Το μπουζί

Αγαπητέ Πιτσιρίκο,
όντας μόνιμος κάτοικος εξωτερικού τα τελευταία δύο χρόνια, προσπαθώ να κατανοήσω από απόσταση πλέον, τι ακριβώς συμβαίνει στο μυαλό των κατοίκων του νοτιότερου άκρου των Βαλκανίων. Δεν θέλω να επεκταθώ σε αναλύσεις, άλλωστε το έχεις κάνει πολλάκις από το blog σου τόσο εσύ, όσο και ο Ηλίας, ο Άρης, ο Σ.Α.Μ. και όλοι οι υπόλοιποι.

Νομίζω ότι η πιο εύστοχη ανάλυση της ελληνικής κοινωνίας είναι το κείμενο σου που -εύλογα- έχει ρεκόρ αναγνώσεων: «Πως στρώθηκε ο δρόμος για το φασισμό».

Αυτό, όμως, που με προβληματίζει είναι πως αυτός ο δρόμος συνεχίζει να είναι στρωμένος. Και ανοίγεται διάπλατα μπροστά μας στο μέλλον.

Προσωπικά μιλώντας -και με διάθεση αυτοκριτικής-, μπορώ να σου πω πως ίσως δεν θα βρισκόμουν ποτέ σε αυτή την κατάσταση, αν το 2010 ο Παπανδρέου δεν έστριβε το τιμόνι –αριστερά πάντα- στο δρόμο των μνημονίων. Δεν αναφέρομαι όμως στην οικονομική μου κατάσταση.

Μπορώ να σου πω με κάθε ειλικρίνεια, πως πολλές φορές σκέφτομαι πως, αν δεν είχε έρθει το 2010 η οικονομική χρεοκοπία, ίσως να είχα διοριστεί κι εγώ στο δημόσιο, ίσως να ψήφιζα κι εγώ ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ, ίσως να ήμουν κι εγώ στα μπουζούκια σήμερα να πετάω γαρύφαλλα.

Προφανώς, αναφέρω όλα τα προηγούμενα ενδεικτικά, θέλοντας να περιγράψω τον τρόπο ζωής και «σκέψης» που κυριάρχησε την προηγούμενη 20ετία.

Ίσως λοιπόν, να είχα «χρεοκοπήσει» πριν κλείσω καν τα 25. Όχι οικονομικά· αλλά πνευματικά, πολιτικά και πολιτιστικά.

Υπό αυτό το πρίσμα, το μνημόνιο για μένα ήταν ευλογία.

Όλα όσα ακολούθησαν, αλλά και η επιρροή κάποιων ανθρώπων -μπορείς να θεωρείς και τον εαυτό σου σαν ένας από αυτούς, χωρίς διάθεση για φιλοφρονήσεις- λειτούργησαν στο δικό μου εγκέφαλο όπως ακριβώς λειτουργεί ένα μπουζί σε ένα κινητήρα βενζίνης.

Προκάλεσαν ανάφλεξη.

Η από εκεί και πέρα πορεία δεν έχει καμία σημασία. Αλλά η πορεία αυτή δεν θα ήταν ποτέ η ίδια αν δεν είχε δημιουργηθεί -ακούσια ίσως- αυτή η ανάφλεξη.

Προσπαθώντας λοιπόν να εξηγήσω, πως αυτή η ανάφλεξη που συνέβη σ’ εμένα αλλά και σε αρκετούς ακόμα, δεν συνέβη και σε όλους τους υπόλοιπους Έλληνες, κατέβασα από το ράφι ένα σκονισμένο βιβλίο που είχα καταχωνιάσει από τότε που αποφοίτησα από το Πολυτεχνείο.

Μηχανές εσωτερικής καύσης.

Η απάντηση σε αυτή μου την απορία ήταν προφανής και βρισκόταν στις πρώτες κιόλας σελίδες.

Το μπουζί (ή αλλιώς αναφλεκτήρας) δημιουργεί σπινθήρα ο οποίος προκαλεί ανάφλεξη του μίγματος αέρα-καυσίμου.

Η παρουσία του καυσίμου στο μίγμα, της βενζίνης δηλαδή, είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να προκληθεί ανάφλεξη.

Ορίστε λοιπόν γιατί η ανάφλεξη δεν ήταν γενικευμένη.

Γιατί από το μυαλό των περισσότερων κατοίκων αυτής της ταλαίπωρης χώρας λείπει το κυριότερο συστατικό: το καύσιμο.

Και χωρίς το καύσιμο, δεν υπάρχει μίγμα.

Υπάρχει μόνο αέρας. Αέρας κοπανιστός.

Χαιρετισμούς,

Σταύρος

(Αγαπητέ Σταύρο, είναι ακριβώς όπως τα γράφεις. Οι Έλληνες δεν μπόρεσαν να αντιδράσουν γιατί δεν είχαν τα πνευματικά και ψυχικά εφόδια. Λούμπεν, βαριά αμόρφωτοι, με χαμηλή αυτοεκτίμηση και ξαφνικές κρίσεις μεγαλείου. Οι Έλληνες δεν είχαν καν την εξυπνάδα να κάνουν αυτό που έκαναν οι Ισλανδοί. Από όλους τους λαούς του πλανήτη, μόνο οι Έλληνες έβαλαν τους νεοναζί στη Βουλή για να …εκδικηθούν το σύστημα. Μιλάμε για καθυστερημένους. Σταύρο, οι Έλληνες δεν πρόκειται ποτέ να αντιδράσουν. Δεν μπορούν. Γιατί δεν θέλουν να βελτιωθούν. Δεν θέλουν να κουραστούν. Οι Έλληνες θέλουν “φράγκα”. Μόνο. Οι Έλληνες που δεν είναι έτσι, ας φύγουν να σωθούν. Η ζωή είναι μικρή και η κακομοιριά των Ελλήνων μεγάλη. Να είσαι καλά.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.

H αναδημοσίευση των κειμένων του pitsirikos.net επιτρέπεται μόνο κατόπιν άδειας. Επικοινωνήστε στο pitsiriko@gmail.com.