“Δεν είναι όλοι ίδιοι”
“Δεν είναι όλοι ίδιοι. Δεν είμαστε όλοι ίδιοι.”. Θα το έχετε ακούσει αυτό από τα στόματα πολιτών και πολιτικών, που θέλουν να διατρανώσουν την πεποίθησή τους πως δεν είναι όλοι ίδιοι με τους εκάστοτε κυβερνώντες, οπότε πρέπει να επιλέξουμε τους άλλους που είναι ηθικά ανώτεροι.
Είναι όλοι ίδιοι; Είμαστε όλοι ίδιοι;
Όχι. Αν και όλοι έχουμε δυο μάτια εκατέρωθεν της μύτης, δεν είμαστε όλοι ίδιοι.
Βέβαια, δεν βλέπω σε τι ωφελεί το γεγονός πως δεν είμαστε όλοι ίδιοι στην περίπτωση της σημερινής χρεοκοπημένης και υποθηκευμένης Ελλάδας, με τις διαλυμένες υποδομές και ένα σύστημα Υγείας που έχει καταρρεύσει.
Δεν έχει καμία σημασία αν οι πολιτικοί είναι ίδιοι, από τη στιγμή που η Ελλάδα είναι ένα προτεκτοράτο, ένα πτώμα.
Θα φέρω ένα παράδειγμα:
Ας πούμε πως υπάρχει ένα αυτοκίνητο χωρίς μηχανή, ρόδες και βενζίνη.
Τι σημασία έχει ποιος θα κάτσει στην θέση του οδηγού ενός τέτοιου αυτοκινήτου;
Είτε κάτσει στην θέση του οδηγού ο παγκόσμιος πρωταθλητής Μαξ Φερστάπεν, είτε κάτσω εγώ ή οποιοδήποτε άλλος, το αυτοκίνητο δεν πρόκειται να πάει πουθενά. Θα μείνει ακίνητο.
Είναι ίδιος ο Μαξ Φερστάπεν με εμένα ή με εσάς; Όχι, αλλά το αυτοκίνητο θα μείνει ακίνητο.
Αυτό το αυτοκίνητο είναι η Ελλάδα.
Οπότε, δεν έχει καμία σημασία αν είναι όλοι ίδιοι, αφού η εκάστοτε κυβέρνηση θα κάνει τα ίδια.
Άλλο παράδειγμα:
Έχουμε έναν ασθενή που πρέπει να κάνει επειγόντως εγχείρηση καρδιάς. Αλλά δεν υπάρχει χειρουργείο, ούτε χειρουργικά εργαλεία, ούτε φάρμακα. Τι σημασία έχει αν αυτός ο ασθενής έχει να επιλέξει ανάμεσα στον κορυφαίο καρδιοχειρουργό Στρατή Παττακό ή εμένα;
Προφανώς, ο Στρατής Παττακός κι εγώ δεν είμαστε ίδιοι αλλά αυτό δεν πρόκειται να ωφελήσει σε τίποτα τον άνθρωπο που πρέπει να κάνει εγχείρηση καρδιάς. Θα πεθάνει. Είτε τον αναλάβει ο Στρατής Παττακός, είτε εγώ.
Οπότε, το θέμα δεν είναι αν είμαστε ή είναι όλοι ίδιοι -δεν είναι- αλλά αν, με αυτές τις συνθήκες, μπορούν να κάνουν κάτι καλύτερο από τους άλλους.
Στην χρεοκοπημένη και υποθηκευμένη Ελλάδα δεν μπορούν.
Το αυτοκίνητο Ελλάδα θα μείνει ακίνητο, όποιος κι αν κάτσει στην θέση του οδηγού.
Τότε, γιατί σκοτώνονται οι πολιτικοί να κάτσουν στην θέση του οδηγού του αυτοκινήτου Ελλάδα;
Σκοτώνονται γιατί μέσα στο αυτοκίνητο υπάρχουν ακόμα το σύστημα ήχου του αυτοκινήτου, τα ηχεία, τα δερμάτινα καθίσματα και άλλα πράγματα που μπορούν να πλιατσικολογήσουν.
Ένας έντιμος πολιτικός, ένας έντιμος άνθρωπος, δεν θα δεχόταν ποτέ να βρεθεί σε οποιαδήποτε θέση ενός αυτοκινήτου που δεν πρόκειται να ξεκινήσει και δεν θα πουλούσε ελπίδα και υποσχέσεις για να καταφέρει να βρεθεί μέσα στο αυτοκίνητο, επειδή ξέρει πως το αυτοκίνητο χωρίς μηχανή, λάστιχα και βενζίνη δεν πρόκειται να ξεκινήσει ποτέ.
Αν σκεφτούμε για λίγο ποιος είναι ο πιο έντιμος και ηθικός άνθρωπος με δημόσιο αξίωμα στην Ελλάδα σήμερα, νομίζω πως, σχεδόν αμέσως, οι περισσότεροι θα συμφωνήσουμε πως ο πιο έντιμος και ηθικός τέτοιος άνθρωπος είναι ο Κώστας Πελετίδης, ο δήμαρχος της Πάτρας. Έντιμος, ηθικός και, κυρίως, αποτελεσματικός· αποτελεσματικός, όσο το επιτρέπει το πλαίσιο μέσα στο οποίο μπορεί να κινηθεί, γιατί η χρεοκοπία και τα Μνημόνια έχουν επηρεάσει και τον τρόπο που μπορούν να διοικηθούν οι δήμοι.
Αν υποθέσουμε πως υπήρχαν 50 άνθρωποι σαν τον Πελετίδη, πως αυτοί οι 50 άνθρωποι ήταν πρόθυμοι να αφήσουν τις δουλειές τους και να προσφέρουν στον τόπο και πως οι Έλληνες αποφάσιζαν να κάνουν αυτούς τους ανθρώπους κυβέρνηση, θα μπορούσαμε να πούμε πως κάτι θετικό μπορεί να γίνει στην Ελλάδα.
Βέβαια, ο Πελετίδης είναι η φωτεινή εξαίρεση σε έναν θλιβερό κανόνα που θέλει τους Έλληνες να εκλέγουν καθάρματα και απατεώνες, οπότε το μεγάλο πρόβλημα είναι το ποιους επιλέγουν οι Έλληνες, και αυτό λέει πολλά για τους Έλληνες.
Πάντως, αν μπορούσε να υπάρξει μια κυβέρνηση με ανθρώπους σαν τον Πελετίδη, θεωρώ βέβαιο πως αυτοί οι άνθρωποι θα ξεκαθάριζαν στους πολίτες από την αρχή πως, πριν κάτσει κάποιος στην θέση του οδηγού του αυτοκινήτου, θα πρέπει όλοι μαζί να φτιάξουμε το αυτοκίνητο. Δηλαδή, να πάρουμε την πατρίδα μας στα χέρια μας.
Διαφορετικά, δεν θα έχει σημασία και νόημα να κυβερνήσουν αυτοί οι άνθρωποι.
Όχι, δεν είναι όλοι ίδιοι. Δεν είμαστε όλοι ίδιοι.
Αλλά αυτοί που σήμερα πουλάνε ελπίδα και υποσχέσεις για να γίνουν κυβέρνηση σε ένα χρεοκοπημένο και υποθηκευμένο προτεκτοράτο -το οποίο οι ίδιοι χρεοκόπησαν και υποθήκευσαν-, είναι όλοι ίδιοι.
Και οι πολίτες που πιστεύουν ακόμα αυτούς τους πολιτικούς και τσακώνονται μεταξύ τους για το αν είναι ίδιοι, είναι κι αυτοί ίδιοι.
(Αυτοί που δεν ήταν ίδιοι αποχώρησαν από τα κόμματα. Υπάρχουν κι αυτοί.)
(Για τους ανθρώπους που ενοχλούνται και θυμώνουν από αυτά που γράφω, να τους θυμίσω πως είμαι ένας άνθρωπος στο σπίτι του, δεν έχω αφεντικό και δεν επηρεάζω εγώ τις ζωές τους. Δεν ευθύνομαι εγώ για τις επιλογές τους επί δεκαετίες, ούτε για την χρεοκοπία της χώρας, ούτε για την ακρίβεια, ούτε για την διάλυση των νοσοκομείων και τις ελλείψεις στα φάρμακα. Εγώ γράφω τις σκέψεις μου. Που μπορεί να είναι και λάθος. Αλλά αυτές είναι οι σκέψεις μου. Κι ακόμα επιτρέπεται να τις γράφω.)
Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου
Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.