Aπό το κρυφό σχολειό στο δύο χρονιές χωρίς σχολείο 200 χρόνια δρόμος

Μεγάλες πλημμύρες στην ανατολική ακτή της Αυστραλίας προκάλεσαν, Πιτσιρίκο, οι σφοδρές βροχοπτώσεις που έπληξαν την ευρύτερη περιοχή, όπως μεταδίδει το Reuters.

Σπίτια πλημμύρισαν, αρκετοί άνθρωποι βγήκαν με βάρκες στους δρόμους, που είχαν μετατραπεί σε ποτάμια και σημειώθηκαν και διακοπές ρεύματος, ενώ στο Σίδνεϊ οι αρχές ζήτησαν από τους πολίτες να μείνουν σπίτι, καθώς υπερχείλισε ένα φράγμα και ένας μικρός ανεμοστρόβιλος σάρωσε τα δυτικά προάστια.

Το μεγαλύτερο μέρος της ακτογραμμής στη Νέα Νότια Ουαλία, όπου ζει το 1/3 των 25 εκ. κατοίκων της Αυστραλίας έχει ήδη δεχτεί βροχοπτώσεις ρεκόρ τον Μάρτιο του 2021 και τα φαινόμενα θα συνεχιστούν για αρκετές ακόμα μέρες.

Στην ευρύτερη περιοχή του Σίδνεϊ έπεσαν 100 χιλιοστά βροχής (100 κιλά νερού ανά τετραγωνικό μέτρο) και άλλα 300 στο Blue Mountains, ενώ συνολικά έγιναν 4.000 κλήσεις για βοήθεια στην πυροσβεστική και εκκενώθηκαν 15 συνοικίες.

Από τις πλημμύρες εγκλωβίστηκαν 30 μαθητές και δέκα καθηγητές και υπάλληλοι σε ένα σχολείο, τη στιγμή που φυσούσαν άνεμοι με 70 και 90 χιλιόμετρα την ώρα.

“Δεν θα είναι εύκολη βδομάδα για μας, καθώς οι βροχές δεν θα σταματήσουν μέχρι την Πέμπτη ή και την Παρασκευή 25-26/3” δήλωσε σχετικά η κυβερνήτης της πολιτείας Gladys Βerejklian.

Το ίδιο θα συμβεί και στην Ελλάδα, αφού η άνοιξη μπήκε -και επίσημα με βάση την εαρινή ισημερία το Σάββατο 20/3- μουντή και βροχερή, αν και δεν έκανε καθόλου κρύο στη βραχώδη του Φαλήρου ακτή.

Φωτογράφισα και κοπάδια σάλπες στις ποσειδωνίες – αλλά όχι και δύο μεγαλούτσικες τσιπούρες- μάζεψα και δύο σακούλες και μακάρι να μην χαλάσει ο καιρός πολύ μέχρι την εθνική μας εορτή.

Παρεμπιπτόντως, επειδή πάρα πολλοί είναι αυτοί που φουσκώνουν από περηφάνια αυτές τις μέρες και κάνουν αναφορές στους αγωνιστές του 1821, στην επανάσταση και στο κρυφό σχολειό, ας αναλογιστούν ότι 200 χρόνια μετά η Ελλάδα είναι μία από τις ελάχιστες χώρες του πλανήτη, όπου τα παιδιά δεν πάνε πια σχολείο.

Από το κρυφό σχολειό στο δύο χρονιές χωρίς σχολείο, 200 χρόνια δρόμος.

Ναι, οι μαθητές έχουν χάσει ουσιαστικά δύο σχολικές χρονιές -η τηλεκπαίδευση είναι για γέλια και κλάματα και βλάπτει και τη σωματική και ψυχική υγεία των παιδιών- και κάποιοι οργανώνουν φιέστες και γιορτές.

Κι εμείς είμαστε κι ευχαριστημένοι που μας επιτρέπουν να βγαίνουμε μέχρι τις 9μ.μ. και εντός του δήμου μας ΣΚ και καθημερινές.

H Ελλάδα στα χειρότερα της, αν και αλλού επικρατεί ανάλογο χάλι, καθώς πολλοί μετανάστες στις ΗΠΑ δεν έλαβαν κυβερνητική βοήθεια για ανακούφιση από την πανδημία, όπως οι Αμερικάνοι πολίτες, σύμφωνα με το Reuters.

Στη Νέα Υόρκη, οργανώσεις υποστήριξης των μεταναστών ζητούν από την πολιτεία να χρηματοδοτήσει και αυτούς τους ανθρώπους με 3,5 δισ. δολ.

Η Theresa Thanjan εξηγεί ότι πλανόδιοι πωλητές και άλλοι άνθρωποι που προσφέρουν υπηρεσίες κάθε μέρα δεν είναι επιλέξιμοι για το πακέτο οικονομικής στήριξης, αλλά έχουν αφεθεί κυριολεκτικά στην τύχη τους.

Η Reyna που μετανάστευσε από το Μεξικό στις ΗΠΑ πριν από δύο δεκαετίες, δουλεύει στον καθαρισμό σπιτιών μία μέρα τη βδομάδα, κερδίζοντας 80 δολάρια και αναρωτιέται πώς θα τα βγάλει πέρα χωρίς οικονομική βοήθεια, κι ενώ χρωστάει ήδη δύο νοίκια.

Σε μία διαδήλωση που έγινε την περασμένη Πέμπτη 18/3 για τα δικαιώματα των καθαριστριών, ήταν παρούσα και η Reyna, που είναι και μητέρα δύο παιδιών, έκανε πέντε μεροκάματα τη βδομάδα πριν το lockdown, αλλά μετά από αυτό μειώθηκαν στο ένα.

Χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωσαν επίσης το μεσημέρι του Σαββάτου 20/3 στους κήπους του Λουξεμβούργου, στο κέντρο του Παρισιού, ενάντια στον ρατσισμό και την αστυνομική βία, όπως γράφει η Le Monde.

“Eλευθερία, ισότητα”, “σταματήστε τα εγκλήματα του κράτους”, “βάλτε τέλος στον ρατσισμό, την αστυνομική βία, την ατιμωρησία”, “αλήθεια και δικαιοσύνη για όλες και όλους”, “όταν δεν υπάρχει δικαιοσύνη, δεν υπάρχει και ειρήνη” έγραφαν κάποια από τα πλακάτ που κρατούσαν οι διαδηλωτές.

Στους τοίχους δρόμων της γαλλικής πρωτεύουσας είχαν τοποθετηθεί αφίσες θυμάτων αστυνομικής βίας, ενώ τα ονόματα τους είχαν γραφτεί στα πεζοδρόμια.

Για πρώτη φορά φέτος έγιναν διαδηλώσεις και στη Ρεν, στο Μπορντώ και στη Λυών, πέρα από την καθιερωμένη εδώ και 10 χρόνια στο Παρίσι, όπου συμμετείχαν συνολικά 5.000 άτομα και 30 οικογένειες θυμάτων· ανάμεσα τους και οι συγγενείς του 28χρονου Jimony Rousseau, που πέθανε ενώ ήταν υπό κράτηση και του 60χρονου Claude Jean – Pierre που σκοτώθηκε από την τροχαία κατά τη διάρκεια ελέγχου στη Γουαδελούπη.

Η Fatou Dieng, αδερφή του Lamine Dieng που σκοτώθηκε το 2007 από αστυνομικούς είπε ότι “παλέψαμε 13 χρόνια πριν το γαλλικό κράτος αναγνωρίσει την ευθύνη του μπροστά στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και μας αποζημιώσει, αλλά οι αστυνομικοί δεν καταδικάστηκαν και δεν τιμωρήθηκαν ποτέ, οπότε αυτό που ζητάμε είναι να αντιμετωπίζονται από τη δικαιοσύνη, όπως όλοι οι πολίτες”.

Τη θεσμοθέτηση ενός ανεξάρτητου οργάνου που θα εξετάζει τις καταγγελίες κατά των αστυνομικών και να μην φέρουν οι τελευταίοι όπλα που χρησιμοποιούνται σε πολέμους, ζήτησε από την πλευρά της η Assa Traore, αδερφή του Adama Traore που σκοτώθηκε από αστυνομικούς το 2016.

Η ίδια απαίτησε να τίθενται άμεσα σε διαθεσιμότητα όσοι αστυνομικοί εμπλέκονται σε ανθρωποκτονίες, ενώ ο Christian Chouviat πατέρας του Cedric Chouviat που σκοτώθηκε σε αστυνομικό έλεγχο τον Ιανουάριο του 2020, είπε ότι “στη χώρα των ελευθεριών κανείς δεν έχει δικαίωμα να σκοτώνει, μην μας σκοτώνετε, δεν μας αξίζει αυτό”.

Ο Emmanuel Macron και ο υπουργός Εσωτερικών Gerard Darmanin αποδοκιμάστηκαν, ενώ οι οργανωτές της διαδήλωσης υποστηρίζουν ότι τα περιστατικά αστυνομικής βίας που γίνονται γνωστά είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου.

Ενδεικτικά, 26 άνθρωποι σκοτώθηκαν μετά από επέμβαση της αστυνομίας το 2019 και 29 το 2020, ενώ 746 άτομα έχουν χάσει τη ζωή τους από αστυνομικούς τα τελευταία 40 χρόνια στη Γαλλία.

Πολλοί είναι και οι τραυματίες και στη διαδήλωση έδωσαν το παρών 30 άνθρωποι που είχαν χάσει το μάτι, το χέρι, το πόδι τους ή είχαν υποστεί κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις.

Πολλοί εξ αυτών είχαν τραυματιστεί στις κινητοποιήσεις των κίτρινων γιλέκων το 2018 και η 35χρονη σήμερα Vanessa Langard, που δέχτηκε σφαίρα και υποστηρίζει ότι λόγω βλάβης που υπέστη στον εγκέφαλο έχει προβλήματα μνήμης, συγκέντρωσης και σκέψης, ζει με αναπηρική σύνταξη.

Ο 56χρονος Alain Hoffman που για μερικά χιλιοστά δεν έχασε τη ζωή του, όταν πυροβολήθηκε στον λαιμό -σύμφωνα με τους γιατρούς- κατήγγειλε ότι “οι αστυνομικοί με σημάδεψαν, έχασα τη δουλειά μου μετά από αυτό και μαύρισε η ζωή μου”.

Να περάσουμε, όμως, σε κάποιους άλλους ανθρώπους που ζουν μαύρη ζωή καθώς οι μεξικανικές αρχές εντόπισαν 329 μετανάστες από τη Γουατεμάλα και την Ονδούρα στοιβαγμένους σε τρία φορτηγά, που είχαν προορισμό τις ΗΠΑ, όπως μεταδίδει τους Reuters.

Ανάμεσα στους μετανάστες ήταν και 114 ασυνόδευτοι ανήλικοι, οι οποίοι μεταφέρθηκαν σε ειδικές κρατικές δομές, ενώ οι ενήλικες σε γραφεία για να ακολουθηθούν οι προβλεπόμενες διαδικασίες. Σε όλους δόθηκε φαγητό και νερό.

Το περιστατικό συνέβη τη στιγμή που οι ΗΠΑ σκληραίνουν τη στάση τους απέναντι στην αυξανόμενη ανθρωπιστική κρίση που εκτυλίσσεται στα σύνορα τους με το Μεξικό, τα οποία προσπαθούν να διασχίσουν όλο και περισσότεροι μετανάστες από την Κεντρική Αμερική.

Βαγγέλης Σπανός

(Αγαπητέ φίλε, όλο και αγριεύει ο άγριος κόσμος μας. Αλλά η άνοιξη δεν καταλαβαίνει από τις αθλιότητες των ανθρώπων και μπαίνει με φόρα. Είκοσι βαθμοί σήμερα στη Ζάκυνθο, οπότε είναι μια ωραία μέρα για μπάνιο. Να είστε καλά. Την αγάπη μου.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.