Ποιον θα φάμε σήμερα;
Είναι εντυπωσιακό -και πολύ αστείο- αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα το τελευταίο διάστημα. Παίρνουμε μια φράση ή μια δήλωση κάποιου γνωστού ανθρώπου και πέφτουμε όλοι μαζί να τον φάμε. Η ανθρωποφαγία διαρκεί 2-3 μέρες και μετά περιμένουμε τον επόμενο.
Σήμερα ξύπνησα στην ξένη χώρα και η πρώτη είδηση που διάβασα είναι πως η Κική Δημουλά έκανε ρατσιστικό ξέσπασμα εναντίον των μεταναστών.
Ψάχνω την είδηση για την ρατσιστική δήλωση της Κικής Δημουλά και διαβάζω στην Εφημερίδα των Συντακτών ότι “η Κική Δημουλά δεν αντέχει τους μετανάστες στην Κυψέλη, τόσοι πολλοί που είναι, πιάνουν και τα παγκάκια, δεν βρίσκεις να καθίσεις στην πλατεία, άσε που κλέβουν και φοβάται να βγει από το σπίτι της”.
Δεν βλέπω τίποτα το ρατσιστικό στη δήλωση της Κικής Δημουλά.
Αν η δήλωση έχει γίνει έτσι ακριβώς -και δεν έχω κανέναν λόγο να αμφισβητήσω την καλή δημοσιογράφο που υπογράφει το άρθρο-, η κυρία Δημουλά δεν ενοχλείται από τους μετανάστες· ενοχλείται μόνο από τους μετανάστες στην Κυψέλη.
Η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων δεν έχει κανένα πρόβλημα με τους μετανάστες· απλώς, δεν τους θέλουν δίπλα τους.
Οι Έλληνες δεν θέλουν τους μετανάστες δίπλα τους -εκτός αν δουλεύουν ανασφάλιστοι με μεροκάματο 10 ευρώ ή και τζάμπα-, όπως δεν θέλουν δίπλα τους τα κέντρα απεξάρτησης, τα ΧΥΤΑ και τις χωματερές.
Το ότι δεν θέλεις δίπλα στο σπίτι σου το κέντρο απεξάρτησης ή το ΧΥΤΑ δεν σημαίνει ότι δεν θέλεις να υπάρχουν. Θέλεις να υπάρχουν μακριά από το σπίτι σου.
Το ίδιο συμβαίνει και με τους μετανάστες. Κι ας είμαστε ειλικρινείς, αν δεν ήταν οι μετανάστες, θα ήταν οι τσιγγάνοι, οι φτωχοί, οι ομοφυλόφιλοι, οι πουτάνες κλπ.
Γενικά, ο κάθε Έλληνας που ζει στην Κυψέλη θα προτιμούσε το σπίτι του να ήταν μονοκατοικία και γύρω γύρω να υπήρχε ένας κήπος 25 χιλιάδων στρεμμάτων- με ναρκοπέδιο-, ώστε να μην τον ενοχλεί κανείς. Ούτε Έλληνας, ούτε ξένος.
Αυτό δεν σημαίνει πως είναι ρατσιστής ή μισάνθρωπος. Απλά, τα έχει χαμένα και δεν ξέρει τι του γίνεται. Του φταίνε όλοι και όλα και ψάχνει κάποιον να ξεσπάσει.
Σήμερα θα ξεσπάσει στη Δημουλά, αύριο στους μετανάστες.
Είναι γνωστό πως ο εμφύλιος στην Ελλάδα δεν τελείωσε ποτέ. Έχουμε συνεχώς εμφύλιο και τώρα ο εμφύλιος είναι στο πολύ ενδιαφέρον στάδιο “όλοι εναντίον όλων”.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι στην Ελλάδα υπάρχει παιδικό τραγούδι, το “Ήταν ένα μικρό καράβι”, που έχει τον στίχο “Και τότε ρίξανε τον κλήρο να δούνε ποιος θα φαγωθεί”.
Γιατί από παιδί σε μαθαίνουν στην Ελλάδα πως κάποιος πρέπει να φαγωθεί. Οπωσδήποτε.
Το πρόβλημα είναι πως ποτέ δεν φαγώθηκαν αυτοί που έφαγαν την χώρα. Αυτούς δεν τους φάγαμε. Τρωγόμαστε μεταξύ μας.
Καλή όρεξη.
(Την άποψή μου για τον “πνευματικό κόσμο” της χώρας την είχα γράψει τον Ιούνιο του 2011, με αφορμή την επιστολή των 32, την οποία είχε συνυπογράψει και η κυρία Δημουλά: “Τολμήστε”.)
Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου
Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.