Μακάρι να με διαψεύσουν

Κομπανιέρο Πιτσιρίκο,
Οι γελοιότητες νομίζω τώρα αρχίζουν. Λίγο πριν το τελικό πόρισμα του ιατροδικαστή όσον αφορά τη “δολοφονία” της χώρας.

Όταν είπα πως δεν θέλω να ασχοληθώ με τα γεγονότα, αυτό ακριβώς εννοούσα. Δεν γίνεται να ασχοληθεί κάποιος στα σοβαρά με τον θίασο που περνάει από τις οθόνες μας καθημερινά. Και θα ξαναστεναχωρήσω κάποιους, οφείλω όμως να γράφω αυτό που νοιώθω και όχι αυτό που θέλουν να ακούσουν.

Είναι και ο άτιμος ο Μπέρτολτ που μ’ έχει επηρεάσει όσο κανένας άλλος: “Όποιος σήμερα θέλει να πολεμήσει την ψευτιά και την αµάθεια και να γράφει την αλήθεια έχει να ξεπεράσει το λιγότερο πέντε δυσκολίες.

Πρέπει να έχει το θάρρος να γράφει την αλήθεια παρόλο που παντού την καταπνίγουν, την εξυπνάδα να την αναγνωρίσει παρόλο που τη σκεπάζουν παντού, την τέχνη να την κάνει ευκολοµεταχείριστη σαν όπλο, την κρίση να διαλέξει εκείνους που στα χέρια τους η αλήθεια θ’ αποχτήσει δύναμη, την πονηριά να τη διαδώσει ανάµεσα τους.”

Ίσως πάλι να μην με διακατέχει η αλήθεια, παρά μια απίστευτη γκρίνια ή μιζέρια, ανάλογη της πικρίας που μάζεψα αυτά τα 5 χρόνια, με όλα αυτά που έλαβαν χώρα στην Ελλάδα. Οπότε ο καθένας θα το κρίνει όπως θέλει να το κρίνει, όπως και πρέπει.

Γαμώ το κέρατο μου, γαμώ και συγχώρα με που βρίζω. Δεν περιμένω από το γεροκούσαλο τον Σημίτη να επιδείξει σοβαρότητα.

Δεν περιμένω από τον αυτάρεσκο βαρόνο της βλακείας, Βενιζέλο, να επιδείξει αλτρουισμό.

Δεν περιμένω από τον ου και α και ταλιμπάν Αδωνι, να επιδείξει έστω μια χλιαρή ένδειξη πως είναι κάτι περισσότερο από τετράποδο.

Αντιθέτως, το απαιτώ από κάποιον που θέλει να αυτοαποκαλείται ως αριστερός ή έστω ως εναλλακτικός ή διαφορετικός.

Ο Πανούσης δικαιολογείται γιατί μάλλον είδε φως και μπήκε, και αν μη τι άλλο δεν κρύβει τόσες βδομάδες πόσο λίγος είναι. Από τη ΔΗΜΑΡ είναι ο άνθρωπος, δεν χρειάζεται περαιτέρω εξηγήσεις. Και κανονικά έπρεπε να βρίσκεται στο σπιτάκι του. Από πού να ξεκινήσω τότε;

Από τον Μιχελογιαννάκη; Που ως γιατρός αναπαράγει στερεότυπα περί μετάδοσης του AIDS με το σάλιο; Για να αρχίσει πάλι το κυνήγι οροθετικών που άφησε κάπου στη μέση ο Λοβέρδος; Που καταφέρνει να ξεπεράσει σε γραφικότητα ακόμα και το Μπογδάνο; Που θεωρεί ότι μερικά λείψανα μπορούν να γιατρέψουν τις πιο ανίατες ασθένειες;

Εμπρός πίσω στο Μεσαίωνα να φωνάζουμε τους ιερείς, όταν κάποιος συγγενής μας παθαίνει πχ επιληπτική κρίση. Έναν ξορκισμό στον κύριο ή την κυρία παρακαλώ. Να επαναλειτουργήσει και η κολυμπήθρα της Σπιναλόγκας, όπου θα προσεύχονται να γίνουν καλά οι βαριές περιπτώσεις.

Έχουν αρχίσει να ανάβουν τα λαμπάκια μου. Η υπομονή έχει εξαντληθεί από καιρό.

Κοντεύουν να τελειώσουν οι 4 μήνες και μέχρι τώρα δεν έχει αλλάξει τίποτα. Όλα μοιάζουν σαν μια κακόγουστη φάρσα, μόνο που δεν μπορώ να γελάσω, όταν βλέπω ανθρώπινες ζωές να θυσιάζονται στην αίθουσα αναμονής της εντατικής όπου βρίσκεται εδώ και 5 χρόνια η χώρα, μπας και της πάρουν λίγα ακόμα οι “γιατροί” προτού τα τινάξει.

Εκεί καθόμαστε και περιμένουμε όλοι να μάθουμε τι έγινε με την Ελλαδίτσα. Αν έχουν χιούμορ, μπορούν να βγουν και να μας ενημερώσουν “Μην ξεχνάτε όμως, κύριοι, ότι ευρισκόμεθα προ ενός ασθενούς, τον οποίον έχομεν επί της χειρουργικής κλίνης, και τον οποίον εάν ο χειρουργός δεν προσδέσει κατά την διάρκειαν της εγχειρήσεως διά της ναρκώσεως επί της χειρουργικής κλίνης, υπάρχει πιθανότης αντί της εγχειρήσεως να του χαρίσει την αποκατάστασιν της υγείας, να τον οδηγήσει εις θάνατον”.

Αλλά ούτε αυτό δεν έχουν. Κανείς δεν ξέρει τι πραγματικά συμβαίνει στα Eurogroup και αυτό είναι που με τρομάζει.

Όταν το κράτος θέλει περίπου 5 δις για συντάξεις και περίπου 20 δις για δανειακές υποχρεώσεις μέχρι τον Αύγουστο, αλλά κανείς δεν θέλει να μιλάει για τον ελέφαντα μέσα στο δωμάτιο, τότε κάτι δεν πάει καλά.

Και η άμεση αντίδραση των περισσότερων, όταν επικρίνεις την σημερινή κυβέρνηση, είναι να σε προσβάλλουν ότι θες να έρθουν πίσω οι γαλαζοπράσινοι νενέκοι και άλλα τέτοια ωραία.

Δηλαδή, η κριτική απαγορεύεται, όταν κάποιος είναι καινούριος ή διαφορετικός από τον προηγούμενο.

Να τους δώσουμε λένε και χρόνο. Πόσο χρόνο; Σαν αυτόν που δώσαμε στον Καραμανλή τζούνιορ για να πολεμήσει τους νταβατζήδες; Και έτσι που λες, περνάνε οι τετραετίες και οι οχταετίες και τα 40 χρόνια. Στην αίθουσα αναμονής της εντατικής.

Αιώνια θύματα της ίδιας διαχρονικής άρνησης. Ουδείς αναμάρτητος που έλεγε μια βλαμμένη της πρώην ΕΡΤ, ναι. Αλλά, έτσι όπως το πάμε, θα πάρουν όλοι άφεση, “μην κριτικάρεις εκείνον”, “μην κριτικάρεις τον άλλον”.

Όπως δεν άκουγαν τόσα χρόνια που ψήφιζαν με τα δυο χέρια Σημίτη, Γιωργάκη, Κωστάκη και Αντωνάκη, έτσι δεν ακούνε και τώρα. Είναι οι έξυπνοι και εμείς οι βλάκες.

Και μετά βροχή οι μούντζες σε αυτούς που ψήφισες εκείνη την συννεφιασμένη Κυριακή. Αλλά ποτέ στον καθρέφτη, γιατί είπαμε σε εξαπάτησαν. Είσαι σίγουρος ότι εξαπατήθηκες; Είσαι σίγουρος ότι έτσι το λένε κανονικά;

Ήδη, πολύ πριν ανακοινωθεί η τελική συμφωνία, έχουν πάρει πίσω την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, την 13η σύνταξη τουλάχιστον για φέτος, την αύξηση του κατώτατου μισθού τουλάχιστον για φέτος, την μονομερή/μερική διαγραφή του χρέους -τώρα θα τα πληρώσουμε όλα-, απειλούν τους οφειλέτες πως, αν δεν μπουν στην ρύθμιση, θα αμολήσουν τα σκυλιά, ξεχάσαμε την παραδειγματική τιμωρία των ολιγαρχών.

Εντάξει, έπιασαν τον Λεωνίδα του Μπομπολιστάν, μάλλον θα υπάρξει νομοθετική διάταξη για τα διαχρονικά αίσχη των τσοντοκάναλων, επανέρχεται η ΕΡΤ μετά το μαύρο κτλ, δεν τα απαξιώνω όλα.

Όμως, δεν αρκούν. Συγγνώμη αλλά δεν αρκούν!

Και αυτό είναι που πρέπει να αποφύγουμε να δεχθούμε, δηλαδή να αρκεστούμε σε μια-δυο επαναφορές που μας πλασάρονται ως αλλαγές.

Είναι πραγματικά άθλιο, ενώ μιλάγαμε κάποτε για τη γενιά των 700 ευρώ, τώρα να λέμε 500-600 τι ωραία τι καλά.

Δεν πρέπει να αρκεστούμε ούτε καν στην επιστροφή στα επίπεδα προ κρίσης, αλλά να απαιτήσουμε το κάτι παραπάνω.

Ακούω άτομα να λένε, τι ωραία όταν η ανεργία ήταν στο 9% και μου έρχεται να κάνω εμετό. Κάτσε ρε φίλε, επειδή ακούγεται πιο ωραία από το 27%, πάει να πει κιόλας ότι ήταν ωραία; Το κόλπο με τα ζώα του Χότζα· μας είχα για πιο έξυπνους, αλλά τελικά μάλλον ονειροβατούσα και εγώ.

Φυσικά, κανείς μας δεν βρίσκεται εκεί έξω να τους πιέσει να εφαρμόσουν ένα κοινωνικό πρόγραμμα. Οι μόνοι που έχουν πιάσει από το λαιμό το ΣΥΡΙΖΑ είναι οι δανειστές.

Και μαντέψτε σε ποιανού το θέλημα θα υποκύψουν. Από τη μια η οργισμένη τρομοκρατία των Ντάισελμπλουμ/Σόιμπλε και από την άλλη η νεκρική σιγή του λαού. Χμμμ… δύσκολη απόφαση.

Δεν πειράζει, εγώ δεν σκάω άλλο, αυτά τα γράφω μήπως κατά τύχη μας θυμηθεί η ξεχασμένη μας αξιοπρέπεια. Γιατί, οι μέχρι τώρα ενδείξεις της νέας κυβέρνησης είναι τραγικές με ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις, αλλά δεν φαίνεται να νοιάζεται και κανένας.

Και αν η χώρα παραδοθεί πίσω στους σαμαροβενιζέλους, ουαί και αλίμονο αν μπουν τα δικά μας ονόματα στο κατηγορητήριο.

Επειδή για άλλη μια φορά, φίλτατοι, θα είναι η απάθεια και η αναισθησία που θα στεφανώσουν τα όποια καθάρματα που θα μας (ξανα)θυσιάσουν στο βωμό των αγορών.

Έτσι ο ΣΥΡΙΖΑ μάλλον πάει για παράδοση.

Έστω, την ύστατη στιγμή, θα περιμένω να δω μήπως με διαψεύσουν.

Μακάρι να με διαψεύσουν και να τους έχω αδικήσει. Είμαι έτοιμος για κάθε ενδεχόμενο, να αποδεχθώ το λάθος μου.

Αν και δεν έχει σημασία αυτή τη στιγμή, με το καλοκαίρι να καταφθάνει πλάι πλάι με την ώρα της κρίσης.

Είναι τόσο κοντά η απάντηση σε όλα τα καυτά ερωτήματα, που δεν χρειάζεται να δείχνεις τόση ανυπομονησία. Ζυγώνει η ώρα της αλήθειας και, όπως πάντα, θα είναι αδυσώπητη.

Σε κάθε περίπτωση, σας διαβεβαιώνω ότι δεν έχω καμία πρόθεση να δω πίσω στα υπουργικά έδρανα τον Air Jordan Σαμαρά ή τον μπούλη.

Ούτε με διακατέχει μίσος για το ΣΥΡΙΖΑ, το αντίθετο.

Απλά, έχω προσδοκίες που δεν λένε με τίποτα να εκπληρωθούν.

Σε καμία, λοιπόν, περίπτωση δεν θα νιώσω δικαιωμένος αν επιστρέψει η ΝΔ· το ΠΑΣΟΚ ούτε η Αγία Βαρβάρα δεν το σώζει.

Ελπίζω να θέλουν το ίδιο και οι σύντροφοι στο ΣΥΡΙΖΑ που έχουν βαλθεί τελευταία να κάνουν την μια γκάφα μετά την άλλη, χωρίς να δείχνουν παράλληλα πως έχουν διανοηθεί τι ευκαιρία τους δόθηκε στις 25 Ιανουαρίου. Βαλθήκατε να μας τρελάνετε. Φιλικά.

Για να κλείσω, τιμώντας για άλλη μια φορά τον αυτοκράτορα Αντώνιο. Με ένα ευφάνταστο σχόλιο που είδα στο ίντερνετ. “Ο αγκών μου”… Α. Σαμαράς.

Με εκτίμηση

Άρης

(Αγαπητέ Άρη, σύντομα θα ξέρουμε. Να είσαι καλά.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.