Ένας Έλληνας στην Ισλανδία (Οδηγός επιβίωσης)
Καλησπέρα σας και πάλι. Δυστυχώς, όπως σας ανέφερα στο δεύτερο “γράμμα” μου, θεώρησα ότι η επιστολή μου ήταν κάπως ασύνδετη. Δεν εξασκώ όσο συχνά θα ήθελα την τέχνη της γραφής και έχω την εντύπωση ότι χωλαίνω όταν έρχεται εκείνη η στιγμή που πρέπει να συγκροτήσω τη σκέψη μου. Ελπίζω να είμαι πιο ουσιαστικός και περιεκτικός αυτή τη φορά.
Η Ισλανδία είναι μια χώρα με περίπου 300.000 κατοίκους. 60.000 από αυτούς, απ’ ότι μου έχουν πει σε συζητήσεις με ντόπιους, ζουν και εργάζονται στη Νορβηγία, τη Δανία και λοιπές χώρες. Το Ρέικιαβικ έχει έναν πληθυσμό λίγο παραπάνω από 160.000. Οι ξένοι το αποκαλούμε “το μικρό μας χωριό”, γιατί αυτό ακριβώς είναι. Οι υπόλοιπες πόλεις της χώρας, θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ψαροχώρια. Βασικό γρανάζι της οικονομίας είναι η αλιεία. Δεν υπάρχει βαριά βιομηχανία, ούτε καν βιομηχανία θα μπορούσα να ισχυριστώ. Όλα, σχεδόν όλα, εισάγονται. Πράγμα το οποίο επισημαίνει ότι οι διατροφικές συνήθειες, απέχουν κατά πολύ από την Μεσογειακή κουζίνα… μπορεί να φαντάζει υπερβολικό, αλλά πιστέψτε με, είναι σημαντικός παράγοντας.
Ο καιρός στην Ισλανδία είναι μια υπέροχη εμπειρία. Όπως οι ίδιοι υποστηρίζουν με το μαύρο χιούμορ που τους διακρίνει, “ο καιρός μπορεί να συγκριθεί με ένα 13χρονο κοριτσάκι, που πάσχει από σχιζοφρένεια και μόλις του ήρθε η έμμηνος ρύση”. Όταν φυσάει, συνήθως οι δρόμοι είναι άδειοι. Όταν φυσάει και βρέχει… δεν θέλετε να σας περιγράψω την αίσθηση, πιστέψτε με. Συνήθως πάντως, φυσάει και βρέχει συχνά. Τους μήνες Δεκέμβριο και Ιανουάριο η έλλειψη φωτός, απαιτεί διατροφή και πολυβιταμίνες. Και κάποιον τρόπο να κρατηθείς ευδιάθετος γιατί όπως και να το κάνουμε, είναι καταθλιπτικά…
Ο μόνος τρόπος να ταξιδέψεις, όταν το επιτρέπει ο καιρός, στη χώρα, είναι μόνο με λεωφορείο, ελικοφόρα αεροπλάνα που χρησιμοποιούν κυρίως ή δικό σου αυτοκίνητο κατά προτίμηση 4Χ4. Βλέπετε, η μορφολογία του εδάφους και οι άσχημες καιρικές συνθήκες δεν επιτρέπουν την ασφαλτόστρωση. Χαρακτηριστικά φέτος τον Νοέμβριο, οι δυνατοί άνεμοι ξερίζωσαν δρόμους, κυριολεκτικά.
Η Ισλανδία δεν έχει μετρό, δεν έχει τρένα, δεν έχει τραμ και δεν έχει δέντρα.
Παρά το γεγονός ότι άπαντες γνωρίζουν αγγλικά, τα Ισλανδικά ή αν προτιμάτε η αρχαία διάλεκτος των Βίκινγκ, είναι απαραίτητα. Το να τα μάθεις, ωστόσο, απαιτεί μια κάποια υπερπροσπάθεια. Η εύρεση εργασίας επίσης δεν είναι εύκολη υπόθεση. Αν τα στάνταρ παραμένουν ακόμη υψηλά, όποιος επιθυμεί να μεταβεί εδώ θα αντιμετωπίσει τρομακτικές δυσκολίες. Αν δύναται και επιθυμεί να εργαστεί σε χειρωνακτικές δουλειές, κακοπληρωμένες ως ένα σημείο, έχει μια ευκαιρία να κρατηθεί.
Όπως και σε ολόκληρη τη Σκανδιναβία, το κράτος πουλάει το αλκοόλ. Μπορείς να προμηθευτείς αλκοόλ από συγκεκριμένα καταστήματα σε ωράριο αγοράς. Οι μπίρες στο σούπερ μάρκετ περιέχουν για παράδειγμα μόλις 2% αλκοόλ. Και το κράτος το πουλάει ακριβά.
Συγγνώμη που σας τα γράφω έτσι αρνητικά, απλά διάβασα την επιστολή του κυρίου που ζητά να επικοινωνήσει μαζί μου και τον λόγο γι’ αυτό και αισθάνομαι ότι πίσω από τη σιγουριά του υπολογιστή και της οθόνης κάποιοι ίσως να παραπλανήθηκαν από το σχόλιο μου για τις “δημοκρατικές αρχές και ανθρώπινο πρόσωπο” της χώρας. Να εξηγήσω ότι αυτά είναι αυτονόητα πράγματα σε όλες τις δυτικές χώρες. Αν στην Ελλάδα απολέσαμε αυτά τα δικαιώματα, ας κάνουμε πρώτα την αυτοκριτική μας για το πώς και το γιατί κι ας ψάξουμε για άλλους πιθανούς επίγειους παραδείσους αργότερα…
Κάτι ακόμη, σύντομα θα πραγματοποιηθούν και εδώ εκλογές. Η παρούσα κυβέρνηση συνασπισμού αριστερών δυνάμεων, όπως όλα δείχνουν, θα ηττηθεί. Έτσι υποστηρίζεται στις δημοσκοπήσεις. Ξέρετε, η απώλεια μνήμης δεν είναι ελληνικό χάρισμα… οι λαοί τείνουν να ξεχνούν γενικότερα. Και εδώ θα επέλθουν αλλαγές, αναμφίβολα.
Όσον αφορά την απόφαση να μεταναστεύσει κάποιος, θα σας προτείνω να προωθήσετε για να διαβάσουν όσοι επιθυμούν το μπλογκ “3000 μέρες” στο blogspot, του κυρίου Σωκράτη (δυστυχώς δεν θυμάμαι επίθετο). Θεωρώ και πιστεύω ότι είναι η καλύτερη προσέγγιση που έχει υπάρξει. Κι όπως επισημαίνει και ο ίδιος εκεί, αν είναι να μεταναστεύσει κάποιος, καλό θα είναι να έχει αποφασίσει ότι θα φύγει από την Ελλάδα έλληνας και θα φτάσει στον όποιο προορισμό του νορβηγός, σουηδός, αυστραλός, ισλανδός… Ελπίζω να γίνομαι αντιληπτός.
Για όσους σας ρωτάνε πως να επικοινωνήσουν μαζί μου, σας παρακαλώ να τους αποτρέπετε. Η μετανάστευση και ο ξεριζωμός, είναι μια προσωπική υπόθεση. Ένα ταξίδι που απαιτεί από τους εαυτούς μας να ανακαλύψουν τις εσωτερικές δυνάμεις τους. Ο πηγαιμός για την Ιθάκη του καθενός, δυστυχώς, δεν περιλαμβάνει πυξίδα ή κάποιο εγχειρίδιο. Είναι περισσότερο κάτι σαν το γλείφεις το δάχτυλο για να δεις από πού φυσάει ο άνεμος… γιατί ο μετανάστης είναι αυτό ακριβώς όταν εγκαταλείπει τη χώρα του… ένα φτερό στον άνεμο… μια ριξιά του νομίσματος… στον καθένα κάθεται διαφορετικά.
Συγχωρήστε με, δεν θέλω να αποτρέψω κανένα, ο κόσμος ανήκει σε όλους τους ανθρώπους, αλλά ο καθένας οφείλει να τον ανακαλύψει μόνος του. Και να πάρει τις αποφάσεις εκείνες που πρέπει για τον εαυτό του. Η ζωή και οι απαντήσεις για αυτήν δεν βρίσκονται σε καμιά επιστολή, η βοήθεια που στερήσαμε στους εαυτούς μας δεν θα έρθει ποτέ από μακρυά, ο δρόμος είναι πάντα εκεί για να τον περπατήσει ο καθένας μας με τον δικό του τρόπο.
Σας εύχομαι να κάνετε τα όνειρά σας πραγματικότητα κύριε π.
Αν θέλετε να δημοσιεύσετε και αυτή την επιστολή, έχετε το ελεύθερο, ανώνυμα πάντα.
Σας ευχαριστώ και λυπάμαι για αυτό που επιτρέψαμε να μας συμβεί ως έθνος. Αλλά πιστεύω ότι είμαστε άξιοι της μοίρας που επιλέξαμε.
Καλό παράδεισο σε όλους!
(Αγαπητέ φίλε, σας ευχαριστώ. Σας ευχαριστώ και εκ μέρους των φίλων αναγνωστών που θέλουν να μάθουν για την Ισλανδία και τη ζωή εκεί. Αν τελικά κάνω το βήμα να μεταναστεύσω στην Ισλανδία, έχω το καλό πως δεν θα χρειαστεί να ψάξω για δουλειά εκεί. Η δουλειά μου γίνεται από το διαδίκτυο -έχω ήδη μεταναστεύσει στο διαδίκτυο το οποίο είναι η πατρίδα μου-, οπότε, όπου και να πάω, δεν χρειάζεται να ψάξω για δουλειά. Κάτι μου λέει πως θα γνωριστούμε από κοντά σε μερικούς μήνες. Σας ευχαριστώ και πάλι.)
Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου
Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.