200 χρόνια!
Γεια σου Πιτσιρίκο!
Μόλις γυρίσαμε από το θέατρο όπου απολαύσαμε τον Χριστόφορο! Μια που σήμερα ήταν τα Θεοφάνεια, έριξα και τον γιο μου στην κολυμπήθρα του θεάτρου Τζένη Καρέζη για να πάρει το βάφτισμά του και σε αυτό το θεατρικό είδος. Του άρεσε, αν και είχε πολλές απορίες (ετών 14). Το καλό είναι ότι τις μοιραζόταν μαζί μου κι έτσι, μετά την παράσταση και τρώγοντας βρώμικο στη Μαβίλη, έλυνα ό,τι απορίες ήξερα να λύσω.
Το χειροκρότημα του καλωσορίσματος δεν θα τελείωνε ποτέ αν δεν το ζητούσε ευγενικά ο Χριστόφορος. Χειροκρότημα ζεστό, με πάθος, με επιφωνήματα, μέσα από την καρδιά και μέσα από την καταπίεση και την αγανάκτηση του καθενός και της καθεμιάς. Σαν να του έλεγε, προτού καν αρχίσει την παράσταση, «πες τα ρε φίλε, πες τα γ@μώτο»!
Το κοινό είχε -ή έτσι μου φαινόταν εμένα- μια ταύτιση που σπάνια συναντάς. Όπως στα βίντεο στο Zaraleaks TV, όπου τα σχόλια πέφτουν βροχή και τα like δίνουν και παίρνουν μαζί με τις φιλοφρονήσεις προς τον Χριστόφορο, έτσι το ένιωσα και στην παράσταση. Σαν να ήμασταν όλοι μαζεμένοι, συνεννοημένοι, διψασμένοι και κρεμασμένοι από τα χείλη του Χριστόφορου για να ξεσπάσουμε σε χειροκρότημα. Περίεργο συναίσθημα. Δυνατό.
Είναι ανακούφιση να νιώθεις ότι δεν έχεις τρελαθεί και δεν τα βλέπεις όλα μόνο στραβά παντού και δεν είσαι μόνος σου. Υπάρχουν κι άλλοι και μαζεύονται τις Πέμπτες. Και τις Τρίτες στο γιουτιούμπι. Κι ας είναι οι μισοί Πελοποννήσιοι, που λέει κι ο Χριστόφορος, χαχα.
Το κείμενο δεν χρειάζεται συστάσεις. Νομίζω αν βρίσκατε έναν εικονογράφο και το βγάζατε σε βιβλίο για μαθητές Δημοτικού (εννοώ εξωσχολικό φυσικά!), θα γίνει best seller. Όπως διαλαλούν πλέον στις πολυεθνικές μέσω των εκπαιδευτών του σύγχρονου μάνατζμεντ, you have to unlearn and learn again. Έτσι βρήκαν αυτό το νέο σλόγκαν για να μετατρέψουν τους υπαλλήλους σε ανθρώπους-λάστιχο προκειμένου να βγάλουν την ίδια δουλειά μετά από κάθε τσουνάμι απολύσεων που χάνουν το 25% των συναδέλφων τους, χωρίς να χάνουν το ηθικό τους.
Έτσι λοιπόν και με τα παιδάκια του Δημοτικού. Από τη μια θα μαθαίνουν στο σχολειό το πόσο υπεργαμάτοι ήταν οι σύγχρονοι πρόγονοι μέσα από τα βιβλία τα επίσημα, και από την άλλη, στο σπίτι με την μαμά και τον μπαμπά, θα διαβάζουμε και το “unlearn” βιβλίο του ΠιτσιρικοΖαραλίκου. Γαμάτοι οι πρόγονοι αλλά ήταν και κάτι κοπρίτες, νααααα με το συμπάθιο. Έγκαιρα όμως, εκεί περίπου, τρίτη ή το πολύ τετάρτη Δημοτικού, μην το αργήσετε και μετά πάρουν τα μυαλά των παιδιών πολύ αέρα. Σύντομα οι σφαλιάρες να πέσουν για να μην νιώθουν και «ηθικό βάρος» ότι σηκώνουν στις πλάτες τους τα παιδάκια και να σκέφτονται κάθε βράδυ πως θα πρέπει να γίνουν κι αυτά τόσο γαμάτοι υπερ-ήρωες όπως οι υπερ-γαμάτοι πρόγονοί τους.
Εντάξει, ίσως να μην γίνει επανάσταση από εμάς που είδαμε την παράσταση αυτή, αλλά μια ωραιότατη διάθεση για να βλέπεις τα όμορφα πράγματα στη ζωή, στην αφήνει νομίζω. Γιατί, τελικά, αυτό έχει περισσότερη σημασία. Υπάρχουν όλα στη ζωή. Το θέμα είναι τι θα επιλέξεις να κοιτάζεις και τι θα επιλέξεις να νιώσεις.
Γι’ αυτό και τόσοι υπέροχοι άνθρωποι έχουν αγκαλιάσει αυτό το όμορφο μπλογκ σου, Πιτσιρίκο, και μας δίνουν την τόσο διαφορετική ματιά τους, μας δίνουν τροφή για προβληματισμό, για περισσότερο ψάξιμο και διάβασμα, για συζήτηση και διάλογο. Δεν θα τολμούσα να ονοματίσω τα υπέροχα παιδιά που γράφουν τα απολαυστικά κείμενα και podcasts, σίγουρα θα ξεχνούσα κάποιους και θα ήταν κρίμα.
Ήθελα έτσι απλά να μοιραστώ κάποια συναισθήματα που ένιωσα από την παράσταση, τίποτα περισσότερο.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε σένα κι άλλο ένα στον Χριστόφορο.
Να είσαι καλά!
Αντώνης
(Αγαπητέ Αντώνη, χαίρομαι που σας άρεσε η παράσταση του Χριστόφορου. Είναι στην καλύτερη στιγμή του. Αντώνη, η παράσταση αυτή οφείλεται στον Χριστόφορο, και γράψαμε παρέα, εξαιτίας του τεράστιου πείσματος που έχει. Το Σεπτέμβριο που ήμουν στο νησί και ο Χριστόφορος με περίμενε στην Αθήνα, μια φίλη -που ήταν μπροστά σε ένα τηλέφωνο με τον Χριστόφορο- μου είπε “εγώ, πάντως, αν ήμουν στην θέση του Ζαραλίκου, θα σε είχα βρίσει πολύ άσχημα”. Αντώνη, μακάρι ο Χριστόφορος να γίνει η αφορμή, για να καταλάβουν πολλοί νέοι άνθρωποι -και ιδιαίτερα καλλιτέχνες- πως και στο θέατρο, και στο Διαδίκτυο, και παντού, μπορείς να λες αυτά που σκέφτεσαι και να μην έχεις αφεντικό. Υπάρχει και αυτή η επιλογή στη ζωή. Αυτή η επιλογή είναι μονόδρομος, αν επιθυμείς να έχεις την αξιοπρέπειά σου. Αντώνη, ο Χριστόφορος κι εγώ σε ευχαριστούμε από καρδιάς. Την αγάπη μας.)
(Η φωτογραφία του Χριστόφορου Ζαραλίκου με τον Κώστα Καζάκο είναι από το φουαγιέ του θεάτρου “Τζένη Καρέζη”, μετά την πρεμιέρα. Οι φωτογραφίες του Χριστόφορου με την Τσούπρα είναι από τις μέρες που γράφαμε, γελούσαμε και …τρώγαμε.)
(Η παράσταση “1821-2021, Διακόσια Χρόνια Δανεικά” θα παίζεται στο θέατρο “Τζένη Καρέζη” για τέσσερα Σάββατα -8, 15, 22 και 28 Ιανουαρίου- στις 21.15, ενώ σύντομα θα είναι διαθέσιμη on demand στο Διαδίκτυο, για όλες τις φίλες και τους φίλους στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.)
Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου
Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.