Party Time

Πιτσιρίκο μου, καλησπέρα. Για ακόμη μια φορά σε εμπιστεύτηκα και το Σάββατο πήγαμε και είδαμε την θεατρική παράσταση “Party Time”.

Δεν σου κρύβω πως ποτέ δεν ήμουν ιδιαίτερα ψαγμένη, ούτε θεατρικές γνώσεις έχω, οπότε θα τα πω απλά:

Πρόκειται για μια εξαιρετική παράσταση με σκηνές που σου προκαλούν σφίξιμο στο στομάχι γιατί όλα αυτά που διαδραματίζονται είναι, απλά, η αλήθεια.

Είναι μια παράσταση στην οποία δεν θα περάσεις καλά. Εγώ τουλάχιστον δεν γέλασα ούτε μια φορά.

Ένιωσα θλίψη καθώς ξέρω πως έτσι λειτουργεί η κοινωνία μας κι εγώ είμαι απλά θεατής όπως ήμουν και εκεί στην καρέκλα μου.

Η μόνη χαρά μου είναι για το ταλέντο μερικών ανθρώπων, για το θάρρος τους, την αγάπη και την επιμονή τους να υπηρετούν το ήθος.

Στο τέλος της παράστασης, έκλαψα, αλλά δεν σου κρύβω ότι είναι συχνό φαινόμενο τελευταία.

Η τελευταία υποτιθέμενη συζήτηση του Κιμούλη με την κόρη του ήταν αυτό που νιώθω ακριβώς εδώ και καιρό. “Εκτός από αυτό, τι κάνεις;” “Καλά”.

Πόσο καλά μπορείς να είσαι; Πόσο;

Όταν ζεις σε ένα κόσμο άδικο, όταν δουλεύεις για να πληρώνεις, όταν θεωρείς ότι είσαι τυχερός που έχεις ακόμα να πληρώνεις, όταν υπάρχει τόση δυστυχία γύρω σου, όταν ο άλλος δεν βρίσκει δουλειά, όταν ο άλλος δεν έχει λεφτά να χειρουργηθεί, όταν πρέπει να περιμένει παίζοντας με τον θάνατο, όταν μιλάς για αυτά και γίνεσαι βαρετός, όταν σταματάς να μιλάς γι’ αυτά και τα λες μόνος σου μέσα σου.

Δεν τους αδικώ τους ανθρώπους που δεν θέλουν να ξέρουν…

Είναι δύσκολο να νοιάζεσαι. Είναι δύσκολο να θες το εμείς και όχι το εγώ. Δεν θα μπορούσα να ζήσω έτσι αλλά η αλήθεια είναι ότι παίζεις λίγο με την κατάθλιψη όταν νοιάζεσαι, και, αλλάξει δεν αλλάξει αυτός ο κόσμος, η ζωή είναι μία!

Παρ’ όλα αυτά, είναι ωραίο να μοιράζεσαι, να βοηθάς, να αγαπάς, να μην είσαι μόνος ρε συ! Τι ζωή είναι αυτή άμα δεν νιώθεις ρε;

Δεν δίνεις, δεν παίρνεις; Αυτό και αν είναι κατάθλιψη!

Ας ζήσουμε λοιπόν σαν κοινωνία, το εμείς και να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά! Η αδιαφορία δεν θα αλλάξει τίποτα.

Να μια ευχή για όλους μας! Και φυσικά, υγεία Πιτσιρίκο!

Δώρα

(Αγαπητή Δώρα, το Party Time είναι μια τίμια παράσταση. Και έμαθα πως στην Θεσσαλονίκη -όπου την είδες εσύ- είναι μια διαφορετική παράσταση από αυτή που παίζεται στην Αθήνα, εξαιτίας των δυνατοτήτων της σκηνής του θεάτρου. Ελπίζω να καταφέρω να ανέβω στην Θεσσαλονίκη, για να την δω και εκεί. Εγώ γέλασα πολύ -περίεργο και αμήχανο γέλιο, βέβαια- αλλά την γροθιά στο στομάχι την έφαγα κι εγώ. Θέατρο δεν είναι να περνάμε καλά ή “ευχάριστα” -όχι πως δεν είναι και αυτό το θέατρο- αλλά να βλέπουμε και να νιώθουμε αυτά που μας συγκλονίζουν αλλά, μερικές φορές, δεν μπορούμε να πούμε ή να εκφράσουμε. Το Party Time είναι όλη μας η ζωή σήμερα. Να είσαι καλά. Καλή χρονιά!)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.