Ένα παραμύθι για τις εκλογές που δεν θα γίνουν ποτέ

(Φίλε πιτσιρίκο γεια σου, είμαι υπέρ του να ψηφίζει κάποιος στα φανερά -από τη στιγμή που μας επιτρέπεται τουλάχιστον να ψηφίζουμε-, αλλά στη χώρα που ζούμε (και όχι μόνο) αυτό μπορώ να το συλλάβω μόνο σαν παραμύθι. Μια περίληψη αυτού του παραμυθιού σου στέλνω -εχω δει ότι και εσύ ψηφίζεις φανερά-, με την ελπίδα να αγγίζει και άλλους ανθρώπους εκτός από εμένα η ελπίδα και η θέληση για αληθινά καλύτερες μέρες. Μέρες περισσότερο ελεύθερες και υπεύθυνες, γελαστές και γεμάτες, έντονες, δημιουργικές και ουσιαστικές. Θα ήταν χαρά μου να το δημοσιεύσεις. Όσο περίεργο κι αν σου ακουστεί σε νιώθω δικό μου άνθρωπο, χαιρετώ και θα τα ξαναπούμε. Υγεία, δημιουργία και χαμόγελα να έχεις, Κωστής Μούτσιος)

25/5/2014

07.00

Στις πλατείες κάθε χωριού της ελληνικής επικράτειας και κάθε συνοικίας των πόλεων, αρχίζουν να στήνουν τα τραπεζάκια τους όσοι επιλέχθηκαν από τους συγχωριανούς ή τους συμπολίτες τους, μέσω μιας πρωτόγνωρης για τα ελληνικά δεδομένα ανοιχτής ψηφιακής διαδικασίας, για να μεταφέρουν τις ψήφους των πολιτών στο Υπουργείο των εσωτερικών για την τελική καταμέτρηση.

Πέντε ημέρες πριν, ένας πιτσιρίκος που κατά λάθος του έδωσαν το λόγο σε ένα μεγάλο κανάλι είχε βρει τον χώρο και τον χρόνο να προτείνει μια ιδέα που κανείς πολιτικός δεν τόλμησε να την αρνηθεί. Ο φόβος μη τους πούνε κιοτήδες κυρίευσε το θυμικό τους.

“Γεια σας, με λένε Ορφέα και δε θέλω να σας πω τι θα γίνω όταν θα μεγαλώσω. Θέλω να σας πω ό,τι βρίσκω χαζό να πηγαίνετε να ψηφίζετε πίσω από το παραβάν. Αφού έτσι κι αλλιώς όλοι σας λίγο ή πολύ τα συζητάτε μετά και γκρινιάζετε και εμείς δεν μπορούμε να παίξουμε με την ησυχία μας. Λέω, λοιπόν, να χαρείτε τον ήλιο που έχει η χώρα μας και να βγείτε να ψηφίσετε έξω, φανερά. Και ο καθένας μπροστά στους συμπολίτες του να εξηγεί σε ένα λεπτό (τόσο δεν κάθεστε πίσω από το παραβάν;) ποιον θέλει να ψηφίσει και γιατί, ενώ εμείς θα παίζουμε και θα είμαστε κοντά σας. Έτσι δε θα μπορείτε να λέτε “μα ποιοι είναι αυτοί που έκαναν αυτό;” και “ποιοι είναι εκείνοι που είπαν το άλλο;” και να μας πρήζετε. Θα ξέρετε ποιοι ήρθαν και ποιοι όχι και θα είσαστε υπεύθυνοι των πράξεων σας (έτσι δε μας λέτε συνέχεια ότι πρέπει να φερόμαστε;). Ε, λοιπόν, γιατί δεν το κάνετε;”

07.15-19.00

Μέσα σε αυτές τις 12 ώρες η ελληνική κοινωνία ξεγυμνώθηκε και το γυμνό μπορεί κάποιες φορές να είναι άσχημο αλλά είναι αληθινό και άντε να του κρυφτείς.

Τσακωμοί, λογομαχίες, μακρόσυρτες σιωπές που μετρήθηκαν ως λευκό της άγνοιας ή άκυρο της βλακείας, φωτισμένες τοποθετήσεις που πέφτανε σαν “ανάποδες” από εκεί που δεν τις περιμένεις, συνειδητοποιημένα ανερυθρίαστα βολέματα, γεμάτα πεζοδρόμια από προσταυρωμένα ψηφοδέλτια, μεθυσμένοι που ξέχασαν τι ήθελαν να “ρίξουν”.

Άλλοι δεν εμφανίστηκαν καν, άλλοι έμειναν εκεί όσο περισσότερο μπορούσαν για να δουν τι έχει να ψηφίσει ο καθένας, κάποιοι ψήφισαν με αντιπρόσωπο και έγγραφη επιστολή.

Οι δημοσιογράφοι έμοιαζαν να τα ‘χουν χαμένα με αυτό το πολύβουο τσίρκο που έπρεπε να περιγράψουν και όχι να εφεύρουν. Είχαν διασκορπιστεί σε όλη την επικράτεια καθώς κανένα μέρος δεν ήταν ποιο σημαντικό από το άλλο.

Οι πολιτικοί κατέβαλαν μανιασμένες προσπάθειες να υπερβούν το ένα λεπτό που τους είχε δοθεί, όπως και σε κάθε άλλον. Οι δικηγόροι είχαν το νου τους μήπως προκύψει πελατεία και οι γιατροί έγιναν συντονιστές debate για τους αρρώστους που δεν είχαν δυνατότητα μετακίνησης.

Η μέρα κύλησε γρήγορα, τα κινητά είχαν πάρει φωτιά και το internet έπεφτε κάθε λίγο και λιγάκι.

Γνωρίστηκαν άνθρωποι που δεν είχαν χαιρετηθεί ποτέ, κόπηκαν καλημέρες, παππούδες πήραν το μεσημεριανό τους ύπνο, όπως παλιά, κάτω από το δέντρο. Υπήρχαν και κάποιοι που τράβηξαν video τον εαυτό τους να ψηφίζει για να δουν επιτέλους πως “γράφουν”, υπήρχαν και άλλοι που άφησαν για πάντα στην πλατεία το υπερτροφικό εγώ τους και άκουσαν άλλες φωνές εκτός από τη δική τους.

Κανείς δεν ήξερε ποιος είχε νικήσει, κανείς δεν ήξερε τι είχαν να πουν για αυτό το πρωτόγνωρο πείραμα τα “ξένα” μέσα, οι τηλεοράσεις ξεκουράστηκαν (για λίγο) και οι τηλε-αστέρες αισθανόταν “λίγοι” που έπρεπε το βράδυ να μεταφέρουν μονάχα τα νέα της γειτονιάς τους. Πάντως μετά από τέτοια μέρα σχεδόν όλη η επικράτεια κοιμήθηκε βαθιά.

26/5/2014

19.00

Σε διακαναλική και πανιντερνετική συνέντευξη που έβγαινε ζωντανά από την πλατεία του Συντάγματος, ο νικητής μαζί με όλες τις υπόλοιπες παρατάξεις αναλύουν το αποτέλεσμα των εκλογών και επιχειρηματολογούν για την επόμενη μέρα.

Η πλατεία είναι γεμάτη, τα μαγαζιά είναι κλειστά, τα MAT δεν έχουν εντολή να χτυπήσουν κανένα, τα παιδιά με τα μαύρα κάθονται κάτω μπροστά στα θλιμμένα αφεντικά τους, κάποιοι ναυλώνουν τσάρτερ για άλλα μέρη μακρινά και ο εμφύλιος αναβλήθηκε μέχρι νεωτέρας.

Και ζήσανε αυτοί καλά και εμείς καλύτερα…

(Αγαπητέ φίλε, κρυφά ψηφίζουν αυτοί που ντρέπονται για αυτό που ψηφίζουν, οι σκλάβοι, και αυτοί που θέλουν πάντα να πηγαίνουν με τον νικητή. Να είστε καλά κι εμείς καλύτερα.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.