Το τέλος του καλοκαιριού
Το τέλος του καλοκαιριού
Ως ρίμα αποστηθίζεται η ζωή στα πρωινά μας χείλη
κι έτσι όπως σμίγεις με νερό, τις προσευχές ακούω των βράχων.
Της μέρας το μολύβι τον ήλιο γράφει μ’ όμικρον
που η νύχτα κυκλώνει ολόγυρα να μοιάζει με σελήνη.
Μα πάλι βουτάει στα σύννεφα σαν το νερό στο δίχτυ,
του δειλινού σταφύλι να κλαίει στα μάτια μας κρασί.
Μαχαίρι μεθυσμένο, γράμμα που σκίζει κύματα
να φέρει λόγια αγάπης που κόβουν τα σπλάχνα μας στα δυο.
Κι ένα ρολόι γλιστρά και χάνεται βαθιά μέσα στη λίμνη
καθρέφτης για τ’ αστέρια που πέφτουν στο βυθό
Ο κόσμος ξαναγράφεται μ’ ορθογραφία ερώτων
η φύση βλέπει όνειρα μες στων παιδιών τη φυσική
Το σήμερον του αύριο πνίγεται μες στο χθες
κι η βεβαιότητα ξημερώνεται στης άγνοιας το μπαλκόνι
μ’ ένα τραγούδι αβάσταχτο για ένα άδειο παραθύρι
κι ένα μαντήλι μ’ άρωμα απ’ τ’ άνθη ενός λαιμού.
Μα να δυο στίχοι ατέλειωτοι να ζευγαρώσουν τρέχουν
με δυο χελιδονιών ψυχές στο στόμα σηκώνουν το χαρτί
κι η ρίμα γελάει στα χείλη μας και πάει να φτερουγίσει
σαν βλέμμα στον ορίζοντα για ένα μακρύ ταξίδι
που δεν το κάνουμε ποτέ κι ίσως γι’ αυτό ξανά και πάλι
η ποίηση μετανιώνει κι αρχίζει απ’ την αρχή.
Γεώργιος, πρίγκηψ των Εξαρχείων
(Αγαπητέ Γεώργιε, πρίγκιπα των Εξαρχείων, το καλοκαίρι τελείωσε αλλά εγώ θα συνεχίσω να σου στέλνω φωτογραφίες από τις παραλίες των νησιών, για να μου γράφεις εσύ βρισίδια και να με λες “τεμπελχανά”, αφού ξέρω πως, πίσω από τον κυνισμό που προβάλλεις, κρύβεται μια ευαίσθητη ψυχή που ανήκει σε έναν άλλο καλύτερο κόσμο. Επίσης, ξέρω πως με αγαπάς. Κι εγώ σε αγαπάω. Σε ευχαριστούμε για το όμορφο ποίημα, Γεώργιε. Τα βρισίδια θα σου τα γράψω στο Viber.)
Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου
Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.