Γκρίνια τέλος!

Πιτσιρίκο καλησπέρα. Διάβασα και πάλι σήμερα σε ένα κείμενό σου τις γνωστές σου ατάκες «το μεγάλο πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι η χρεοκοπία αλλά η απουσία Δικαιοσύνης» και «οι Έλληνες ψήφισαν». Το περίεργο είναι ότι, αντί να τις βαρεθώ μετά από τόσες φορές που τις έγραψες, απεναντίας δε χορταίνω να τις διαβάζω. Κι αυτό γιατί είναι η αλήθεια. Ίσως η μεγαλύτερη αλήθεια που έχει ειπωθεί για την κατάσταση στην Ελλάδα σήμερα.

Εργάζομαι ως ταμίας σε τράπεζα. Ο περσινός χειμώνας ήταν από τους πιο δύσκολους της ζωής μου. Όχι γιατί μου μείωσαν το μισθό ή φοβόμουν την απόλυση ή κάτι τέτοιο. Ήταν ο πιο δύσκολος χειμώνας εξαιτίας της γκρίνιας που άκουγα όλη μέρα. Από τους εκατόν εξήντα με διακόσιους ανθρώπους που έβλεπα καθημερινά, το ενενήντα τοις εκατό γκρίνιαζε. Αλλουνού δεν του έβαζαν το μισθό, αλλουνού του ‘κοψαν τη σύνταξη, αλλουνού δεν του μειώνανε τη δόση από το δάνειο κλπ. Κι όλοι έλεγαν τον πόνο τους σε μένα, έναν απλό ταμία.

Τώρα θα μου πεις, σκασίλα μου, αφού δεν ήταν δικά μου τα προβλήματα τι με έκοφτε; Απ’ την άλλη, να βλέπεις καθημερινά κόσμο να κάνει ανάληψη τα τελευταία δυόμιση και τρία ευρώ του ίσα ίσα να πάει στο φούρνο και να μην σοκάρεσαι, πρέπει να είσαι και τελείως αναίσθητος.

Ή να βλέπεις τη μητέρα με τα δυο παιδιά να κοιτάζει το βιβλιάριο και να κρατιέται να μη βουρκώσει και τη γιαγιά να σε κοιτάζει στα μάτια και να σου λέει «εγώ παιδί μου πώς να ζήσω με αυτά τα λεφτά, μου λες;». Έτσι, ήθελα δεν ήθελα, γυρνούσα σπίτι σκασμένος κάθε μεσημέρι.

Μέσα σ’ όλα αυτά, οι εκλογές μου φαίνονταν σωτηρία. Λέω, θα ξεσπάσει ο κόσμος και θα γίνει κάτι, αν όχι η απόλυτη λύτρωση, έστω ένα γαμημένο ταρακούνημα να σειστεί η Ευρώπη! Αντ’ αυτού, είχαμε τα γνωστά εθνικά ξεφτιλίκια.

Οπότε κι εγώ, που τόσους μήνες μου είχαν γίνει τσουρέκια από το πολύ το πρήξιμο, πήγα κι έβαλα την επιγραφή που βλέπεις στο γκισέ. «Γκρίνια Τέλος». Αν κάποιος τολμούσε έστω και να πάρει το ύφος δαρμένου κουταβιού, του έδειχνα αμίλητος την επιγραφή και συνέχιζα τη δουλειά μου.

Πολλοί θα με πουν φασίστα ή κομπλεξικό. Κάποιοι μάλιστα παρεξηγήθηκαν από το ύφος της επιγραφής αλλά αυτό εμένα δε μου λέει τίποτα. Διακριτικά ρωτούσα τον εκάστοτε γκρινιάρη τι ψήφισε και μου έλεγαν με παρρησία «ΠΑΣΟΚ, ΝΔ» και οι πιο … επαναστάτες αντιμνημονιακοί… Χρυσή Αυγή. Όταν σαν λαός δεν έχεις διάθεση να αλλάξεις τη ζωή σου και τη ρότα σου, μπροστά σου θα βρίσκεις πάντα «μεσσίες», απατεώνες και φασίστες. Έτσι, μου τέλειωσε κι εμένα η συμπόνια.

Θα σου πρότεινα λοιπόν να γράφεις συνέχεια αυτές τις δύο φράσεις, αν μπορείς μάλιστα, πέταγέ τες σε κάθε σου κείμενο, κολλάνε -δεν κολλάνε. Με τόση παθητικότητα/απάθεια τριγύρω, ούτε σε δέκα χρόνια δε θα θεωρηθείς γραφικός.

Με εκτίμηση,

Μάκης

ΥΓ: Την επιγραφή την κατέβασα πρόσφατα όχι για να μην προσβάλει κανέναν αλλά γιατί πλέον ένιωθα να προσβάλλομαι εγώ ο ίδιος που ασχολούμαι.

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.