Τα χρήσιμα
Γειά σου αγαπητέ πιτσιρίκο
Είδα σήμερα το πρωί την επικεφαλίδα ενός άρθρου μιας εφημερίδας που έλεγε ότι 160 άνθρωποι έχουν πνιγεί από τον Ιούνιο μέχρι σήμερα στις ελληνικές θάλασσες. Και ρωτούσε το άρθρο: Γιατί πεθαίνουμε στη θάλασσα;
Έλα μου ντε, γιατί πεθαίνουμε στη θάλασσα; Φαντάζομαι γιατί δε γνωρίζουμε ούτε τα βασικά, δε γνωρίζουμε ούτε τους βασικούς κανόνες για να κάνουμε ένα ασφαλές μπάνιο.
Πριν 3 μέρες, σε μόλις ένα μέτρο βάθος, βγάλαμε με έναν κύριο, έναν σχεδόν πνιγμένο σωματώδη φουκαρά, ο οποίος μέχρι να τον πάρει το ασθενοφόρο, που ευτυχώς ήρθε γρήγορα, δεν είχε βρει τις αισθήσεις του για να μας πει τι ακριβώς συνέβη. Καρδιακό επεισόδιο; Είχε φάει και είχε πιει μέχρι σκασμού; Λιποθύμησε; Κάτι άλλο;
Μέχρι να έρθει το ασθενοφόρο, μαζεύτηκε αρκετός κόσμος για να μας βοηθήσει να τον τραβήξουμε έξω απ’το νερό, από νεαρά παιδιά μέχρι υπερήλικες.
Τον γυρίσαμε στο πλάι, ώστε να βγαίνει το νερό απ’τα πνευμόνια του και κάποιοι τηλεφώνησαν στο ΕΚΑΒ να έρθει να τον παραλάβει. Δυστυχώς, δεν υπήρχε κανένας γιατρός ανάμεσά μας.
Αυτό που με προβλημάτισε έντονα, όταν όλα πήραν το δρόμο τους και ηρέμησα κάπως από το σοκ, είναι ότι κανείς μας δε γνώριζε να δίνει πρώτες βοήθειες. Ούτε οι υπερήλικες μα ούτε και οι νέοι. Κανείς μας δε γνώριζε 5 απλά πραγματάκια από τις πρώτες βοήθειες.
Τι σκατά μαθαίνουμε τόσα χρόνια στα θρανία, ρε πoύστη μου; Όλα τα άχρηστα;
Βγαίνουμε από το σχολείο και δεν γνωρίζουμε απλά πραγματάκια παρά μόνο για Θεούς, διαβόλους, δωρικούς ρυθμούς, ημίτονα, συνημίτονα, αλκάλια, μοριακούς τύπους.
Έχουμε διαβάσει ο καθένας 10 τόνους βιβλία και δεν γνωρίζουμε τα βασικά, πότε μπορούμε να πάμε για μπάνιο, τι είναι η αντισύλληψη, πώς προστατεύουμε το περιβάλλον, πώς περιποιούμαστε τα ζώα, τι είναι η κυκλοφοριακή αγωγή, τι κάνουμε σε περιπτώσεις σεισμού και πυρκαγιάς, πώς προσφέρουμε πρώτες βοήθειες. Απλά πράγματα ρε γαμώτo.
Βέβαια, κατά καιρούς περνούν απ’τα σχολεία διάφοροι φορείς και ενημερώνουν μαθητές και καθηγητές για τέτοια θέματα αλλά 2 – 3 φορές δεn φτάνουν.
Θα μπορούσε να αφιερώνεται μια ώρα την εβδομάδα στη συνεχή ενημέρωση, μέχρι να γίνουν «κτήμα» μαθητών και καθηγητών όλα αυτά, τόσο δύσκολο είναι;
Καλές βουτιές, την αγάπη μου
Adriano
Υ.Γ. Σήμερα θα καταθέσω ένα μεγάλο φόβο μου, ένα φόβο που απέκτησα τα τελευταία χρόνια και δεν γνωρίζει κανείς άλλος. Φοβάμαι πολύ να βρίσκομαι μόνος με τα μικρά παιδιά μου στο σπίτι. Τρέμω στην ιδέα να πάθω κάτι, να μου συμβεί κάτι άσχημο, να μη μπορώ να μιλήσω ή να επικοινωνήσω και να είναι ουσιαστικά μόνα τους εκείνη τη στιγμή. Δεν θέλω να νοιώσουν φόβο, πανικό και απόγνωση. Το ίδιο ισχύει και σε εξωτερικό χώρο, σε μικρότερο βαθμό βέβαια, γιατί σκέφτομαι ότι όλο και κάποιος καλός άνθρωπος (ελπίζω) θα τα φροντίσει. Κάθε φορά που μου έρχονται τέτοιες σκέψεις, γεμίζουν τα μάτια μου. Ευτυχώς, θα μου φύγει ο φόβος αυτός σε καμιά 10αριά χρόνια, κάτι είναι κι αυτό.
(Αγαπητέ Adriano, σωστό αυτό που γράφεις για το ότι θα μπορούσαμε να μαθαίνουμε χρήσιμα πράγματα -όπως οι πρώτες βοήθειες- στο σχολείο. Και όχι μόνο στο σχολείο. Η γνώση και η μόρφωση είναι απλωμένες στη ζωή μας, δεν υπάρχει μια ηλικία μέχρι την οποία να μαθαίνεις. Πάντως, αφού εκατομμύρια άνθρωποι πάνε στην θάλασσα. θα πεθάνουν και κάποιοι άνθρωποι στην θάλασσα. Για διάφορους λόγους. Εγώ σκέφτομαι πως αυτοί οι άνθρωποι αγαπούν την θάλασσα, οπότε πέθαναν σε ένα μέρος που αγαπούν. Δηλαδή, το βλέπω από την δική τους πλευρά. Μπορεί οι άλλοι λουόμενοι να σοκάρονται όταν πεθαίνει ένας ηλικιωμένος στην θάλασσα μπροστά στα μάτια τους, αλλά καλύτερα να πεθάνει στη θάλασσα που αγαπάει, παρά κλεισμένος στο σπίτι του. Σωστό δεν είναι αυτό; Adriano, παθαίνουν και οι άνδρες επιλόχειο κατάθλιψη. Οι άνδρες μπορεί να πάθουν και κρίσεις πανικού μετά τη γέννηση του παιδιού τους, γιατί σκέφτονται αν θα είναι καλά οι ίδιοι για να το μεγαλώσουν. Δεν είναι άσχημη ιδέα να το συζητήσεις αυτό με έναν ειδικό. Να είσαι καλά και να τα χαίρεσαι. Επίσης, να θυμάσαι πως η ζωή είναι ένα δώρο, δεν είναι κατάρα. Την αγάπη μου.)
Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου
Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.