COP26: Το σόου πρέπει να συνεχιστεί!

Γεια σου, φίλε μου Πιτσιρίκο,
Σκεφτόμουν, που λες, ότι ο καπιταλισμός είναι ξεκάθαρα το σύστημα του “business as usual”.

Καταρρέει το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα το 2008; Κανένα πρόβλημα, πέφτουν πακτωλοί δημοσίου χρήματος, και business as usual.

Παγκόσμια πανδημία νέου κορονοϊού; Κανένα, πρόβλημα, πέφτουν πακτωλοί δημοσίου χρήματος, και business as usual.

Κλιματική κρίση; Κανένα πρόβλημα, πέφτουν πακτωλοί δημοσίου χρήματος, και business as usual.

Και δεν μας περνάει από το μυαλό ότι ο λόγος που ορισμένα θέματα καταλήγουν να γίνονται κρίσεις, είναι εξαιτίας του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος.

Δεν έχει σημασία αν η πρόοδος που μας τσαμπουνάνε έχει αφήσει πίσω της δισεκατομμύρια αποκλεισμένους ανθρώπους σε συνθήκες εξαθλίωσης, φτώχειας, κοινωνικού αποκλεισμού, πείνας, ανεργίας, ψυχολογικά ράκη, ή πολύ απλά νεκρούς, με πολλούς από τους ζωντανούς να εξακολουθούν να ζουν σε συνθήκες 18ου και 19ου αιώνα, όσο το μαγαζί γωνία του καπιταλισμού συνεχίζει να παράγει κέρδη για τους πλούσιους.

Αφού, business as usual.

Συνήθως, αυτό που υπάρχει για πολύ καιρό -και παντού- δεν μπορεί να εξηγήσει γιατί φτάνει κάποτε η ώρα όπου μια κοινωνία αρχίζει να παρεκκλίνει από αυτό, δημιουργώντας κάτι καινούργιο, όπως συνέβη πολλές φορές στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Όλες αυτές οι κοινωνικές παρεκκλίσεις διαρκούν αιώνες, πολλές φορές, για να αυτοπραγματωθούν, αλλά συνεχίζουν να συμβαίνουν. Είναι ο κανόνας στην Ιστορία, όχι η εξαίρεση.

Μάλιστα, αν η κοινωνία, ή οι κοινωνίες που παρεκκλίνουν, είναι πλούσιες, ισχυρές, και έχουν τεράστια επιρροή στο παγκόσμιο γίγνεσθαι, τότε αυτές οι κοινωνικές μεταστροφές, από καινοτόμες που ίσως ήταν στην αρχή τους, φτάνουν να αναγνωρίζονται, πολλά χρόνια μετά, ως η φυσική τάξη πραγμάτων, ή ως η μοναδική εναλλακτική.

Ένας κοινωνικός, υπαρξιακός μονόδρομος.

Το ίδιο έγινε και με τον καπιταλισμό, μια ιδέα που 200 χρόνια πριν ήταν καινοτόμα, σε σχέση με την φεουδαρχία της αποικιοκρατίας που επικρατούσε επί αιώνες, που αυτός ήταν ως τότε ο φυσικός νόμος της τάξης πραγμάτων, και ο οποίος καπιταλισμός, 200 χρόνια μετά, είναι τόσο εμποτισμένος ως σύστημα στο κοινωνικό συνειδητό, ώστε να αναγνωρίζουμε αυτόν πλέον ως τον νέο φυσικό νόμο της τάξης πραγμάτων, τον μοναδικό τρόπο που μπορεί να λειτουργήσει μια οικονομία, και κατ’ επέκταση, μια κοινωνία.

“Δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική”, μας έλεγε κάποτε η σιδηρά σκρόφα του Ηνωμένου Βασιλείου, και ιδεολογική μητέρα των κυβερνώντων καπιταλιστών του σήμερα, γνωστή εν ζωή σε όλους, ως Μάργκαρετ Θάτσερ.

Φαστ φόργορντ 40 χρόνια μετά, και φτάνουμε στο COP26.

Και εκεί που δεν υπήρχε εναλλακτική μέχρι χθες, και η εξάρτηση του καπιταλισμού από τον άνθρακα, το πετρέλαιο, και το φυσικό αέριο, ήταν κι αυτή ένα δεδομένο της ζωής, ξαφνικά, από ό,τι φαίνεται από τις εξαγγελίες των ηγέτιδων χώρων στην σύνοδο κορυφής της Γλασκώβης για την κλιματική αλλαγή, υπάρχει εναλλακτική.

Μωρέ τι μας λες; Αλήθεια; Πέφτω από τα σύννεφα!

Ξαφνικά, χώρες που είναι υπεύθυνες για το 77% των συνολικών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα που βρίσκονται αυτή τη στιγμή στην ατμόσφαιρα, ξεσκίζονται να κάνουν εξαγγελίες για το πώς θα μηδενίσουν τους ρύπους τους.

Και μιλάμε για δυνατούς παίκτες, όπως η Σαουδική Αραβία, η Ρωσία, οι ΗΠΑ, η ΕΕ, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Κίνα και η Αυστραλία, όχι για τίποτα χλέπια.

Ναι, που λέτε, αυτά τα καλά παιδιά της παγκόσμιας καπιταλιστικής λαίλαπας, έρχονται τώρα να μας σώσουν από τις επιπτώσεις της παγκόσμιας καπιταλιστικής λαίλαπας.

Από δω και πέρα, θα σας πήξουν στις πράσινες επενδύσεις, τα πράσινα πακέτα στήριξης της αγοράς, τις πράσινες θέσεις εργασίας, τα πράσινα, ανακυκλώσιμα, ανανεώσιμα, φιλικά προς το περιβάλλον, αλλά αρνητικά για τις τσέπες μας, προϊόντα και υπηρεσίες, και άλλα πολλά.

Δηλαδή, πάλι θα καούμε, αλλά αυτή τη φορά, δεν θα είναι μαύρα, και άραχνα, σαν το αργό πετρέλαιο, το μαζούτ, και τους καπνούς των εργοστασίων, γιατί αυτή τη φορά, αυτή τη φορά, μάγκες μου, θα καούμε πράσινα.

Όχι, δεν τρελάθηκαν, ούτε απέκτησαν συνείδηση, ούτε έγιναν “πράσινοι”, έτσι, στα ξαφνικά.

Απλά, μυρίστηκαν κατά που θα πάνε από εδώ και μπρος οι φοροαπαλλαγές, οι φοροελαφρύνσεις, και οι κρατικές επιχορηγήσεις, δηλαδή, το κρατικό χρήμα, δηλαδή, το δημόσιο χρήμα, δηλαδή…οι φόροι μας.

Και εμείς, καθόμαστε και τους κοιτάμε. Μιλάμε, είμαστε τέρμα ηλίθιοι.

Βλέπετε, αυτό που δεν φαίνεται να καταλαβαίνει ο κοσμάκης είναι ότι οπότε ο καπιταλισμός τα βρίσκει σκούρα, αντί να διαλυθεί, αναπροσαρμόζεται, ώστε η άρχουσα τάξη να παραμένει άρχουσα, και εμείς, οι υπόλοιποι, να παραμένουμε ζητιάνοι.

Γι’ αυτό το καταραμένο, το business as usual.

Ο καπιταλισμός αλλάζει, πιτσιρίκια. Μας το είπαν οι ίδιοι οι καπιταλιστές χαρτί και καλαμάρι, πως αλλάζει και τι θα γίνει, στο Νταβός, την χρονιά που πέρασε, όταν εξήγγειλαν το The Great Reset στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, αλλά εμείς ήμασταν πολύ απασχολημένοι να μετράμε νεκρούς και κρούσματα, οπότε κανένας δεν έδωσε σημασία.

Την ώρα λοιπόν που οι ισχυροί συναντιούνται στην Γλασκώβη, όχι για να δουν τι θα κάνουν με το θέμα της κλιματικής αλλαγής, αλλά για να δουν πως θα συνεχίσουν να κερδοφορούν όσο ο πλανήτης συνεχίζει να καταστρέφεται, με τους ανθρώπους πάνω, κάποιοι δεν φαίνεται να είναι καλεσμένοι στο πάρτι.

Φτάνουμε, λοιπόν, στο σήμερα, όπου οι μεγαλύτεροι ρυπαντές του πλανήτη, οι μεγάλες πετρελαϊκές εταιρείες, διαμαρτυρήθηκαν, λέει, επειδή ο ΟΗΕ δεν τους θέλει στη σύνοδο κορυφής της Γλασκώβης για την κλιματική αλλαγή.

Και καλά, αυτοί καλά κάνουν και διαμαρτύρονται, αφού φοβούνται για το δημόσιο χρήμα με το οποίο τροφοδοτούνται από τα κράτη κάθε χρόνο.

Ναι, αυτές οι ιδιωτικές εταιρείες μεγαθήρια, που έχουν μεγαλύτερη ισχύ από ολόκληρα κράτη, δέχονται κρατικές επιχορηγήσεις, φοροαπαλλαγές και φοροελαφρύνσεις, της τάξεως των 5 τρισεκατομμυρίων δολαρίων τον χρόνο.

Ναι, τρισεκατομμυρίων, δεν είναι τυπογραφικό λάθος.

Ε, με τόσο κασέρι να διακυβεύεται, φυσικά και θα διαμαρτυρηθούν, στήνοντας ένα θεατράκι, ότι, τάχα μου, τα πολιτικά τους υπαλληλάκια όπως ο Μπάιντεν, ο Μακρόν, ο Τζόνσον, η Μέρκελ, ο Πούτιν και ο Σι Τζινπίνγκ, τάχα μου, τους κρατάνε μούτρα που κερδοσκοπούν κάνοντας το μεγαλύτερο μπάρμπεκιου στην ιστορία της ανθρωπότητας, δηλαδή, ψήνοντας στην κυριολεξία έναν ολόκληρο πλανήτη.

Το παράξενο της υπόθεσης δεν είναι το θράσος τους, και η υπεροψία τους. Το απαράδεκτο της υπόθεσης είναι ότι δεν βγήκε ούτε ένας επίσημος να τους πει πως το γεγονός ότι διαμαρτύρονται που δεν είναι καλεσμένοι σε μια σύνοδο με θέμα την κλιματική αλλαγή, είναι σαν να διαμαρτύρονται οι εμπρηστές για αποκλεισμό από ένα συνέδριο δασοπυρόσβεσης.

Είναι ένας τρελός τρελός κόσμος. Είναι επικίνδυνα εκεί έξω, πιτσιρίκια μου. Οι τρόφιμοι του ψυχιατρείου δεν έχουν δραπετεύσει απλά από το άσυλο, αλλά έχουν αναλάβει και την διακυβέρνηση του, και εμείς τους υπηρετούμε.

Από το μακρινό Αμστελόδαμο, με τους πενιχρούς, αλλά όχι αμελητέους, 40.000 στην διαμαρτυρία για την απραξία των κρατών στο θέμα της κλιματικής κρίσης, με αγάπη,

Κώστας

(Φίλε Κώστα, είναι ένας υπέροχος κόσμος. Και έχει πολύ γέλιο. Δεν είναι πολύ αστείο που έχουν λυσσάξει με την κλιματική αλλαγή αλλά δεν λένε πως για την κλιματική αλλαγή ευθύνεται ο καπιταλισμός; Κώστα, το λάθος μας είναι ότι έχουμε πάρει την ύπαρξή μας και την ανθρωπότητα πολύ στα σοβαρά. Η Ιστορία μας δείχνει πως δεν πρέπει. Ας απολαύσουμε αυτή την σουρεαλιστική εποχή που ζούμε. Να είσαι καλά. Την αγάπη μου.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.

H αναδημοσίευση των κειμένων του pitsirikos.net επιτρέπεται μόνο κατόπιν άδειας. Επικοινωνήστε στο pitsiriko@gmail.com.