Πλειοψηφία της ηλιθιότητας ή αδράνεια της αποβλάκωσης;
Αγαπητέ Πιτσιρίκο,
Γνώση, κριτική ανάλυση και διαμόρφωση συνείδησης. Μερικά, μόνο, από τα εφόδια που θα σε κάνουν να σκεφτείς.
Για αυτά τα εφόδια είναι που έχεις γράψει αμέτρητες φορές. Τα εφόδια που, κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, δεν υπήρχαν σε μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας. Της κοινωνίας που κρίνει αλλά δεν της αρέσει να κρίνεται.
Τελικά, τι ήταν πιο ισχυρό; Η ηλιθιότητα που απέκτησε μαζική μορφή ή η αποβλάκωση που στέκει αγέρωχη και αργεί να ξεθυμάνει;
Θα αφήσω τους τραγουδοποιούς να απαντήσουν κάνοντας, ταυτόχρονα, μια σύντομη ιστορική αναδρομή μέσα από τους στίχους τους.
Στο τραγούδι “Κάγκελα παντού” του Τζίμη Πανούση, υπάρχει ο στίχος: “…είμαστε η αδικημένη γενιά του ‘60, δίχως κατοχή και πείνα χωρίς ρετσίνα”.
Δεκαετία του ‘60. Τόπος Ελλάδα. Οι νέοι αμφισβητούν και διεκδικούν. Οι γονείς, ειρωνεύονται και απαντούν στα παιδιά τους: “Εμείς επιζήσαμε από την κατοχή και τον πόλεμο. Εσείς, δεν είχατε καμία δυσκολία στην ζωή σας, είστε ευλογημένοι και δεν πρέπει να διαμαρτύρεστε για τίποτα”.
Τα αποτελέσματα: Ολόκληρες γενιές να κουβαλούν τα κόμπλεξ των γονιών τους και να συνεχίζουν να τα σπέρνουν και στα δικά τους παιδιά.
Στο τραγούδι “Επαρχία 1978” του Β. Παπακωνσταντίνου, υπάρχει ο στίχος: “…στην τηλεόραση το βράδυ η κυρά Λένη, κοιτώντας σήριαλ θα κλάψει από συγκίνηση”.
Δώστε τηλεόραση στο ΛΑΟ! Η προτροπή της κυρίαρχης τάξης στην Ελλάδα, λίγα μόνο χρόνια μετά τη μεταπολίτευση.
Τα αποτελέσματα: ολόκληρες γενιές, ακόμα και τώρα, θεωρούν ότι η δεκαετία του 1960 στην Ελλάδα απεικονίζεται πιστά μέσα από τις ταινίες του κλασικού ελληνικού κινηματογράφου.
Η ώρα της κρίσης έφτασε, λοιπόν. Οι άρχοντες αυτού του τόπου, αφού έχουν βάλει ενέχυρο ακόμα και τα εγγόνια όλης της κοινωνίας αποφασίζουν.
Τα αποτελέσματα: έβαλαν ενέχυρο και τα τρισέγγονά τους.
Και αν βρεθούνε μπροστά σε αδιέξοδο, έχουν την λύση: Δώστε κοινωνικά δίκτυα στο ΛΑΟ!
Από τις παγωμένες όχθες του Σπρέε, κάπου ανάμεσα στο Δυτικό και Ανατολικό Βερολίνο,
Με αγάπη,
Ανδρέας
Υ.Γ. Στο τραγούδι “Φυσάει Κόντρα” των Active Member, υπάρχει ο ανυπέρβλητος στίχος: “…για τα μάτια ενός παιδιού που ψάχνει γη, γκρεμίζω ουρανούς, λυτρώνω μάνες και γιους”. Καλά τα λέει ο ποιητής. Το κοινό ακούει;
(Αγαπητέ Ανδρέα, αυτές τις μέρες, στην Ελλάδα, οι “μοντέρνοι” χρήστες των social media αναζητούν ακόμα λύσεις από την τηλεόραση και τα θλιβερά πρόσωπά της. Αν κάτι είναι πολύ εντυπωσιακό στην Ελλάδα -μέσα στα τόσα-, είναι η αδυναμία των ανθρώπων να μάθουν και να αλλάξουν. “Κάνω βουτιές σε βόθρο με εικόνες”, που τραγουδούσε ο Τζίμης Πανούσης. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, για την Ελλάδα τα έχει πει όλα ο Γιάννης Τσαρούχης, με μια φράση: “Η Ελλάδα! Τι ωραίο σκηνικό, πράγματι! Αλλά πόσο κακή παράσταση, θεέ μου!”. Πάντως, το σκηνικό παραμένει όμορφο. Αν μείνεις μακριά από την παράσταση, η Ελλάδα είναι παράδεισος. Να είσαι καλά. Την αγάπη μου.)
Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου
Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.