Καλές ενοχές, φίλοι απεργοσπάστες

Πιτσιρίκο, η απεργία δεν ήταν πάντα νόμιμη.Την επέβαλαν οι εργαζόμενοι με τους αγώνες τους σε πολύ πιο δύσκολες εποχές απ τη δική μας. Τότε που οι διαδηλώσεις δε μύριζαν χημικά και καπνούς αλλά αίμα και θάνατο. Ας σκεφτούμε πόσοι άνθρωποι έδωσαν το τη ζωή τους για να έχουμε εμείς το δικαίωμα να απεργούμε, για να έχουμε το δικαίωμα να ψηφίζουμε Βενιζέλους, για να μπορούν οι γυναίκες να ψηφίζουν και όλα αυτά που σήμερα τα θεωρούμε δεδομένα και τα χαρίζουμε για μερικά ψωροευρώ. Μας λέει κάτι αυτό; Ή μήπως η τιμή στους αγώνες αποδίδεται μόνο με παρελάσεις;

Αξίζει να απεργήσεις μόνο και μόνο για να τιμήσεις τη μνήμη του άγνωστου εργάτη που έχασε τη ζωή του για να έχεις εσύ αυτό το δικαίωμα; Για μένα ναι.

Θα πέσει η κυβέρνηση; Όχι.

Θα πέσει το ηθικό μου επειδή δεν θα έχω να πληρώσω κάτι; Όχι.

Είναι μάταιο να απεργώ όταν στη δουλειά μου απεργεί το 5%; Αν ήταν μάταιη η θυσία στις Θερμοπύλες τότε είναι και η δική μου απεργία.Δεν είναι όμως. Εγώ το ξέρω καλά. Όπως το ήξεραν και αυτοί οι μαλάκες που πήγαν εκεί για να πεθάνουν.

Έχω τη δυνατότητα ζώντας μέσα σε ένα περιβάλλον που βρωμάει σαπίλα και αναξιοπρέπεια να κάνω μια πράξη αναποτελεσματική κατά κοινή ομολογία που όμως με γεμίζει τόση μα τόση υπερηφάνεια.

Έχω τη δυνατότητα να σταθώ απέναντι απ τα σκυμμένα ανθρωπάκια που κάθονται και μιξοκλαίγονται όλη μέρα για το τι τραβάνε από τους αλήτες που τους διέλυσαν και τους πρόδωσαν που αυτοψεκάζονται βλακεία και ιδιωτισμό κάθε βράδυ στις 8 απ το σαχλοκούτι που εσχάτως έγινε και σαχλοφέτα.

Έχω τη δυνατότητα να υποστώ τη χλεύη και τα χαζοχαμόγελα αυτών των ανθρωποειδών αύριο στη δουλειά που θα με κοιτάνε με αυτό το βλέμμα “Και τι άλλαξε; Τι κατάφερες;”.

Μπορώ να αγοράσω όλες αυτές τις δυνατότητες στην εξευτελιστική τιμή των 50 ευρώ και θα την αφήσω να πάει χαμένη; Όχι ρε παιδιά.

Και κάτι για την απεργία διαρκείας. Συμφωνώ πως είναι ίσως το καλύτερο μέσο για να απαλλαγούμε απ αυτούς. Έτσι μεταξύ άλλων έδιωξαν οι Ινδοί τους Άγγλους απ τη χώρα τους (Βλ.Γκάντι την ταινία).

Δεν είναι όμως κάτι το οποίο γίνεται με το πάτημα ενός κουμπιού. Χρειάζεται ενότητα, αλληλεγγύη, πίστη, οργάνωση πράγματα τα οποία πρέπει να είναι γραμμένα στο DNA των εργαζομένων και αποκτώνται μέσα απ τους αγώνες.

Αν θέλετε σε ένα βαθμό μέσα από την 24ωρη και τη 48ωρη. Το να μπορείς να κάνεις με σιγουριά και σταθερότητα τα ίδια και τα ίδια μικρά βήματα θα σου δώσει τη δύναμη σαν άτομο και σαν σύνολο να κάνεις τα μεγαλύτερα.

Άντε και προκηρύσσεται μια διαρκείας. Ποιος θα κάνει; Η κότα που κλαίγεται για το μεροκάματο της 24ωρης; Σοβαροί να ‘μαστε. Η απεργία διαρκείας θέλει εργαζόμενους με το μαχαίρι στα δόντια. Εργαζόμενους – Μουτζαχεντίν που δε θα μασάνε τίποτα, που θα τρώνε Πάγκαλους και θα φτύνουν Πρετεντέρηδες.

Αν θέλεις επειδή βλέπω ότι το πιστεύεις και συ κανόνισε να γίνει μια κουβέντα πάνω στο θέμα να ανταλλάξουμε απόψεις για το πως μπορεί να γίνει.

Άμα είναι να λέμε τι καλά που θα τανε να γινόταν μια διαρκείας είναι σαν να λέμε τι καλά που θα ταν να ρθει κάποιος να μας σώσει. Εδώ.Να συζητήσουμε πως θα γίνει.Όχι ότι αν αρχίσουμε να το συζητάμε θα γίνει κιόλας.Αυτό που θα γίνει είναι ότι θα αρχίσουμε να το συζητάμε.

Οι πλατείες δεν απέτυχαν. Οι πλατείες έγραψαν ιστορία. Οι πλατείες είναι πλέον παιδιά όλων μας.Όσοι τις ζήσαμε θα τις κουβαλάμε με όλα τους τα καλά και τα στραβά για όλη μας τη ζωή.Αυτό είναι πολύ σημαντικό για όλους μας.

Είσαι έξυπνος άνθρωπος και καταλαβαίνεις τι εννοώ. Επίσης, την απεργία διαρκείας την επιβάλλουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι είτε ενεργητικά είτε παθητικά. Ενεργητικά ζητώντας την αν θέλεις από τα συλλογικά τους όργανα και παθητικά με τη στάση τους στις ντουφεκιές που λένε κάποιοι για τις απεργίες που γίνονται μέχρι τώρα.

Όταν εσύ εργαζόμενε φοβάσαι να ρίξεις μια ντουφεκιά για να δεις πως δουλεύει το όπλο ή για να συνηθίσεις τον κρότο ή να πάρεις λίγο θάρρος απ αυτό και σκέφτεσαι τη σφαίρα που θα χαλάσεις, πώς θα πας ρε Καραμήτρο στον πόλεμο;

Όταν προκηρύσσει απεργία η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ και η συμμετοχή είναι στο 30%-40% ποιο είναι κατά τη γνώμη σου το μήνυμα που στέλνουν οι εργαζόμενοι στους όποιους αποδέκτες;

Δεν μπαίνω καν στη διαδικασία να το ψάξω. Ας σκεφτούμε όμως όλοι μας ποιο θα ήταν το μήνυμα που θα στέλναμε αν σε όλες τις απεργίες “τύπου ντουφεκιάς” η συμμετοχή ήταν ας πούμε σταθερά πάνω απ το 80%. Θα μπορούσε αυτό το μήνυμα να είναι “δε μας φοβίζουν τα χαμένα ευρώ, πάρτε τον πούλο;”

Θα μπορούσε επίσης για να στηρίξω το επιχείρημά μου το μήνυμα προς τους συνδικαλισταράδες να είναι “διψάμε για απεργία, δώστε μας κι άλλη;” Πιθανότατα ναι.Κατά συνέπεια αν πατάνε στη λογική τα παραπάνω προφανώς τη διαρκείας δε τη θέλει ο κόσμος γιατί αν την ήθελε θα τη ζητούσε ή θα την επέβαλε.

Αυτά τα ολίγα πιτσιρίκο μου. Αν δε το δημοσιεύσεις, στείλε αυτό το μήνυμα για μένα.”Καλές ενοχές φίλοι απεργοσπάστες”.

(Αγαπητέ φίλε, πολλά “αν” και “όταν” γράψατε στο κείμενό σας. Καλή απεργία να έχετε. Εγώ δεν τσιμπάω. Για να απεργήσω, θα έπρεπε να έχω δουλειά. Δεν έχω. Είμαι άνεργος. Αυτό που έγραψα σε προηγούμενα ποστ -απαντώντας σε αναγνώστες- είναι πως βαρέθηκα να συμπαραστέκομαι σε λαμόγια και καθάρματα. Τη συζήτηση για την απεργία διαρκείας να την κάνετε εσείς που έχετε δουλειά. Μαζί με τις “κότες”. Καλά να περάσετε.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.

H αναδημοσίευση των κειμένων του pitsirikos.net επιτρέπεται μόνο κατόπιν άδειας. Επικοινωνήστε στο pitsiriko@gmail.com.