Περί έρωτος, ηθικός
Γεια σου Πιτσιρίκο,
Έχω κι εγώ μπουχτίσει με την σκιά της πανδημίας που μας σκεπάζουν, ή καλύτερα συνδημίας -όπως σωστά τοποθετήθηκαν σε μια έρευνα- λόγω του ότι ο θάνατος προκύπτει κυρίως σε ανθρώπους με υποκείμενα νοσήματα.
Σήμερα λοιπόν έκανα μια μικρή ανασκαφή στο σπίτι, έφερα ξανά στην επιφάνεια κάποια αγαπημένα αντικείμενα που μου χάρισε η μητέρα μου όταν ήταν εν ζωή -έφυγε πριν 4 χρόνια σαν σήμερα- η οποία, αν και ποτέ δεν είχε να γεμίσει το ψυγείο της, πάντα κρατούσε ένα μικροποσό στην άκρη από την σύνταξή της για τις κυριακάτικες βόλτες της στα διάφορα γιουσουρούμ. Ήταν η αγαπημένη της ασχολία μέχρι τέλους.
Ένιωσα όμορφα γιατί μέχρι τώρα έμεναν στο σεντούκι λόγω συναισθηματικής μου φόρτισης, όμως τώρα, με το πέρασμα του χρόνου, μπορώ να τα κοιτάξω στα μάτια και να τα χαρώ.
Ένα από αυτά λοιπόν είναι μια αρκετά παλαιά έκδοση από το Συμπόσιο του Πλάτωνα έτους 1933, με υφηγητή στην εισαγωγή και την μετάφραση τον Ιωάννη Συκουτρή, με την αυθεντική σφραγίδα της Ακαδημίας Αθηνών. Το εν λόγω βιβλίο έχει ενδιαφέρον πώς αποκτήθηκε.
Η μητέρα μου, όταν ήταν νεότερη, είχε μακρινή συγγενή μια μεγαλοαριστοκράτισσα από αυτές που κρύβουν λίρες και χρυσό κάτω από τα στρώματά τους, αδελφή γνωστού στρατηγού του οποίου η κόρη υπήρξε επώνυμη ηθοποιός. Η αριστοκράτισσα αυτή, λοιπόν, κατοικούσε σε πανέμορφη αρχοντική οικία της Καστέλλας.
Εγώ τότε ήμουν παιδάκι δημοτικού και το σπίτι φάνταζε στα μάτια μου παραμυθένιο. Η κυρία αυτή τότε ήταν γιαγιάκα και είχε αρχίσει να τα χάνει, όμως αγαπούσε την μητέρα μου που πήγαινε και της φρόντιζε τον κήπο. Ήθελε λοιπόν να της αφήσει στην διαθήκη της κάτι για το καλό.
Όταν το έμαθε αυτό ο αδελφός ζάμπλουτος αρχιστράτηγος που τα είχε τετρακόσια, μια μέρα που η γιαγιά δεν ήταν και πολύ καλά, συνέταξε εκείνος την διαθήκη της, αφήνοντας τα όλα στην οικεία του οικογένεια εννοείται· της έπιασε το χεράκι και υπέγραψε εν αγνοία της.
Η μητέρα μου τουλάχιστον πήρε από τα ράφια μιας παμπάλαιας βιβλιοθήκης του σπιτιού το βιβλίο που ανέφερα πιο πάνω και μου το δώρισε όταν έγινα έφηβη, όπου και μου εξιστόρησε τα γεγονότα, λέγοντας μου πως είχε πολλές ευκαιρίες να “ξεσκονίσει” στρώματα και καναπέδες αλλά δεν της το επέτρεψε η ταπεινή της ηθική.
Τώρα λοιπόν μπορώ να ξαναδιαβάσω αυτή την έκδοση του Συμπόσιου με άλλα μάτια, αφού βρω κάποιον ειδικό να κάνει την βιβλιοδεσία του, μιας και λόγω παλαιότητας χρήζει ιδιαίτερης προσοχής.
Παρεμπιπτόντως, πολύ ενδιαφέρον έχει η ερμηνεία σου περί παθητικότητας των Ελλήνων. Έτσι κι αλλιώς τα ζωτικά κύτταρα μιας ζωντανής κοινωνίας με την εξαθλίωση των μισθών, των δικαιωμάτων και των αξιών εκμηδενίζονται, όπως συνέβη και την τελευταία δεκαετία στην χώρα μας. Αν και στα πάτρια, νομίζω η απάθεια προς το κοινό καλό προϋπήρχε.
Υπάρχουν πολλά όμορφα πράγματα να ασχοληθεί κανείς που δεν κοστίζουν, αρκεί να το θέλει και να αφήσει τον εαυτό του να τα δει.
Και στην ελευθεριάζουσα, κατά τον Πλάτωνα: Αγαπάτε αλλήλους.
Λίνα
(Αγαπητή φίλη, να είστε καλά και να θυμάστε πως οι γονείς μας είναι πάντα μέσα στο σώμα μας, στο DNA μας. Θυμάμαι πάντα την πρώτη φορά που διάβασα τους πλατωνικούς διαλόγους. Ήμουν 18 χρονών και ήμουν φοιτητής. Μου αποκαλύφτηκε ένας νέος κόσμος, τον οποίο αγνοούσα μέχρι τότε. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, όποιος θέλει να γράψει -από μπλογκ, συνταγές και ζώδια μέχρι θέατρο ή βιβλία- καλό είναι να έχει διαβάσει τους πλατωνικούς διαλόγους. Ο Καζαντζάκης ήταν μεταφραστής των πλατωνικών διαλόγων στα νιάτα του. Υπάρχουν πολλά όμορφα πράγματα αλλά οι άνθρωποι δεν μπορούν να ξεκολλήσουν εύκολα από τις μαζικές συνήθειες. Είναι παγιδευμένοι στο τίποτα. Κοιτάξτε τα social media. Ωκεανός θλίψης και ηλιθιότητας. Δεν πειράζει· το τι κάνουν οι άλλοι, δεν εμποδίζει κανέναν να κάνει αυτό που αγαπάει. Να είστε καλά. Την αγάπη μου.)
Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου
Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.