‘Ο,τι μου ήρθε έγραψα
Γεια σου Πιτσιρίκο,
Σε διαβάζω χρόνια, για την ακρίβεια σε ανακάλυψα το 2012 λίγο μετά την φυγή μου από την Ελλάδα και, όντας πλέον κι εγώ νεο-μετανάστρια, βρήκα στα κείμενά σου -και σε αυτά των αναγνωστών σου- μια επαφή με την Ελλάδα που άφησα πίσω, και αυτήν στην οποία θα ήθελα κάποια στιγμή να γυρίσω.
Πολλές φορές ξεκίνησα να σου γράφω πάνω σε κάποιο θέμα της επικαιρότητας αλλά πάντα με προλάβαινες κι εσύ κι οι αναγνώστες σου, που τα γράφουν πολύ καλύτερα από μένα κι έτσι άφηνα τα δικά μου γραπτά και το έριχνα στο διάβασμα…
Ξεκίνησα πάλι να γράφω κάποιες σκέψεις που προέκυψαν κυρίως από αυτά που κατάλαβα -με το δικό μου μυαλό- από κάποια σχόλιά σου σε κείμενα αναγνωστών.
Ποιοι είναι τελικά οι Έλληνες;
Eίναι ξενοφοβικοί και μίζεροι ή είναι αυτοί που έτρεξαν να βοηθήσουν τους μισοπνιγμένους πρόσφυγες;
Δεν ξέρω, αυτό που ξέρω είναι ότι στα δύο χρόνια που έζησα στα Αραβικά Εμιράτα γνώρισα πολλούς Άραβες, μουσουλμάνους αλλά και Χριστιανούς και, αν θέλω να είμαι ειλικρινής με τον εαυτό μου, δεν τους πολυσυμπάθησα.
Δεν τους καταλάβαινα, ούτε την γλώσσα τους, ούτε την θρησκεία τους -αν κι εγώ δεν καταλαβαίνω καμία θρησκεία, δεν είναι το ισλάμ που με μπερδεύει-, ούτε τις συνήθειές τους.
Παρόλο που δεν μου έκαναν για φίλοι -λόγω πολιτιστικών διαφορών, κυρίως-, αυτό που δεν μπορώ να μην ομολογήσω είναι ότι είδα ανθρώπους να σκίζονται για τις οικογένειές τους, να αγαπούν τα παιδιά τους πάνω από όλα και να ονειρεύονται μια καλύτερη ζωή.
Πώς είναι δυνατόν λοιπόν, εμείς οι Έλληνες που, αν μη τι άλλο έχουμε τόση προσφυγική και μεταναστευτική ιστορία, να μην το καταλαβαίνουμε αυτό;
Έφυγα από τα Εμιράτα γιατί δεν άντεχα την ζωή εκεί όσο καλή κι αν ήταν η δουλειά μου.
Κάθε εμπειρία μας μαθαίνει κάτι, κι εγώ εκεί έμαθα ότι όσο κι αν ήταν το όνειρό μου να γίνω αρχιτέκτων δεν είμαι διατεθειμένη να θυσιάσω την ζωή μου για την επαγγελματική μου αποκατάσταση.
Ζω πλέον στην Μαδρίτη, όπου έχω ανοίξει μια μικρή επιχείρηση, και ζω καλά, αν και μου λείπουν οι φίλοι κι η οικογένειά μου.
Μετανάστρια εις διπλούν λοιπόν και με μόνη αναζήτηση το καλύτερο όχι την επιβίωση.
Και πάλι αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν να μην καταλαβαίνουμε την ανάγκη των προσφύγων να θέλουν να προσφέρουν στα παιδιά τους όχι μια καλύτερη ζωή, αλλά την ζωή σκέτο.
Φέτος το καλοκαίρι πέρασα δυο εβδομάδες στην Ελλάδα στα δύο αγαπημένα μου νησιά, την Κεφαλονιά και την Νάξο, αν και στη Νάξο πήγα για το μνημόσυνο του πατέρα μου για τα τρία χρόνια και φυσικά η ατμόσφαιρα ήταν βαριά.
Πρώτον, θυμήθηκα πόσο τυχερή είμαι που μπορώ -έστω δυο εβδομάδες τον χρόνο- να χαίρομαι την απίστευτη ομορφιά της Ελλάδας και δεύτερον με έπιασε μελαγχολία γιατί νιώθω κι εγώ λίγο ρίψασπις που έφυγα κι άφησα τους ηλίθιους ντόπιους και τους ξένους τσιφλικάδες να κάνουν κουμάντο στην χώρα μου.
Κάθε φορά που γυρίζω, αναγνωρίζω και λιγότερο τους δικούς μου, μου φαίνονται πιο ξένοι, αλλά είναι προφανές δεν αλλάζουν αυτοί εγώ αλλάζω… (άσχετο αυτό, αλλά σκέψεις γράφω όπως μου έρχονται)
Αυτά Πιτσιρίκο,
δεν σε κουράζω άλλο, αλλά να ξέρεις ότι σε ζηλεύω λίγο και για τον τρόπο σκέψης σου και για την ικανότητά σου να την εκφράζεις.
Να είσαι πάντα καλά να μας προσφέρεις τροφή για σκέψη (πιο εγωιστική ευχή δεν υπάρχει!!!)
Φιλιά από την όμορφη Ισπανία
και ζήλια ψώρα σε όλους τους νεο-μετανάστες του Βορρά!
Σ.
Υ.Γ. Σε περίπτωση που σε δύο χρόνια τα μαζέψω κι εγώ για τον Βορρά, θα το πάρω πίσω το ζήλια ψώρα.
(Αγαπητή φίλη, το 2012 με ανακάλυψες; Τι έκανες μέχρι τότε; Πώς ζούσες; Όλοι οι Έλληνες που φεύγουν στο εξωτερικό εμένα διαβάζουν. Είναι επειδή είμαι ευρωπαίος και κοσμοπολίτης. Αγαπητή φίλη, αν ζούσες στα Κανάρια Νησιά, θα σε ζήλευα κι εγώ. Ωραία η Μαδρίτη αλλά σαν την Χαλκιδική δεν έχει. Ειδικά, τον Ιανουάριο η Χαλκιδική είναι μαγεία. Μη με ζηλεύεις, δεν αξίζω μία. Όλοι οι υπόλοιποι Έλληνες είναι καλύτεροι από εμένα. Αν τα τινάξω εγώ, θα εκτιναχτεί η χώρα προς τα μπροστά. Να είσαι καλά. Την αγάπη μου.)
Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου
Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.