Αν η Βρετανία δεν είχε αναγκάσει την Ελλάδα να αντισταθεί στην Ιταλία το 1940;

Μετά την νίκη του κόμματος της Τζόρτζια Μελόνι στις ιταλικές εκλογές, διαβάζω πως δεν πρέπει κανένας Έλληνας να χαίρεται για τη νίκη της Μελόνι, επειδή η Μελόνι, σε νεαρή ηλικία, είχε χαρακτηρίσει τον Μπενίτο Μουσολίνι “καλό πολιτικό”, και όλοι ξέρουμε πως η Ιταλία, επί Μουσολίνι, επιτέθηκε στην Ελλάδα, οπότε όποιος χαίρεται για τη νίκη της Μελόνι, δεν σέβεται τους προγόνους του, οι οποίοι πολέμησαν τους Ιταλούς.

Κατ’ αρχάς, δεν πολέμησαν όλοι οι Έλληνες τους Ιταλούς, ενώ δεν είναι και κάνα μυστικό πως ο Ιωάννης Μεταξάς ήταν φασίστας, φιλικός προς τον Άξονα, και αναγκάστηκε να απαντήσει αρνητικά στον Μουσολίνι για οικονομικούς λόγους.

Το 67,42% του εξωτερικού χρέους της Ελλάδας το 1940 ήταν αγγλικά κεφάλαια, ενώ ιταλικά και γερμανικά κεφάλαια μαζί ήταν λιγότερο από 4%.

Το ΟΧΙ δεν το είπε ούτε ο Μεταξάς, ούτε ο ελληνικός λαός. Το ΌΧΙ το είπαν οι Βρετανοί. Τα προτεκτοράτα -όπως η Ελλάδα- δεν αποφασίζουν. Ακολουθούν εντολές.

Όποιος αμφιβάλλει για αυτό, να του θυμίσω την δήλωση του Μεταξά στην Daily Telegraph πέντε μήνες πριν την έναρξη του πολέμου:

«Είμεθα ουδέτεροι εφ’ όσον χρόνον η Αγγλία θέλει να είμεθα ουδέτεροι. Τίποτα δεν κάνομε χωρίς συνεννόησιν με την Αγγλία και, τις περισσότερες φορές, ό,τι κάνομε γίνεται κατά σύστασιν ή παράκλησιν της Αγγλίας. Η Ελλάς είναι ζωτικό τμήμα της αγγλικής αυτοκρατορικής αμύνης».

Δεν χαίρομαι, ούτε λυπάμαι για τη νίκη της Μελόνι. Δεν είναι ποδοσφαιρικός αγώνας, για να υποστηρίξω κάποια ομάδα.

Αυτό που κάνω είναι να προσπαθώ με ψυχραιμία να καταλάβω πού οφείλεται η άνοδος της Ακροδεξιάς στις ευρωπαϊκές χώρες.

Αντί να γράφουμε “συγκινητικά”, “συναισθηματικά” και “οργισμένα” τσιτάτα και να ρίχνουμε κατάρες στους φασίστες, καλό θα ήταν να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε τι έχουμε κάνει λάθος και η Ακροδεξιά σαρώνει.

Βέβαια, αυτά δεν πουλάνε. Ο κόσμος θέλει τσιτάτα για να κάνει like. Εν τω μεταξύ, βέβαια, η Ακροδεξιά σαρώνει. Τα τσιτάτα και οι κατάρες δεν ανακόπτουν την πορεία της.

Με την ευκαιρία, σκέφτομαι πώς θα είχε εξελιχτεί η Ελλάδα, αν είχε την δυνατότητα να μην πει “ΟΧΙ” στον Μουσολίνι.

Σκέφτομαι πως θα ήταν η Ελλάδα, αν δεν είχε αντισταθεί στους Ιταλούς. Πώς θα ήταν η Ελλάδα, αν η Βρετανία επέτρεπε στην Ελλάδα να παραμείνει ουδέτερη.

Προσοχή, δεν ακυρώνω αυτούς που πολέμησαν ηρωικά και αντιστάθηκαν σε Ιταλούς και Γερμανούς. Δόξα και τιμή.

Άλλωστε, αυτοί οι Έλληνες που αντιστάθηκαν δεν είχαν ούτε πολύ καλή ζωή, ούτε πολύ καλό τέλος.

Αντιθέτως, αυτοί που συνεργάστηκαν με τους κατακτητές, επιβραβεύτηκαν για την προδοσία τους και έκαναν ζωάρες και καριέρες.

Μπορεί να κάνω λάθος αλλά η Ελλάδα θα ήταν μια καλύτερη χώρα σήμερα, αν οι Βρετανοί δεν της επέβαλαν να αντισταθεί.

Στην διάρκεια του πολέμου και της Κατοχής, σκοτώθηκαν και πέθαναν από πείνα και αρρώστιες εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες.

Επίσης, η χώρα καταστράφηκε. Ερείπια παντού.

Ίσως, αν η Ελλάδα είχε καταφέρει να κρατήσει κάποιας μορφής ουδετερότητα, να μην ακολουθούσε την Κατοχή ένας εμφύλιος πόλεμος με δεκάδες χιλιάδες νεκρούς και τραύματα που ταλαιπώρησαν την ελληνική κοινωνία για δεκαετίες.

Και μάλλον εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες δεν θα έπαιρναν τον δρόμο της εξορίας και της ξενιτιάς.

Βέβαια, η Ιστορία δεν γράφεται με αν, ίσως και μάλλον. Η Ελλάδα αντιστάθηκε -επειδή το απαίτησε η Βρετανία- και τη συνέχεια την γνωρίζουμε.

Δεν υπάρχει περίπτωση η Ελλάδα να μπει σε πόλεμο, αν δεν το απαιτήσουν οι …σύμμαχοι.

Απόδειξη; Η τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974.

Ας το έχουμε αυτό υπόψιν μας, γιατί μπορεί οι …σύμμαχοι να επιθυμούν πόλεμο της Ελλάδας με την Τουρκία. Και μπορεί να θέλουν να είναι η Ελλάδα που θα ξεκινήσει πόλεμο με την Τουρκία.

Κατά την ταπεινή μου γνώμη, η Ελλάδα θα έπρεπε να είναι ουδέτερη χώρα και αυτό να είναι σεβαστό από όλους.

Το δικαιολογεί ο πολιτισμός, η Ιστορία και τα μνημεία της.

Τίποτα καλό δεν υπάρχει στον πόλεμο. Τίποτα. Και η Ελλάδα το ξέρει καλά αυτό.

Εντελώς σοβαρά, η Ελλάδα πρέπει να γίνει ουδέτερη χώρα.

Αυτός είναι και ο μόνος τρόπος να πάψει να είναι προτεκτοράτο.

(Το μόνο σίγουρο, αν η Ελλάδα δεν είχε αντισταθεί στην Ιταλία, είναι πως δεν θα είχαμε δυο εθνικές γιορτές. Φυσικά, η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που γιορτάζει την έναρξη του πολέμου και όχι το τέλος του αλλά αυτό είναι λογικό, αφού ακολούθησε ένας εμφύλιος πόλεμος, ενώ οι συνεργάτες των κατακτητών έγιναν κυβερνήτες της χώρας και έπρεπε να κρύψουν τις αθλιότητές τους, προβάλλοντας έναν γενικό και αόριστο ηρωισμό του ελληνικού λαού.)

(Με αγάπη για την Ελλάδα έχω γράψει αυτό το κείμενο. Επίσης, να θυμίσω σε αυτούς που κατηγορούν τους φασίστες πως κάποιες φορές γίνονται οι ίδιοι πιο χωροφύλακες από τους φασίστες, και βαφτίζουν “φασίστα” όποιον διαφωνεί μαζί τους ή έχει διαφορετική γνώμη από αυτούς. Ίσως, έτσι εξηγείται, εν μέρει, η άνοδος της Ακροδεξιάς. Πολλοί δεν σκέφτονται πως η λύσσα τους με τους φασίστες, κάνει τους ίδιους φασίστες. Και να γράψω ακόμα πως ο λόγος που η Ελλάδα είχε κάποτε θαυμαστό πολιτισμό και φιλοσοφία ήταν επειδή οι άνθρωποι αμφισβητούσαν, συζητούσαν και αμφέβαλαν. Δεν είχαν όλοι μια άποψη, ούτε έβριζαν όποιον είχε διαφορετική άποψη από την δική τους. Έτσι προχωράνε οι άνθρωποι και οι κοινωνίες. Στο θαυμαστό έργο του Αριστοτέλη -αλλά και άλλων φιλοσόφων της αρχαιότητας- υπάρχουν και πολλές ουρανομήκεις ανοησίες, οι οποίες δικαιολογούνται από την άγνοια που είχαν οι άνθρωποι εκείνα τα χρόνια για πολλά θέματα που σήμερα είναι γνωστά και στα παιδιά.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.

H αναδημοσίευση των κειμένων του pitsirikos.net επιτρέπεται μόνο κατόπιν άδειας. Επικοινωνήστε στο pitsiriko@gmail.com.