Τα γενέθλια του γιου Τσίπρα και η απόφαση για το δημοψήφισμα
Σάλο έχουν προκαλέσει τα ασφαλιστικά μέτρα σε βάρος του Αλέξη Τσίπρα από τον εκδοτικό οίκο που θα κυκλοφορήσει το βιβλίο του Αλέξη Τσίπρα, “Ιθάκη”, επειδή ο Αλέξης Τσίπρας έχει ξεσκιστεί να διαβάζει δημόσια αποσπάσματα από το βιβλίο του.
Το απόσπασμα που εξόργισε τους ανθρώπους του εκδοτικού οίκου ήταν αυτό που ο Αλέξης Τσίπρας διηγείται πώς πήρε την απόφαση να γίνει δημοψήφισμα την ημέρα που είχε γενέθλια ο γιος του. Γράφει ο Αλέξης Τσίπρας στο κεφάλαιο “Ώρα αποφάσεων – Η Δημοκρατία στο απόσπασμα”:
“Το δημοψήφισμα ήταν δική μου απόφαση. Εντάξει, είχα διαβάσει που το είχε γράψει και ο πιτσιρίκος στο μπλογκ του, και μου φάνηκε καλή ιδέα.
Πρώτα το είπα στους πιο κοντινούς μου συνεργάτες. Κάποιοι με ρωτούσαν αν έχω κόψει τα χάπια μου, κάποιοι άνοιξαν λεξικό για να δουν τι σημαίνει ‘δημοψήφισμα’, κάποιοι έψαχναν τηλεόραση για να δουν τον τελικό του Champions League.
Τους εξήγησα ότι το πρόβλημα δεν ήταν οικονομικό ή τεχνικό. Τους είπα πως το πρόβλημα είναι πολιτικό, αυτό δηλαδή που λέει κάθε πολιτικός όταν δεν ξέρει τι να πει.
Και πάμε Βρυξέλλες. Στο “The Hotel”. Παίρνω τα κινητά από όλους, τα πετάω από το παράθυρο του εβδόμου ορόφου -γιατί ήξερα από τότε πως θα έρθει ο Μητσοτάκης με το Predator- και λέω στους συνεργάτες μου ‘Παιδιά, πάμε για δημοψήφισμα. Όχι άλλη λύση’. Και παγώνει η αίθουσα. Όχι από σοκ. Από το air condition που κάποιος μ@λάκας το είχε βάλει στους 12 βαθμούς.
‘Ποιος είναι ο στόχος μας;’ με ρώτησαν και είμαι έτοιμος να τους πω ‘πού να ξέρω εγώ ποιος είναι ο στόχος;’ αλλά καταλαβαίνω πως αυτά τα πράγματα δεν λέγονται, οπότε τους λέω ‘στόχος είναι να κερδίσουμε το δημοψήφισμα’. Μεγάλη κουβέντα είπα. Ανατριχιάζω τώρα που το ξαναλέω.
Τους εξήγησα ότι το μόνο όπλο μας είναι το ηθικό πλεονέκτημα. Αλλά το ηθικό πλεονέκτημα είναι σαν παστίτσιο χωρίς μπεσαμέλ: ωραίο, αλλά δεν χορταίνει κανέναν.
Και τώρα ξεκινούν οι μεγάλες αποκαλύψεις, που θα κάνουν όλους τους Έλληνες να ανατριχιάσουν.
Από τις Βρυξέλλες, παίρνω το αεροπλάνο και το βράδυ είμαι στο Μαξίμου.
Εκείνη την ημέρα είχε γενέθλια ο γιος μου, ο Ορφέας Ερνέστο Μαραντόνα. Αλλά εγώ δεν το θυμήθηκα. Ούτε για χρόνια πολλά. Με είχε απορροφήσει η εθνική μου ευθύνη, η εθνική μου αποστολή. Αισθανόμουν σαν τον Ιωάννη Μεταξά την 28η Οκτωβρίου του 1940 που του έσκασε ο Γκράτσι με το τελεσίγραφο μέσα στη μαύρη νύχτα και τον πέτυχε με τα σώβρακα.
Η Μπέττυ, βλέποντας πως δεν απαντούσα στα τηλέφωνα, σκέφτηκε πως μπορεί να είμαι με καμιά γκόμενα και ήρθε στο Μαξίμου.
Λίγο πριν ξεκινήσει η κρίσιμη συνεδρίαση του Κυβερνητικού Συμβουλίου -και ενώ όλοι οι υπουργοί έχουν ξεσκιστεί να σηκώνουν χρήματα από τα ATM-, εμφανίζεται στην πόρτα η Ελένη η γραμματέας μου, και μου λέει ‘Η Μπέττυ είναι απ’ έξω και θέλει να σου πει κάτι για μισό λεπτό’.
‘Όχι τώρα’ της λέω αποφασιστικά, γιατί ξέρω πως η Μπέττυ είναι μεγάλη κουτσομπόλα και αν μάθαινε πως θα κάνω δημοψήφισμα, θα το έλεγε σε όλους, θα το μάθαιναν και στο τελευταίο καφενείο του Κιλκίς, και θα είχαν αδειάσει όλα τα ATM της χώρας, πριν κάνω διάγγελμα για να ανακοινώσω το δημοψήφισμα.
Και τότε βλέπω την Μπέττυ από τη χαραμάδα της πόρτας να βγάζει από την τσάντα της ένα μικρό σακουλάκι που μέσα είχε τρία κεράκια γενεθλίων.
‘Είναι τα γενέθλια του γιου σου, Αλέξη’ μου λέει η Μπέττυ, ενώ δάκρυα αυλακώνουν τα μάγουλά της.
‘Και πού ξέρω πως είναι δικό μου το παιδί και δεν το ‘χεις κάνει με κάναν Τσακαλώτο;’ της λέω αγριεμένος. Η Μπέττυ πέφτει στα γόνατα, κλαίει γοερά και το κορμί της τραντάζεται από τα αναφιλητά, ενώ εγώ της κλείνω την πόρτα στα μούτρα. Όχι από κακία. Από ευθύνη. Από αυτοθυσία. Από αυταπάρνηση.
Ήταν τρομερό και ασυγχώρητο αυτό που είπα στην Μπέττυ αλλά θα πρέπει να καταλάβετε την ψυχολογική κατάσταση στην οποία βρισκόμουν εκείνη τη στιγμή.
Δεν ήμουν πια ο άνδρας της Μπέττυς και ο πατέρας του Ορφέα.
Ήμουν ένας ηγέτης σε αποστολή, ήμουν ο πατέρας όλων των Ελλήνων.
Και όπως ξέρουμε όλοι, ο Έλληνας πατέρας πάντα ξεχνάει τα γενέθλια.
Και καμιά φορά μπορεί να ξεχάσει και το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος.”
(Το βιβλίο του Αλέξη Τσίπρα “Ιθάκη” κυκλοφορεί στις 24 Νοεμβρίου.)
Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου
Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.