ΑμεΑ: Ουσιαστικά διαφορετικοί

(Του Στέλιου Κυμπουρόπουλου)
Βρέθηκα σήμερα και εγώ στην Πανελλαδική Κινητοποίηση που πραγματοποίησε η ΕΣΑμεΑ με μια πορεία που ξεκίνησε από την πλατεία της Ομόνοιας και κατέληξε έξω από τη Βουλή. Εκεί μας περίμεναν οι παραταγμένες κάθετα στο δρόμο κλούβες της Αστυνομίας, οι οποίες εμπόδιζαν την περαιτέρω συνέχειά μας και έτσι το πλήθος των ανθρώπων με αναπηρία περιορίστηκε στην αρχή της Βασ. Σοφίας. Τελικά μια αντιπροσωπεία με επικεφαλής τον πρόεδρο της ΕΣΑμεΑ Ιωάννη Βαρδακαστάνη συναντήθηκε με τα κόμματα του Κοινοβουλίου και εξέθεσε τα αιτήματα του αναπηρικού κινήματος. Στη συνέχεια, ο διευθυντής του πρωθυπουργικού γραφείου δέχτηκε την αντιπροσωπεία, στην οποία δήλωσε πως γίνεται σκληρή διαπραγμάτευση για να μην θιγούν επιδόματα και συντάξεις.

Κάπως έτσι περιληπτικά εξελίχθηκε το σημερινό πρωινό μου. Έφτασα κατά τις 10 το πρωί στην πλατεία της Ομόνοιας με τη συνοδεία της μητέρας μου. Το πλήθος, τουλάχιστον για εμένα, ήταν ελάχιστο. Βαριά – βαριά καλυπτόταν το ¼ της επιφάνειας της πλατείας. Ομάδες διάσπαρτες! Ομάδες από συλλόγους, ομάδες από κομματικές παρατάξεις, ομάδες από διαφορετικές αναπηρίες. Για εμένα όμως φαινόταν ως ΔΙΑΣΠΑΣΜΕΝΗ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ!

Τα αφτιά μου πλημμύριζαν από “κλασσικές επιτυχίες” επαναστατικών τραγουδιών, που σου δημιουργούν και σου θυμίζουν ένα αίσθημα παλαιομοδίτικης συνήθειας. Μέσα σε αυτήν την κατάσταση, κατά τις 11:00 η μισή σχεδόν πλατεία είχε κόσμο που κρατούσε πλακάτ με συνθήματα. Ανθρώπους που καθόντουσαν σε αναπηρικά αμαξίδια, άλλους με μπαστούνια, ανθρώπους που η αναπηρία τους δεν ήταν εμφανής, γονείς και άλλους μπορούσες να βρεις μεταξύ των διαδηλωτών. Και η πορεία ξεκίνησε!

Όλη η κοινωνία χαρακτηρίζει εμάς τους αναπήρους ως ανθρώπους με διαφορετικότητα. Αν και δεν είμαστε διαφορετικοί, ας διοχετεύσουμε αυτήν την άποψη σε τρόπο δράσης. Ας διαδηλώσουμε μια φορά ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, χέρι με χέρι ώστε να ξέρει ο Στέλιος πως δίπλα του έχει τον Κώστα, που η αναπηρία του είναι διαφορετική από τη δική του και αυτό δεν τον ενοχλεί από να του κρατά το χέρι και μαζί να προχωρά για τη διεκδίκηση του καλύτερου. Πως θα συναντήσει και θα πορευτεί με ανθρώπους και όχι με συλλόγους ή με χρώματα. Αυτά μας περιορίζουν και είναι αυτά που μας οδήγησαν σε μικροπολιτικές και μας έφτασαν στην Ελλάδα του σήμερα. Πρέπει λοιπόν να δείξουμε το διαφορετικό και σε αυτόν τον αγώνα να είμαστε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ! Μια λαοθάλασσα πραγματικής θέλησης για ένα αξιοπρεπές αύριο. Να κάνουμε επανάσταση με το δικό μας ρυθμό και ας δείξουμε τη ψυχή που έχει ο νεοέλληνας με συνθήματα νέα, με τραγούδια του σήμερα! Ας μιλήσουμε όχι μόνο προς την πολιτεία, αλλά κυρίως προς την κοινωνία και ας ζητήσουμε να βγουν περισσότεροι άνθρωποι με αναπηρία έξω από την ασφάλεια του σπιτιού με όποιες δυσκολίες ενέχει αυτή η προσπάθεια, ώστε με μεγαλύτερη φωνή να αποκτήσουμε αυτά που δικαιούμαστε τόσο σε υπηρεσίες όσο και σε χρηματικές ανάγκες. Ας δείξουμε λοιπόν πως είμαστε ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ!

Όμως και έτσι να παραμείνουν οι συνθήκες, την επόμενη φορά πάλι θα είμαι εκεί για να ζητάω με την παρουσία μου, τη θέλησή μου και το εγώ μου τη ζωή που έχω ονειρευτεί και όχι αυτή που μου λένε ότι αξίζω γιατί το σώμα μου δεν είναι τέλειο!

Στέλιος Κυμπουρόπουλος

(Αγαπητέ Στέλιο, καλή δύναμη.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.

H αναδημοσίευση των κειμένων του pitsirikos.net επιτρέπεται μόνο κατόπιν άδειας. Επικοινωνήστε στο pitsiriko@gmail.com.