Η τελευταία των σκύλων

Νάξος, Πάρος, Σύρος, Κουφονήσια, Σχοινούσα, Σίφνος, Φολέγανδρος, Αστυπάλαια, Κεφαλονιά, Κέρκυρα, Γιάλοβα…
16 χρόνια ταξιδέψαμε μαζί.
Τους αφήσαμε τις πατούσες μας.
Εντάξει εσύ άφησες και τις τρίχες σου.

Κάναμε άπειρα μπάνια και φάγαμε και χιλιάδες παγωτά (εσύ δεν έπρεπε κανονικά αλλά τέλος πάντων).

Το πιο ωραίο το είχες κάνει στην Σίφνο.

Τότε που μου την έκανες από την παραλία και μπήκες στο χλιδάτο ξενοδοχείο που διακόπαρε ο μ@λάκας ο Σημίτης και βούτηξες μέσα στην πισίνα.

Ακόμα θυμάμαι τον τρόμο των κουστουμαρισμένων υπαλλήλων που ήθελαν γρήγορα γρήγορα να σε βγάλουν έξω μην τυχόν και βρεθεί κάποιος περίεργος και τους κάνει παρατήρηση.

Πιτσιρίκο, δεν ξέρω αν η Αθηνά ήταν το καλύτερο σκυλί του κόσμου.

Ήταν σίγουρα όμως το παιδί που δεν είχα για 15 χρόνια.

Και ο αδελφός/αδελφή που δεν είχα ποτέ.

Για εμένα η Αθηνά είναι η τελευταία των σκύλων.

Έρχεται η ώρα, Πιτσιρίκο, που καταλαβαίνεις ότι οι σωματικές σου δυνάμεις όπως και οι ψυχολογικές δεν επαρκούν για να προσφέρουν σε ένα σκυλί αυτά που του αξίζουν.

Και ένα σκυλί αξίζει τα πάντα.

Και αν δεν μπορείς να του προσφέρεις τα πάντα δεν υπάρχει λόγος να έχεις.

Ο σκύλος, από την στιγμή που θα περάσει την πόρτα του σπιτιού σου, είναι μέλος της οικογένειάς σου.

Και πρέπει να του προσφέρεις μία όμορφη ζωή, όπως και στα παιδιά σου και στην γυναίκα σου.

Γι’ αυτό όσοι και όσες αποφασίσετε να πάρετε σκύλο να το σκεφτείτε πολύ καλά.

Και κάπου εδώ, Αγαπημένη μου, θα σε αφήσω.

Να δώσεις πολλά γλωσσόφιλα στην Νταίζη μας και την Μαργαρίτα μας.

Ξέρεις, σαν αυτά που έδινες εμένα.

Και να τρέχετε. Να τρέχετε στο βουνό. Να τρέχετε.

Λένε ότι οι ψυχές αυτών που αγάπησες πολύ και αγαπάς επιστρέφουν πίσω σε μία άλλη μορφή ζωής.

Οπότε, θα σε περιμένω.

Και αν εκεί που θα είσαι περνάς καλύτερα θα έρθει η ώρα που θα σε βρω εγώ.

Και να μην ξεχνάς ότι σε αγαπώ.
Πολύ.
Πάρα πολύ.

Εντάξει, όχι όσο εσύ.

Άλλωστε είναι αλήθεια ότι εμείς οι άνθρωποι δεν μπορούμε να σας αγαπήσουμε όσο εσείς εμάς.

Και θα μου λείπεις.

Κάθε λεπτό.

Λοβ γιου.
Για πάντα.
Καλή αντάμωση.
♥️ ♥️ ♥️

Αθηνά
Οκτώβριος 2004 – 27/07/2021

(Φίλε Πιτσιρίκο θα στο πω χωρίς ίχνος ντροπής. Για άνθρωπο δεν έχω κλάψει και δεν έχω στεναχωρηθεί όσο για τα σκυλιά μου.
Τα σκυλιά μου ήταν ένα μάθημα ζωής για μένα.
Για όλους μας πρέπει να είναι.
Είναι όμως και μία τεράστια απώλεια και ένα τεράστιο κενό που δυστυχώς εγώ δεν μπορώ να το καλύψω.
Και δεν θέλω να το ξαναπεράσω.
Καλό υπόλοιπο καλοκαίρι.
Την αγάπη μου).

(Φίλε Αντώνη, σε νιώθω. Να είσαι χαρούμενος για κάθε λεπτό που πέρασες με την Αθηνά. Να είσαι χαρούμενος για κάθε όμορφο άνθρωπο, για κάθε όμορφο ζώο που βρέθηκε στη ζωή σου. Σκέψου όλους αυτούς τους ανθρώπους που θα περάσουν όλη τη ζωή τους, χωρίς να μάθουν ποτέ πόσο υπέροχο είναι να έχεις ένα σκύλο. Αντώνη, μετά από αρκετά χρόνια χωρίς ζώα -μεγάλωσα πια, είμαι ευσυγκίνητος τώρα και δεν αντέχω τους αποχωρισμούς, πόσα σκυλιά να θάψεις πια;- σκέφτομαι να έχω πάλι έναν σκύλο. Θηλυκό, γιατί πάντα θηλυκά είχαμε. Και σκυλιά και γατιά. Αφού πενθήσετε την Αθηνά, να βάλεις πάλι στη ζωή σου έναν σκύλο. Θα είναι πολύ καλό και για τα παιδιά σας. Να μάθουν πόσο μεγαλειώδες είναι να ζουν με ένα σκύλο. Όπως το έμαθες κι εσύ. Μην τους το στερήσεις αυτό. Να είστε καλά, Αντώνη. Την αγάπη μου. Και καλά μπάνια στη Ναξάρα, που θα σου γλυκάνει τη στενοχώρια.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.