Ήρθε η Μαρία

Αγαπητές φίλες και αγαπητοί φίλοι, σήμερα θέλω να αναφερθώ σε ένα πολύ σημαντικό θέμα: ήρθε η Μαρία.

Η Μαρία είναι φίλη μου και μένει πια στο Λος Άντζελες. Λοσαντζελιώτισσα.

Χτες πήγα με την Μ. στο αεροδρόμιο, για να υποδεχτούμε την Μαρία.

Στο αεροδρόμιο ήταν και οι γονείς της Μαρίας που είναι αστέρια. Είναι παράδοση πια να συναντιόμαστε στο αεροδρόμιο όλοι μαζί και να περιμένουμε την Μαρία.

Κάπως έτσι την αποχαιρετήσαμε πριν από μερικά χρόνια, όταν έφυγε για το Λος Άντζελες. Μόνο που τότε ήμασταν στο αεροδρόμιο του Ελληνικού και κλαίγαμε.

Τώρα ήμασταν χαρούμενοι.

Ήρθε η Μαρία, αγκαλιές φιλιά, πήγαμε στο σπίτι της Μαρίας που έχει μείνει ακριβώς ίδιο όπως ήταν όταν έφυγε –πολύ ωραίο δηλαδή- και καθίσαμε στην βεράντα.

Μέσα στην γλάστρα της βεράντας ήταν ένα περιστέρι. Αυτό το περιστέρι γεννήθηκε μέσα στην γλάστρα πριν από δυο χρόνια, όταν η Μαρία είχε έλθει για τελευταία φορά στην Ελλάδα.

Τώρα έχει μεγαλώσει και περίμενε την Μαρία. Το ξεβολέψαμε κάπως το περιστέρι –που έπαθε ένα μικρό σοκ από την ξαφνική πολυκοσμία στο σπίτι του-, αλλά τα βρήκαμε μετά.

Είπαμε πολλά και ωραία πράγματα, και η Μαρία μας είπε για ένα βράδυ που κοιμόταν και άκουγε κάτι περίεργους ήχους πίσω από το σπίτι της.

Την άλλη μέρα, έμαθε πως ήταν ένα λιοντάρι που είχε κατέβει από το βουνό για να πιει νερό, και το κυνηγούσε η αστυνομία ακόμα και με ελικόπτερο.

Μετά μας είπε για ένα φιδάκι που βρήκε στην πισίνα –επειδή το είπε αμέσως μετά την ιστορία με το λιοντάρι, αρχικά νόμισα πως θα έλεγε πως βρήκε κάνα κροκόδειλο στην πισίνα-, κι εγώ φρίκαρα κάπως, γιατί μου αρέσει πολύ το Animal Planet αλλά, μόνο που σκέφτομαι πως μπορεί να δω ξαφνικά έξω από το σπίτι μου ένα λιοντάρι, έχω ήδη αρχίσει να τρέχω, αν και, όπως με ενημέρωσε η Μαρία, το να τρέξεις –όταν βρεθείς απέναντι σε λιοντάρι- είναι η χειρότερη επιλογή που μπορείς να κάνεις.

Έξω από το σπίτι της Μαρίας στο Λος Άντζελες έχει και ελάφια –οικογένειες ολόκληρες-, οπότε ελπίζω το λιοντάρι να προτιμήσει τα ελαφάκια που τρώνε χορταράκια και έχουν πιο ωραίο κρέας από το δικό μου που είναι τίγκα στα συντηρητικά.

Κάποια στιγμή, αφού τελείωσαν οι ιστορίες από την ζούγκλα, είπα στην Μαρία πως έφυγε την κατάλληλη στιγμή από την Ελλάδα, και γλίτωσε την θλιβερή κατάσταση που επικρατεί τα τελευταία χρόνια.

«Όχι» μου λέει η Μαρία, «δεν είναι έτσι, αφού μόνο οι άνθρωποι έχουν σημασία και σκασίλα μου για την κατάσταση από την στιγμή που θα ήμουν με τους δικούς μου ανθρώπους και τους ανθρώπους που αγαπάω».

Αυτό μου είπε η Μαρία και ήθελα να το γράψω.

Επίσης, η Μαρία με ρώτησε «δεν θα γράψεις ότι ήρθα;».

Μαρία, το έγραψα.

Ήρθε η Μαρία.

(Η Μαρία είναι υπεύθυνη και για ένα ποστ που έχει κάνει μεγάλο σουξέ: Γράμμα στη Μαρία)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.

H αναδημοσίευση των κειμένων του pitsirikos.net επιτρέπεται μόνο κατόπιν άδειας. Επικοινωνήστε στο pitsiriko@gmail.com.