Αγαπημένη μου Σοφία

SofiaΑγαπημένη μου Σοφία, εσύ θα διαβάσεις αυτό το κείμενο αρκετά χρόνια μετά την ημέρα που γράφτηκε, γιατί είναι μάλλον απίθανο ένα κοριτσάκι που γεννήθηκε χτες να μπορεί να διαβάσει.

Αγαπημένη μου Σοφία, δεν σε λένε ακόμα Σοφία, όπως την σπουδαία προγιαγιά σου. Το ξέρω γιατί -εκτός από θείος σου- θα είμαι και ο νονός σου.

Θα πάω στην εκκλησία και θα πω το Πιστεύω για πάρτη σου, αν και δεν πιστεύω. Θα κάνω κι άλλα πράγματα για σένα που δεν τα πιστεύω. Αλλά δεν θα σε κακομάθω. Θα σε κακομάθουν οι υπόλοιποι. Εγώ θα σου μάθω όλα τα κομμουνιστικά.

Σοφία, γεννήθηκες όμορφη.

Εγώ θα σε αγαπούσα το ίδιο κι αν είχες γεννηθεί τερατάκι -και όλοι μας θα σε αγαπούσαμε το ίδιο- αλλά γεννήθηκες όμορφη.

Αυτό μάλλον συνέβη επειδή οι γονείς σου είναι όμορφοι, οπότε μην την δεις πως έχεις κάνει και κάποιο επίτευγμα και μας το παίζεις ντίβα.

Σοφία, εγώ, σε αντίθεση με την υπόλοιπη οικογένεια, δεν έκλαψα όταν γεννήθηκες.

Χαμογελούσα πλατιά. Γιατί εγώ σε περίμενα καιρό για να χαρώ. Για να μας πάρεις τις λύπες και να μας δώσεις τις χαρές.

Εντάξει, κάποια στιγμή σκέφτηκα πως θα ήθελα πολύ να ζούσε ο παππούς σου να σε δει, αλλά ακόμα και τότε χαμογέλασα.

Σοφία, ενώ η μητέρα σου ήταν ακόμα στο χειρουργείο, οι νοσοκόμες μας είπαν πως μπορούμε να σε δούμε και να σε πάρουμε μια αγκαλιά.

Ήσουν πολύ ήσυχη. Κυρία.

Ο μπαμπάς σου και η γιαγιά σου σε πλησίασαν βουρκωμένοι.

Μια νοσοκόμα είπε “δεν κλαίει”.

“Είναι επειδή δεν ξέρει ακόμα πως χρωστάει ήδη 40 χιλιάδες ευρώ” είπα εγώ.

Ακόμα γελάνε οι νοσοκόμες.

Θέλω να ξέρεις πως αυτή ήταν η πρώτη φράση που βγήκε από το στόμα μου για σένα. Κι ελπίζω να γελάς κι εσύ.

Σοφία, ενώ ο μπαμπάς σου και η γιαγιά σου ήταν πολύ συγκινημένοι, εγώ σε κοίταξα και σου είπα “Περπάτα”.

Αυτό είχε πει ο Νίκος Μπελογιάννης, όταν επέτρεψαν στη γυναίκα του, Έλλη Παππά, να τον επισκεφτεί στη φυλακή, για να μπορέσει να δει για πρώτη φορά τον γιο του. Τον κράτησε από τα χέρια και του είπε “Περπάτα”.

Περπάτα, Σοφία.

Σοφία, λίγο αργότερα, ήσουν γυμνούλα και ήρεμη σε επαφή με το δέρμα της μητέρας σου.

Αυτή είναι η φύση των πραγμάτων -που λέει κι ο Ερωτόκριτος- αλλά οι άνθρωποι την ξεχνάνε.

Σοφία, το σημαντικότερο στη ζωή είναι οι αγκαλιές, τα χάδια και τα φιλιά. Όχι τα λόγια. Να αγκαλιάζεις τους ανθρώπους. Και τα ζώα. Και τα δέντρα.

Σοφία, το θετικό για σένα είναι πως οι γονείς σου είναι από διαφορετικές χώρες -και με ρίζες από περισσότερες-, οπότε δεν θα γίνεις καμιά εθνικίστρια να μην ξέρουμε τι να σε κάνουμε. Θα αγαπάς πολλές χώρες και πολλούς λαούς. Θα αγαπάς όλο τον κόσμο.

Σοφία, σ’ αγαπώ γιατί είσαι ωραία, σε αγαπώ γιατί είσαι εσύ, κι αγαπώ κι όλο τον κόσμο γιατί ζεις κι εσύ μαζί.

Αγαπημένη μου Σοφία, να είσαι γερή, δίκαιη, ευτυχισμένη και τυχερή.

Ο θείος σου και νονός σου

(Σοφία, την φωτογραφία με τις πατουσίτσες σου -λίγα λεπτά από τη στιγμή που έσκασες μύτη στον κόσμο- την τράβηξε ο άνθρωπος που μάλλον αγαπούσα περισσότερο από κάθε άλλον πριν γεννηθείς εσύ: εγώ.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.

H αναδημοσίευση των κειμένων του pitsirikos.net επιτρέπεται μόνο κατόπιν άδειας. Επικοινωνήστε στο pitsiriko@gmail.com.