Ο Τάκης ο Harley

Ο Παναγιώτης Ζαριφόπουλος πέθανε την περασμένη Παρασκευή. Σήμερα έγινε η κηδεία του. Ο Παναγιώτης ήταν φίλος μου. Ο Τάκης ο Harley. Έτσι τον φωνάζαμε. Και η μητέρα μου –που του είχε και της είχε μεγάλη αδυναμία- έτσι τον φώναζε. Του άρεσαν οι Harley Davidson. Πήγε μάλιστα στο Φοίνιξ στην Αριζόνα και σπούδασε μηχανικός.

Ο Τάκης δεν θα ήθελε να γράψω τίποτα γι’ αυτόν –δεν τα γούσταρε αυτά τα πράγματα- αλλά δεν μπορώ.

Για τον Τάκη που τον γνώρισα όταν ήταν 15 χρονών και περάσαμε άπειρες ώρες συζητώντας, διαφωνώντας και γελώντας –το μυαλό του ήταν σε συνεχή έκρηξη και σε διαρκή παραγωγή ιδεών-, πρέπει κάτι να γράψω.

Ο Τάκης πέθανε νέος –πραγματικά νέος- αλλά πρόλαβε να αγαπηθεί από τους φίλους του. Ο Τάκης ήξερε τη μισή Αθήνα. Και ήταν καλός φίλος. Και στα δύσκολα. Στα πολύ δύσκολα.

Ο Τάκης πρόλαβε να αγαπήσει τις γυναίκες και να αγαπηθεί με λατρεία. Και αποχαιρέτησε αυτόν τον κόσμο μέσα σε πολλή αγάπη.

Ο Τάκης ήταν πολύ ωραίος μάγκας. Ήταν καλόψυχος. Και όπως λέει ο φίλος του ο Κώστας, «είχε σπουδαία αισθητική».

Σταματάω εδώ γιατί, πραγματικά, του Τάκη δεν θα του άρεσε αυτό που κάνω τώρα.

Αλλά δεν γίνεται να πεθαίνει ένας φίλος μέσα στη σιωπή. Θέλω να το πω, να το μάθει όλος ο κόσμος.

Τώρα που το είπα, θα σωπάσω.

(Να γιορτάζετε τους ανθρώπους σας κάθε μέρα. Τίποτα άλλο δεν έχει σημασία στη ζωή. Μόνο οι άνθρωποι.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.