Όταν στη χώρα των γερόντων κυβερνούν οι ηλικιωμένοι

Αγαπητέ Πιτσιρίκο,
Γεροντίλα, σκατοψυχιά και παθητικότητα.
Αν αποδομήσεις την ελληνική κοινωνία, τα παραπάνω στοιχεία φτάνουν για να της ξανασυνθέσεις.

Γεροντίλα: Τα πολλά λόγια είναι ασθένεια των γέρων… Για αυτό ακούς πολλά λόγια: προκειμένου να μην γίνουν πράξεις.

Σκατοψυχιά: Χαιρεκακία, αλαζονεία και φθόνος για όσους έχουν κάτι παραπάνω. Να φθονούμε το όμορφο και να περιφρονούμε το άσχημο.

Παθητικότητα: πάντα φταίνε οι άλλοι, πάντα κάποιοι άλλοι ΠΡΕΠΕΙ να ενεργήσουν, πάντα κάτι άλλο φταίει.

Ή αλλιώς…

…ο παπάς, ο δάσκαλος και ο αστυφύλακας: ελληνική επαρχία της δεκαετίας του ‘50! Αλήθεια, η ελληνική κοινωνία άλλαξε καθόλου από τότε;

Το δυστύχημα στα Τέμπη δεν θα μπορούσε πότε να υπάρξει κάποιο κρίσιμο σημείο ή να αλλάξει κάτι. Γιατί, άλλωστε, να επηρεάσει καταστάσεις; Ακόμα και από αυτούς που βγήκαν ζωντανοί και ψήφισαν, μάλλον στο 40% του κυρίαρχου κόμματος βρίσκονται. Αυτό ονομάζεται σταθερότητα.

Διαχρονικά και τεκμηριωμένα, η μαφιοκρατία είναι το κυρίαρχο πολίτευμα στη χώρα. Η ελληνική κοινωνία κατέχει –σε ευρωπαϊκό επίπεδο – τα πρωτεία στην αντίσταση εναντίων των Κατακτητών στη Κατοχή του ‘40. Ταυτόχρονα, κατέχει και τα πρωτεία με το μεγαλύτερο ποσοστό σε ρουφιάνους και συνεργάτες των κατακτητών. Αυτοί οι τελευταίοι κυριάρχησαν στην οικονομική, πολιτική και κοινωνική διαμόρφωση της χώρας, μετά την αποχώρηση των στρατευμάτων κατοχής.

Έχουμε, επομένως, αυτή τη στιγμή, την τέλεια κυβέρνηση να εξυπηρετήσει –με σταθερότητα– την κυρίαρχη μαφιοκρατία αυτής της χώρας.

Εύλογο, λοιπόν, το ερώτημα: Καλά, αυτό το κυρίαρχο 1% του πληθυσμού μπορεί να κυριαρχεί -τόσο εύκολα- απέναντι στο υπόλοιπο 99%;

Απάντηση: Βέβαια. Αφού ο μόνος στόχος είναι τα φράγκα χωρίς κανένα δισταγμό, τότε η μαφία αποτελεί όνειρο της πλειοψηφίας.

Δεν είναι, όμως, μόνο ότι φτωχοί άνθρωποι ψηφίζουν πάμπλουτους πολιτικούς ελπίζοντας ότι -αυτοί οι τελευταίοι- θα τους λύσουν τα προβλήματα. Αλλά –ακόμα χειρότερα– ότι ψηφίζουν ηλικιωμένους πολιτικούς. Δηλαδή, κάποιοι θεωρούν ότι όλοι αυτοί οι ηλικιωμένοι άνθρωποι μπορούν και θέλουν να εργαστούν για να φέρουν λύσεις για την κοινωνία;

Ακόμα και νέοι άνθρωποι νομίζουν ότι οι γέροι θα τους λύσουν τα προβλήματα;

Δείτε την κατάσταση στην άλλη άκρη του Ατλαντικού. Φαίνεται σαν ολόκληρες κοινωνίες να θέλουν να αντιγράψουν την ζοφερή, σάπια και γέρικη κατάσταση που κυριαρχεί στην απέναντι ήπειρο. Καμία διάθεση για δημιουργική σκέψη και διατήρηση της ιδιομορφίας της κάθε κοινωνίας.

Από τις ανθισμένες, πολύχρωμες και μυρωδάτες όχθες του Σπρέε, κάπου ανάμεσα στο Δυτικό και Ανατολικό Βερολίνο,

Με αγάπη,

Ανδρέας

Υ.Γ.1 Καλά ρε μ@λ@κες, τι ψηφίσατε και στα ξένα; Κάποιοι έκαναν και πολλά χιλιόμετρα για να ψηφίσουν….

Υ.Γ.2 Ο Καζαντζάκης, σίγουρα ΔΕΝ έκανε λάθος. Απλά, θέλει τροποποίηση για να περιγράψει την πραγματικότητα. Θα τολμούσα να πω: “Ελπίζω πολλά, φοβάμαι πολλά, είμαι Ελληνάρας, στη χώρα που κυρίαρχη πρόταση σε κάθε επιχείρημα ξεκινάει με “Ναι, αλλά….”

Υ.Γ.3 Αγαπητέ Πιτσιρίκο. Ναι, είμαι και εγώ Έλληνας. Δεν ανήκω όμως στην κατηγορία των “Ναι, αλλά….”. Σου στέλνω, ένα από τα τραγούδια που με αντιπροσωπεύουν έχοντας γεννηθεί, μεγαλώσει και ζήσει σε αυτή τη μικρή γωνιά στο νοτιοανατολικό άκρο της Ευρώπης. Ελπίζω το αριστούργημα του Βασίλη Τσιτσάνη να μιλάει στις ψυχές και άλλων ανθρώπων…

(Φίλε Ανδρέα, και οι νέοι στην Ελλάδα γέροι είναι. Στην Ελλάδα σε μεγαλώνουν σαν γέρο από το σχολείο. Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια. Και καλείσαι να τα πετάξεις όλα αυτά από πάνω σου, μπας και καταφέρεις να γίνεις νέος σε κάποια ηλικία αργότερα. Ανδρέα, δεν είμαστε καθόλου γενναιόδωροι οι Έλληνες. Και είμαστε και ανήθικοι. Το “Ακρογιαλές Δειλινά” θα μπορούσε να είναι ο εθνικός μας ύμνος· δεν μπορώ να φανταστώ δυο άλλες λέξεις τόσο αρμονικά μαζί. Και, εκτός του ότι είναι ένα μαγικό τραγούδι, περιέχει και την γενναιοδωρία του Βασίλη Τσιτσάνη προς την 21χρονη -τότε- Δήμητρα Γαλάνη, που, αρχικά, δεν ήθελε να πει το τραγούδι, γιατί θεωρούσε πως δεν είναι λαϊκή τραγουδίστρια και μάλλον φοβόταν λίγο. Αλλά ο Τσιτσάνης ήξερε. Επέμεινε και είχε δίκιο. Ανδρέα, δεν είναι θέμα ηλικίας, είναι θέμα ψυχής. Να είσαι καλά. Την αγάπη μου.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.

H αναδημοσίευση των κειμένων του pitsirikos.net επιτρέπεται μόνο κατόπιν άδειας. Επικοινωνήστε στο pitsiriko@gmail.com.