Είμαστε όλοι ένα ανέκδοτο

Αγαπημένε μου Πιτσιρίκο, γεια σου και πάλι.
Μιας και γίνεται πολύς λόγος για την Γκρέτα, ναι, αυτή τη Γκρέτα για την οποία μιλάει όλη η υφήλιος, λέω και εγώ να ρίξω τα δυο μου σεντς στην κουβέντα.

Λέγαμε να το πιάσουμε με τον Κώστα στο επόμενό μας κοινό πόντκαστ (1,2) αλλά με τρώνε τα χέρια μου και δεν μπορώ να περιμένω. Άσε που έχουμε άλλα χίλια πράγματα να πούμε, οπότε ας το πάρει το ποτάμι.

Μετά αλλάζω πάλι γνώμη και εκεί που το έχω τελειώσει το κείμενο, το πετάω βραδιάτικα στα πρόχειρα. Κρυφοκοιταζω το skype σαν ερωτευμένη παιδούλα, μπας και σκάσει κανένας Κώστας αγανακτισμένος να μου γράψει “πάμε ένα πόντκαστ να το γαμήσoυμε πάλι”. Τίποτα.

Κοιμάμαι.

Πάω στη δουλειά σήμερα και εκεί που λασκαρω λίγο, ανοίγω το μπλογκ και βλέπω κείμενο του Κώστα!

“Προδοσία φρικτή” αναφωνώ, και ψάχνω αμέσως στα πρόχειρα. Βρίσκω το μέιλ, προσθέτω αυτά που μόλις διάβασες και στο στέλνω.

Ας αρχίσουμε από την διάγνωσή της Γκρέτας: Σύνδρομο Άσπεργκερ, μία νευροψυχιατρική κατάσταση που εμπίπτει στο φάσμα των διαταραχών του αυτισμού.

Κάνουμε αγώνα να βγάλουμε αυτόν τον ορισμό από την ψυχιατρική για πολλούς λόγους.

Ένας από αυτούς είναι πως ο δρ Άσπεργκερ συνεργάστηκε ενεργά με το ναζιστικό καθεστώς, στέλνοντας παιδιά με ειδικές ανάγκες σε κλινικές ευθανασίας. Θέλετε και άλλους;

Πάμε λοιπόν στην Γκρέτα.

Τα περί της οικονομικής της κατάστασης τα είπαν άλλοι και τα έγραψαν, οπότε δεν θα πω τα ίδια. Για την ουσία του πράγματος, για τα λεγόμενά της σχετικά με το κλίμα όμως, θα πω το εξής παμπάλαιο ανέκδοτο.

Ένας τύπος οδηγούσε το αυτοκίνητό του χαλαρός, και ξαφνικά παίρνοντας τη στροφή ακούει έναν δυνατό ήχο και το αμάξι γέρνει. Κατεβαίνει και τι να δει; Έχουν σπάσει όλα τα μπουλόνια στον ένα μπροστινό τροχό και του έχει φύγει. Τι να κάνει, πού να πάει, δεν είχε και κινητά τότε καθώς το ανέκδοτο είναι δεκαετίας ογδόντα, καθόταν και ξυνόταν.

Έτυχε όμως και η στροφή που έχει σταματήσει είναι κολλητά στον τοίχο περίφραξης μιας μεγάλης ψυχιατρικής κλινικής. Πάνω στην μάντρα κάθεται ένας ασθενής, καπνίζει το τσιγαράκι του και τον χαζεύει ανέμελα. Ο τύπος με το αμάξι, μέσα στη ζοχάδα του, δεν έχασε την ευκαιρία να την πει σε κάποιον πιο άτυχο από τον ίδιο.

– Έχεις καμιά καλή ιδέα ρε πατριώτη;

– Ναι. Βγάλε ένα μπουλόνι από κάθε έναν από τους άλλους τρεις τροχούς και βάλ’ το στον τροχό που έσπασαν τα μπουλόνια. Θα πάνε όλοι με τρία μπουλόνια μέχρι να φτάσεις στο συνεργείο να σου βάλουν τα υπόλοιπα.

-Καλά ρε φίλε, και σε έχουν μέσα για τρελό;

-Τρελός είμαι φίλε μου, μ@λάκας δεν είμαι.

Τι θέλει να πει ο ποιητής; Πως όποιο και να είναι το προσωπικό σου πρόβλημα ή ασθένεια, όταν έχεις δίκαιο σε κάτι, έχεις απλά δίκαιο.

Φυσικά δεν ισχυρίζομαι πως η Γκρέτα εντόπισε το πρόβλημα που όλοι οι άλλοι δεν βλέπουμε, ούτε εμείς είμαστε μ@λάκες. Πόσο μάλλον να πούμε πως βρήκε την λύση, εδώ είναι το ίδιο μ@λάκας όσο όλοι μας.

Εννοείται πως είναι ένα παιδί ευκατάστατο που, εκτός του ότι δεν ανακάλυψε τον ήλιο, δεν φτάνει καν στο ότι η υπεραξία που μασουλάνε οι πάμπλουτοι γονείς της και τα κολλητάρια τους έχει να κάνει με το γ@μήσι που τρώνε οι κάτοικοι του πλανήτη ζώντας στην μιζέρια, και δημιουργεί το έλλειμμα πόρων και ενέργειας.

Αυτό έχει να κάνει επίσης με τη σουηδική λογική σε μεγάλο μέρος.

Άκρως ειρηνιστές, δεν συνδέουν ποτέ το πόσο μεγάλη σχέση έχει η ευημερία τους με το φθηνό εργατικό δυναμικό που εισήχθη σαν αποτέλεσμα πολεμικών συγκρούσεων στις οποίες έπαιξαν βρώμικο ρόλο, ούτε με την τεράστια πολεμική τους βιομηχανία.

Δεν τους περνά από το μυαλό πως πριν τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο πέθαιναν από την πείνα όσο και σε οποιαδήποτε άλλη χώρα, και μετανάστευαν μαζικά στις ΗΠΑ.

Πίσω στην Γκρέτα λοιπόν, μου κάνει σαν one-girl-woodstock. Τότε που διάφορα παιδάκια αστών την βρήκαν με το σeξ και τα ναρκωτικά, και το έπαιξαν επανάσταση κυλισμένοι στις λάσπες του ομώνυμου φεστιβάλ.

Ξέρουμε όλοι πώς τελείωσε το θέμα. Οι πλούσιοι πήγαν σπίτι τους, πλύθηκαν, καθαρίστηκαν, έβαλαν τα καλά τους, πήραν αντιβιοτικά για τα αφροδίσια που είχαν κολλήσει αβέρτα, πλήρωσαν κλινικάρες για την αποτοξίνωσή τους και ψυχοθεραπευτές για να κάθονται να ακούνε τις επηρεασμένες από τα ψυχεδελικά ναρκωτικά μ@λακίες τους για τα επόμενα 50 χρόνια.

Οι υπόλοιποι έμειναν με τα αφροδίσια και τα κουπόνια για τα γεύματα απορίας στα τροχόσπιτά τους. Α, και με καμπόσες ενδιαφέρουσες ιστορίες για να διηγηθούν. Όσοι δεν τα τίναξαν από τα ναρκωτικά, το αλκοόλ και τα παρελκόμενα.

Έτσι και η Γκρέτα, και η κάθε Γκρέτα. Θα τελειώσει το παρτάκι της, θα το ξεχάσει και θα ξεχαστεί.

Θα συνεχίσει τη ζωή της, με καλύτερους όρους σίγουρα από τα υπόλοιπα άτομα με την ίδια διάγνωση που έρχονται στο νοσοκομείο γιατί δεν έχουν να τα σκάσουν σε ιδιώτική περίθαλψη στη Σουηδία, όπου κοστίζει 120 ευρώ το καλημέρα στον ιδιώτη γιατρό, και περιμένουν σε ατελείωτες ουρές.

Που πολεμάνε χρόνια με τον ασφαλιστικό φορέα, για να πάρουν μια σύνταξη αναπηρίας.

Που στον γιατρό που τους γράφει το καλύτερο καινούργιο φάρμακο να πάρουν με το βραδινό φαγητό απαντάνε πως δεν τρώνε το βράδυ γιατί τα λεφτά φτάνουν για ένα γεύμα την ημέρα.

Που διηγούνται πως κάποια σαββατοκύριακα ήπιαν μόνο νερό, για να έχει φαγητό το μωρό τους.

Που μεγαλώνουν μέσα σε οικογένειες αλκοολικών και ουσιοεξαρτημένων, κακοποιούνται ψυχικά, σωματικά και σεξoυαλικά από παιδιά και φτάνουν δεκατεσσάρων χρονών να εκπoρνεύονται και να σουτάρουν ενδοφλέβια αμφεταμίνη παρέα με την μάνα τους.

Εγώ, προσωπικά, δεν έχω τίποτα με την Γκρέτα, να είναι πάντα καλά το παιδί.

Αλλά αν ήμουν κάποιος από τους παραπάνω, που τους έχω συναντήσει και είναι υπαρκτά πρόσωπα, αναπόφευκτα θα σκεφτόμουν “δεν μας γ@μάς ρε Γκρέτα, και εσύ και ο πλανήτης σου και τα όνειρά σου;”.

Έχουμε μπουχτίσει ιδέες, συμβολισμούς, τζάμπα μαγκιά και ψευτική ελπίδα.

Επίσης, δεν καταστρέφουμε τον πλανήτη, καταστρέφουμε το συμβατό με την ανθρώπινη ζωη οικοσύστημα.

Ο πλανήτης μας γράφει στα αχαμνά του, εδώ θα είναι και τα επόμενα δισεκατομμύρια χρόνια και θα έχει δημιουργήσει κάτι εκατομμύρια διαφορετικά οικοσυστήματα συμβατά με άλλες μορφές ζωής. Ίσως και πιο έξυπνες από εμάς, πράγμα που δεν είναι και πανδύσκολο.

Ίσως μας βαρέθηκε η Γη και θέλει να μας ξεφορτωθεί. Μας κάνει έκτρωση, μην γεννηθουμε πληρως μιας και είμαστε έμβρυα ακόμα, και τα γαμήσoυμε όλα.

Μέχρι κάθε άνθρωπος να έχει καθαρό νερό να πιεί, στέγη, ένδυση, θέρμανση, περίθαλψη και τρία γεύματα την ημέρα, πρόσβαση στην μόρφωση και στην ασχολία που θεωρεί ο ίδιος ευχάριστη και δημιουργική -και όχι σε αυτή που του επιβάλλεται για να έχει χρήμα είτε για να επιβιώσει απλά, είτε για να καταναλώσει πλεόνασμα άχρηστων προϊόντων- όλες οι κουβέντες θα περισσεύουν.

Οι Γκρέτες έχουν φυσικά δικαίωμα να κόβονται για το κλίμα του πλανήτη.

Οι φτωχοί δεν θα δίνουν δεκάρα.

Ο καθένας μας σκέφτεται πως έχει μια γαμωεβδομάδα με το ζόρι κάθε χρόνο να πάει ένα ταξίδι, και δεν περιμένει να του δανείσει ο δισεκατομμυριούχος το ηλιακό-οικολογικό-σούπερ ιστιοφόρο να πεταχτεί στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού σε δεκαπέντε ημέρες. Θα πάρει το αεροπλάνο και δεν θα σκεφτεί πως η Βενετία που βλέπει σήμερα, του χρόνου δεν θα υπάρχει από τα πολλά αεροπλάνα που πετάνε.

Ούτε έχει λεφτά για ηλεκτρικό αυτοκίνητο, ούτε όρεξη να πάει οικολογικά με το ποδήλατο στη δουλειά του, όταν έχει να πάει το παιδί στο σταθμό τα ξημερώματα για να δουλέψει μετά στην φάμπρικα. Αυτά είναι για αυτούς που δουλεύουν στο γραφειάκι τους και θέλουν να κάψουν καμιά θερμίδα.

Δεν έχετε ψωμί; Αγοράστε Τέσλα…

Δεν έχω διαβάσει σχεδόν τίποτα για την Γκρέτα παρά μόνο επικεφαλίδες, δεν χάνω τον χρόνο μου για αυτά τα πράγματα.

Δεν ξέρω αν θα γυρίσει ή αν γύρισε όμως στην Ευρώπη όπως πήγε, οικολογικά.

Και αν αυτή το κάνει, οι υπόλοιποι πλούσιοι θα παίρνουν ιδιωτικά τζετ και θα τρώνε μοσχαρίσιες μπριζόλες, οπότε μικρό το κέρδος.

Αυτά τα λίγα, από την συννεφιασμένη και παγωμένη βόρεια Σουηδία για λίγες ώρες ακόμα.

Βασίλης

(Φίλε Βασίλη, έχω την εντύπωση πως την Γκρέτα θέλουν όλοι να την πλακώσουν στα χαστούκια, αλλά αφενός δεν μπορούν να το πουν δημόσια και αφετέρου δεν είναι πολιτικά ορθό. Πάντως, σε ό,τι αφορά το Άσπεργκερ, επειδή έχω μια προσωπική εμπειρία με ένα τέτοιο παιδί, δεν είναι όλα τα παιδιά που έχουν Άσπεργκερ σαν την Γκρέτα. Βασίλη, εμένα θα αρχίσει να με ενδιαφέρει η κλιματική αλλαγή, όταν θα εξαλειφθεί η φτώχεια, δεν θα υπάρχουν πόλεμοι και πρόσφυγες, και όλοι οι άνθρωποι θα έχουν ευκαιρίες. Μέχρι τότε, θα αντιμετωπίζω την κλιματική αλλαγή, όπως την αντιμετωπίζουν οι πρόσφυγες και οι εξαθλιωμένοι. Δηλαδή, με αδιαφορία. Θα την αγνοώ. Δεν αντέχω άλλο τις επιλεκτικές ευαισθησίες των πολιτών της Δύσης. Βασίλη, η Γκρέτα επέστρεψε στη Σουηδία από τις ΗΠΑ, περπατώντας πάνω στην θάλασσα. Εμένα μου αρέσουν πάρα πολύ αυτοί οι ροκ σταρ που παίρνουν τα ιδιωτικά τους τζετ για να παίξουν σε συναυλίες στην άλλη άκρη του κόσμου για το περιβάλλον και την κλιματική αλλαγή. Πέρα από το ότι είναι βλακώδες αυτό, ποτέ δεν κατάλαβα πώς μια συναυλία μπορεί να λύσει ή να συμβάλει στη λύση κάποιου προβλήματος -στο να μη λιώνουν οι παγετώνες, για παράδειγμα-, χώρια που πας στη συναυλία, τραγουδάς, χορεύεις, πίνεις, και ξεχνάς για ποιο λόγο γίνεται η συναυλία. Να είσαι καλά, Βασίλη. Περιμένουμε πολλά πόντκαστ με τον Κώστα αλλά και με άλλους φίλους. Την αγάπη μου.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.