Προβληματισμοί

Πιτσιρίκο καλησπέρα.
Διαβάζω πολύ συχνά απόψεις που αφορούν την εναλλακτική λύση, αυτήν της εξόδου από την ευρωζώνη. Θα ήθελα λοιπόν να εκφράσω τους προβληματισμούς μου σχετικά με αυτήν την εναλλακτική.

Γνωρίζω πολύ καλά τα προβλήματα που δημιούργησε το κοινό αυτό νόμισμα στη χώρα και στο βιοτικό μας επίπεδο καθώς και το μοχλό πίεσης και εκβιασμού που αποτελεί για τους Ευρωπαίους ώστε να ελέγχουν την κατάσταση.

Μία πρώτη αντίδραση και για μένα, μετά τα πάνδεινα που έχουμε περάσει είναι να πω “να πάνε να γαμηθούν και αυτοί και το ευρώ τους”.

Ωστόσο, αυτή η επιλογή έχει και συνέπειες. Και αυτές οι συνέπειες είναι που πιστεύω ότι δεν συζητιούνται αρκετά.

Το αν οι υπόλοιπες οικονομίες της ευρωζώνης θα πληγούν από την έξοδό μας από το ευρώ δεν είναι σίγουρο.

Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι η δικιά μας οικονομία θα καταρρακωθεί σε σημείο που δεν θα έχει προηγούμενο.

Πιθανόν κάποιοι να μην έχουν να φάνε.

Κάποιος μπορεί να πει ότι θα καλλιεργήσουμε ντοματούλα. Κάποιος άλλος ότι με την αλληλεγγύη και τη βοήθεια στο συνάνθρωπο θα μπορέσουμε να τα βγάλουμε πέρα.

Σε έναν ιδανικό κόσμο, ίσως και να συνέβαινε.

Η αλήθεια όμως είναι ότι δεν έχουν όλοι μία αυλή για να καλλιεργήσουν αυτήν την ντομάτα. Και όποιος έχει ζήσει σε αυτήν τη χώρα γνωρίζει ότι το “όποιος έχει δύο ντομάτες θα δώσει τη μία” δε θα το δούμε να συμβαίνει πολύ. Επομένως από μία τέτοια κατάσταση θα επιβιώσουν οι τυχεροί και οι πλούσιοι.

Τι θα γίνει όμως με τους υπόλοιπους; Με τους αδύναμους; Τους ηλικιωμένους; Τους ανθρώπους με προβλήματα υγείας; Με χρόνιες παθήσεις; Θα υπάρχει η υποδομή ώστε να τραφούν και να συντηρηθούν και αυτοί ή θα είναι οι παράπλευρες απώλειες ώστε να απαλλαγούμε από τα δεσμά των Ευρωπαίων;

Όλοι μας θέλουμε να απαλλαγούμε από αυτήν την ασφυκτική και άδικη κατάσταση.

Να σταματήσουμε να είμαστε μια αποικία χρέους. Να σταματήσουμε να πληρώνουμε με τον ιδρώτα μας τα χρωστούμενα άλλων. Να σταματήσουμε να αιμορραγούμε ώστε να πλουτίζουν άλλοι.

Και αυτό προφανώς είναι δύσκολο να γίνει μέσα στην ευρωζώνη όπως αυτή είναι δομημένη και λειτουργεί σήμερα.

Ωστόσο η έξοδος από αυτήν, κατά πάσα πιθανότητα θα έχει τις συνέπειες που περιέγραψα παραπάνω (και μερικές ακόμη).

Όσοι ζητάνε άμεση έξοδο απ’ το ευρώ έχουν κάποιο σχέδιο ώστε να αποφευχθούν τέτοιες καταστάσεις; Αν ναι, γιατί δεν το μοιράζονται; Αν είναι υλοποιήσιμο, θα το υποστηρίξω. Το πρόβλημα είναι ότι τέτοιο σχέδιο μέχρι σήμερα δεν έχει ακουστεί, αν και η άποψη εξόδου είναι πολύ δημοφιλής.

Νομίζω, από τις συζητήσεις που έχω κάνει, ότι αυτός ο προβληματισμός συναντάται πολύ συχνά σήμερα. Οι άνθρωποι θέλουν μία διέξοδο, αλλά θέλουν αυτή να έχει λογική και προοπτική για να υλοποιηθεί. Ο κόσμος έχει τα μάτια και τα αφτιά του ανοιχτά.

“Και τότε ποια είναι η λύση;”

Δεν ξέρω. Ξέρω όμως ότι υπάρχει λύση. Μία μέση λύση ώστε να μην χρειαστεί να γκρεμίσουμε τη χώρα και να τη χτίσουμε από την αρχή.

Απλά, χρειάζονται οι κατάλληλοι άνθρωποι για να τη βρούνε (θα ήθελα εδώ να πω ότι ο Βαρουφάκης είναι ένας απ’ αυτούς αλλά φοβάμαι ότι θα χαρακτηριστώ ως φανατισμένος συριζαίος, οπότε θα το αφήσω έτσι).

Δεν είμαι υποστηρικτής κανενός κόμματος. Δεν είμαι μνημονιακός ή δραχμολάγνος. Είμαι Έλληνας πολίτης και θέλω το καλύτερο για τη χώρα μου και το μέλλον μου. Αυτά είναι τα μοναδικά μου κριτήρια και με βάση αυτά σχηματίστηκε αυτός ο προβληματισμός (ένιωσα την ανάγκη να κάνω αυτή τη διευκρίνηση γιατί πολλοί έχουν την τάση να βάζουν εύκολα ταμπέλες).

Δ.

Υ.Γ. Αν οι υποστηρικτές της εξόδου απ’ το ευρώ πιστεύουν ότι οι συνέπειες δεν θα είναι τόσο καταστροφικές όσο τις περιγράφω, θα ήθελα να μάθω πού το στηρίζουν. Η μεγάλη υποτίμηση του νομίσματός μας είναι δεδομένη.

(Αγαπητέ φίλε, ψάχνετε για σχέδιο αλλά δεν υπήρχε σχέδιο για να μπει η Ελλάδα στην ευρωζώνη. Μπήκε χωρίς κανένα σχέδιο. Υποθέτω πως τώρα -πέντε χρόνια μετά την χρεοκοπία της χώρας- θα το έχετε αντιληφθεί. Σύντομα η Ελλάδα θα είναι περισσότερα χρόνια χρεοκοπημένη μέσα στην ευρωζώνη από τα χρόνια που πέρασαν από την είσοδο μέχρι την χρεοκοπία της. Ρωτάτε τι θα γίνει με τους αδύναμους, τους ηλικιωμένους και τους ασθενείς, αν η Ελλάδα βγει από την ευρωζώνη. Συγγνώμη, δηλαδή σήμερα τι ακριβώς γίνεται με όλους αυτούς; Την περνάνε φίνα; Πάλι καλά που δεν γράψατε πως εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες θα αναγκαστούν να φύγουν μετανάστες αν η Ελλάδα βγει από την ευρωζώνη. Πάντως, οι Έλληνες μετανάστες θα γίνουν ακόμα περισσότεροι τους επόμενους μήνες, χωρίς η Ελλάδα να έχει αποχωρήσει από την ευρωζώνη. Αυτούς λέτε να τους ενδιαφέρει πολύ αν η χώρα θα παραμείνει στο ευρώ ή αν θα επιστρέψει στην δραχμή; Να σκεφτόμαστε και λίγο πριν γράψουμε κάτι. Δεν ζούμε μόνοι μας σε αυτή τη χώρα. Επίσης, αν δεν έχεις ευρώ στην τσέπη σου, θα σε ενδιαφέρει μήπως υποτιμηθεί η δραχμή; Τέλος πάντων, καταλαβαίνω τι λέτε αλλά μέση λύση δεν υπάρχει. Ούτε μέση Δημοκρατία υπάρχει. Ούτε μέση Δικαιοσύνη υπάρχει. Αν θέλουμε η χώρα μας να ανήκει στους πολίτες της -για πρώτη φορά στην Ιστορία του ελληνικού κράτους-, πρέπει να πάμε σε ρήξη. Σύμφωνα με τον Θουκυδίδη -τον οποίο μνημόνευσε ο Καστοριάδης-, θα πρέπει να διαλέξουμε ή ελευθερία ή ησυχία. Και τα δυο μαζί δεν γίνονται. Και τώρα δεν βλέπω στην Ελλάδα ούτε ελευθερία, ούτε ησυχία. Οπότε, η ρήξη μοιάζει αναπόφευκτη. Πάντως, αυτό που σήμερα όλοι ψάχνουν για οργανωμένο σχέδιο σε μια χώρα που όλα έγιναν στην τύχη ή κατά λάθος, μου φαίνεται πάρα πολύ αστείο. Να είστε καλά.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.