Επάγγελμα Διεθνολόγος

«Πιο εύκολα βρίσκεις διεθνολόγο, παρά υδραυλικό» άκουσα τη σύζυγό μου να λέει σε φίλη της, την ώρα που παρακολουθούσαν μαζί από την τηλεόραση τις τελευταίες εξελίξεις στην Ουκρανία.

Η διαπίστωσή της αυτή είχε συνδυαστεί με την αδυναμία να βρει διαθέσιμο έναν υδραυλικό, προκειμένου να μας επισκεφθεί και να φτιάξει ένα σωλήνα του λουτρού.

«Ορίστε» συνέχισε απευθυνόμενη στη φίλη της, «από το πρωί που άκουγα ραδιόφωνο στο δρόμο για την δουλειά μέχρι την ώρα που επέστρεφα, δεν υπήρχε εκπομπή που να μη φιλοξενήσει την άποψη ενός διεθνολόγου. Αυτοί οι άνθρωποι ήθελα να ήξερα, ρε Μαίρη, δεν κάνουν καμιά άλλη δουλειά;»

«Όχι, δεν κάνουν» της απάντησα, χωρίς να ερωτηθώ, αφού εγώ, αν και παρών στα όσα λέγανε μεταξύ τους τα κορίτσια, με κάτι άλλο ήμουνα απασχολημένος.

«Εσύ να κοιτάζεις την δουλειά σου και να μην πετάγεσαι εκεί που δεν σε σπέρνουν» μου είπε γνωρίζοντας πολύ καλά από προηγούμενες συζητήσεις, τις απόψεις μου για επιστήμονες που ξημεροβραδιάζονται στη τηλεόραση ή μιλάνε σε πρωινές, απογευματινές- δεν αποκλείεται και μεταμεσονύκτιες- ραδιοφωνικές εκπομπές.

-Να σου λύσω την απορία, δεν θέλεις; Ε, λοιπόν αυτοί οι άνθρωποι δεν κάνουν καμία παραγωγική δουλειά. Είναι συνήθως Καθηγητές, που, αντί να διδάσκουν στα Πανεπιστήμιά τους, εμφανίζονται στη τηλεόραση ή τα ραδιόφωνα και λένε μια άποψη που δεν έχει καμία πρακτική αξία. Αν προχωρούν σε προβλέψεις για την εξέλιξη μιας κατάστασης, συνήθως πέφτουν έξω. Με απλά λόγια δεν είναι σοβαροί, γιατί ένας σοβαρός άνθρωπος δεν αφήνει την εργασία του για να κάνει περατζάδα σε τηλεοπτικά μέσα που στερούνται σοβαρότητας.

-Μα είναι επιστήμονες οι άνθρωποι, βρε Αλέξη» πετάχτηκε η Μαίρη. «Όλο και κάτι έχουν να μας πουν».

Στην πραγματικότητα τίποτα δεν έχουν να μας πουν αυτοί οι άνθρωποι. Μας λένε, με κομψές εκφράσεις, αυτά που όλοι βλέπουμε και έχουμε ήδη διαπιστώσει. Με απίστευτη σοβαροφάνεια, ερμηνεύουν συμβάντα κατόπιν εορτής, αναλύουν αίτια ή αφορμές μιας κρίσης, και, χωρίς να προτείνουν τίποτα, καταναλώνουν τηλεοπτικό ή ραδιοφωνικό χρόνο προκειμένου να γεμίσει μια εκπομπή.

Παραμερίζοντας την προκατάληψή μου, για ανθρώπους που δεν εργάζονται στην πραγματική οικονομία ή δεν βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της λήψης κρίσιμων πολιτικών αποφάσεων και φλυαρούν ακατάσχετα σε ραδιοτηλεοπτικά μέσα, έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι οι επιστήμονες που επιζητούν την δημοσιότητα -και γιατί όχι και μια θέση κυβερνητικού συμβούλου- όχι μόνο δεν προσφέρουν τίποτα στο κοινό που τους παρακολουθεί αλλά πολλές φορές τρομοκρατούν και τους απλούς ανθρώπους χωρίς λόγο.

Οι υποθέσεις και οι αναλύσεις τους- αν εξαιρέσεις την χρήση καλολογικών στοιχείων στο λόγο τους- σε τίποτα δεν διαφέρουν από τις απόψεις ανθρώπων που παίρνουν μέρος σε ζωντανές ραδιοφωνικές εκπομπές και λένε τον πόνο τους.

«Μπήκε ο Ρώσος στην Ουκρανία, Κύριε μου, για να την πάρει και να την κάνει δική του όπως ήτανε παλιά και σε ρωτάω, ποιος θα εμποδίσει τώρα τον Τούρκο να χτυπήσει τα νησιά μας ή την Θράκη; Μόνοι μας θα τα βγάλουμε πέρα» λέει ο «λαϊκός» (Επεξήγηση Γ.Κ: ο χαρακτηρισμός δεν είναι υποτιμητικός και αναφέρεται σε ιστορικό διαχωρισμό του παρελθόντος) που βγαίνει στον αέρα πολιτικής εκπομπής ραδιοσταθμού- δεν ξέρω πόσο του στοιχίζει η αναμονή για να βγει στον αέρα από το τηλεφωνικό κέντρο, αλλά αυτό δεν μας αφορά στο παρόν- «Ο Πούτιν επιδιώκει να διορθώσει το ιστορικό λάθος της διάλυσης της Σοβιετικής Ένωσης» απαντάει σε μια γενικόλογη ερώτηση ο διεθνολόγος Συρίγος, «ενώ ο Ερντογάν λυπάται για τη διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και θέλει να την αναστήσει. Και να έχουμε υπόψη ότι η Ουκρανία πολεμάει μόνη της».

Καθηγητής και «λαϊκός», τα ίδια πάνω- κάτω λένε και οι δύο. Σε τίποτα δεν διαφέρουν.
Εκείνο που διαφέρει είναι η αντιμετώπιση από τους ραδιοφωνικούς παραγωγούς του καθενός από τους εκφέροντες την άποψή του για τα διαδραματιζόμενα στην Ουκρανία.

«Πέστε μας, εσείς Κύριε Καθηγητά, σαν ειδικός» ή «Η άποψη σας Κύριε Καθηγητά έχει βαρύνουσα σημασία στην κοινή γνώμη» ρωτάει ο, καθ’ έξιν, δουλοπρεπής δημοσιογράφος ένα Καθηγητή, στα μάτια του οποίου ο τελευταίος φαίνεται σπουδαίος (Σχόλιο Γ.Κ: Αν είχε διαβάσει το «Ημερολόγιο ενός τρελού» του Γκόγκολ, θα καταλάβαινε γιατί το θάμβος από την σπουδαιοφάνεια ενός σημαντικού, κατά την δική του γνώμη, προσώπου τον υποβιβάζουν σε ένα θλιβερό λακέ της εργοδοσίας), «Τελειώνετε Κύριε Παναγιώτη τον συλλογισμό σας, στη γραμμή περιμένουν άλλοι ακροατές για να πάρουν τον λόγο» λέει στον αφελή άνθρωπο που κάνει τον ίδια ακριβώς συλλογισμό με τον επιφανή Καθηγητή.
(Σύσταση κειμενογράφου : Για την εκτόνωση του θυμικού σας μην τηλεφωνείτε και μη στέλνετε μηνύματα, που χρυσοπληρώνετε, σε αυτές τις πoυτάνες της δημοσιογραφικής πιάτσας. Να ξέρετε ότι την ώρα που μιλάτε- η λέτε καμία μ@λακία, δεν είναι κακό πράγμα- ο δημοσιογράφος μπορεί να επαναλαμβάνει την παλινδρομική κίνηση της χούφτας του και να σκάει στα γέλια με τον ηχολήπτη ή αν λέτε κάτι, ενοχλητικό για αυτούς που υποστηρίζει, να σας διακόψει για να ρίξει διαφημίσεις. Το μάθημα αυτό παρέδωσε η ιέρεια της δημοσιογραφίας, η Όλγα Τρέμη, όταν σε ζωντανή συνομιλία της με τον μακαρίτη τον Γλέζο, ο τελευταίος άρχισε να καταφέρεται εναντίον των τραπεζιτών. «Κόφ’ τον» έκανε κουνώντας το χέρι στον Ευαγγελάτο)

Προσωπικά, και το γράφω μετά γνώσης λόγου, λατρεύω τις αυθόρμητες εκφράσεις των «λαϊκών» ανθρώπων, αφού αυτές χαρακτηρίζονται από μια ιδιαίτερη αμεσότητα σε αντίθεση με τις γλοιώδεις λεκτικές πομφόλυγες των διαφόρων ειδικών.

Στη λέξη «Τούρκος» ή «Ρώσος», που αναφέρει ο απλός άνθρωπος, συμπυκνώνονται όλοι οι φορείς άσκησης μιας πολιτικής και δεν απαιτείται ο πλατειασμός με ειδικές αναφορές σε υπουργεία Εξωτερικών, εκπροσώπους τύπου, κυβερνητικά συμβούλια και άλλα πολλά περιττά που συνήθως μπερδεύουν όχι μόνο αυτούς που τα ακούνε αλλά και αυτούς που τα λένε.

«Βγήκε ο Ρώσος και είπε να μην τολμήσουν να βάλουν πυραύλους στη Σουηδία, γιατί θα γίνουν όλα Γης Μαδιάμ» άκουσα σε νυχτερινή εκπομπή κάποιον να λέει.

Κανένας Ρώσος δεν βγήκε στα καλά καθούμενα και άρχισε από μόνος του να μιλάει. Βγήκε η Ζαχάροβα, Διευθύντρια του Τμήματος Πληροφοριών και Τύπου του Υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσικής Ομοσπονδίας -τιμής ένεκεν στο επάγγελμα του διεθνολόγου εμφανίζεται στην κύρια φωτογραφία του κειμένου- και είπε ορθά κοφτά να μην διανοηθούν να μπουν στο ΝΑΤΟ Σουηδία και Φινλανδία, γιατί θα γίνει χρήση όπλων.

Χρειάζεται να ακούσεις διεθνολόγο, εκ των υστέρων, για να καταλάβεις ότι η εφαρμογή μιας πολιτικής αντίθετης στα συμφέροντα της Ρωσίας θα έχει σαν συνέπεια πόλεμο;

Όχι, δεν χρειάζεται ούτε εκ των υστέρων ούτε εκ των προτέρων.

Αφού εκ των προτέρων, με εξαίρεση τους Αμερικάνους που είναι σοβαροί, όλοι οι Ευρωπαίοι διεθνολόγοι έπεσαν έξω στις προβλέψεις τους σχετικά με τα σχέδια της Ρωσίας.

Γ.Κ.

(Αγαπητέ φίλε, εγώ για τον πόλεμο ενημερώνομαι από τους ταξιτζήδες. Οι Αμερικανοί είναι σοβαροί γιατί έχουν κάνει πολλούς πολέμους και ξέρουν πως ο πόλεμος είναι just business. Όποιος προσεγγίζει τον πόλεμο με τους όρους “καλός” και “κακός” ή με διάφορα συναισθηματικά, δεν ξέρει τι του γίνεται. Οι Αμερικανοί λοιπόν διαπιστώνουν πως ο Πούτιν δεν έχει σκορπίσει σοκ και δέος στην Ουκρανία, ενώ μπορεί να το κάνει. Κάτι σημαίνει αυτό. Θα περιμένω να μας το αναλύσουν οι …διεθνολόγοι. Αν θέλετε να γελάσετε, μην βλέπετε τηλεόραση και μην ακούτε ραδιόφωνο. Στα social media πέφτει τρελό γέλιο. Διαβάζεις κάτι τύπους που απευθύνονται στον Πούτιν στα ελληνικά και του γράφουν “Μ@λάκα Πούτιν, φύγε από την Ουκρανία, γιατί θα έρθω στο Κρεμλίνο και θα σε γ@μήσω”. Να ‘ναι καλά οι άνθρωποι, έχω γελάσει πολύ αυτές τις μέρες. Να είστε κι εσείς καλά. Την αγάπη μου.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.

H αναδημοσίευση των κειμένων του pitsirikos.net επιτρέπεται μόνο κατόπιν άδειας. Επικοινωνήστε στο pitsiriko@gmail.com.