Χούθι (μια ακόμα ελληνική λέξη)

Σύμφωνα με το ”Μέγα Λεξικό της ελληνικής γλώσσης’’ του Σπυράδωνη Γκαρίλα- Μπράουν, η λέξη ‘’χούθι’’έχει ελληνικές ρίζες [όπως, άλλωστε, όλο το λεξιλόγιο της οικουμένης]. Προέρχεται από τη δασυνόμενη αρχαιοελληνική λέξη ούθις, γεν. του ούθεος , ανώμαλο ουσιαστικό, αδωνόκλιτο, που σημαίνει ‘’δεν έχεις τον θεό σου’’. Η δασεία στη σημερινή παραφθορά της λέξης μετατράπηκε σε χ.

Μια άλλη εκδοχή για την προέλευση της λέξης ‘’χούθι’’ βρίσκουμε στο πολύτομο ιστορικό έργο του ίδιου συγγραφέα με τίτλο ”Αρχαία Ιστορία της Νεωτέρας Ελλάδος”, στο οποίο αφιερώνεται ειδικό κεφάλαιο διαφωτιστικό της σύνδεσης των χούθι με τον ελληνικό κόσμο.

Οι αρχαίοι μας πρόγονοι με απαράμιλλη τόλμη είχαν οργώσει όλη την υφήλιο πρώτοι απ’ όλους. Όπως επισημαίνει ο Γκαρίλας- Μπράουν, είχαν κάνει τον περίπλου της Αφρικής ήδη από το 5.000 π.Χ. και είχαν ανακαλύψει την Αμερική το 1492 π.Χ. αλλά την εγκατέλειψαν και δεν το είπαν σε κανέναν, γιατί διέθεταν διορατική σοφία.

Το 1453 π.Χ. μια ομάδα Ευρυτανών θαλασσοπόρων διέσχισε την Ερυθρά Θάλασσα με ιπτάμενα αντιβαλλιστικά δελφίνια και ήρθε σε επαφή με τους ντόπιους ιθαγενείς του νοτιοδυτικού άκρου της σημερινής αραβικής χερσονήσου. Το άξεστο πλήθος τους υποδέχτηκε με τη ρίψη βαλλιστικών τόξων κραδαίνοντας ρόπαλα από μαύρο χρυσό. Τα αλώβητα ιπτάμενα σκάφη των Ελλήνων εξέπληξαν τους τρομαγμενους βαρβάρους, οι οποίοι υποκλίθηκαν με δέος και προσκύνησαν τους νέους θεούς. Οι περήφανοι και νουνεχείς Έλληνες αρνήθηκαν τη θεοποίησή τους, λέγοντας επανειλημμένα: ου θεοί, ου θεοί. Το αλαλάζον πλήθος επαναλάμβανε με ιερή μανία τη φράση και κάπως έτσι προέκυψε το όνομά τους.

Υπάρχει, όμως, και μία τρίτη εκδοχή, του ίδιου πάντα συγγραφέα διατυπωμένη σ’ ένα ελάσσονος σημασίας βιβλίο τσέπης που δωρίζεται στους πελάτες του Σπυράδωνη Γκαρίλα- Μπράουν, ο οποίος παράλληλα με το πνευματικό του έργο διακρίνεται στο επιχειρείν εμπορευόμενος νανογιλέκα. Μαζί με κάθε νανογιλέκο προσφέρεται εντελώς δωρεάν το βιβλιαράκι ‘’Αρχαιοελληνικά παίγνια- γρίφοι, σταυρόλεξα, σπαζοκεφαλιές’’.

Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι το προϊόν αυτό της επιχειρηματικής δραστηριότητας του Σ. Γκαρίλα- Μπράουν δεν είναι τυχαίο. Έλκει και αυτό την καταγωγή του από την αρχαία Ελλάδα.

Κατά τον περίπλου της Αφρικής, για τον οποίο έγινε λόγος στο ιστορικό του πόνημα, η επαφή των αρχαίων μας προγόνων με τους Πυγμαίους, τους ενέπνευσε την κατασκευή των πρώτων νανογιλέκων. Στόχος τους ήταν να τα προωθήσουν στους μικροσκοπικούς Αφρικανούς, οι οποίοι, φορώντας τα, θα αποκτούσαν ύψος. Πράγματι, σε ένα χαμένο έργο του Ιπποκράτη γίνεται αναφορά στα θαυματουργά γιλέκα που χάρισαν ύψος στους Πυγμαίους και έγιναν κανονικοί άνθρωποι πλησιάζοντας την λεβέντικη θωριά της ελληνικής φυλής.

Σύμφωνα, λοιπόν, με το μικρό αυτό βιβλιαράκι, η λέξη ‘’χούθι’’ είναι αρκτικόλεξο που αποτελείται από τις εξής λέξεις:

Χύσις Ορθιάδε Υπέρ Θεών Ιπταμένων

Υποστηρίζει ο Σπυράδωνης Γκαρίλας-Μπράουν ότι οι κάτοικοι της αραβικής χερσονήσου μετά την ανακήρυξη των Ελλήνων ως θεών άρχισαν να χύνουν ομαδικά προς τα πάνω, εκφράζοντας τον θαυμασμό τους κατά τα θρησκευτικά έθιμα του τόπου τους. Κατά μία εκδοχή το σπέρμα τους που είχε κόκκινο χρώμα, σχημάτισε ποτάμια που εξέβαλαν στην Ερυθρά θάλασσα, η οποία οφείλει το όνομά της στο γεγονός αυτό.

Τέλος, πρέπει να αναφερθεί ότι στα λόγια και τα έργα του Σπυράδωνη Γκαρίλα-Μπράουν συχνά εντοπίζονται αντιφάσεις και ανακολουθίες. Πρόκειται για εσφαλμένη και πλανημένη ανάγνωση κακόπιστων ανταγωνιστών, που δεν μπορούν να διακρίνουν ότι ο πολυπράγμων Έλλην ακολουθεί αυτό που του υπαγορεύει το αλάνθαστο ένστικτο ενός αληθινού Έλληνα.

Σημείωση: Το προσωνύμιο Μπράουν έχει αποδοθεί στον Γκαρίλα τιμητικά από κορυφαίους Ευρωπαίους συναδέλφους του, διότι είναι ο πρώτος που ανέδειξε τα ταξίδια και το ευεργετικό έργο των αρχαίων Ελλήνων -που έδωσαν τα φώτα στην πατρίδα μας Ευρώπη- στους λαούς της Αφρικής και της Αραβικής χερσονήσου [εξάλλου ο Γκαρίλας αρέσκεται στην προσθήκη ονομάτων στην ταυτότητά του].

Το καφέ χρώμα είναι αυτό που προκύπτει από την ανάμειξη των χρωμάτων των διαφόρων φυλών με τις οποίες ήρθαν σε επαφή οι ένδοξοι πρόγονοι. Κάποιοι θεώρησαν πως το σωστό χρώμα θα ήταν το μαύρο [Μπλακ], αλλά έτσι θα αποκλείονταν οι αραβικές καθώς και οι βορειοαφρικανικές φυλές. Έτσι επικράτησε το καφέ – Μπράουν και έσπασε λίγο η μαυρίλα.

φιλιά

Μερόπη

(Αγαπημένη Μερόπη, σε ευχαριστώ που ανταποκρίθηκες στην αγάπη που έχω εκδηλώσει για τους Χούθι, και μάθαμε όλοι πως η λέξη “Χούθι” είναι ελληνική. Είναι υπέροχη η λέξη “Χούθι”, με ενθουσιάζει. Έχω πιάσει τον εαυτό μου να περπατάω στο δρόμο, και να λέω “Χούθι”. Είναι ψυχοθεραπευτικό να λες “Χούθι”. Μερόπη, δεν ξέρω γιατί μου αρέσουν τόσο πολύ οι Χούθι. Ίσως, επειδή δεν έχω δει ποτέ έναν Χούθι από κοντά. Θα ήθελα πολύ να είχα έναν Χούθι για κατοικίδιο, μαζί με ένα mini donkey. Θα ανέβαζα τον μικρόσωμο Χούθι στο γαϊδουράκι -το μέσο ύψος των ανδρών στην Υεμένη είναι κάτω από 1,60-, και θα τους πήγαινα βόλτα. Μετά, όμως, θα μου την έπεφταν οι ευαίσθητοι για κακοποίηση -του γαϊδαράκου, όχι του Χούθι- και θα μου έκαναν δολοφονία χαρακτήρα. Οπότε, δεν θα πάρω Χούθι και mini donkey για κατοικίδια. Να είσαι καλά. Την αγάπη μου. Χούθι!)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.