Οι μαφιόζοι ολιγάρχες και πολιτικοί θέλουν να κλαίμε πάνω από τους τάφους τους


Οι μαφιόζοι δεν θέλουν μόνο να τους αγαπάμε, θέλουν να κλαίμε και πάνω από τους τάφους τους. Αυτό είναι το νόημα όλων αυτών που λέγονται και γράφονται στα ΜΜΕ των μαφιόζων ολιγαρχών αυτές τις μέρες, μετά τον θάνατο του τέως βασιλιά Κωνσταντίνου.

Χέστηκαν για τον Κωνσταντίνο, για τους εαυτούς τους τους νοιάζει.

Όταν οι μαφιόζοι ολιγάρχες και τα πολιτικά τζάκια βλέπουν την “πλέμπα” να περιγελά τους κάποτε πανίσχυρους βασιλιάδες της Ελλάδας, σκέφτονται πως μπορεί να έρθει και η δική τους σειρά.

Όποιο κάθαρμα πεθαίνει στην Ελλάδα, είναι πολύ μεγάλη απώλεια για τον τόπο. Αναντικατάστατοι όλοι. Εθνικοί ευεργέτες. Μόνο στην Ελλάδα θεωρούνται εθνικοί ευεργέτες αυτοί που είναι ευεργέτες των εαυτών τους.

Και δώσ’ του τα δημοσιεύματα για το πόσο χαριτωμένος, αθλητικός και αθώος ήταν ο νεαρός βασιλιάς Κωνσταντίνος, πάρτε και δημοσιεύματα για τα φλερτ του Κωνσταντίνου με τις κόρες άλλων χαραμοφάηδων βασιλιάδων και την Αλίκη Βουγιουκλάκη· λες και ο Κωνσταντίνος ήταν ζεν πρεμιέ της Φίνος Φιλμς και όχι ο βασιλιάς που ανέτρεψε την δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου, λες και ο Κωνσνταντίνος δεν ήταν ο βασιλιάς που όρκισε τη χούντα του Γεωργίου Παπαδόπουλου, που οδήγησε στην τραγωδία της Κύπρου.

Έλα μωρέ, αυτά είναι παλιά, λένε σε ένα λαό που δεν έχει αντιληφθεί πως η μόνη περιουσία που πραγματικά έχει είναι η Μνήμη.

Όχι, πολλοί δεν ξεχνάμε τους ξεπουλημένους βασιλιάδες και τους ξεπουλημένους πολιτικούς, δεν ξεχνάμε ποιοι οδήγησαν στη Μικρασιατική Καταστροφή και τον Εθνικό Διχασμό, δεν ξεχνάμε τους φασίστες, δεν ξεχνάμε τους συνεργάτες των Ναζί, δεν ξεχνάμε τον Λίβανο, την Καζέρτα, την Βάρκιζα, δεν ξεχνάμε τους αγωνιστές που έχυσαν το αίμα τους μόνο και μόνο για τις ιδέες τους -και χωρίς να περιμένουν κανένα αντάλλαγμα-, δεν ξεχνάμε την προσφυγιά, τις εξορίες, τα βασανιστήρια και τις δολοφονίες των προγόνων μας, δεν ξεχνάμε αυτούς που μας έκαναν να αγαπήσουμε τον ανθρωπισμό και το αίσθημα δικαίου.

Η μόνη μας περιουσία είναι η Μνήμη.

Αυτήν τη Μνήμη θέλουν να εξαφανίσουν οι μαφιόζοι ολιγάρχες, τα θλιβερά πολιτικά τζάκια και όλοι οι κολαούζοι τους.

Θέλουν να τους αγαπάμε, θέλουν να κλαίμε πάνω από τους τάφους τους.

Μισούν και περιγελούν την “πλέμπα” -το δικό τους ταξικό μίσος απέναντι σε αυτούς που θεωρούν απειλή δεν έχει όρια- αλλά αντιλαμβάνονται πως μπορεί οι πληβείοι να ξυπνήσουν κάποια στιγμή και να αρχίσουν να χορεύουν πάνω στους τάφους τους.

Εν τω μεταξύ, δεν σου αφήνουν κανένα περιθώριο να ζήσεις με αξιοπρέπεια, οπότε σε οδηγούν στο να χορεύεις πάνω στους τάφους τους.

Αυτή θα είναι η μόνη χαρά που θα αφήσουν οι μαφιόζοι, τελικά, στους πληβείους: να χορεύουν πάνω στους τάφους των δυναστών τους.

Και όχι, αυτό δεν συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα. “When Maggie Thatcher dies, we are gonna have party” τραγουδούσαν στα γήπεδα της Βρετανίας οι οπαδοί της Λίβερπουλ και άλλων ομάδων. Τουλάχιστον αυτοί οι οπαδοί που δεν ξέχασαν τα εγκλήματα της Θάτσερ απέναντι στους δικούς τους ανθρώπους και προγόνους, απέναντι στους ανθρώπους της δικής τους εργατικής τάξης. Και ήταν πολλοί αυτοί που δεν ξέχασαν. Μνήμη.

“Σεβασμό στους νεκρούς” λένε οι κολαούζοι τους στα μαφιόζικα ΜΜΕ και εννοούν τους δικούς τους νεκρούς· οι δικοί μας νεκροί δεν μετράνε.

Ζητάνε σεβασμό για τους νεκρούς, αυτοί που δεν σέβονται τους ζωντανούς.

Τι νόημα έχει να σέβεσαι τους νεκρούς, όταν δεν σέβεσαι τους ζωντανούς;

Διαβάστε την Ιστορία.

Αυτή η όμορφη χώρα θα μπορούσε να είναι και δική μας. Θα μπορούσε να είναι μια αξιοπρεπής και δίκαιη χώρα.

Υπάρχουν συγκεκριμένοι λόγοι που η Ελλάδα μετατράπηκε σε ένα θλιβερό προτεκτοράτο.

Αν θέλουμε αυτό να αλλάξει, πρέπει πρώτα να μάθουμε γιατί η Ελλάδα έφτασε σε αυτήν την κατάσταση.

Ιστορία. Μνήμη.

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.

H αναδημοσίευση των κειμένων του pitsirikos.net επιτρέπεται μόνο κατόπιν άδειας. Επικοινωνήστε στο pitsiriko@gmail.com.