Τα νησιά του Αιγαίου έχουν ανάγκη από κατοίκους
Τα νησιά του Αιγαίου είναι για μια ακόμα φορά στο επίκεντρο της επικαιρότητας, με αφορμή τις τουρκικές προκλήσεις και αμφισβητήσεις.
Τα νησιά μας είναι το πιο εμβληματικό κομμάτι της Ελλάδας, μετά την Ακρόπολη.
Τα νησιά του Αιγαίου ετοιμάζονται να υποδεχτούν εκατομμύρια τουρίστες αλλά σε κάποια νησιά πρέπει οι άνθρωποι να έχουν τον νού τους, γιατί, εκτός από τους τουρίστες, μπορεί να έρθουν και οι Τούρκοι. Όχι οι Τούρκοι τουρίστες -που είναι πολλοί και συμπαθείς- αλλά άλλοι Τούρκοι.
Ανεξάρτητα από τις εκάστοτε διαθέσεις της Τουρκίας -που φτάνει να αμφισβητεί όχι μόνο βραχονησίδες αλλά και κατοικημένα νησιά-, τα νησιά του Αιγαίου κινδυνεύουν.
Όχι από τους Τούρκους. Από τους Έλληνες.
Τα νησιά μας ερημώνουν και τείνουν να μετατραπούν σε τόπους μόνο για διακοπές.
Οι υποδομές στα νησιά είναι απαράδεκτες για μια ευρωπαϊκή χώρα του 21ου αιώνα, όπως νομίζει ότι είναι η Ελλάδα.
Κάθε καλοκαίρι, πάω σε πολλά νησιά.
Όταν ψωνίζω κάτι, επιμένω να μη μου κόψουν απόδειξη.
Αν επιμείνουν να μου κόψουν, κάνω σε όλους την εξής ερώτηση:
“Παιδιά έχετε;”
“Ναι” μου απαντούν οι περισσότεροι.
“Πού γεννήθηκαν τα παιδιά σας; Εδώ στο νησί;”
“Όχι” απαντούν όλοι.
Κανενός τα παιδιά δεν γεννήθηκαν στο νησί.
Γιατί;
Γιατί στα περισσότερα νησιά δεν μπορεί να γεννήσει μια γυναίκα στο νοσοκομείο. Γιατί το νοσοκομείο δεν έχει τις υποδομές.
Οπότε, οι γυναίκες μεταναστεύουν για να γεννήσουν.
Καθώς, ο κύριος ή η κυρία με κοιτούν με απορία, τους λέω πως δεν υπάρχει κανένας λόγος να πληρώνεις φόρους σε ένα κράτος, στο οποίο μια γυναίκα δεν μπορεί να γεννήσει στον τόπο της και πρέπει να κάνει πολλά χιλιόμετρα -με πλοία και αεροπλάνα- για να γεννήσει με ασφάλεια.
Όλοι συμφωνούν.
Κάποιοι μου λένε πως δεν το είχαν σκεφτεί ποτέ.
Είναι τόσο δαρμένοι -και με τόσο χαμηλή αυτοεκτίμηση- οι Έλληνες, που δεν τους περνάει από το μυαλό πως, όταν πληρώνεις φόρους, έχεις και δικαιώματα.
Δεν έχουν καν αντιληφθεί πως το νόημα της φορολογίας είναι πως τα χρήματα από τους φόρους επιστρέφουν στην κοινωνία.
Φυσικά, δεν είναι μόνο οι γέννες.
Είναι σχεδόν όλα τα ιατρικά θέματα.
Επίσης, δεν είναι μόνο η Υγεία.
Είναι και η Παιδεία.
Δεν είναι καθόλου λίγα πια τα νησιά, όπου οι δάσκαλοι και οι καθηγητές είναι αδύνατον να βρουν ένα σπίτι να νοικιάσουν, χωρίς το νοίκι να ξεπερνάει το μισθό τους.
Βέβαια, αυτό δεν είναι θέμα του Κράτους.
Αυτό είναι θέμα της κάθε τοπικής κοινότητας.
Εκτός αν οι νησιώτες δεν θέλουν δασκάλους ή θέλουν οι δάσκαλοι των παιδιών τους να κοιμούνται στον δρόμο.
Τα νησιά του Αιγαίου -και όχι μόνο- πρέπει να πάρουν την τύχη τους στα χέρια τους.
Να μην περιμένουν το Κράτος.
Πρέπει οι τοπικές κοινότητες να φτιάξουν νοσοκομεία που θα μπορεί ένας πολίτης να κάνει μια απλή εγχείρηση σκωληκοειδίτιδας· δεν είναι δα και εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς. Και να προσλάβουν καλούς γιατρούς. Με καλούς μισθούς.
Πρέπει να φτιάξουν καλά σχολεία και να επιλέξουν καλούς δασκάλους για τα παιδιά τους, οι οποίοι θα πληρώνονται καλά και θα μπορούν να νοικιάσουν ένα σπίτι στο νησί.
Επίσης, πρέπει να φτιάξουν όλες τις υποδομές των νησιών. Από τα σκουπίδια, μέχρι την ύδρευση και τους δρόμους.
Πώς θα γίνουν όλα αυτά;
Με αυτοχρηματοδότηση.
Αρχικά, ζητάς από το Κράτος να σταθεί στο ύψος του και να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του απέναντι στους πολίτες του νησιού.
Επειδή αυτό δεν θα γίνει, οι πολίτες κάνουν στάση πληρωμών προς το Κράτος, εκτός από ηλεκτρικό ρεύμα και νερό· αν και αυτά έχουν τρόπο να τα παράγουν μόνοι τους.
Όλα τα χρήματα πηγαίνουν στο ταμείο του νησιού, και γίνονται τα έργα.
Αν οι υποδομές των νησιών γίνουν σύγχρονες, τα νησιά θα γεμίσουν πάλι από ανθρώπους.
Μόνιμους κάτοικους, όχι τουρίστες.
Περισσότεροι κάτοικοι, περισσότερος πλούτος, όλο και καλύτερες υποδομές.
Και βέβαια, τα νησιά θα έχουν πολλούς ξένους κατοίκους.
Είναι πάρα πολλοί οι ξένοι που έχουν αγοράσει σπίτια στα νησιά. Και πολλοί που το σχεδιάζουν.
Και πολλοί από αυτούς θα ήθελαν να μείνουν μόνιμα στα νησιά.
Αλλά δεν γίνεται.
Ένα ζευγάρι Βρετανών συνταξιούχων αγοράζει σπίτι στην Πάρο.
Οι συνταξιούχοι είναι μεγάλοι άνθρωποι και κάποια στιγμή θα έχουν -ή θα έχει ο ένας από τους δυο- προβλήματα υγείας.
Αλλά ακόμα και μικρά και συνηθισμένα προβλήματα υγείας, δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπιστούν στα περισσότερα νησιά.
Οπότε, θα αναγκαστούν να φύγουν από το νησί. Ακόμα και να πουλήσουν το σπίτι, και να μην επιστρέψουν ποτέ.
Αν το νησί είχε ένα κανονικό νοσοκομείο, με γιατρούς όλων των ειδικοτήτων, δεν θα έφευγαν ποτέ.
Έντομο σε τσιμπάει στο νησί το καλοκαίρι -που τι πιο αναμενόμενο από το να σε τσιμπήσει έντομο στο νησί το καλοκαίρι- και κάποιες φορές πρέπει να σε πάρουν με το ελικόπτερο, γιατί, αν έχεις κάποια αλλεργία, μπορεί να πεθάνεις, αφού η τοπική ιατρική μονάδα ούτε αυτό δεν μπορεί να αντιμετωπίσει.
Αν τα νησιά αποκτήσουν σύγχρονες υποδομές, θα έχουν πολλούς κατοίκους. Έλληνες και ξένους.
Οι κάτοικοι είναι η καλύτερη ασφάλεια και η καλύτερη άμυνα για κάθε νησί.
Στα νησιά που έχουν κατοίκους, δεν είναι ανάγκη να πάς να καρφώσεις μια σημαία.
Σημαία είναι οι άνθρωποι.
Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου
Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.