Άλογα

Σήμερα το πρωί, καθώς έκανα τη βόλτα μου στην Διονυσίου Αρεοπαγίτου, έπεσα πάνω σε κάτι άλογα που έβοσκαν.

Με ενημέρωσαν πως αυτή ήταν μια εκδήλωση της έκθεσης Documenta 14 και διαμαρτυρήθηκα αμέσως επειδή τα άλογα είχαν την πλάτη τους γυρισμένη στον Παρθενώνα.

Είναι ασέβεια να έχουν τα άλογα την πλάτη τους γυρισμένη στον Παρθενώνα αλλά τελικά δεν πειράζει, αφού η μεγάλη Τέχνη είναι ασεβής.

Από την άλλη, αν τα άλογα ήταν φάτσα στον Παρθενώνα, θα είχαν τον πισινό τους γυρισμένο στην Αγία Σοφία.

Είναι δύσκολο να βρεις τη σωστή θέση του αλόγου στην Ελλάδα του ελληνοχριστιανικού πολιτισμού.

Κάτι τύποι λέγανε κάτι κουλαμάρες για κάτι συμβολισμούς -τι άλλο;- και ο κόσμος χειροκροτούσε τα άλογα.

Τα άλογα θα πάνε στην Γερμανία αλλά επειδή δεν ξέρουν το δρόμο θα είναι μαζί τους και τέσσερις τύποι που ξέμειναν από τα καρναβάλια.

Όπως μας ενημέρωσαν οι διοργανωτές, υπάρχει κάποια αλληγορία στο να πάνε τα άλογα από την Ακρόπολη στην Γερμανία αλλά εγώ είμαι βλάχος και δεν ξέρω από αυτά.

Ίσως, το μήνυμα να είναι πως πρέπει να γίνουμε κι εμείς άλογα και να μην έχουμε λόγο και λογική αλλά αυτό συμβαίνει ήδη.

Πάντως, θα σκάσουν τα άλογα από τον ποδαρόδρομο μέχρι την Γερμανία.

Μόνο ένα από τα άλογα ήταν ελληνικό, οπότε διαμαρτυρήθηκα εντόνως και ζήτησα περισσότερα ελληνικά άλογα.

Μετά έγινα έξαλλος επειδή το ελληνικό άλογο ήταν πιο μικρό από τα άλλα άλογα, αλλά το δικό μας είχε μεγαλύτερο τσουτσούνι, οπότε ένιωσα εθνικά υπερήφανος.

Το ελληνικό άλογο λεγόταν Ερμής· μάλλον γιατί είναι ο αγγελιοφόρος που φέρνει τα μηνύματα για τα Μνημόνια.

Μια κυρία που δεν γνωρίζω μου είπε πως είναι πολύ ευτυχισμένη που το άλογο είναι από τον τόπο της καταγωγής της στην Γορτυνία και εγώ την ρώτησα γιατί δεν πάει στην Γορτυνία να δει τα άλογα.

“Άλλο πράγμα να βλέπεις το άλογο στην Ακρόπολη” μου λέει.

Τοπικίστρια και στα άλογα η κυρία αλλά κι εγώ είμαι καρατοπικιστής, αφού, αν έβλεπα κάνα ζακυνθινό άλογο κάτω από την Ακρόπολη, θα πλάνταζα στο κλάμα από τη συγκίνηση, οπότε να μην την κρίνω για να μην κριθώ.

Μάταια περίμενα να κάνουν την ανάγκη τους τα άλογα στην Διονυσίου Αρεοπαγίτου, για να φωτογραφίσω τις συμβολικές καβαλίνες με φόντο τον Παρθενώνα.

Ήταν προφανές πως τα άλογα στην Τέχνη δεν χέζουν, οπότε φωτογράφισα αυτό το ωραίο γκομενάκι το οποίο ανέβηκε σαν αίλουρος στο δέντρο και μετά κατέβηκε σαν τίγρης και χάθηκε μέσα στο πλήθος.

Αν διαβάζει -δύσκολο γιατί δεν είναι Ελληνίδα- αύριο θα την περιμένω την ίδια ώρα κάτω από το δέντρο.

Μπορεί και πάνω στο δέντρο. Αλλάζουν οι διαθέσεις μου.

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.