Απλά μαθήματα θεωρίας παιγνίων
Στις εταιρείες τις μεγάλες, αλλά και τις μικρές, στους Οργανισμούς, τα Υπουργεία οπουδήποτε εργάζονται άνθρωποι, συνυπάρχουν άντρες και γυναίκες. Για πολλές μαζί ώρες. Και μέσα από αυτή την καθημερινή συναναστροφή, εκκολάπτονται φλερτ, αναπτύσσονται ειδύλλια και φυσικά πέφτουν και χυλόπιτες.
Στο μικρόκοσμο των υπαλλήλων του ιδιωτικού και του Δημόσιου τομέα, ακόμη και σε Πρεσβείες η πολιτικά γραφεία, υπάρχει πλήθος αναφορών για σπίτια που άνοιξαν και σπίτια που διαλύθηκαν, για απατημένους συζύγους που κατάσφαξαν εργαζόμενες μοιχαλίδες και απατημένες που μαλλιοτραβήχτηκαν με ερωμένες των συζύγων τους μπροστά στο φιλοθεάμον κοινό πολλών συναδέλφων τους.
Η ιστορία έχει να επιδείξει ντοκουμέντα μέχρι και για διαρροές σπουδαίων επαγγελματικών η πολιτικών μυστικών σε ανταγωνιστές και σε εχθρούς η αντιπάλους από όμορφους νεοπροσληφθέντες υπαλλήλους που δημιούργησαν σχέσεις με πρόσωπα κλειδιά, αφεντικά η πολιτικούς προϊστάμενους.
Όλα αυτά τα συμβάντα προξένησαν ανυπολόγιστες ζημιές στους εμπλεκόμενους και στους εργοδότες τους αλλά προσέφεραν και άφθονο υλικό συζήτησης στις ελεύθερες ώρες άλλων υπαλλήλων.
Κανένα ρόλο δεν έπαιξε ούτε το μέγεθος της Εταιρείας η του Οργανισμού ούτε το αντικείμενο της δραστηριότητάς τους.
Από τη συνοικιακή μπουτίκ που το αφεντικό τα φτιάχνει με την νεαρή υπάλληλο, μέχρι το Προεδρικό μέγαρο όπου μια ηθοποιός δημιουργεί σχέση με ερωτιάρη Πρόεδρο, οι συνέπειες είναι οδυνηρές.
Έξω από το μαγαζί μια γυναίκα θα ουρλιάζει και θα πλακώνει στο ξύλο ένα φουκαρά, ένα βιβλίο με κουτσομπολιά θα ξεφτιλίζει ένα Πρόεδρο Δημοκρατίας σε μια σοβαρή Ευρωπαϊκή χώρα σαν την Γαλλία.
Δεν βαριέσαι! Cosi fan tutte.
Το είχε κάνει λιμπρέτο ο Λορέντσο ντα Πόντε στην ομώνυμη όπερα του Μότσαρτ.
Και για εκείνους που στερούνται Ιταλικής παιδείας. μεταφράζεται σε «Έτσι κάνουν όλες».
Υπάρχει άλλωστε και ομότιτλο τραγουδιού που απήγγειλε αδιάλειπτα την δεκαετία του ‘90 ο τραγουδιστής Κώστας Μοναχός σε νυχτερινό κέντρο της Πέτρου Ράλλη.
Οι καιροί όμως αλλάζουν και οι υπάλληλοι που προσφέρουν μισθωμένη εργασία είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις της νέας εποχής.
Στα χρόνια της παγκοσμιοποίησης τα δεδομένα άλλαξαν. Νέα παιδιά με πτυχία από καλά Πανεπιστήμια στελέχωσαν τις μεγάλες Εταιρείες και ανέλαβαν υπεύθυνες θέσεις.
Οι νέοι Διευθυντές δεν έχουν καμία σχέση με τους σαπιοκοιλιάδες του παρελθόντος. Είναι όμορφοι , καλοντυμένοι και γυμνασμένοι.
Τα νέα κορίτσια που στελεχώνουν τα τμήματα Δημοσίων σχέσεων και Marketing δεν αρκεί να γνωρίζουν στενογραφία και δακτυλογράφηση.
Πρέπει να έχουν γνώσεις πληροφορικής, ψυχολογίας και επικοινωνίας.
Δεν είναι αυτές οι ξινές αγάμητες που δέσποζαν για χρόνια και απωθούσαν τους πελάτες.
Είναι όμορφες, καλλίγραμμες και πολλά υποσχόμενες.
Το μήνυμα της εικόνας στην μεγάλη ξένη εταιρεία που για πάνω από είκοσι χρόνια εργάζομαι το πιάσαμε αμέσως.
Και όλοι στο ΔΣ -αν και πενηντάρηδες- συμφωνήσαμε την Δ/νση Πωλήσεων να την αναλάβει ένας τριαντάχρονος απόφοιτος Οικονομικών από την Οξφόρδη.
Είχε καλό βιογραφικό, απόδοση τσεκαρισμένη από την αγορά σε συνθήκες σκληρού ανταγωνισμού και εμφάνιση άψογη.
Και αποδεχθήκαμε σχεδόν όλες τις προτάσεις του, που ήταν μάλιστα και τεκμηριωμένες.
«Να ξεχάσετε τις Δημόσιες σχέσεις του παρελθόντος» μας είπε με αέρα ο Πάρις στο πρώτο κιόλας meeting.
«Ημερολόγια, ατζέντες, γραβάτες , καλάθια που στέλνατε σε πελάτες, άντε και η οργάνωση κανενός συνεδρίου στο Πόρο Καρά έχουν πια ξεπεραστεί. Η σύγχρονη στρατηγική θέλει τις Δημόσιες σχέσεις βασικό μοχλό της εταιρικής ανάπτυξης. Αυτή η κυράτζα η Έλενα που έχετε, παίρνει και μίζες από ό,τι έχω μάθει, είναι για να κανονίζει μόνο συναντήσεις συνταξιούχων της Εταιρείας σε ταβέρνες στο Παγκράτι. Αυτούς που μαζεύουμε δύο φορές τον χρόνο για να τους θυμίζουμε το παρελθόν τους.»
«Θα προσλάβουμε μια νέα, όμορφη και μορφωμένη κοπέλα χωρίς οικογενειακές υποχρεώσεις. Να μιλάει με ευχέρεια ξένες γλώσσες και να έχει το background να υποστηρίξει δυναμικά τις πωλήσεις μας. Θα βρίσκεται συνεχώς δίπλα μου, για να μη κωλοβαράει και χασκογελάει με τις άλλες κότες.”
Και προσλάβαμε την Μυρτώ με πτυχίο Κολεγίου της Ανατολικής Αττικής, μεταπτυχιακές σπουδές στο LSE και προϋπηρεσία δύο χρόνων σε μεγάλη ναυτιλιακή του Λονδίνου.
Όμορφα ντυμένη με σύνολα διακριτικά και τσάντες επώνυμες, πάντα να ταιριάζουν με τις ψηλοτάκουνες γόβες της, δεν είχε καμιά σχέση με αυτά τα ξέκωλα που μας φόρτωνε ο προηγούμενος Διευθυντής.
Δεν κουνιότανε σαν βάρκα, δεν μασούσε τσίχλα, δεν κάπνιζε, έπινε μόνο μεταλλικό νερό και πράσινο τσάι και ερχόταν στο γραφείο στις 9 και 30 ακριβώς, μετά από το γυμναστήριό της.
Τις ώρες που δούλευε δεν χάζευε στο Facebook, δεν μιλούσε στο κινητό με κανένα γκόμενο και γενικά δεν σαχλαμάριζε μέσα στην Εταιρεία.
Διεύθυνση Πωλήσεων και Δημόσιες σχέσεις είχανε άριστη συνεργασία.
Οι πελάτες μιλούσαν με τα καλύτερα λόγια.
Είχαμε ξεχάσει τις ιστορίες του παρελθόντος.
Να, τότε που πιάσαμε αργά το βράδυ τον προηγούμενο Διευθυντή-κόντα στα εξήντα του σήμερα- να πηδάει πάνω στο τραπέζι συσκέψεων την Μαιρούλα απο το Λογιστήριο.
Ή την αλησμόνητη εκείνη φορά που αυτή η προηγούμενη ξινομούνα των Δημοσίων σχέσεων, η Έλενα, είχε κανονίσει συνέδριο στου Λεβέντη το Motel -στον Άγιο Κωνσταντίνο -και δεν κλείσαμε μάτι όλο το βράδυ από τις νταλίκες που μπαινοβγαίνανε.
Όλοι ξέραμε ότι είχε εξοχικό στο Θεολόγο και την βόλευε για να φύγει κατευθείαν μετά το συνέδριο.
Και είχε και το θράσος, η πουτάνα, να μας ρωτήσει αν κοιμηθήκαμε καλά.
«Ναι μωρή» της είπε ο προηγούμενος αρχοντομαλάκας Διευθυντής Πωλήσεων, «αντί να μετράμε προβατάκια για να μας πάρει ο ύπνος, μετράγαμε νταλίκες. Άντε γ@μήσου μαλακισμένη».
Πού να τολμήσει να κουνηθεί η Έλενα; Πού θα βρισκε δουλειά στα πενήντα της; Κατάπινε αμίλητα χριστοπαναγίες, αν έκανε κάποια μαλακία, έφερνε η ίδια στον Γενικό καφέ ελληνικό – πήγαινε στην καντίνα της εταιρείας και τον έφτιαχνε μόνη της – και όταν επέστρεφε από το παράρτημα της Β. Ελλάδος -άλλο μπουρδέλο και αυτό- μας έφερνε τρίγωνα Πανοράματος και τσουρέκια από τον Τερκενλή.
Μπορεί οι υπόλοιποι να κάναμε χαβαλέ με αυτές τις ασήμαντες ιστορίες αλλά δεν ήταν και εικόνα πολυεθνικής εταιρείας.
Γι’ αυτό άλλωστε και κάναμε τις νέες προσλήψεις.
Όμως και πάλι έπρεπε να βρούμε κάτι για να ανεβάσει το ενδιαφέρον μας και να έχουμε κάτι να λέμε.
Και μπορεί ο Πάρις και η Μυρτώ να μην έδιναν αφορμές με την συμπεριφορά τους αλλά εμείς προσπαθούσαμε να τους βάλουμε στο κλίμα του παρελθόντος.
Ψάχναμε να βρούμε κουσούρια η κάτι ύποπτο και περίεργο στην συμπεριφορά τους.
Βάζαμε την φαντασία μας να καλπάζει ως προς τι μπορεί να έκαναν η να έλεγαν τις ώρες που ήταν κλεισμένοι οι δύο τους για κάποια σύσκεψη η ταξίδευαν μαζί στην επαρχία.
Φορές φορές μάλιστα, προσπαθούσαμε να τους προσεγγίσουμε και να τους κάνουμε να ξανοιχτούν λίγο.
Σε ανάλογες περιπτώσεις, οι παλιοί συνάδελφοι τα νέα παιδιά τα αντιμετωπίζουν συνήθως με παρωχημένες συμβουλές.
Έτσι και σε μας λοιπόν οι μεσήλικοι λέγανε στον Πάρι κρυάδες τύπου Παπαγιαννόπουλου «Χουφτωσ’ την, ρε, χούφτωσ’ την», ενώ οι γυναίκες πιάνανε την Μυρτώ και την συμβούλευαν να παραμείνει μεν σοβαρή αλλά να έχει και τον νου της στο μέλλον.
«Τα χρόνια περνούν» της έλεγαν, «η ομορφιά φεύγει. Ο Πάρις δείχνει σοβαρό παιδί και σε λίγα χρόνια δεν αποκλείεται να πάρει τη θέση του Γενικού. Να τον έχεις από κοντά. Θα βρεις εσύ τον τρόπο».
Περνούσαν οι μήνες και τίποτα δεν γινόταν με αυτούς τους δύο που είχαμε προσλάβει. Προσπαθούσαμε να απαντήσουμε σε ανύπαρκτα ερωτήματα.
«Ρε μπας και κομπλάρει ο Πάρις;» έλεγε ένας μαλάκας που είχε παντρευτεί από τα εικοσιτέσσερα μια γκόμενα από την προηγούμενη του δουλειά.
«Ρε μήπως η Μυρτώ είναι ξενέρωτη;» έλεγε η άλλη από τις παραγγελίες η οποία δεν είχε αφήσει πελάτη για πελάτη που να μη είχε πάει μαζί του και στο τέλος παντρεύτηκε έναν έμπορο ηλεκτρονικών που καμάρωνε κιόλας ο βλάκας για το κελεπούρι που βρήκε.
Το θέμα είχε φθάσει μέχρι τον Γενικό που και αυτός απορούσε και έφτασε να το συζητήσει με ένα φίλο του – bon viveur βιομήχανο- με τον οποίο οι φήμες λέγανε ότι από κοινού μετείχαν σε ομαδικό ερωτικό όργιο στο σκάφος του τελευταίου. Δηλαδή σε παρτούζα.
Γελάγανε συζητώντας το θέμα. Με εκείνη την ανωτερότητα του χιούμορ που διακρίνει τους επιτυχημένους όταν σχολιάζουν υφισταμένους τους. Μέχρι που στο βιομήχανο ήρθε μια ιδέα:
«Ρε μαλάκα, δεν φωνάζεις τον Μάκη, αυτόν τον Scientific behavioural analyst που έχετε στην Εταιρεία να μας πει την γνώμη του;»
«Πού τον θυμήθηκες ρε; Θα αρχίσει να μας ζητάει λεπτομέρειες και θα μας σπάσει τα @ρχίδι@ με θεωρίες. Και στο κάτω-κάτω τι ξέρει αυτός από γυναίκες; Διδακτορικό στα Μαθηματικά έχει και τον έχουμε για να φτιάχνει μοντέλα βαθμονόμησης πελατειακών αντιδράσεων για μεγιστοποίηση κερδών.»
«Μη το λες αυτό. Ο Μάκης δεν ήταν αυτός που σχεδίασε το πρόγραμμα συμπεριφοράς πελατών για εκείνο το καζίνο στην επαρχία;» απάντησε ο φίλος του Γενικού.
«Είχε πάει ποτέ με πoυτάνες;» συνέχισε. «Τι σας πρότεινε; Σε κάθε τραπέζι να κάθεται ένα φωτομοντέλο που θα παίζει με δικά μας χρήματα».
Είχε υπολογίσει ο αθεόφοβος οτι απο τους υπόλοιπους πέντε του τραπεζιού ο ένας θα ήταν λιγούρης και θα χάζευε τα μπούτια της γκόμενας οπότε δεν θα πρόσεχε τι έπαιζε και ο άλλος θα ήταν χουβαρντάς και μόλις η πoυτάνα που θα κάθονταν στο τραπέζι έχανε τα χρήματα της θα πήγαινε από πάνω του.
Αυτός ο τρόμπας θα τις έδινε σίγουρα μάρκες. Για να τις χάσει η χαζή και να τις μαζέψει το καζίνο.
Δεν είχε και άδικο ο βιομήχανος. Ο Μάκης θα μπορούσε κάτι να σκεφτεί. Τον κάλεσαν στο γραφείο να τους βρει λύση.
«Ρε Μάκη. το και το με τους καινούργιους που έχουμε πάρει.”
«Διδακτορικό στα μαθηματικά δεν έχουμε» συνέχισε ο Γενικός μας, «αλλά όσο να ΄ναι από τα λίγα που μάθαμε στην Οικονομική σχολή ξέρουμε ότι όταν δυο άνθρωποι πρέπει να πάρουν μια απόφαση, να πουν δηλαδή ένα ναι η ένα όχι σε μία πιθανή σχέση που επηρεάζει το μέλλον τους στην Εταιρεία, οι εναλλακτικές είναι δύο επί δύο τέσσερις. Σωστά; Μπορείς να μας τις βρεις;»
Και άρχισε ο Μάκης το διδακτικό παραλήρημα:
«Η συνεργασία Προϊσταμένου και Υφισταμένης είναι στενή και καθημερινή. Είναι νέοι, όμορφοι και έχουν προοπτικές εξέλιξης. Ενδόμυχα καταλαβαίνουν ότι ο ένας θέλει τον άλλον. Δεν το εκδηλώνουν όμως.»
«Γιατί; Απλά διστάζουν και προβληματίζονται. Δεν ξέρει ό ένας πώς θα αντιδράσει ο άλλος.»
«Ο καθένας τους αντιμετωπίζει ένα δίλημμα. Και αν ο άλλος ή η άλλη δεν με θέλει και με απορρίψει;»
«Είναι δηλαδή δυο παίκτες. Σαν ποκαδόροι που ετοιμάζονται για τα ρέστα τους και ό ένας δεν ξέρει τα χαρτιά του άλλου. Από πάνω τους κάθονται άλλοι, χασομέρηδες συνήθως, που δεν παίζουν και σχολιάζουν πώς παίζουν οι δύο παίκτες. Λες και παίζουν με τα δικά τους λεφτά. Αυτό λέγεται περιβάλλον των παικτών που, αν και δεν μετέχουν στο παιγνίδι, συνήθως τους παρασύρουν στο πώς να παίζουν. Ό,τι κάνετε δηλαδή εσείς τώρα. Και αυτού του είδους τα διλήμματα λύνονται, χάρη στη θεωρία παιγνίων του Nash.»
«Συνέχισε Μάκη αλλά να προσέχεις λίγο τα λόγια σου» τον επέπληξε ο Γενικός που φαίνεται να πειράχτηκε λίγο που το θέμα του συνδυάστηκε με τζόγο
«Η θεωρία παιγνίων» συνέχισε ο Μάκης, «εξετάζει επιχειρηματικά η κοινωνικά προβλήματα μεταξύ παικτών, αναλύει τα διλήμματα τους και καταγράφει τις πιθανές επιπτώσεις από τις αντιδράσεις των ίδιων των παικτών η του περιβάλλοντος στο οποίο λειτουργούν. Δεν είναι τζόγος, Κύριε Γενικέ, και συγγνώμη για το παράδειγμα»
«Εντάξει , παιδί μου, συνέχισε» απάντησε ο Γενικός για να μην αποθαρρύνει τον Μάκη.
«Η περίπτωση του Πάρι και της Μυρτώς είναι ένα πρόβλημα , μια εξίσωση με αγνώστους. Κάθε πρόβλημα έχει τα σταθερά και τα μεταβλητά της δεδομένα .Τα σταθερά δεδομένα είναι η ιεραρχική εξάρτηση και το εταιρικό περιβάλλον και τα μεταβλητά δεδομένα είναι το άγνωστον της ερωτικής προτίμησης του ενός προς τον άλλον.»
«Οι κοινωνικές επιστήμες αυτό το δίλημμα που βασανίζει πολλούς Προϊστάμενους με όμορφες Υφιστάμενες η και το αντίθετο το θεωρεί παίγνιο μεταξύ δυο παικτών για το οποίο υπάρχει μία η πολλές λύσεις η όπως αλλιώς τις λέμε ισορροπίες.»
«Μάκη τέλειωνε σε παρακαλώ με τις θεωρίες και πες μας τι εναλλακτικές υπάρχουν» είπε ο στιβαρός Γενικός μας που δεν γούσταρε ένας Υφιστάμενός του να του κάνει διάλεξη.
Στα @ρχίδια του έγραφε ο Μάκης τα λόγια του Γενικού. Ακάθεκτος τώρα συνέχιζε την θεωρία.
«Καθένας από τους δύο παίκτες πρέπει να πάρει μια απόφαση, αφού σταθμίσει τις συνέπειες της σε σχέση με το τι θα αποφασίσει ο άλλος. Οι αποφάσεις είναι ανεξάρτητες και ο ένας δεν ξέρει πώς θα αντιδράσει ή τι θα αποφασίσει ο άλλος.»
Πήρε βαθιά ανάσα ο Μάκης.
«Ο Προϊστάμενος λοιπόν βρίσκεται μπροστά σε ένα σοβαρό δίλημμα» συνέχισε μιλώντας αργά για να τους τονώσει το ενδιαφέρον.
«Να φλερτάρει την Υφισταμένη του και εάν αυτή ενδώσει να δημιουργήσει σχέση μαζί της. Είναι το πρώτο σκέλος αυτό.
«Προσέξτε!» είπε και ανέβασε τους τόνους, « εάν δεν δεχθεί η Υφιστάμενή του, τότε θα πρέπει αναγκαστικά να συνεχίσει να συνεργάζεται μαζί της!»
Τον άκουγαν αμίλητοι οι άλλοι. Ξαναπήρε ανάσα ο Μάκης.
«Το δεύτερο σκέλος του διλήμματος που αντιμετωπίζει ο Προϊστάμενος είναι να μην φλερτάρει την Υφιστάμενη του και να συνεχίσει πάλι να συνεργάζεται μαζί της. Και δεν έχει καμία σημασία εάν η Υφιστάμενη εκδηλώσει η δεν εκδηλώσει το ενδιαφέρον της, δηλαδή να του την πέσει η Μυρτώ ή να το παίξει και εκείνη αδιάφορη»
«Η Υφιστάμενη τώρα, για να πάμε στον δεύτερο μας παίκτη, πρέπει να λύσει και αυτή το δικό της γρίφο».
-«Να ανταποκριθεί στο φλερτ του Προϊστάμενού της εάν εκείνος της τα ρίξει;
-Αλλά, αλλά….. εάν εκείνος δεν κάνει το πρώτο βήμα, είναι ο κοινώς λεγόμενος «αγάμης», να επιδιώξει εκείνη να δημιουργήσει σχέση μαζί του;
Η μήπως να τον αγνοήσει και εάν μεν εκείνος την φλερτάρει να του ρίξει χυλόπιτα, ενώ εάν δεν την φλερτάρει, να κάνει πώς δεν τρέχει τίποτα;
«Για να το καταλάβετε καλύτερα, πρέπει να σας βάλω και κάποιους δείκτες» είπε ο Μάκης.
«Εντάξει, ρε μεγάλε, αλλά μη μας το κάνεις και δύσκολο και δεν καταλάβουμε μία» είπε γελώντας με συγκαταβατικότητα ο βιομήχανος στον αναλυτή.
«Όχι, Κύριοι, απλά πράγματα» είπε ο Μάκης που κατάπιε αμάσητο το σχόλιο περί μεγάλου.
Στο Πανεπιστήμιο, σε ένα μάθημα ανάλυσης λόγου, είχε μάθει ότι αυτός που αποκαλεί ή απευθύνει τον λόγο σε συνομιλητή του με την έκφραση « μεγάλε» τον θεωρεί στην πραγματικότητα υποδεέστερο.
Δεν έχουν άδικο οι Καθηγητές. Έχει ακούσει ποτέ κανείς σας υπάλληλο να απευθύνεται στο αφεντικό του και να του λέει «Μεγάλε, θέλω αύξηση»; Όχι ! Γιατί θα πάρει πόδι.
Αντίθετα, ακούμε πολλές φορές το αφεντικό να λέει στον υπάλληλο «Πετάξου, ρε μεγάλε, μέχρι το διαμέρισμα της Ρίτσας και μάζεψε κάτι διαρροές από το θερμοσίφωνα που χάνει. Και μη πεις σε κανένα που σε έστειλα.»
Εν πάση περιπτώσει, η ιστορία δεν προσφέρεται για περαιτέρω μαθήματα γλωσσολογίας γιατί διακόπτεται και ο ειρμός των σκέψεων του Μάκη.
«Τι λέγαμε λοιπόν; Α! Για κάποιους δείκτες» συνέχισε ο Μάκης
‘Ο Δείκτης 1 λοιπόν σημαίνει ότι ο παίκτης ανταποκρίνεται η επιδιώκει το φλερτ, ο δείκτης 2 ότι δεν ανταποκρίνεται η δεν επιδιώκει το φλερτ. Τόσο δύσκολο είναι;»
«Όχι Μάκη. Συνέχισε παιδί μου» είπε με ενδιαφέρον ο Γενικός.
-«Μπροστά από κάθε δείκτη είναι το σύμβολο του παίκτη. Στον Προϊστάμενο βάζουμε το Π και στην Υφισταμένη το Υ. Οι εναλλακτικές είναι ο συνδυασμός Γραμμάτων και δεικτών . Αυτός ο συνδυασμός λέγεται στοιχείο. Και είναι το κύτταρο της θεωρίας των πινάκων στη Γραμμική Άλγεβρα. Το πιάσατε;»
«Μάκη, κόψε τις παπαριές με τα κύτταρα και τα στοιχεία και δώσε μας κανένα παράδειγμα» είπε ο βιομήχανος που δεν πρέπει να ήτανε και κανένα αστέρι στα Μαθηματικά.
«Να ρε παιδιά!» απάντησε ο Μάκης, «το στοιχείο (Π1-Υ2) παρουσιάζει την εναλλακτική για τον Προϊστάμενο να φλερτάρει την Υφισταμένη του και την Υφισταμένη να μην ανταποκρίνεται».
«Εγώ θα σας δώσω τις εναλλακτικές και εσείς σαν πιο έμπειροι που είσαστε θα μου αναφέρετε τις συνέπειες. Για να εξαχθεί το ποθητό αποτέλεσμα, χρειάζεται μια πρόβλεψη του γινομένου της πιθανότητας να πραγματοποιηθεί η εναλλακτική που θα σας προτείνω επί το όφελος που θα αποκομίσει ο κάθε παίκτης εάν πραγματοποιηθεί η επιθυμία του . Μετά θα βάλω το αποτέλεσμα του γινομένου σε ένα τετραγωνικό πίνακα και από τον σταθμικό μέσο όρο θα υπολογιστεί ποιό είναι το επικρατέστερο σενάριο συμπεριφοράς του κάθε παίκτη. Τέλος η θεωρία, κύριοι. Πάμε στην πρακτική.»
Τα τελευταία πολύ αμφιβάλλω αν τα κατάλαβαν αλλά, τέλος πάντων, για να μη δείξουν ότι είναι άσχετοι δεν είχαν καμία απορία.
Βέβαια, ο Μάκης, πριν αρχίσει να τους αναλύει τις εναλλακτικές που υπάρχουν, τους εξήγησε ότι οι συνέπειες είναι διαφορετικές για τον άνδρα και την γυναίκα, όπως επίσης διαφορετική είναι και η θεώρηση των πραγμάτων από τους άντρες συναδέλφους η τις γυναίκες συναδέλφους.
«Αυτά τα ξέρουμε καλύτερα από εσένα Κύριε Μάκη» είπε ο Βιομήχανος, «δεν χρειάστηκε να πάμε στην Χαϊδελβέργη».
«Να ξεκινήσουμε » ρώτησε ο Μάκης αγνοώντας το υπονοούμενο.
«Άντε επιτέλους. Μας ζάλισες με τις μαλακίες σου» είπε ο βιομήχανος ανακουφισμένος.
«Εναλλακτική πρώτη » είπε ο Μάκης. «Ο Πάρις την πέφτει στην Μυρτώ και η Μυρτώ του κάθεται. Η σχέση καταλήγει σε γάμο. Σας ακούω, κύριοι.»
«Την πάτησε ο φιλαράκος» είπε ο Γενικός γελώντας. «Θα αρχίσουν οι μαλάκες εδώ μέσα να λένε ότι του έκατσε λόγω της θέσης του, δεν θα μπορεί να πηδήξει καμία άλλη μέσα στην Εταιρεία και θα του σπάει και τα @ρχιδι@ όλη μέρα για διάφορα θέματα του σπιτιού. Το πρωί στην Εταιρεία και το βράδυ στο σπίτι. Ρε τον φουκαρά! Άντε να’ χει μετά διάθεση για δουλειά»
«Γιατί η άλλη; Λίγα θα τραβήξει;» είπε ο βιομήχανος « Θα την λένε οι άλλες εδώ μέσα πουτ@ναριό που τον τύλιξε. Και μεταξύ μας θα τραβάει όλο το κουπί. Και στο σπίτι και στη δουλειά. Χα, χα….».
«Σωστά τα λες, φίλε μου. Για συνέχισε εσύ, ρε Μάκη» είπε ο Γενικός ανυπομονώντας να ακούσει την επόμενη πρόταση.
«Ωραία! Εναλλακτική δεύτερη τώρα» ¨είπε ο Μάκης. «Ο Πάρις ξελιγώνεται μαζί της, της την πέφτει αλλά η Μυρτώ δεν τον γουστάρει. Δεν μας ενδιαφέρει γιατί δεν τον γουστάρει. Μπορεί να έχει γκόμενο, μπορεί να έχει ακούσει από καμιά κολλητή της που έβγαινε παλιά μαζί του ότι δεν γ@μάει καλά και τελειώνει γρήγορα , μπορεί να γουστάρει τον φίλο σας τον βιομήχανο, Κύριε Γενικέ, για να πιάσει και την καλή, και να μη θέλει νταραβέρια με υπαλλήλους. Τι αντιδράσεις λοιπόν να περιμένουμε;»
« Ωχ θα γίνει ρόμπα ο άνθρωπος μέσα στην εταιρεία» είπε με έκδηλη ανησυχία ο Γενικός. «Θα τον πάρουν στο ψιλό οι επιθεωρητές. Θα πηγαίνει ταξίδι στην επαρχία με την Μυρτώ για να συναντήσει πελάτες και θα τον ρωτάνε αν πήρε μαζί του το φανάρι. Μη και σηκωθεί και φύγει το παιδί και πάνε πάλι οι πωλήσεις κατά διαόλου.»
«Γιατί μήπως και για την μικρή θα είναι καλύτερα τα πράγματα;» συμπλήρωσε ο Βιομήχανος που πάντα απαντούσε για λογαριασμό της γκόμενας, λες και τον ρώτησε κανένας τον @ρχίδη.
«Οι γυναίκες εδώ μέσα στην εταιρεία σου» άρχισε να λέει και κόρδωνε το ανάστημα του , «που τις ξέρω καλύτερα απο εσένα αφού έχω πάρει δυο τρείς από αυτές – χωρίς παρεξήγηση έτσι ;- θα λένε την Μυρτώ χαζή και μαλακισμένη που έχασε την ευκαιρία. Κάνα δυό απο αυτές, να καμιά σαν την Μαιρούλα, μπορεί να ξεθαρρέψουν και να πάνε να του την πέσουν για να τον παρηγορήσουν. Και να γίνει άλλο σούσουρο. Ε ρε γέλια που θα κάνουμε. Χα,χα…..»
Γέλαγε ο μαλάκας συνέχεια με τις εξυπνάδες που πέταγε.
« Πω πω συμφορά » είπε μελαγχολικά ο Γενικός. « Για καλό τους πήρα;»
-«Περίμενε. Δεν τέλειωσα ακόμα» του απάντησε αμέσως ο βιομήχανος που είχε πάρει φόρα τώρα.
Και οι άντρες συνάδελφοί της θα την λένε πάλι βλαμμένη και ψηλομύτα. Χώρια που θα κινδυνεύει να χάσει την δουλειά της με την παραμικρή μαλ@κία που θα κάνει. Θα ψάχνει να βρει ευκαιρία ο Πάρις να την ξεφορτωθεί, αν είναι και κανένας κομπλεξικός. Χο,χο …..»
Τον προβλημάτισαν τον Γενικό οι συνέπειες αυτής της πρότασης , του την έδινε που άκουγε και τον άλλο να γελάει, αλλά υπήρχαν άλλες δύο ακόμη που μπορεί να είχαν ευνοϊκότερες συνέπειες. Περίμενε υπομονετικά να τις ακούσει.
«Εναλλακτική τρίτη τώρα» είπε ο Μάκης που φρόντιζε να κρατάει σημειώσεις.
«Ο Πάρις είναι άψογος και δεν φλερτάρει την Μυρτώ. Αυτή η καριόλα επιδιώκει με κάθε τρόπο να δημιουργήσει σχέση μαζί του, του τρίβεται , του κουνιέται, ξέρετε τώρα εσείς Κύριε Γενικέ, και όταν φτάνει στο αμήν και του λέει στα ίσα ότι της αρέσει, εκείνος της λέει ευγενικά και με άριστη Οξφορδιανή προφορά «Better to leave it».
«Προφανώς, δεν θέλει να δημιουργηθεί ντόρος στην εταιρεία» κατέληξε ο Μάκης
«Να σου πω εγώ τι θα γίνει; Το είχα αντιμετωπίσει σε άλλη Εταιρεία» πετάχτηκε ο έμπειρος Γενικός πριν καν ακούσει ολόκληρη την πρόταση.
-Θα την βλέπει ο Πάρις συνεχώς με ξινισμένα μούτρα, θα του δημιουργεί σκηνές μπροστά στους πελάτες η άλλη, θα του μπερδεύει τα πλάνα και με το παραμικρό θα κάνει την εταιρεία άνω κάτω. Όχι ρε πoύστη μου. Θα μου γ@μήσουν τις πωλήσεις.
«Χα,χα,χα……..» γέλασε ο άλλος o κρύος.
«Και να ήταν μόνο αυτό;» συνέχισε με έκδηλη την ικανοποίηση που έβρισκε συνεχώς προβλήματα.
Οι συνάδελφοι του πώς νομίζεις ότι θα αντιμετωπίζουν τον Πάρι; Μαλάκα θα τον ανεβάζουν, μαλάκα θα τον κατεβάζουν. Και μη φανταστείς ότι και οι πατσαβούρες που έχετε εδώ μέσα -με εξαίρεση την Μαιρούλα έτσι;- δεν θα έχουν κάτι να πουν. Μπορούν να τον πουν πoύστη, ανίκανο, μισογύνη. Την βάψατε φίλε μου. Θα τα μαζέψει και θα φύγει ο Πάρις. Θα τον πάρει τζάμπα κανένας ανταγωνιστής σου . Χα,χα ….»
« Σταμάτα αυτό το ηλίθιο γέλιο, ρε καραγκιόζη. Σοβαρέψου λίγο επιτέλους» τον διέκοψε και είχε αρχίσει να του τη δίνει που έμπαινε στα εσωτερικά της εταιρείας του και έλεγε το μακρύ του και το κοντό του.
«Γιατί και η Μυρτώ εάν πάρει εκείνη την πρωτοβουλία να τον φλερτάρει και μαθευτεί εδώ μέσα λίγα θα υποφέρει;» προβληματίστηκε πάλι ο Γενικός που ήθελε να εξαντλήσει σαν Manager όλες τις συνέπειες μιας συμπεριφοράς.
“Θα ξεθαρρέψουν οι άντρες της Εταιρείας και θα αρχίσουν να της την πέφτουν. Αν κάτσει μετά σε κανένα άλλον, θα την πουν οι υπόλοιποι πουτανάκι σαν την Μαιρούλα, αν δεν κάτσει θα πουν ότι δεν τους έκατσε γιατί δεν ήταν Προϊστάμενοι σαν τον Πάρι. Και φτου και από την αρχή. Οι καριόλες πάλι που έχουμε θα την πουν αδίστακτη και αριβίστρια. Πού να βρεις άκρη με όλους αυτούς τους μαλάκες. Θα σηκωθεί να φύγει το κορίτσι και θα πάει σε κανένα Ανταγωνιστή. Θα τους χάσω και τους δύο. Θα διαλύσει η αγορά».
Τα άκουγε ο Μάκης και γελούσε. Ήταν έτοιμος για την τέταρτη και τελευταία εναλλακτική του.
«Κύριοι» τους είπε κοιτάζοντας αυτά τα δύο @ρχίδια που έφτιαχναν σενάρια πίσω από την πλάτη δύο νέων παιδιών, «φτάσαμε αισίως στην τελευταία εναλλακτική. Και δεν είναι άλλη από αυτή: Κανένας από τους δύο να μην εκδηλώσει το ενδιαφέρον του. Βέβαια οι συνάδελφοί μας, όπως άλλωστε και εσείς τώρα, θα απορείτε πώς δύο νέα και συμπαθητικά παιδιά που εργάζονται τόσο κοντά δεν ερωτεύονται μεταξύ τους. Αλλά τι να κάνουμε; Να τα βάλουμε με το ζόρι να γ@μηθούνε;».
«Εντάξει , δεν θα γίνει και τίποτα» πήρε πρώτος τον λόγο ο Γενικός ανακουφισμένος.
Θα εξακολουθούν να συνεργάζονται όπως και τώρα σαν να μη τρέχει τίποτα. Το πολύ -πολύ να λένε ότι ο Πάρις είναι μαλακοκάβλης και παράξενος με τις γυναίκες.
«Και την Μυρτώ κρυόκωλη, μυξοπαρθένα η μπορεί και κρυφολεσβία!» συμπλήρωσε ο άλλος ο έξυπνος.
Και για να μην φάνει ότι ο λόγος του πάσχει από επαγωγικά συμπεράσματα συμπλήρωσε.
«Και έχει μέσα της τον αντροδιώχτη. Και αν στο κάτω-κάτω, ρε μαλάκα», άκου τώρα βιομήχανος άνθρωπος να απευθύνεται έτσι σε κοτζάμ Γενικό, «αν λέω, υποθετικά μιλάμε και μη το παρεξηγήσεις, δεις ότι το σχήμα με αυτούς τους δύο δεν τραβάει, προσλαμβάνω εγώ την Μυρτώ στις δικές μου Δημόσιες σχέσεις. Δεν θα της βάλω κανένα μαλάκα από πάνω της. Θα την έχω μόνο εγώ. Μόνο εγώ θα είμαι από πάνω της αγόρι μου . Χα, χα,χα ….».
Και γέλαγε μόνος του ο ηλίθιος με την εξυπνάδα που πέταξε και έκανε και τον Γενικό μας να γελάσει . Έδειχναν ευχαριστημένοι και οι δύο που τα είχαν όλα προβλέψει, είχαν κάνει και λίγο την πλακίτσα τους και, για να δείξουν ότι σέβονται τον Μάκη που κάθισε και τους έφτιαξε όλα τα σενάρια τον ρώτησαν, τάχα από ενδιαφέρον, να τους πει την γνώμη του.
-Εντάξει όλες αυτές οι εναλλακτικές ρε άρχοντα των μαθηματικών, Μάκη, και τα υποπαίγνια, και τα στοιχεία, και τα κύτταρα, και τα @ρχίδια και τα μύδια της Γραμμικής Άλγεβρας αλλά μπορείς να μου πεις τι απόφαση θα έπαιρνες, εάν ήσουνα στην θέση τους;
«Ακούστε να σας πω» ξεκίνησε ο Μάκης ελαφρά ζοχαδιασμένος που οι ανώτεροι συνομιλητές του το έριξαν στο χαβαλέ και έκαναν καλαμπούρια με την Θεωρία των Παιγνίων, «αν είσαι Προϊστάμενος σαν τον Πάρι και έχεις μια όμορφη Υφιστάμενη σαν την Μυρτώ η είσαι Υφιστάμενη σαν την Μυρτώ κάτω από ένα συμπαθητικό Προϊστάμενο σαν τον Πάρι να είστε σίγουροι ότι όποια απόφαση πάρετε και όποια στάση η συμπεριφορά να τηρήσετε δεν υπάρχει περίπτωση οι συνάδελφοι υπάλληλοι σε αυτό το μπουρδέλο που είμαστε και με αυτούς τους ρουφιάνους και άχρηστους που έχετε μαζέψει να μην βρουν κάτι να σου σούρουν και να σου καταστρέψουν το μέλλον. Εδώ η Θεωρία Παιγνίων σηκώνει τα χέρια της. Άντε γ@μηθείτε και οι δύο σας.”
Γ.Κ.
ΥΓ1 Το μοντέλο του Μάκη για το επαρχιακό καζίνο είχε πολύ μικρό ποσοστό αστοχίας. Οι ντόπιοι μαφιόζοι δεν χάσανε χρήματα από πελάτες αλλά τους φύγανε τα κορίτσια που κάνανε πιάτσα. Ήταν οι βραδιές που στο καζίνο έρχονταν να παίξουν καναλάρχες και τα μοντέλα, από την επόμενη μέρα, άφηναν την δουλειά τους και αναλάμβαναν πρωινάδικα στην τηλεόραση.
ΥΓ2 Ο Μάκης στα δεκαεφτά του πήρε βραβείο στην Μαθηματική Εταιρεία , στα 22 του έφτιαξε το ηλεκτρονικό πρόγραμμα συντήρησης για τα αντιτορπιλικά του Πολεμικού Ναυτικού, στα 27 του έφτιαξε οικονομικό μοντέλο για την αλλαγή καυσίμων στα οχήματα Ευρωπαϊκής χώρας υπό ανάπτυξη, στα 37 παντρεύτηκε και γύρω στα 50 χρεοκόπησε. Σήμερα ασχολείται σαν οικονομικός σύμβουλος σε προγράμματα συντεταγμένης πτώχευσης ιδιωτικών επιχειρήσεων. Έχει δύο παιδιά και ένα γάτο τον Ηρακλή που κοιμάται πάντα στα πόδια του. Στον ελεύθερο χρόνο του παίζει ποδόσφαιρο με το γιό του και συναντά, κρυφά από την γυναίκα του, την Νατάσα που εργάζεται σαν αισθητικός σε φαρμακείο της Πετρούπολης.
Ο βιομήχανος που συμμετείχε στο διάλογο έπιασε επ’ αυτοφώρω την γυναίκα του με τον Ταμία της επιχείρησης του. Χώρισε και παντρεύτηκε μετά από έξι μήνες με την Μυρτώ. Είχε φροντίσει να την προσλάβει, όταν σταμάτησε την συνεργασία της με την εταιρεία μας.
Η Έλενα, η προηγούμενή μας Διευθύντρια Δημοσίων Σχέσεων, έφυγε με καλό πακέτο από την Εταιρεία και ζει μόνιμα στο εξοχικό της στο Θεολόγο καλλιεργώντας τον λαχανόκηπο της. Έχει φτιάξει ομάδα στο Facebook με μέλη πρώην συναδέλφους και τους ενημερώνει για την διαχείριση των αποθεματικών του επικουρικού μας Ταμείου.
Ο Γενικός της Εταιρείας έχει σήμερα συνταξιοδοτηθεί και ζει στην Κάτω Κηφισιά. Για να ασκείται, περπατάει δέκα λεπτά την ημέρα μέχρι τον τοπικό φούρνο .
Ο Πάρις αποχώρησε από την Εταιρεία τρία χρόνια μετά την πρόσληψη του, όταν τον έπιασαν οι κάμερες ασφαλείας να πηδάει την κόρη του Γενικού στον καναπέ του γραφείου του πατέρα της. Οι φήμες που έλεγαν ότι τα είχε φτιάξει και με την Μαιρούλα απο το Λογιστήριο επαληθεύτηκαν, αφού την παντρεύτηκε δύο χρόνια μετά την αποχώρηση του.
Η Μαιρούλα έφυγε από την Εταιρεία μας πριν από δύο χρόνια, κάνοντας χρήση του προγράμματος εθελουσίας εξόδου, και με την αποζημίωση που εισέπραξε άνοιξε κατάστημα πώλησης βιολογικών προϊόντων στην Αγία Παρασκευή.
Η Μυρτώ στα τριανταπέντε της δημιούργησε εταιρεία δημοσίων σχέσεων που αναλαμβάνει επί προμήθεια την δημιουργία εράνων η τηλεμαραθωνίων για λογαριασμό φιλανθρωπικών ιδρυμάτων η ιδρυμάτων διεθνούς αρωγής. Να κάτι σαν τον Ερυθρό Σταυρό η το Ερρίκος Ντυνάν .
ΥΓ3. Η Θεωρία των παιγνίων έχει χαρακτηρισθεί ως η επιστήμη των επιστημών. Βρίσκει ισορροπίες σε κάθε κοινωνικό πρόβλημα. Για όσους έχουν βασικές γνώσεις μαθηματικών είναι εξαιρετικό και το σχετικό βιβλίο του Γιάνη Βαρουφάκη. Συνδυάζει την επιστημονική θεώρηση με την μεταδοτική απλότητα. Το ότι τον χλευάζουν σαν οικονομολόγο τα μέσα ενημέρωσης, οφείλεται πιθανόν στο η θεωρία παιγνίων δεν μπορεί να αξιοποιηθεί σε τηλεπαιχνίδια , σε τροχούς της τύχης και σε νυχτερινές λοταρίες.
ΥΓ4. Αγαπητέ Πιτσιρίκο, ζητώ συγνώμη από τους σεβαστούς αναγνώστες σου για την επαναλαμβανόμενη λέξη του «μ@λάκα» στους διαλόγους μεταξύ των πρωταγωνιστών της μικρής αυτής ιστορίας αλλά δυστυχώς σε αυτές τις μεγάλες εταιρείες , τους Οργανισμούς ή και τα Υπουργεία, η μ@λακί@ πέφτει σύννεφο.
(Αγαπητέ φίλε, εδώ μιλάμε για υπερπαραγωγή. Να το κάνουμε και ταινία. Να είστε καλά.)
Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου
Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.