Η υποκρισία των δημοσιογράφων έχει φτάσει στο διάστημα
Συγκίνηση στους δημοσιογράφους των ΜΜΕ των δυτικών χωρών έχει προκαλέσει η στάση της γενναίας Ρωσοουκρανής δημοσιογράφου, Μαρίνας Οβσιανίκοβα, η οποία μπήκε στο στούντιο της κρατικής τηλεόρασης με ένα πλακάτ με συνθήματα κατά του πολέμου.
Είναι πάρα πολύ συγκινητική η στάση όλων αυτών των ξεπουλημένων δημοσιογράφων που είναι μόνιμα μπουκωμένοι με τα αρxίδια των αφεντικών τους αλλά εκτιμούν πάρα πολύ μια δημοσιογράφο στη Ρωσία που εναντιώνεται στον πόλεμο και στην προπαγάνδα της Ρωσίας.
Βέβαια, είναι και κάπως περίεργο αυτό, γιατί αναρωτιέσαι ποιος είναι ο λόγος που αυτοί οι δημοσιογράφοι δεν λένε τις απόψεις τους και στα ΜΜΕ που εργάζονται, όπου φροντίζουν πάντα να λένε αυτά που θέλουν τα άθλια και σιχαμερά αφεντικά τους.
Το πόσο ειλικρινής είναι η στάση των δημοσιογράφων των δυτικών ΜΜΕ απέναντι στους δημοσιογράφους που αντιστέκονται και κάνουν αυτό που πραγματικά είναι η δουλειά του δημοσιογράφου, φαίνεται από την στάση που κρατούν αυτοί οι ίδιοι δημοσιογράφοι απέναντι στον Τζούλιαν Ασάνζ, που κρατείται εδώ και δώδεκα χρόνια, επειδή τόλμησε να φέρει στο φως -μέσω των Wikileaks- την αλήθεια που κρύβουν οι δημοσιογράφοι.
Στην περίπτωση του Ασάνζ, οι δημοσιογράφοι θα έπρεπε όλα αυτά τα χρόνια να έχουν γυρίσει τον κόσμο ανάποδα, για να ελευθερωθεί ο Ασάνζ. Αυτό δεν συνέβη ποτέ.
Οπότε, είναι απίστευτα υποκριτές όλοι αυτοί οι δημοσιογράφοι που υμνούν την Μαρίνα Οβσιανίκοβα για την στάση της αλλά δεν λένε λέξη για τον Τζούλιαν Ασάνζ και θα πανηγυρίζουν, όταν ο Ασάνζ εκδοθεί στις ΗΠΑ.
Φοβερές κραυγές για να μην πάει φυλακή η Οβσιανίκοβα αλλά δεν πειράζει κιόλας που ο Ασάνζ είναι φυλακισμένος 12 χρόνια.
Στην Ελλάδα, συγκινήθηκαν πολύ όλοι οι ξεπουλημένοι δημοσιογράφοι από την στάση της Οβσιανίκοβα αλλά τον δολοφονημένο συνάδελφό τους, Γιώργο Καραϊβάζ, τον ξέχασαν αμέσως. Κάπως περίεργο δεν είναι αυτό;
Για μια ακόμα φορά, να γράψω πως δεν υπάρχει πιο σιχαμερή φάρα από τους δημοσιογράφους και πως καλό θα ήταν να τους αποφεύγετε.
Δεν είναι άθλιοι μόνο οι δεξιοί δημοσιογράφοι, αφού ακόμα χειρότεροι είναι οι “αριστεροί” δημοσιογράφοι που πουλάνε επανάσταση, ενώ δουλεύουν για βρωμερούς ολιγάρχες και πρεζέμπορες, με δικαιολογίες του τύπου “εγώ πουλάω την δουλειά μου και όχι τη συνείδησή μου”· τη συνείδηση την αφήνουν εκτός δουλειάς και εντός τσέπης.
Μακριά και από “εναλλακτικούς” δημοσιογράφους που στηρίζονται οικονομικά από …Ιδρύματα, ενώ μακριά και από “διανοούμενους” που νοιάζονται πάρα πολύ για τον Άνθρωπο (με κεφαλαίο Α.)
Επίσης, μακριά από δημοσιογράφους που πέρασαν μια ζωή μπουκωμένοι με τα αρxίδια των αφεντικών τους, ήταν κατά των πολιτών και υπέρ των συμφερόντων των αφεντικών τους για σαράντα χρόνια, και ξαφνικά, όταν βγήκαν στη σύνταξη, έγιναν Τσε Γκεβάρα και Πασιονάριες. Όξω ρε!
(Καταλαβαίνω πως αυτά που γράφω δεν με κάνουν και πολύ δημοφιλή αλλά αφενός δεν με νοιάζει γιατί δεν έχω κάτι να σας πουλήσω και αφετέρου θεωρώ κατάντια και πολύ ύποπτο να είσαι δημοφιλής στην Ελλάδα σήμερα. Το να είσαι δημοφιλής στο θλιβερό προτεκτοράτο Ελλάδα, μάλλον σημαίνει πως είσαι κάθαρμα. Επίσης, καλό είναι να σε εκτιμούν αυτοί που θέλεις να σε εκτιμούν, όχι τα λαμόγια.)
Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου
Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.