Η Αθήνα είναι ο φθηνότερος προορισμός για ένα διήμερο για έναν τουρίστα

Σύμφωνα με τη βρετανική κυβέρνηση, Πιτσιρίκο, έχει γίνει απάτη με μικρά επιχειρηματικά δάνεια, ύψους 1,3 δισ. δολ. (1,1 δισ. στερλινών), που δόθηκαν με πρόσχημα την Covid 19, όπως μεταδίδει το Reuters.

Οι βρετανικές τράπεζες έδωσαν από τον Μάιο του 2020 δάνεια 47 δισ. στερλινών, με εγγυητή το βρετανικό κράτος, σε επιχειρήσεις, που αντιμετώπισαν οικονομικά προβλήματα, λόγω του lockdown για τον κορωνοϊό.

Από όλα αυτά τα δάνεια, το 1,1 δισ. στερλίνες έχει χαρακτηριστεί ύποπτο και αναμένονται περισσότερες αποκαλύψεις.

“Συνεχίζουμε να ερευνούμε την απάτη που έγινε με το πρόγραμμα στήριξης Covid 19 και δεν θα δείξουμε καμία ανοχή σε αυτούς που εξαπάτησαν καταναλωτές και φορολογούμενους” ανέφερε κυβερνητικός εκπρόσωπος.

Το συγκεκριμένο πρόγραμμα είχε στόχο να διασώσει θέσεις εργασίας, ενώ η απάτη που έγινε μπορεί να αφορά συνολικά δάνεια ύψους 3,3 δισ. στερλινών, δηλαδή, το 7,5% όσων δόθηκαν.

Πέρα από αυτό, οι τράπεζες διεκδικούν 2,6 δισ. στερλίνες κρατικών εγγυήσεων για δάνεια που δεν αποπληρώνονται, έναντι 1,6 δισ. στερλινών που ήταν το αντίστοιχο ποσό μέχρι τον Μάρτιο του 2022.

Επίσης, έχουν καταβληθεί 1,2 δισ. στερλίνες κρατικών εγγυήσεων, έναντι 350 εκ. στερλινών μέχρι τον Μάρτιο.

Δάνεια 28,3 δισ. στερλινών αποπληρώνονται στην ώρα τους, ενώ 4,7 δισ. έχουν αποπληρωθεί.

Από 50 χιλ. στερλίνες πήραν 1,6 εκ. δανειολήπτες έκαστος, με κοινοβουλευτική επιτροπή να εκτιμά τον Απρίλιο του 2022 ότι ένα ποσό 4,9 δισ. στερλινών τελικά δεν θα αποπληρωθεί.

Και με τη βρετανική κυβέρνηση να κατηγορείται ότι απέτυχε να βάλει ασφαλιστικές δικλείδες, για να αποτρέψει τις απάτες που έγιναν μέσω του προγράμματος στήριξης Covid 19 και είχαν ως συνέπεια να χαθεί δημόσιο χρήμα δισ. στερλινών.

Δανεικά κι αγύριστα, δηλαδή, αφού χάρη στον κορωνοϊό κάποιοι έπιασαν την καλή.

Η κρίση είναι ευκαιρία, που λένε, ενώ αυτό που δεν λένε είναι ότι οι λίγοι πάντα κονομάνε σε βάρος των πολλών με κρίση ή μη.

Μιας και ο λόγος, όμως, για ευκαιρίες, η Αθήνα είναι ο φθηνότερος προορισμός στην Ευρώπη, αφού ένα διήμερο κοστίζει 207 στερλίνες σε έναν τουρίστα, όπως αποκαλύπτει ο Guardian.

Ακόμα και η Λισσαβώνα είναι ακριβότερη με 218 στερλίνες μέσο κόστος για διήμερη διαμονή σε ξενοδοχείο, εισιτήρια για μεταφορικά μέσα και θεάματα, γεύματα. Στην Κρακοβία το αντίστοιχο κόστος ανέρχεται σε 219 στερλίνες, στη Ρίγα σε 220, στη Βουδαπέστη σε 221.

Οι τιμές στην Αθήνα έχουν υποχωρήσει κατά 15% σε σχέση με το 2021 και συγκεκριμένα ένα ζευγάρι θα πληρώσει μόλις 38,96 στερλίνες για ένα δείπνο με κρασί.

Η διήμερη διαμονή στην ελληνική πρωτεύουσα θα του κοστίσει 89 ευρώ σε ξενοδοχείο τριών αστέρων, ενώ θα μπορεί να μετακινηθεί με τα μέσα μαζικής μεταφοράς πληρώνοντας μόλις 7,79 στερλίνες για 48 ώρες.

Τα υπερδιπλάσια απ’ ό,τι στην Αθήνα θα πληρώσει ένας τουρίστας για να επισκεφτεί για ένα διήμερο τη Στοκχόλμη (421 στερλίνες), το Παρίσι (423 στερλίνες), το Δουβλίνο (436 στερλίνες), την Κοπεγχάγη (456 στερλίνες), τη Βενετία (457 στερλίνες) και το Άμστερνταμ (593 στερλίνες).

Ένα ακόμα πλεονέκτημα που έχουν Αθήνα και Λισσαβώνα, είναι ότι προσφέρουν στον επισκέπτη και ηλιόλουστες φθινοπωρινές διακοπές, σε συνδυασμό με τις χαμηλές τιμές.

Να προσθέσω και ότι πολύ κοντά στην Αθήνα μπορείς να πας για μπάνιο σε πεντακάθαρα νερά, χρησιμοποιώντας μόνο μία συγκοινωνία.

Τώρα, που πήρα, με την τρίτη προσπάθεια υποβρύχια μηχανή που να λειτουργεί, φαίνεται καλύτερα και η διαύγεια στην αγαπημένη -ναι, και του Φαλήρου- ακτή.

Εντάξει, δεν είναι σαν το Αιγαίο ή το Ιόνιο, ούτε καν τον νότιο Σαρωνικό, αλλά καλή είναι κι αυτή.

Πολύ καλός είναι και ο Γιόκιτς, αλλά όχι κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί, όπως είναι ο Γιάννης, ο οποίος έχει απίστευτη τεχνική για το ύψος του.

Η πρώην Γιουγκοσλαβία και η Σερβία μετέπειτα, έχουν βγάλει κι έναν Ντίβατς κι έναν Ρέμπρατσα, έναν Μποντίρογκα, που έπαιζε σε όλες τις θέσεις με την ίδια αποτελεσματικότητα, η Κροατία έναν Ράτζα κι έναν Κούκοτς, ο οποίος στάθηκε επάξια δίπλα στον μεγάλο Μάικλ Τζόρνταν και τον Σκότι Πίπεν.

Και ήταν οι αντίπαλοι που είχαν τότε οι Σικάγο Μπουλς, που έδωσαν ακόμα μεγαλύτερη αίγλη στις επιτυχίες τους.

Οι Πίστονς των Αϊζάια Τόμας και Τζόε Ντουμάρς, οι Μπλέιζερς των Τέρι Πόρτερ και Κλάιντ Ντρέξλερ, τον οποίο αποκαλούσαν “Τζόρνταν του Πόρτλαντ”, οι Φοίνιξ Σανς του Κέβιν Τζόνσον, για να μην πάω πιο παλιά στους Λέικερς του Μάτζικ και τους Σίξερς του Ντόκτορ Τζέι, κατά κόσμον Τζούλιους Έρβινγκ, που καθιέρωσε την κίνηση να περνάς στον αέρα κάτω από το καλάθι αφήνοντας την μπάλα από την άλλη πλευρά του ταμπλό.

Δεν συγκρίνεται εκείνο το ΝΒΑ με το τωρινό.

Και ο Γκάλης, ο Φάνης και ο Γιαννάκης είχαν επίσης αντιπάλους εμβληματικές φυσιογνωμίες, όπως ο Ντράζεν Πέτροβιτς ή ο Σαρούνας Μαρτσουλιόνις, που το 1987 στον εναρκτήριο αγώνα του ευρωμπάσκετ είχε χειροκροτηθεί από όλο το ΣΕΦ, όταν με τη φανέλα της Σοβιετικής Ένωσης και με αριστερό ντράιβ (μπάσιμο) κάρφωσε εντυπωσιακά, μπροστά σε όλη την άμυνα της Γιουγκοσλαβίας.

Αλλά και η φουρνιά των Παπαλουκά, Διαμαντίδη, Σπανούλη, Ζήση, Χατζηβρέττα, Κακιούζη, Ντικούδη, Λάζου, Σόφο, Μπουρούση κ.λ.π., που πήρε ένα χρυσό στο ευρωμπάσκετ και ένα αργυρό στο μουντομπάσκετ, είχε απέναντι της την καλύτερη ευρωπαϊκή ομάδα της σύγχρονης εποχής.

Την Ισπανία των Γκασόλ, Ναβάρο, Καλντερόν, Ρούντι, Ρούμπιο, Σέρχιο, Γκαρμπαχόσα, Γιουλ κ.λ.π. Η διαφορά παλιότερων εποχών με τη σημερινή είναι ότι τότε οι παίκτες στηρίζονταν περισσότερο στην τεχνική, ενώ τώρα κυρίως στη δύναμη και την ταχύτητα.

Για αυτό, άλλωστε, και ο Ντόνσιτς πήρε όγκο (μυική μάζα), προκειμένου να αντέχει στο “ξύλο” του ΝΒΑ και ελπίζω αυτό να μην αποβεί σε βάρος της απαράμιλλης τεχνικής και κυρίως της πλαστικότητας που τον έκανε τόσο ξεχωριστό.

Αντίθετα, ο Αντετοκούνμπο παρά το γεγονός ότι επίσης έδεσε εντυπωσιακά το σώμα του στο ΝΒΑ, δεν έχασε στο ελάχιστο την ευλυγισία και την έκρηξη, που τον διακρίνουν, ενώ μετά και τη δεύτερη νίκη της εθνικής με 85-81 επί της Ιταλίας γίνεται αντιληπτό ότι, όποτε χρειάζεται, θα βάζει +25π. βρέξει, χιονίσει.

Αν προσθέσουμε και τα στάνταρντ 4-5 τρίποντα, που θα πετύχει σε κάθε ματς ο Ντόρσεϊ (6/9 είχε χθες), η εθνική έχει μετά από πάρα πολλά χρόνια σημείο αναφοράς στην επίθεση (χθες ήταν πολύ καλός και ο Αγραβάνης), χάρη στην οποία παίρνει μέχρι στιγμής τα παιχνίδια.

Στην άμυνα, κάποτε σήμα κατατεθέν της ελληνικής ομάδας, δεν ήμασταν τόσο καλοί, απλά οι Ιταλοί ήταν άστοχοι όχι μόνο στα τρίποντα, αλλά και σε σουτ από μέση απόσταση, ακόμα και λέι απ, παρά το γεγονός ότι σχεδόν όλα ήταν ελεύθερα.

Βέβαια, η Ιταλία δεν έχει πια έναν Γκαλινάρι, έναν Μπελινέλι, έναν Μπαρνιάνι, όπως στο πρόσφατο παρελθόν, οι Μέλι και Ντατόμε έχουν μεγαλώσει και ένας κούκος (Φοντέκιο) δεν φέρνει την άνοιξη.

Και η εθνική μας παίζει από την άλλη ουσιαστικά χωρίς σέντερ, καθώς ο Παπαγιάννης είναι ανέτοιμος, ο Κώστας Αντετοκούνμπο off, αλλά μια χαρά καλύπτει τη θέση 5 ο Γιάννης, που και το κορμί και το ύψος διαθέτει και είναι εξαιρετικός και στο να ποστάρει μέσα στη ρακέτα, δηλαδή, να παίξει με πλάτη στο καλάθι.

Όσο για τον λόγο που χάνουμε τις διαφορές, κατ’ αρχάς δεν είναι κι εύκολο να νικήσεις με 20 πόντους μία καλή ομάδα μέσα στην έδρα της, πιθανότερο είναι οι 15π. διαφοράς να γίνουν 5π., ειδικά όταν έχεις ανέτοιμους ακόμα παίκτες (π.χ. Σλούκας) και το βάρος πέφτει σε 6-7 άτομα.

Η Ισπανία που έπαιζε στην Τιφλίδα με τη σαφώς υποδεέστερη Γεωργία, καθάρισε με 90-64, ακριβώς επειδή η έδρα δεν μπορούσε να εξισορροπήσει τη μεγάλη διαφορά δυναμικότητας.

Παρεμπιπτόντως, παρά το γεγονός ότι η Ισπανία διατηρεί το στυλ παιχνιδιού που την έκανε μπασκετική υπερδύναμη και έχει καλή ισορροπία ανάμεσα στην περιφέρεια και τη φροντ λάιν, οι αδερφοί Ερνανγκόμεθ δεν είναι αδερφοί Γκασόλ, ο Λόπες Αροστέγκι δεν είναι Ναβάρο, ο Ρούντι του 2022 στα 35 χρόνια του πια, δεν είναι ο Ρούντι του 2012. Και λείπουν και οι δύο καλύτεροι περιφερειακοί τους, Ρούμπιο και Γιουλ.

Τέλος, πολλοί γράφουν και ότι η διαιτησία ευνόησε σκανδαλωδώς την Ιταλία, αλλά δεν νομίζω ότι έπαιξε ρόλο, ανεξάρτητα από 1-2 φαλτσοσφυρίγματα.

Τη διαιτησία την κρίνεις από την ποιότητα των σφυριγμάτων της συνολικά, δηλαδή, αν τις ίδιες φάσεις τις δίνουν φάουλ στη μία ρακέτα, αλλά όχι στην άλλη, τότε, ναι, υπάρχει πρόθεση να βοηθήσουν τη μία ομάδα.

Κάτι τέτοιο δεν νομίζω ότι συνέβη χθες, απλά μάλλον οι Έλληνες νιώθουν ότι αδικούνται σε κάθε φάση, επειδή μετά από χρόνια αισθάνονται ότι η εθνική είναι και πάλι κοντά σε μία μεγάλη επιτυχία. Καιρός ήταν.

Βαγγέλης Σπανός

(Αγαπητέ φίλε, νομίζω πως έχουμε όλοι -κι εγώ- την τάση να εξιδανικεύουμε το παρελθόν επειδή ήμασταν πιο νέοι και οι συγκινήσεις ήταν δυνατές και πρωτόγνωρες. Από την άλλη, υπάρχει πάντα ένα πρόβλημα όταν κάποιοι είναι σύγχρονοί μας, γιατί δεν καταλαβαίνουμε πόσο σπουδαίοι είναι -ακριβώς επειδή ζούμε μαζί τους στον παρόντα χρόνο- και αναγνωρίζουμε το μεγαλείο τους, όταν σταματούν την καριέρα τους ή δεν ζουν πια. Αυτό δεν συμβαίνει μόνο στον αθλητισμό, συμβαίνει σε όλους τους τομείς. Υποπτευόμασταν πως ο Μάνος Χατζιδάκις είναι μεγάλος αλλά ήταν μετά τον θάνατό του που βεβαιωθήκαμε και αυτό έγινε αντιληπτό από όλους. Αυτό που σίγουρα είναι πιο ενοχλητικό από το παρελθόν είναι η ακραία εμπορευματοποίηση των πάντων. Γι’ αυτό παραδέχομαι ανθρώπους σαν τον Γιάννη Αντεοκούνμπο που, μέσα σε όλο αυτό, καταφέρνουν να κρατούν τον χαρακτήρα τους και να είναι γειωμένοι. Υπήρχε μια τεράστια εγωπάθεια στους παίκτες του NBA, όπως ο σπουδαίος Μάικλ Τζόρνταν, αλλά ο Γιάννης δεν είναι έτσι. Ίσως έπαιξε ρόλο το ότι γεννήθηκε στα Σεπόλια. Θεωρώ τον Γιάννη πιο υγιές πρότυπο, γιατί προβάλλει την αξία της οικογένειας -με την καλή έννοια- και δεν ξεχνάει τι τον έφερε σε αυτό το επίπεδο. Η εθνική μπάσκετ θα τα πάει ακόμα καλύτερα γιατί ο Ιτούδης δεν έχει ακόμα στην διάθεσή του την κυρία Βασιλική και την κυρία Ανθή, αλλά οι δυο κυρίες θα μπουν στην ομάδα κάποια στιγμή και θα βγάλουν μάτια. Καλές βουτιές. Την αγάπη μου.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.