Οι λαοί μας παρακολουθούν
Αγαπητέ πιτσιρίκο,
Έχω καιρό να σου γράψω γιατί θεώρησα πως μέσα στις καταιγιστικές εξελίξεις των τελευταίων εβδομάδων δεν είχα τίποτα να πω. Απλά παρακολουθούσα. Από τη μία βλέποντας τις προτάσεις της κυβέρνησης στους ‘θεσμούς’ (πρωτότυπο όνομα για δικαστικούς κλητήρες τοκογλύφων), έχανα κάθε ελπίδα για το μέλλον της χώρας. Δεν με ένοιαζε τόσο για εμένα, όσο για τους φίλους και τις φίλες που έφαγαν τα δακρυγόνα και το ξύλο της ζωής τους τόσα χρόνια. Για τις γιαγιάδες και τους παππούδες που έβλεπα να ψάχνουν στα σκουπίδια έξω από το σταθμό του μετρό.
Όπως έγραψες κι εσύ, άλλα έλεγε η λογική, άλλα το στομάχι. Και τελικά το στομάχι νίκησε.
Ο Τσίπρας έβγαλε τον άσσο από το μανίκι, ενώ τόσο καιρό ορκιζόταν πως δεν έχει ούτε άσσο ούτε μανίκι – να θυμίσω ότι στην πρόσφατη συνέντευξή του στον Χατζηνικολάου είχε αρνηθεί κατηγορηματικά την προσφυγή σε δημοψήφισμα γιατί “δεν θα ήταν σωστό να επιρρίψει τη ευθύνη μιας τέτοιας απόφασης στο λαό”. Λες και ο λαός είναι ανήλικο παιδί περιορισμένης ευθύνης.
Η άρνηση όμως της πληρωμής στο IMF έδειξε πως κάτι έχει αλλάξει εδώ.
Στα τελευταία γεγονότα με τις πορείες, υπέρ και κατά Ευρώπης, ένιωθα πως αν η χώρα συρότανε από την κυβέρνηση στη μια ή την άλλη απόφαση, ο εθνικός διχασμός ήταν δεδομένος.
Με μια κίνηση ματ λοιπόν, ο sexi Alexi (έτσι τον αποκαλούν στην Αγγλία) έκανε τους Έλληνες για πρώτη φορά να πάρουν ευθύνη για τις πράξεις τους.
Τέρμα πια οι κατηγορίες για διεφθαρμένους και άχρηστους πολιτικούς.
Τι θες φίλε μου για το μέλλον σου; Αποφάσισε τώρα.
Αυτή η κίνηση είναι ανάθεμα για όλους τους θιασώτες της ανάθεσης, είτε είναι πολιτικοί και ισχυρίζονται ότι ο λαός δεν ξέρει, είτε είναι λαός και τους αρέσει η εθελοδουλία και η γκρίνια.
Επίσης, (θεωρητικά) λύνονται οποιεσδήποτε διαμάχες, μια που (υποτίθεται) είμαστε δημοκρατικοί πολίτες και η απόφαση της πλειοψηφίας θα πρέπει να γίνει σεβαστή.
Επίσης, ο Τσίπρας έθεσε το ζήτημα στη σωστή του βάση: η διαμάχη δεν έχει να κάνει με διαφορές μεταξύ μιας κυβέρνησης και των θεσμών.
Έχει να κάνει με τι πρόταση έχει η Ευρώπη για το μέλλον: στραγγαλίζουμε τους ανθρώπους για να στηρίξουμε πιστωτές ή χτίζουμε κάτι καινούριο με γνώμονα την ευημερία των κοινωνιών;
Τελικά δεν πρέπει να αποπροσανατολίζονται οι πολίτες ότι η απόφαση έχει να κάνει με το Grexit ή το ευρώ.
Η βασική απόφαση είναι: συνεχίζουμε με τη λιτότητα μέχρι να μη μείνει κανένας ζωντανός ή επιστρέφουμε στην αξία της ανθρώπινης ζωής ως το υπέρτατο αγαθό;
Αυτή το τρελό δίλημμα δεν έχει τεθεί μόνο στους Έλληνες – είναι παγκόσμιο. Είναι το βασικό πρόβλημα όλων των δυτικών κοινωνιών του 21ου αιώνα.
Κι εμείς έχουμε τη δυνατότητα να αποφασίσουμε επ’ αυτού, όσον αφορά στη δική μας μικρή γωνιά του κόσμου. Γι’ αυτό και το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος είναι πολύ σημαντικό – γι’ αυτό όλος ο κόσμος έχει στρέψει το βλέμμα του επάνω μας.
Η επόμενη μέρα σίγουρα θα είναι δύσκολη. Το ζήτημα είναι αν θα είμαστε πρωτεργάτες στον αγώνα για ένα καλύτερο μέλλον ή αν θα είμαστε παθητικοί θεατές των εξελίξεων.
Το χρηματοπιστωτικό σύστημα καταρρέει. Και το ξέρει. Γι’ αυτό έχει γίνει τόσο αδιάλλακτο και αιμοδιψές. Όπως ακριβώς και οι Ναζί έκαναν φοβερές θηριωδίες ενώ ήξεραν πως είχαν χάσει τον πόλεμο και υποχωρούσαν.
Πριν το σύστημα καταρρεύσει, προσπαθεί να εξασφαλίσει όσο το δυνατό μεγαλύτερα κέρδη από όποιον βρει πιο αδύναμο.
Αν πούμε τώρα ΝΑΙ, θα έχουμε καταστρέψει το παρόν και το μέλλον, μας φοβούμενοι κάτι το οποίο σύντομα θα ανατραπεί.
Αν πούμε ΟΧΙ θα περισώσουμε ό,τι έχει απομείνει, θα ξεκινήσουμε να ανοικοδομούμε τη χώρα και θα δώσουμε ένα ισχυρό μήνυμα σε πολλούς λαούς ότι και ένας άλλος δρόμος είναι δυνατός. Ας μην έχουμε αυταπάτες – οι λαοί μας παρακολουθούν.
Κι όπως λέω σε πολλούς φίλους εδώ στο εξωτερικό: ‘ένας άνθρωπος έχει κάθε δικαίωμα να συμπαθεί ή να μη συμπαθεί τους Έλληνες. Ένα πράγμα όμως πρέπει να παραδεχτούν όλοι: έχουμε κάνει όλο τον κόσμο να ασχολείται μαζί μας!’
Φιλιά από Αγγλία,
Ράνια
ΥΓ: Δεν συμφωνώ με την σύγκριση που έκανες μεταξύ Τσίπρα και Ανδρέα Παπανδρέου. Τι μας έκανε ο άνθρωπος και τον βρίζουμε; Ό,τι και να είναι ο Τσίπρας δεν νομίζω να έχει καμία σχέση με τη λέρα του παπανδρέϊκου – ούτε με τον κωλόγερο της δημοκρατίας, ούτε με τον Ανδρέα του ‘Τσοβόλα δώσ’ τα όλα’. Ο πραγματικός χαρακτήρας του Τσίπρα δεν έχει φανεί ακόμα. Θα φανεί την επόμενη μέρα, με το τι θα πράξει έχοντας τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος στο χέρι.
(Αγαπητή Ράνια, ανάθεση τέλος. Ψηφίζουμε στο δημοψήφισμα, παίρνουμε την ευθύνη και την τύχη μας στα χέρια μας. Οι λαοί μας παρακολουθούν και έχουμε την δυνατότητα να γράψουμε ιστορία. Δεν έκανα σύγκριση του Τσίπρα με τον Ανδρέα Παπανδρέου σαν χαρακτήρες. Απλά, ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν μάγος στις κινήσεις τακτικής. Να σου θυμίσω πως όλοι ήταν βέβαιοι πως θα πρότεινε τον Κωνσταντίνο Καραμανλή για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, πρότεινε τον Σαρτζετάκη, και εκμεταλλεύτηκε την απέχθεια και τον φόβο κεντρώων και αριστερών για τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, παίρνοντας πολιτική παράταση, όταν όλοι πίστευαν πως θα πέσει. Ο Αλέξης Τσίπρας το πάει πολύ καλά στις κινήσεις τακτικής. Να είσαι καλά.)
Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου
Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.