Wannabe God
Γεια σου πιτσιρίκο,
Πιτσιρίκο, τι ωραία αυτά τα κείμενα για την αποδοχή που γράφετε εκεί με τον Βασίλη (ιδιαίτερους χαιρετισμούς), την Ελένη, τον Ηλία και τα άλλα τα παιδιά. Έχω φτάσει κι εγώ στην αποδοχή, πιτσιρίκο. Υπάρχουν γεγονότα, νοοτροπίες και καταστάσεις που δεν πρόκειται να αλλάξουν όσο ζω εγώ.
Επίσης, εγώ τώρα ζω και κάποια στιγμή θα πεθάνω.
Καλά, επ’ αυτού δεν είχα ποτέ αμφιβολία.
Επίσης, αποφάσισα ότι ένα καλό μέτρο συναναστροφής με τους ανθρώπους, είναι να σκέφτεσαι σε ποιανού την κηδεία θα ήθελες να πας άμα πεθάνει.
Γιατί εντάξει για όλους μπορεί να πεις «Κρίμα ρε γαμώτο, ήταν καλό παιδί», αλλά δεν νιώθεις την ανάγκη να αποχαιρετίσεις προσωπικά τους πάντες.
Αυτό το σκέφτηκα, όταν, σε μια ξένη σειρά που έβλεπα, περηφανευόταν κάποιος για το με πόσες γυναίκες έχει πάει, κι ένα παιδί τον ρώτησε πόσες απ’ αυτές θα είναι στην κηδεία του, να ρίξουν ένα δάκρυ.
Καλά, στη δικιά μου δεν με νοιάζει γιατί δεν θα είμαι εκεί να δω αλλά, Πιτσιρίκο, με αφορμή και το κείμενο με τον θάνατό σου, θέλω να σου πω ότι ένα δάκρυ από μακριά για σένα θα το έριχνα.
Άμα δείξει και η τηλεόραση την κηδεία σου, όταν έρθει η ώρα, μπορεί και να την παρακολουθήσω.
Και σου τα λέω αυτά γιατί ξέρω πως σου αρέσει να αστειεύεσαι με το θέμα, όπως άλλωστε του αρμόζει.
Εάν όμως υπάρχει μετενσάρκωση πιτσιρίκο;
Κι αν υπάρχει ένα αόρατο επιτελείο που αποφασίζει σε τι μπορείς να μετενσαρκωθείς;
Γιατί να μην μπορούμε να εκφράσουμε τις επιθυμίες μας;
Θα το πω σε σένα λοιπόν που έχεις τόσους αναγνώστες μήπως κανένας ξέρει κάτι επ’ αυτού.
Νομίζω ότι ξέρω τι θα ήθελα να γίνω σε μια άλλη ζωή. ΘΕΟΤΗΤΑ.
Πόσο γαμάτo!
Κάθεσαι στο θρόνο σου και εποπτεύεις τις ζωές των άλλων, άμα βαριέσαι προκαλείς έναν τυφώνα ή έναν σεισμό, πατάς το κουμπάκι «Λίγο ακόμα χάος!» και εσύ χαλαρώνεις αναπαυτικά μέσα στα σύννεφα.
Γενικά, οι κοινοί θνητοί σε κοιτούν με δέος, κάνουν θυσίες στο όνομά σου και σου χρωστούν αιώνια ευγνωμοσύνη για ό,τι καλό έχουν πετύχει στη ζωή τους.
Το πιο ωραίο, όμως, είναι ότι σου χρωστούν ευγνωμοσύνη και για τα άσχημα που τους συμβαίνουν.
Γιατί γι’ αυτά φταίει η κακιά στιγμή.
Δόξα τω θεώ που έμεινα παράλυτος απ’ την κακιά στιγμή, αλλά δεν πέθανα π.χ.
Δόξα τω θεώ που έχουμε ψωμί στο τραπέζι κι ας μας έχουν κατακλέψει.
Δόξα τω θεώ που έχεις δουλίτσα κι ας δουλεύεις ανασφάλιστος σαν το σκυλί για καμιά 300αριά ευρώ.
Εάν δε, δεν πεις Δόξα τω θεώ, υπάρχει ο φόβος για περαιτέρω κυρώσεις του παντοδύναμου που αμφισβητείς το αλάθητό του.
Οτιδήποτε επιπλέον κακό σου συμβεί από κει και πέρα, θα είναι απόρροια της αλαζονείας και αχαριστίας σου.
Είναι μόνο ο χριστιανικός θεός τόσο παρτάκιας, πιτσιρίκο, άραγε;
Μόνο αυτός έχει συμμαχήσει τόσο όμορφα με την κακιά στιγμή;
Εδώ που τα λέμε, θυμάμαι και το δωδεκάθεο.
Είχες έναν Δία που κράταγε τους κεραυνούς και ό,τι δεν του άρεσε το έκανε κάρβουνο.
Πήδαγε όποια θνητή έβαζε στο μάτι και μάλιστα έκανε ένα σωρό τερτίπια για να το καταφέρει.
Τι χρυσή βροχή, τι κύκνος, τι ταύρος, ό,τι θες.
Εγχειρίδιο για κάγκουρες πρέπει να γραφτεί με τις μεταμορφώσεις του Δία προκειμένου να πηδήξει.
Εδώ που τα λέμε, όμως, ήταν και πρακτικό το ζήτημα.
Θυμήθηκα τη Σεμέλη που του ζήτησε να εμφανιστεί μπροστά της με την κανονική του μορφή κι αυτός εμφανίστηκε ως ΘΕΟΣ, προκαλώντας εκτυφλωτικό φως και κεραυνούς, οι οποίοι τη σκότωσαν.
Τι ωραίος μύθος, παραδειγματικός!
Ύβρις και νέμεσις των θεών, η μυθολογία μας όλη. Παρ’ όλ’ αυτά, να θυσίες οι θνητοί, να τα κατσίκια στους βωμούς, να οι ιέρειες να δοξολογάνε.
Κι άμα καμία θνητή έδειχνε καλή διαγωγή μπορεί να την παίρνανε οι θεοί και στα συμπόσια να κερνάει νέκταρ· υπηρέτρια δηλαδή, μη φανταστείς.
Οι Θεοί, άλλωστε, και τα παπατζιλίκια πάνε αντάμα.
Μην είναι τέχνασμα οι θεοί, πιτσιρίκο μου, για να έχουμε το φόβο που φυλάει τα έρμα;
Μην είναι ο καλύτερος τρόπος για να είμαστε ταπεινοί και καταφρονεμένοι;
Μήπως οι θεοί, πιτσιρίκο μου, νομιμοποιούν με τον καλύτερο τρόπο την κυριαρχία των ισχυρών;
Μη θυμώνετε τους Θεούς.
Γιατί καλά του έκανε του Οδυσσέα και του στειλε φουρτούνες ο Ποσειδώνας επειδή του σκότωσε τον Κύκλωπα γιο που ήθελε να τον φάει.
Τα ήθελε και τα έπαθε η Σεμέλη από τον μέγα αρσενικό Θεό Δία.
Πιτσιρίκο μου, ευτυχώς που υπάρχεις κι εσύ, και μπορούμε εμείς -που έχουμε τέτοιους προβληματισμούς- να συνεννοούμαστε. Ο Θεός σ’ έστειλε!
Πόπη από Καλλιόπη
(Αγαπητή Πόπη, δεν υπάρχουν θεοί. Τους σκοτώσαμε. Οι άνθρωποι έφτιαξαν τους θεούς, οι άνθρωποι τους τελείωσαν. Δεν τους χρειάζονται πια. Με τόση ιδιωτεία, ο καθένας είναι θεός. Στις κηδείες να πηγαίνεις. Σε γάμους και βαφτίσια δεν πειράζει αν δεν πας, αλλά στις κηδείες να πηγαίνεις. Σε ευχαριστώ. Την αγάπη μου.)
Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου
Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.