Στη χώρα που γέννησε τις δικαιολογίες, μόνο ο παραλογισμός μπορεί να κυριαρχήσει

Αγαπητέ Πιτσιρίκο,
“Ναι, αλλά…”. Η εναρκτήρια φράση της επιχειρηματολογίας πολλών ΝεοΕλλήνων.
Σκότωσε κάποιος τη σύζυγό του με 7 μαχαιριές. “Ναι, αλλά η γυναίκα τον απείλησε ότι θα φύγει από το σπίτι…”, δικαιολόγησαν κάποιοι.

Ομαδικός βιασμός μιας γυναίκας από οκτώ άνδρες. “Ναι, αλλά η γυναίκα ήταν προκλητικά ντυμένη…”, δικαιολόγησαν κάποιοι.

15χρονος νεκρός από σφαίρες αστυνομικού. “Ναι, αλλά ο πιτσιρικάς έβρισε τη μάνα του αστυνομικού…”, δικαιολόγησαν κάποιοι.

Παραλογισμός, μοιρολατρία και παθητικότητα. Αν καταστραφεί η Ελλάδα, τα παραπάνω τρία στοιχεία φτάνουν για να την καταστρέψουν ξανά και ξανά και ξανά.

Μα καλά, πώς γίνεται να επαναλαμβάνονται διαρκώς -με συγκεκριμένη μάλιστα περιοδικότητα– οι ίδιες καταστάσεις;

Δεν ξέρω! Μπορώ όμως –με βεβαιότητα– να πω τα εξής: Η κυκλική επανάληψη καταστάσεων διέπεται – στη μαθηματική μοντελοποίηση – από τον κανόνα της “Ενεργοποίησης και Απενεργοποίησης” (Activation & Inhibition). Δηλαδή, μία κατάσταση Α ενεργοποιεί την κατάσταση Β. Η κατάσταση Β, με τη σειρά της, απενεργοποιεί την κατάσταση A (Α activates B and B inhibits A) .

Όπου κατάσταση Α, βάλε τον θυμό! Όπου κατάσταση Β, βάλε τη γνώση! Ο θυμός ενεργοποιεί τη γνώση και η γνώση απενεργοποιεί το θυμό.

Όταν η γνώση κυριαρχεί, ο θυμός είναι υποτονικός. Όταν όμως ο θυμός κυριαρχεί, η γνώση μειονεκτεί! Και μάλιστα, ενώ τα γνωστικά εφόδια αποτελούν προϊόν χρόνιας και κοπιαστικής προσπάθειας, ο θυμός έρχεται εύκολα και γρήγορα!

Πού βρισκόμαστε, λοιπόν, από πλευράς γνώσης: σε αλχημιστικά μονοπάτια, δηλαδή στα παραμύθια, ρομάντζα και μυθιστορήματα, όπως έγραψες σε προηγούμενο άρθρο σου.

Από πλευράς θυμού: πλησιάζουμε την ταχύτητα του φωτός! Για αυτό, όπως πάλι έγραψες σε προηγούμενο άρθρο σου, οι φασίστες διαρκώς πληθαίνουν. Γιατί στους μόνιμα θυμωμένους ψαρεύει ο φασισμός.

Και οι στάχτες της κρίσης του κορονοϊού θα επαληθεύσουν την περιοδική συνέπεια της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, που –δυστυχώς- οφείλει να επαναλαμβάνεται!

Από τις λασπώδεις όχθες του Σπρέε, κάπου ανάμεσα στο Δυτικό και Ανατολικό Βερολίνο,

Με αγάπη, Ανδρέας.

ΥΓ1. Επειδή μου αρέσει να βρίσκω λύσεις στα προβλήματα και όχι να βρίσκω προβλήματα στις λύσεις, σου στέλνω ένα βίντεο από μια καταπληκτική διάλεξη! Ο ομιλητής, κορυφαίος επιστήμονας στο τομέα της Μαθηματικής και Υπολογιστικής Βιολογίας, αναλύει τα εξής:

1. Παρουσιάζει πως η κατάκτηση της επιστημονικής γνώσης δεν έρχεται μέσα από προγραμματισμένα, γραμμικά και ισόποσα βήματα. Αναζητώντας τη λύση ενός αναπάντητου ερωτήματος, οι αποτυχείς απόπειρες είναι αυτές που θα οδηγήσουν είτε στη απάντηση που ψάχνουμε είτε ακόμα και σε άλλες απαντήσεις σε άλλα προβλήματα.

2. Αναφέρεται στο μοτίβο του “Ναι, και…” ως μια βασική αρχή αυτοσχεδιασμού που όμως μπορεί να βοηθήσει κάποιον να κατακτήσει τη γνώση. Δηλαδή, να αποδεχτείς κάποια επιχειρηματολογία και να οικοδομήσεις πάνω σε αυτή. Ακριβώς το αντίθετο, δηλαδή, με την “Ναι, αλλά…” κυρίαρχη νεοελληνική αντίληψη.

(Αγαπητέ Ανδρέα, το “Ναι, αλλά…” είναι το μότο μιας κοινωνίας που δεν θέλει να αλλάξει τίποτα. Δηλαδή, μιας κοινωνίας τελειωμένης. Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως οι Έλληνες γνωρίζουν πως δεν υπάρχει Δικαιοσύνη στην Ελλάδα -όποιος είχε ακόμα αμφιβολίες για αυτό πρέπει να μην έχει καμία μετά την χρεοκοπία της χώρας για την οποία δεν οδηγήθηκε κανείς στην Δικαιοσύνη ή έστω με την υπόθεση του Noor 1 με την …ασυνόδευτη ηρωίνη-, οπότε οι Έλληνες δικάζουν στο μυαλό τους και στα social media. Στη φαντασία τους, δηλαδή. Μάλλον και η Ελλάδα υπάρχει μόνο στη φαντασία μας, αφού είναι μια φανταστική χώρα, μια χώρα που δεν υπάρχει. Να είσαι καλά. Την αγάπη μου.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.