Ο φασισμός γεννήθηκε στην πατρίδα μας την Ευρώπη

Προβληματισμό έχει προκαλέσει στην Ευρώπη η νίκη της ακροδεξιάς στην Ιταλία αλλά είναι να απορείς με το ποιοι προβληματίζονται, αφού είναι προφανές πως οι ακροδεξιοί στην Ευρώπη είναι περισσότεροι.

Ο φασισμός -όπως και ο ναζισμός- γεννήθηκε στην πατρίδα μας την Ευρώπη, οπότε δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας, αφού η Ευρώπη μένει πιστή στις παραδόσεις της.

Κάποιοι μιλούν για την Ευρώπη, λες και είναι κάποιο προπύργιο της Δημοκρατίας, ενώ είναι τίγκα στους φασίστες και τους ρατσιστές.

Έχει πολύ μεγάλη πλάκα που πολλοί μιλάνε για την Ευρώπη, λες και είναι κάτι άλλο από αυτό που βλέπουμε· λες και υπάρχει μια κρυμμένη Ευρώπη στην οποία βασιλεύει η Δημοκρατία και η Δικαιοσύνη. Βέβαια, το ίδιο συμβαίνει και με την Ελλάδα, αφού ακούς πολλούς Έλληνες να μιλάνε για την Ελλάδα, λες και υπάρχουν κάπου κρυμμένοι πολλοί, σπουδαίοι Έλληνες, που θα εμφανιστούν κάποια στιγμή ξαφνικά και θα μας κάνουν”τσα!”, εν, εν τω μεταξύ, μας έχουν πνίξει τα σκατά και πρέπει να φυλάγεσαι από όλους.

Το περίεργο είναι πως κανείς δεν έχει πει ακόμα πως για τη νίκη της Ακροδεξιάς στην Ιταλία και τη Σουηδία ευθύνεται ο Πούτιν -που φταίει για όλα· και για την τριχόπτωση- αλλά είναι βέβαιο ότι σύντομα θα μας ενημερώσουν πως ο Πούτιν φταίει και για αυτό.

Πρώτα έφταιγαν για όλα οι Αμερικάνοι, τώρα φταίνε για όλα οι Ρώσοι. Είναι κι αυτό μια κάποια εξέλιξη. Πάντως, οι Ευρωπαίοι δεν φταίνε για τίποτα. Είναι αθώοι. Αθώοι και ακροδεξιοί.

Όταν διαλυθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση, πάλι θα φταίει ο Πούτιν και όχι αυτοί που είχαν τη φαεινή ιδέα να ηγηθεί η Γερμανία –με την πολύ θλιβερή πρόσφατη Ιστορία– της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τι θα μπορούσε να πάει στραβά;

Βέβαια, μπορεί να ενωθούν οι ακροδεξιοί της Ευρώπης και να οδηγήσουν την Ευρωπαϊκή Ένωση σε νέες δόξες και μεγαλεία.

Οι αριστεροί, πάντως, δεν πρόκειται να ενωθούν, γιατί θα χαλάσει η μάσα.

Είναι αστείο το ποιοι είναι οι αριστεροί στην Ευρώπη.

Βλέποντας τους αριστερούς στην Ευρώπη, απορείς που η Ακροδεξιά δεν έχει πιάσει ακόμα το 80%.

Και βέβαια, οι αριστεροί δεν έχουν καμία ευθύνη για την άνοδο της Ακροδεξιάς στην Ευρώπη.

Δεν φταίνε οι αριστεροί που έγιναν νεοφιλελεύθεροι και δεν έδωσαν εναλλακτική σε εκατομμύρια πολίτες που βλέπουν να βάλλονται από παντού, βλέπουν τις ζωές τους να είναι σε κίνδυνο, και στρέφονται στην Ακροδεξιά, που τους πουλάει πράγματα που γνωρίζουν: Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια.

Βέβαια, ο εθνικισμός δεν έχει ποτέ καλή κατάληξη, αλλά είναι τέτοια η αμορφωσιά και η άγνοια της Ιστορίας σήμερα, που μπορούν πολιτικοί σαν την Μελόνι, να πουλάνε Μουσολίνι στη χώρα του Μουσολίνι, και όχι μόνο να μην τους έρχονται γιαούρτια από παντού αλλά και να βγαίνουν πρώτο κόμμα στις εκλογές.

Εν τω μεταξύ, η Αριστερά δεν μπορεί να σκεφτεί ούτε μια καλή ιδέα -σε έναν κόσμο που είναι πολύ διαφορετικός από ό,τι ήταν πριν σαράντα χρόνια-, με αποτέλεσμα να έχει κολλήσει στην πολιτική των ταυτοτήτων και τα “δικαιώματα” αλλά δεν υπάρχουν πια πλούσιοι και φτωχοί, λες και οι ομοφυλόφιλοι, οι λεσβίες, οι πρόσφυγες, οι μετανάστες και άλλοι είναι όλοι καλοπληρωμένοι και καθορίζονται από το κρεβάτι τους και τα “δικαιώματά” τους και όχι από το αν έχουν να φάνε, να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους και να ζήσουν με αξιοπρέπεια.

“Δεν έχω δουλειά, δεν έχω να πληρώσω τους λογαριασμούς μου, δεν ζω”.

“Δεν πειράζει, ψήφισε Αριστερά, για να έχεις ‘δικαιώματα'”.

Μετά, οι αριστεροί απορούν για την άνοδο της Ακροδεξιάς.

Φυσικά, οι αριστεροί είναι βολεμένοι και χέστηκαν για το “λαό” που τον βλέπουν αφ υψηλού και τον θεωρούν και πλέμπα.

Οι αριστεροί έχουν κολλήσει στο “εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά” αλλά εγώ δεν ξέρω αριστερό χωρίς αφεντικό. Εντάξει, υπάρχουν κάποιοι αριστεροί, που αφού δούλεψαν και υπηρέτησαν όλο τα καθάρματα της χώρας, βγήκαν στη σύνταξη ή έμειναν άνεργοι και τότε -στα γεράματα- έγιναν Τσε Γκεβάρα και Ρόζες Λούξεμπουργκ.

Επίσης, οι αριστεροί είναι μάστορες στις επιδοτήσεις και τις χορηγίες. Από Ιδρύματα, Τράπεζες, ευρωπαϊκά προγράμματα και άλλα τέτοια. Επαναστάτες με επιδότηση.

Οι αριστεροί θέλουν -τάχα μου- να αλλάξουν τον κόσμο αλλά, όταν τους επισημαίνεις πως δουλεύουν για καθάρματα και μαφιόζους -κάποιοι και για ναρκέμπορους-, σου λένε “κοίτα, φίλε, κι εγώ υπάλληλος είμαι, και η αξιοπρέπειά μου ξεκινάει μετά από το πεντοχίλιαρο που μου δίνει ο μαφιόζος κάθε μήνα, αλλά εγώ είμαι …κομμουνιστής”.

Δεν καταλαβαίνω γιατί λέμε πως “οι μπάτσοι είναι τα σκυλιά των αφεντικών”. Και πολλοί αριστεροί είναι σκυλιά των αφεντικών. Αλλά αυτό δεν το λέμε. Καλά, εγώ το λέω.

Επίσης, δεν καταλαβαίνω γιατί αυτοί που δουλεύουν για μαφιόζους και ναρκέμπορους θεωρούν πως είναι καλύτεροι από τους ακροδεξιούς.

Δεν είναι.

Διπλή ηθική. Εγώ θα δουλεύω για τον ναρκέμπορα και θα πληρώνομαι από αυτόν αλλά οι άλλοι είναι …φασίστες. Τέλειο;

Η υποκρισία πολλών αριστερών είναι αφόρητη. Και αυτό περνάει στους πολίτες, που γυρνάνε την πλάτη στη βολεμένη Αριστερά. Εν τω μεταξύ, και η Αριστερά είναι εθνικιστική και όχι διεθνιστική. Αυτό δεν το προσέχει κανείς;

Κατά την πολύ ταπεινή μου γνώμη, ο φασισμός έχει -μεταξύ άλλων- να κάνει πολύ με τον χριστιανισμό.

Και πιο ειδικά, με τον Χριστό.

Ο Χριστός, αν υπήρξε, ήταν ένας μεγάλος δάσκαλος αλλά είχε και τις άτυχες στιγμές του, για τις οποίες δεν μιλάμε ποτέ.

Ο Χριστός στέλνει στην Κόλαση αυτούς που διαφωνούν με αυτόν.

Αυτό δεν είναι και πολύ δημοκρατικό.

Ένας άλλος μεγάλος δάσκαλος, ο Σωκράτης, δεν είχε πρόβλημα με αυτούς που διαφωνούσαν μαζί του. Άρα, πάλι κατά την ταπεινή μου γνώμη, ο Σωκράτης υπερτερεί, ως δάσκαλος, του Ιησού.

Στη χριστιανική Ευρώπη είναι ριζωμένη η μία άποψη -σε αριστερούς, δεξιούς και λοιπές δυνάμεις-, οπότε να μη μας κάνει εντύπωση γιατί ο φασισμός γεννήθηκε στην Ευρώπη και δεν λέει να πεθάνει με τίποτα.

Προσέξτε πως σήμερα όλοι υμνούν την διαφορετικότητα αλλά, αν τολμήσεις να πεις ή να γράψεις κάτι διαφορετικό, πέφτουν όλοι να σε φάνε (σ.σ. Σας μιλάω και από εμπειρία).

Πάντως, εγώ δεν θα καταλάβω ποτέ πώς οι αρχαίοι Έλληνες είχαν όλους αυτούς τους γαμάτους θεούς που φασωνόντουσαν όλοι μεταξύ τους και φιστίκωναν όποιαν και όποιον τους γυάλιζε, βγάζανε παιδιά από τα κεφάλια τους, έπαιζαν, έπιναν και γελούσαν, και πήγαν και αντικατέστησαν όλους αυτούς τους υπέροχους θεούς με έναν ξυλουργό που καταράστηκε μια συκιά επειδή δεν είχε καρπούς, ενώ και ένα πεντάχρονο παιδί ξέρει πως η συκιά είναι φυλλοβόλο δέντρο και δίνει καρπούς το καλοκαίρι.

(Για να μη μου στενοχωριέστε με τους ακροδεξιούς, δεν έχει και μεγάλη σημασία ποιο κόμμα θα γίνεται κυβέρνηση, αφού αφενός οι εκλογές είναι πια κάτι σαν έθιμο και δεν έχουν καμία σημασία -αν οι εκλογές και η πολιτική είχαν σημασία, δεν θα εκλέγονταν όλα αυτά τα σούργελα- και αφετέρου δεν κυβερνούν τα κόμματα αλλά οι αγορές. “Επιλέγοντας -ή ανεχόμενοι- την οικονομία της αγοράς, έχουμε επιλέξει τον φασισμό”. Κι αυτό το έγραφα πριν από έξι χρόνια. “Ψηφίστε τους φασίστες, για να μην έρθουν οι φασίστες”.

(Νομίζω πως είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου που έγραψα κείμενο ένα μέτρο από την θάλασσα. Ήμουν αριστερά από την θάλασσα.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.