πως οι γονείς αυτών των ανθρώπων είναι ακόμα εν ζωή και είναι νέοι. Αν το τρένο ήταν γεμάτο 70άρηδες, τα Τέμπη θα ήταν μια διαφορετική υπόθεση. Γιατί, κυρίως, οι γονείς των νεκρών δεν θα ήταν στη ζωή ή θα ήταν εξαιρετικά ηλικιωμένοι και ανήμποροι.

Οι γονείς των νεκρών δεν δίστασαν να τα βάλουν με τον πρωθυπουργό, τους υπουργούς, τα κόμματα, την “Δικαιοσύνη”, την άθλια προπαγάνδα, τις προσωπικές και χυδαίες επιθέσεις, τα έβαλαν με τον κόσμο όλο. Για τα παιδιά τους.

Η ελληνική κοινωνία παρακολουθούσε. Και όλοι έχουν παιδιά.

Στις συγκεντρώσεις της 28ης Φεβρουαρίου για τα Τέμπη, κάποιοι είπαν πως δεν υπήρχαν κόμματα.

Λάθος, υπήρχε ένα μόνο κόμμα στις διαδηλώσεις για τα Τέμπη, το “κόμμα” των γονιών.

Κανένας γονιός δεν θέλει να μην επιστρέψει το παιδί του στο σπίτι, κάθε γονιός τρέμει στην ιδέα πως το παιδί του θα σκοτωθεί, και κανένας γονιός δεν θέλει να βλέπει επιθέσεις, ειρωνείες και προσβολές από μια κυβέρνηση στους γονείς των παιδιών που σκοτώθηκαν με ευθύνη -και- αυτής της κυβέρνησης. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη κατάφερε να εξοργίσει όλους τους γονείς της Ελλάδας.

“Η μάνα μου πήγε για πρώτη φορά σε διαδήλωση στη διαδήλωση για τα Τέμπη, τι σημαίνει αυτό;” μου είπε χτες ένας φίλος.

Του απάντησα πως “αυτό σημαίνει πως η μάνα σου είναι μάνα”. Αυτό μόνο. Είναι αρκετό.

Όχι, οι γονείς δεν είναι τέλειοι, θα σε μάθουν πολλά, θα κάνουν και λάθη, και έχουν να μάθουν πράγματα και από εσένα. Αλλά κανένας άνθρωπος δεν θα σε αγαπήσει στη ζωή σου όσο οι γονείς σου. Κανένας.

Αν δεν με πιστεύεις, κοίταξε τους γονείς των νεκρών στα Τέμπη και το τι κάνουν δυο χρόνια μετά τον θάνατο των παιδιών τους -και δεν θα σταματήσουν-, κοίταξε όλους αυτούς τους γονείς που βγήκαν στους δρόμους -σε όλον τον κόσμο-, και πες μου ποιοι άλλοι θα το έκαναν αυτό.

Τα Τέμπη αποδεικνύουν σε όλους τι είναι ικανοί να κάνουν οι γονείς για τα παιδιά τους.

Να τιμάτε τους γονείς σας. Να σέβεστε τους γονείς σας. Να γιορτάζετε τους γονείς σας. Να τους αγκαλιάζετε, να τους φιλάτε. Να τους αγαπάτε. Δεν είναι δεδομένοι.

Και μπορεί να μεγαλώσεις, να κάνεις σπουδαία πράγματα ή όχι, να κάνεις παιδιά ή όχι, να βγάλεις λεφτά ή όχι, να ερωτευτείς ή όχι, να γίνεις διάσημος ή όχι, αλλά να ξέρεις πως θα έρθει μια μέρα που θα κλείσεις τα μάτια, και θα είναι Κυριακή πρωί, οι γονείς σου θα είναι στο κρεβάτι, θα είναι ακόμα νέοι και όμορφοι, κι εσύ θα είσαι παιδί, και θα πηδάς πάνω στο κρεβάτι, θα χώνεσαι ανάμεσά τους, θα τους μυρίζεις -ποτέ δεν θα ξεχάσεις τη μυρωδιά των γονιών σου- θα παίζετε, θα χαϊδεύεστε, θα γελάτε, και θα σκεφτείς πως μάλλον αυτές ήταν οι πιο ευτυχισμένες στιγμές της ζωής σου.

(Στους γονείς μου και σε όλους τους γονείς που αγαπούν τα παιδιά τους και τα παιδιά των άλλων. Γιατί, αν δεν είναι όλα τα παιδιά του κόσμου παιδιά μας, δεν έχουμε παιδιά.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.